តារាងមាតិកា
ខគម្ពីរអំពីជម្លោះ
ក្នុងនាមយើងជាគ្រិស្តបរិស័ទ មិនត្រូវមានជម្លោះអ្វីឡើយ ព្រោះវាតែងតែបង្កឡើងដោយចរិតទុច្ចរិត ហើយវានាំទៅរកការឈ្លោះប្រកែកគ្នា។ វាត្រូវបានបង្កឡើងដោយអ្វីដែលមិនមានអាជីវកម្មនៅក្នុងសាសនាគ្រិស្ត ដូចជាមោទនភាព ការស្អប់ និងការច្រណែន។ យើងត្រូវស្រឡាញ់អ្នកដទៃដូចខ្លួនយើង ប៉ុន្តែជម្លោះមិនធ្វើបែបនោះទេ។
វាបំផ្លាញគ្រួសារ មិត្តភាព ព្រះវិហារ និងអាពាហ៍ពិពាហ៍។ ឈប់ខឹងហើយរក្សាស្នេហា ព្រោះស្នេហាគ្របបាំងរាល់កំហុស។
កុំមានអំនួតជាមួយនរណាម្នាក់ដែលអាចរារាំងទំនាក់ទំនងរបស់អ្នកជាមួយព្រះអម្ចាស់។ ទោះបីជាវាមិនមែនជាកំហុសរបស់អ្នកក៏ដោយ ប្រសិនបើអ្នកមានរឿងប្រឆាំងនឹងនរណាម្នាក់ដោយសប្បុរស ហើយនិយាយដោយបន្ទាបខ្លួន និងផ្សះផ្សាមិត្តភាពរបស់អ្នក។
តើព្រះគម្ពីរនិយាយអ្វីខ្លះ?
2. សុភាសិត 20:3 ការជៀសវាងការឈ្លោះប្រកែកគ្នានាំឲ្យមនុស្សមានកិត្តិយស ប៉ុន្តែមនុស្សល្ងីល្ងើរាល់គ្នាឈ្លោះប្រកែកគ្នា។
៣. សុភាសិត ១៧:១៤ ការចាប់ផ្ដើមមានជម្លោះប្រៀបដូចជាការឲ្យទឹកចេញ។ បញ្ឈប់វាមុនពេលជម្លោះផ្ទុះឡើង!
4. សុភាសិត 17:19-20 ទ្រង់ស្រឡាញ់ការរំលង ស្រឡាញ់ការឈ្លោះប្រកែក ហើយអ្នកណាដែលលើកតម្កើងខ្លោងទ្វាររបស់ខ្លួន ស្វែងរកសេចក្ដីវិនាស។ អ្នកណាដែលមានចិត្តច្របូកច្របល់ អ្នកនោះមិនរកអ្វីបានល្អឡើយ ហើយអ្នកណាដែលមានអណ្ដាតច្រឡោតក៏ធ្លាក់ទៅក្នុងសេចក្ដីអាក្រក់។
5. សុភាសិត 18:6-7 បបូរមាត់របស់មនុស្សល្ងីល្ងើនាំឲ្យពួកគេឈ្លោះប្រកែកគ្នា ហើយមាត់របស់គេក៏នាំឲ្យមានការវាយដំ។ មាត់របស់មនុស្សល្ងីល្ងើគឺជារបស់ពួកគេ។បបូរមាត់របស់គេជាអន្ទាក់សម្រាប់ជីវិតរបស់គេ។
6. ធីម៉ូថេទី២ ២:២២-២៣ ចូរនៅឲ្យឆ្ងាយពីតណ្ហាដែលល្បួងយុវជន។ ធ្វើតាមអ្វីដែលមានការយល់ព្រមពីព្រះ។ ចូរដេញតាមសេចក្ដីជំនឿ សេចក្ដីស្រឡាញ់ និងសេចក្ដីសុខសាន្ដជាមួយនឹងអ្នកដែលថ្វាយបង្គំព្រះអម្ចាស់ដោយចិត្តបរិសុទ្ធ។ កុំមានអ្វីទាក់ទងនឹងអំណះអំណាងល្ងង់និងឆោតល្ងង់។ អ្នកដឹងថាពួកគេបង្កជម្លោះ។
7. ទីតុស 3:9 ប៉ុន្តែ ចូរចៀសវាងសំណួរល្ងីល្ងើ ពង្សាវតារ និងការទាស់ទែងគ្នា ហើយព្យាយាមអំពីច្បាប់។ ដ្បិតគេគ្មានប្រយោជន៍ ហើយឥតប្រយោជន៍។
ការព្រមាន
8. កាឡាទី 5:19-21 ឥឡូវនេះ កិច្ចការខាងសាច់ឈាមបានលេចចេញជារូបរាងហើយ ដែលទាំងនេះគឺជា ; អំពើផិតក្បត់ អំពើសហាយស្មន់ ភាពមិនស្អាតស្អំ ការលោភលន់ ការបង្ខូចកេរ្តិ៍ឈ្មោះ អំពើអាបធ្មប់ ការស្អប់ខ្ពើម ការបំរែបំរួល ការត្រាប់តាម សេចក្តីក្រោធ ការឈ្លោះប្រកែក ការបង្កាច់បង្ខូច ការលោភលន់ ការច្រណែន ការសម្លាប់ ការសេពគ្រឿងស្រវឹង ការជេរប្រទេច និងដូចជា៖ ដែលខ្ញុំប្រាប់អ្នកពីមុន ដូចខ្ញុំក៏មានដែរ កាលពីដើមបានប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថា អស់អ្នកដែលប្រព្រឹត្តបែបនេះ នឹងមិនទទួលរាជាណាចក្ររបស់ព្រះជាមត៌កឡើយ។
តើអ្វីបណ្តាលឱ្យមានជម្លោះ?
9. យ៉ាកុប 4:1 តើអ្វីទៅជាបង្កឲ្យមានការឈ្លោះប្រកែកគ្នា និងឈ្លោះប្រកែកគ្នាក្នុងចំណោមអ្នក? តើពួកគេមិនបានមកពីសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នាអាក្រក់ក្នុងសង្គ្រាមនៅក្នុងអ្នកទេឬ?
10. សុភាសិត 10:12 ការស្អប់បង្កបញ្ហា ប៉ុន្តែសេចក្ដីស្រឡាញ់អត់ទោសរាល់កំហុស។
11. សុភាសិត 13:9-10 ពន្លឺនៃមនុស្សសុចរិតភ្លឺយ៉ាងភ្លឺ ប៉ុន្តែចង្កៀងរបស់មនុស្សអាក្រក់បានរលត់ទៅ។ ទីណាមានជម្លោះ នោះមានអំនួត តែមានប្រាជ្ញាក្នុងអ្នកដែលទទួលដំបូន្មាន។
១២.សុភាសិត 28:25 មនុស្សលោភលន់បង្កជម្លោះ ប៉ុន្តែអ្នកណាដែលទុកចិត្តលើព្រះអម្ចាស់ នោះនឹងបានចម្រើនឡើង។
សូមមើលផងដែរ: 25 ការលើកទឹកចិត្ដខគម្ពីរអំពីភាពលើសលប់13. សុភាសិត 15:18 អ្នកណាដែលមានចិត្តក្រោធតែងបង្កជម្លោះ ប៉ុន្តែអ្នកណាដែលយឺតនឹងកំហឹង នោះរំសាយជម្លោះ។
14. សុភាសិត ១៦:២៨ អ្នកបង្កបញ្ហា ដាំគ្រាប់ពូជនៃជម្លោះ ; ការនិយាយដើមបំបែកមិត្តល្អបំផុត។
ដាក់អ្នកដទៃនៅចំពោះមុខខ្លួនអ្នក
15. ភីលីព 2:3 -4 កុំធ្វើអ្វីដោយមហិច្ឆតាឬគំនិតអាត្មានិយម ប៉ុន្តែដោយបន្ទាបខ្លួន ចាត់ទុកអ្នកដទៃសំខាន់ជាងខ្លួនអ្នក។ ចូរអ្នករាល់គ្នាមើលទៅមិនត្រឹមតែជាប្រយោជន៍របស់ខ្លួនប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែក៏គិតដល់ប្រយោជន៍អ្នកដទៃដែរ។
16. កាឡាទី 5:15 ប៉ុន្តែប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នាខាំស៊ីគ្នាទៅវិញទៅមក ចូរប្រុងប្រយ័ត្នកុំឲ្យវិនាសគ្នាទៅវិញទៅមក។
ការរំលឹក
17. សុភាសិត 22:10 ចូរបណ្ដេញអ្នកចំអក នោះការឈ្លោះប្រកែកគ្នានឹងរលត់ទៅ ហើយការឈ្លោះប្រកែកគ្នា និងការបំពាននឹងឈប់។
18. រ៉ូម 1:28-29 ហើយដោយសារពួកគេមិនសមនឹងទទួលស្គាល់ព្រះ នោះព្រះបានឲ្យពួកគេមានគំនិតថោកទាបដើម្បីធ្វើអ្វីដែលមិនគួរធ្វើ។ ពួកគេពោរពេញទៅដោយអំពើទុច្ចរិត អំពើអាក្រក់ ការលោភលន់ ការព្យាបាទគ្រប់បែបយ៉ាង។ ពួកគេពោរពេញទៅដោយការច្រណែន ការសម្លាប់ ការឈ្លោះប្រកែក ការបោកបញ្ឆោត ការព្យាបាទ។ ពួកគេជាអ្នកនិយាយដើមគេ។
19. សុភាសិត 26:20 ភ្លើងរលត់ទៅដោយគ្មានឈើ ហើយការឈ្លោះប្រកែកគ្នាក៏រលាយបាត់ទៅពេលនិយាយដើមគេឈប់។
20. សុភាសិត 26:17 អ្នកណាដែលដើរកាត់ហើយជ្រៀតជ្រែកនឹងជម្លោះដែលមិនមែនជាកម្មសិទ្ធិរបស់ខ្លួន នោះប្រៀបដូចជាអ្នកដែលយកត្រចៀកឆ្កែ។
ជម្លោះត្រូវបានភ្ជាប់ជាមួយគ្រូក្លែងក្លាយនៅក្នុងព្រះគម្ពីរ។
21. ធីម៉ូថេទី១ 6:3-5 ប្រសិនបើអ្នកណាបង្រៀនផ្សេង ហើយមិនយល់ព្រមនឹងការណែនាំដ៏ត្រឹមត្រូវរបស់ព្រះយេស៊ូគ្រិស្តជាអម្ចាស់នៃយើង និងការបង្រៀនដ៏បរិសុទ្ធរបស់ព្រះ នោះពួកគេមានការអួតអាង។ មិនយល់អ្វីទាំងអស់។ ពួកគេមានចំណាប់អារម្មណ៍មិនល្អចំពោះជម្លោះ និងការឈ្លោះប្រកែកគ្នាអំពីពាក្យសម្ដីដែលនាំឱ្យមានការច្រណែន ការឈ្លោះប្រកែក ការនិយាយព្យាបាទ ការសង្ស័យអាក្រក់ និងការប៉ះទង្គិចគ្នាឥតឈប់ឈររវាងមនុស្សដែលមានគំនិតពុករលួយ ដែលត្រូវបានប្លន់ពីការពិត ហើយអ្នកដែលគិតថា ការថ្វាយបង្គំព្រះជាមធ្យោបាយដើម្បីទទួលបានប្រាក់ចំណេញ។ .
ឧទាហរណ៍
22. ហាបាគុក 1:2-4 ឱព្រះអម្ចាស់អើយ ទូលបង្គំនឹងយំដល់ពេលណា ក៏ទ្រង់មិនស្តាប់! សូម្បីតែស្រែករកអ្នកពីអំពើឃោរឃៅ, ហើយអ្នកមិនបានសង្គ្រោះ! ហេតុអ្វីបានជាអ្នកបង្ហាញអំពើទុច្ចរិតដល់ខ្ញុំ ហើយធ្វើឲ្យខ្ញុំឃើញការសោកស្តាយ? ដ្បិតការធ្វើបាប និងអំពើឃោរឃៅនៅចំពោះមុខខ្ញុំ ហើយមានការឈ្លោះប្រកែកគ្នា និងការឈ្លោះប្រកែកគ្នា។ ដូច្នេះ ក្រឹត្យវិន័យត្រូវបានបង្អាក់ទៅ ហើយការវិនិច្ឆ័យក៏មិនកើតឡើងដែរ ដ្បិតមនុស្សទុច្ចរិតចេះមើលងាយមនុស្សសុចរិត។ ដូច្នេះ ការវិនិច្ឆ័យខុសត្រូវដំណើរការ។
23. ទំនុកដំកើង 55:8-10 «ខ្ញុំនឹងប្រញាប់ទៅទីជំរករបស់ខ្ញុំ ឆ្ងាយពីខ្យល់ព្យុះ និងខ្យល់ព្យុះ»។ ព្រះអម្ចាស់អើយ សូមបំភ័ន្តមនុស្សទុច្ចរិត បង្ខូចពាក្យសម្ដីរបស់ពួកគេ ត្បិតទូលបង្គំឃើញអំពើហិង្សា និងជម្លោះក្នុងទីក្រុង។ ពួកគេដើរលេងទាំងយប់ទាំងថ្ងៃនៅលើជញ្ជាំងរបស់វា
អំពើអាក្រក់ និងការបំពានគឺស្ថិតនៅក្នុងវា។
24. អេសាយ 58:4 ការតមអាហាររបស់អ្នកត្រូវបញ្ចប់ដោយការឈ្លោះប្រកែក និងការឈ្លោះប្រកែកគ្នា ហើយវាយគ្នាទៅវិញទៅមកដោយកណ្តាប់ដៃអាក្រក់។ អ្នកមិនអាចតមដូចដែលអ្នកធ្វើនៅថ្ងៃនេះ និងរំពឹងថាសំឡេងរបស់អ្នកនឹងឮឡើងខ្ពស់។
25. លោកុប្បត្តិ 13:5-9 ហើយឡុតដែលបានទៅជាមួយអាប់រ៉ាមក៏មានហ្វូងចៀម ហ្វូងសត្វ និងតង់ផងដែរ ដូច្នេះហើយបានជាទឹកដីមិនអាចចិញ្ចឹមពួកគេទាំងពីររស់នៅជាមួយគ្នាបានឡើយ។ ពីព្រោះទ្រព្យសម្បត្តិរបស់ពួកគេមានច្រើនរហូតដល់មិនអាចនៅជាមួយគ្នាបាន ហើយក៏មានជម្លោះរវាងពួកគង្វាលហ្វូងសត្វរបស់លោកអាប់រ៉ាម និងពួកគង្វាលហ្វូងសត្វរបស់ឡុត។ នៅគ្រានោះ ជនជាតិកាណាន និងជនជាតិពេរិស៊ីតរស់នៅក្នុងស្រុក។ អាប់រ៉ាមនិយាយទៅឡុតថា៖ «កុំឲ្យមានជម្លោះរវាងអ្នកនិងខ្ញុំ ហើយរវាងពួកគង្វាលរបស់អ្នក និងអ្នកគង្វាលរបស់ខ្ញុំឡើយ ដ្បិតយើងជាបងប្អូននឹងគ្នា។ ដីទាំងមូលនៅពីមុខអ្នកមែនទេ? ញែកខ្លួនអ្នកពីខ្ញុំ។ បើឯងយកដៃឆ្វេង អញទៅស្តាំ ឬបើឯងយកដៃស្តាំ អញទៅឆ្វេង”។
