25 ខគម្ពីរសំខាន់ៗអំពីការសាកល្បងព្រះ

25 ខគម្ពីរសំខាន់ៗអំពីការសាកល្បងព្រះ
Melvin Allen

ខគម្ពីរអំពីការល្បងលព្រះ

ការដាក់ព្រះដើម្បីល្បងគឺជាអំពើបាប ហើយមិនគួរធ្វើឡើយ។ ថ្មីៗនេះ គ្រូគង្វាល Jamie Coots បានស្លាប់ដោយសារពស់ចឹក ដែលគាត់អាចការពារបាន ប្រសិនបើគាត់ធ្វើតាមព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ។ ស្វែងរក និងអានរឿងពេញរបស់ Jamie Coots នៅលើ CNN ។ ការគ្រប់គ្រងពស់មិនមែនជាព្រះគម្ពីរទេ! នេះ​ជា​លើក​ទី​ពីរ​របស់​គាត់​ដែល​កំពុង​មាន​បញ្ហា។

លើកទីមួយគាត់បានបាត់បង់ម្រាមដៃពាក់កណ្តាលរបស់គាត់ ហើយលើកទីពីរគាត់បានបដិសេធមិនទទួលការព្យាបាល។ នៅពេលដែលអ្នកសាកល្បងព្រះ ហើយរឿងបែបនេះកើតឡើង វាធ្វើឱ្យសាសនាគ្រិស្តមើលទៅល្ងង់ចំពោះអ្នកមិនជឿ ហើយធ្វើឱ្យពួកគេសើច និងសង្ស័យព្រះកាន់តែខ្លាំង។

នេះមិនមែនដើម្បីមើលងាយគ្រូគង្វាល Jamie Coots តាមវិធីណាក៏ដោយ ប៉ុន្តែដើម្បីបង្ហាញពីគ្រោះថ្នាក់នៃការសាកល្បងព្រះ។ មែនហើយ ព្រះនឹងការពារយើង ហើយណែនាំយើងក្នុងការធ្វើការសម្រេចចិត្តត្រឹមត្រូវ ប៉ុន្តែប្រសិនបើអ្នកឃើញគ្រោះថ្នាក់ តើអ្នកគ្រាន់តែទៅឈរនៅពីមុខវា ឬចេញពីផ្លូវ?

ប្រសិនបើគ្រូពេទ្យប្រាប់ថាអ្នកនឹងស្លាប់ លុះត្រាតែអ្នកលេបថ្នាំនេះ នោះត្រូវលេបវា។ ព្រះកំពុងជួយអ្នកតាមរយៈថ្នាំ កុំសាកល្បងគាត់។ មែនហើយ ព្រះនឹងការពារអ្នក ប៉ុន្តែវាមានន័យថា អ្នកនឹងដាក់ខ្លួនអ្នកនៅក្នុងស្ថានភាពគ្រោះថ្នាក់?

កុំល្ងង់។ ការសាកល្បងព្រះជាធម្មតាកើតឡើងដោយសារការខ្វះជំនឿ ហើយនៅពេលដែលព្រះមិនឆ្លើយតប ដោយសារអ្នកទាមទារទីសំគាល់ ឬអព្ភូតហេតុ អ្នកសង្ស័យទ្រង់កាន់តែខ្លាំង។ ជំនួស​ឲ្យ​ការ​សាកល្បង​ព្រះ​ទុក​ចិត្ត​លើ​ទ្រង់ ហើយ​បង្កើត​ទំនាក់ទំនង​កាន់តែ​ជិត​ស្និទ្ធ​ដោយ​មាន​ពេល​ស្ងាត់​ជាមួយ​ព្រះ។ គាត់ដឹងពីអ្វីដែលគាត់កំពុងធ្វើ ហើយចងចាំយើងរស់នៅដោយជំនឿមិនមែនដោយការមើលឃើញទេ។

ប្រសិនបើតាមរយៈការអធិស្ឋាន និងព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់ អ្នកប្រាកដថាព្រះបានប្រាប់អ្នកឱ្យធ្វើអ្វីមួយ នោះអ្នកធ្វើវាដោយជំនឿ។ អ្វីដែលអ្នកមិនធ្វើ គឺដាក់ខ្លួនអ្នកប្រឈមមុខនឹងគ្រោះថ្នាក់ ហើយនិយាយថាព្រះជាម្ចាស់ធ្វើការវេទមន្តរបស់អ្នក។ អ្នក​មិន​បាន​ដាក់​ខ្ញុំ​នៅ​ទីនេះ ខ្ញុំ​កំពុង​ដាក់​ខ្លួន​ឯង​ក្នុង​ស្ថានភាព​នេះ​ឥឡូវ​នេះ​បង្ហាញ​ខ្លួន​អ្នក​។

1. សុភាសិត 22:3 មនុស្ស​ឆ្លាត​មើល​ឃើញ​គ្រោះថ្នាក់ ហើយ​លាក់​ខ្លួន ប៉ុន្តែ​មនុស្ស​ល្ងង់​នៅ​តែ​ដើរ​ទៅ​មុខ ហើយ​រង​ទុក្ខ។

2. សុភាសិត 27:11-12 កូន​អើយ ចូរ​មាន​ប្រាជ្ញា ហើយ​ធ្វើ​ឲ្យ​ចិត្ត​ខ្ញុំ​រីករាយ ដើម្បី​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ឆ្លើយ​តប​នឹង​អ្នក​ដែល​តិះដៀល​ខ្ញុំ។ មនុស្ស​មាន​ប្រាជ្ញា​តែង​ប្រមើល​ឃើញ​អំពើ​អាក្រក់ ហើយ​លាក់​ខ្លួន។ ប៉ុន្តែ​ការ​ដែល​សាមញ្ញ​នោះ​បាន​ឆ្លង​កាត់ ហើយ​ត្រូវ​ទទួល​ទោស។

៣. សុភាសិត ១៩:២-៣ ការ​រីករាយ​ដោយ​គ្មាន​ចំណេះ​គឺ​មិន​ល្អ​ទេ។ ប្រសិនបើអ្នកធ្វើសកម្មភាពលឿនពេក អ្នកអាចនឹងមានកំហុស។ ភាពល្ងង់ខ្លៅ​របស់​មនុស្ស​បំផ្លាញ​ជីវិត​របស់​ពួកគេ ប៉ុន្តែ​ក្នុង​គំនិត​ពួកគេ ពួកគេ​បន្ទោស​ព្រះអម្ចាស់។

យើងត្រូវតែយកតម្រាប់តាមព្រះគ្រីស្ទ។ តើ​លោក​យេស៊ូ​បាន​ល្បង​ល​ព្រះ​ទេ? ទេ ធ្វើតាមគំរូរបស់គាត់។

4. លូកា 4:3-14 អារក្សបាននិយាយទៅកាន់ព្រះយេស៊ូវថា "ប្រសិនបើអ្នកជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ ចូរប្រាប់ថ្មនេះឱ្យក្លាយជានំប៉័ង"។ ព្រះយេស៊ូ​មាន​ព្រះបន្ទូល​តប​ថា៖ «មាន​ចែង​ទុក​ក្នុង​គម្ពីរ​ថា៖ ‹មនុស្ស​មិន​រស់​ដោយ​អាហារ​តែ​ម្នាក់​ឯង​ទេ។ បន្ទាប់​មក អារក្ស​ក៏​នាំ​លោក​យេស៊ូ ហើយ​បង្ហាញ​លោក​អំពី​នគរ​ទាំង​អស់​ក្នុង​លោក​មួយ​រំពេច។ អារក្ស​មាន​ប្រសាសន៍​ទៅ​លោក​យេស៊ូ​ថា៖ «យើង​នឹង​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា​នូវ​រាជាណាចក្រ​ទាំង​នេះ ព្រម​ទាំង​អំណាច និង​សិរីរុងរឿង​របស់​ពួក​គេ។ វាត្រូវបានផ្តល់ឱ្យខ្ញុំទាំងអស់ហើយខ្ញុំអាចផ្តល់ឱ្យវាទៅនរណាម្នាក់ដែលខ្ញុំប្រាថ្នា។ ប្រសិនបើអ្នកថ្វាយបង្គំខ្ញុំវាទាំងអស់នឹងជារបស់អ្នក” ព្រះយេស៊ូ​មាន​ព្រះបន្ទូល​តប​ថា៖ «មាន​ចែង​ទុក​ក្នុង​គម្ពីរ​ថា៖ ‹អ្នក​រាល់​គ្នា​ត្រូវ​ថ្វាយ​បង្គំ​ព្រះអម្ចាស់ ជា​ព្រះ​របស់​អ្នក ហើយ​បម្រើ​តែ​ព្រះអង្គ​ប៉ុណ្ណោះ។ បន្ទាប់​មក អារក្ស​នាំ​ព្រះយេស៊ូ​ទៅ​ក្រុង​យេរូសាឡឹម ហើយ​ដាក់​ព្រះអង្គ​នៅ​លើ​ទីសក្ការៈ​នៃ​ព្រះវិហារ។ លោក​មាន​ប្រសាសន៍​ទៅ​លោក​យេស៊ូ​ថា៖ «ប្រសិន​បើ​អ្នក​ជា​បុត្រ​របស់​ព្រះ ចូរ​លោត​ចុះ។ មាន​ចែង​ទុក​ក្នុង​បទ​គម្ពីរ​ថា​៖ ‹លោក​បាន​ដាក់​ពួក​ទេវតា​របស់​លោក​ឲ្យ​មើល​ការ​ខុស​ត្រូវ​របស់​លោក។ មាន​សេចក្ដី​ចែង​ទុក​ផង​ដែរ​ថា​៖ ‹គេ​នឹង​ចាប់​ឯង​នៅ​ដៃ​គេ ដើម្បី​កុំ​ឲ្យ​ឯង​វាយ​ជើង​ឯង​លើ​ថ្ម›»។ បន្ទាប់​ពី​អារក្ស​បាន​ល្បួង​លោក​យេស៊ូ​តាម​គ្រប់​មធ្យោបាយ​ហើយ គាត់​ក៏​ទុក​គាត់​ឲ្យ​រង់ចាំ​រហូត​ដល់​ពេល​វេលា​ល្អ​ជាង។ ព្រះ​យេស៊ូវ​បាន​ត្រឡប់​ទៅ​ស្រុក​កាលីឡេ​វិញ​ក្នុង​ព្រះចេស្ដា​នៃ​ព្រះវិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ ហើយ​រឿង​រ៉ាវ​អំពី​ទ្រង់​បាន​ផ្សព្វផ្សាយ​ពាសពេញ​តំបន់។

5. ម៉ាថាយ 4:7-10 ព្រះយេស៊ូវ​មាន​បន្ទូល​ទៅ​គាត់​ថា មាន​ចែង​ទុក​ជា​ថ្មី​ថា អ្នក​មិន​ត្រូវ​ល្បួង​ព្រះអម្ចាស់ ជា​ព្រះ​របស់​អ្នក​ឡើយ។ អារក្ស​បាន​នាំ​គាត់​ឡើង​ទៅ​លើ​ភ្នំ​ដ៏​ខ្ពស់​មួយ​ម្ដង​ទៀត ហើយ​បង្ហាញ​នគរ​ទាំង​អស់​ក្នុង​លោកីយ៍ និង​សិរី​ល្អ​ដល់​គាត់ ហើយ​មាន​ប្រសាសន៍​ទៅ​គាត់​ថា របស់​ទាំង​នេះ​ខ្ញុំ​នឹង​ឲ្យ​អ្នក បើ​សិន​ជា​អ្នក​ដួល​ចុះ​ថ្វាយ​បង្គំ​ខ្ញុំ។ ព្រះ‌យេស៊ូ​មាន​ព្រះ‌បន្ទូល​ទៅ​គាត់​ថា៖ «ចូរ​ជៀស​វាង​ពី​អារក្ស​សាតាំង​ចុះ ដ្បិត​មាន​សេចក្ដី​ចែង​ទុក​មក​ថា ចូរ​ថ្វាយ‌បង្គំ​ព្រះ‌អម្ចាស់ ជា​ព្រះ​របស់​អ្នក ហើយ​អ្នក​ត្រូវ​គោរព​តែ​វា​ប៉ុណ្ណោះ។

ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលបានសាកល្បងព្រះ ហើយខ្វះជំនឿ។

6. និក្ខមនំ 17:1-4 សហគមន៍អ៊ីស្រាអែលទាំងមូលបានចាកចេញពីវាលរហោស្ថាននៃអំពើបាប ហើយធ្វើដំណើរពីកន្លែងមួយទៅកន្លែងមួយ ដូចដែលព្រះអម្ចាស់បានបង្គាប់។ ពួកគេគេ​បោះ​ជំរំ​នៅ​រេភីឌីម ប៉ុន្តែ​គ្មាន​ទឹក​សម្រាប់​ប្រជាជន​ផឹក​ទេ។ ដូច្នេះ ពួក​គេ​ឈ្លោះ​ប្រកែក​ជា​មួយ​លោក​ម៉ូសេ ហើយ​និយាយ​ថា៖ «សូម​ឲ្យ​ទឹក​យើង​ផឹក»។ លោក​ម៉ូសេ​មាន​ប្រសាសន៍​ទៅ​គេ​ថា៖ «ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​អ្នក​ឈ្លោះ​ជាមួយ​ខ្ញុំ? ហេតុអ្វីបានជាអ្នកល្បងលព្រះអម្ចាស់? ប៉ុន្តែ ប្រជាជន​ស្រេក​ទឹក​ជា​ខ្លាំង ដូច្នេះ​ហើយ​បាន​រអ៊ូរទាំ​នឹង​លោក​ម៉ូសេ។ គេ​និយាយ​ថា៖ «ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​អ្នក​នាំ​យើង​ចេញ​ពី​ស្រុក​អេស៊ីប? តើ​វា​សម្លាប់​យើង កូនៗ និង​សត្វ​កសិដ្ឋាន​របស់​យើង​ដោយ​ស្រេក​ទឹក​ឬ?»។ ដូច្នេះ លោក​ម៉ូសេ​ទូល​អង្វរ​ព្រះអម្ចាស់​ថា៖ «តើ​ខ្ញុំ​អាច​ធ្វើ​អ្វី​ជាមួយ​ប្រជាជន​ទាំង​នេះ? ពួក​គេ​ស្ទើរ​តែ​ត្រៀម​នឹង​គប់​ខ្ញុំ​រហូត​ដល់​ស្លាប់»។

7. និក្ខមនំ 17:7 លោក​បាន​ហៅ​ឈ្មោះ​កន្លែង​នោះ​ថា ម៉ាសា និង​មេរីបា ដោយ​សារ​ការ​ទាស់​ទែង​គ្នា​របស់​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល និង​ដោយ​សារ​ការ​ល្បង​លព្រះអម្ចាស់ ដោយ​ពោល​ថា «តើ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​នៅ​ក្នុង​ចំណោម​យើង​ឬ​អត់?»។

8. ទំនុកតម្កើង 78:17-25 ប៉ុន្តែ ប្រជាជននៅតែបន្តប្រព្រឹត្តអំពើបាបប្រឆាំងនឹងលោក។ នៅ​វាល​រហោស្ថាន ពួក​គេ​បាន​ប្រឆាំង​នឹង​ព្រះ​ដ៏​ខ្ពង់ខ្ពស់​បំផុត។ ពួកគេបានសម្រេចចិត្តសាកល្បងព្រះ ដោយសុំអាហារដែលពួកគេចង់បាន។ បន្ទាប់​មក ពួក​គេ​បាន​និយាយ​ប្រឆាំង​នឹង​ព្រះ ដោយ​និយាយ​ថា «តើ​ព្រះ​អាច​រៀបចំ​អាហារ​នៅ​វាល​រហោស្ថាន​បាន​ទេ? ពេល​គាត់​បុក​ថ្ម ទឹក​បាន​ហូរ​ចេញ ហើយ​ទន្លេ​បាន​ហូរ​ចុះ។ ប៉ុន្តែ​តើ​គាត់​អាច​ឲ្យ​យើង​នំប៉័ង​ដែរ​ឬ​ទេ? តើគាត់នឹងផ្តល់សាច់ដល់ប្រជាជនរបស់គាត់ទេ? « ពេល​ព្រះ​អម្ចាស់​បាន​ឮ​ពួក​គេ នោះ​ទ្រង់​ព្រះ​ពិរោធ​ជា​ខ្លាំង។ កំហឹង​របស់​គាត់​ដូច​ជា​ភ្លើង​ដល់​ប្រជាជន​យ៉ាកុប។ កំហឹង​របស់​គាត់​បាន​កើត​ឡើង​ចំពោះ​ប្រជាជន​អ៊ីស្រាអែល។ ពួកគេ​មិន​បាន​ជឿ​ព្រះ ហើយ​មិន​បាន​ទុក​ចិត្ត​ទ្រង់​ដើម្បី​សង្គ្រោះ​ពួកគេ​ទេ។ ប៉ុន្តែ ទ្រង់​បាន​បង្គាប់​ដល់​ពពក​នៅ​ខាង​លើ ហើយ​បើក​ទ្វារ​ស្ថានសួគ៌។គាត់បានបង្អុរនំម៉ាណាមកអោយពួកគេបរិភោគ។ ព្រះអង្គ​ប្រទាន​ស្រូវ​មក​ពី​ស្ថានសួគ៌។ ដូច្នេះ ពួកគេ​បាន​បរិភោគ​នំប៉័ង​របស់​ទេវតា។ លោក​បាន​ផ្ញើ​អាហារ​ទាំង​អស់​ដែល​ពួក​គេ​អាច​បរិភោគ​ដល់​ពួក​គេ។

តើព្រះគម្ពីរនិយាយអ្វីខ្លះ?

9. ចោទិយកថា 6:16 “អ្នក​រាល់​គ្នា​មិន​ត្រូវ​យក​ព្រះ‌អម្ចាស់ ជា​ព្រះ​របស់​អ្នក​ទៅ​ល្បង​ល ដូច​ជា​អ្នក​បាន​ល្បង​ល​ទ្រង់​នៅ​ម៉ាសា​ឡើយ។

10. អេសាយ 7:12 ប៉ុន្តែ​ស្តេច​បាន​បដិសេធ។ គាត់​និយាយ​ថា​៖ ​«​ទេ ខ្ញុំ​នឹង​មិន​ល្បង​ល​ព្រះ​យេហូវ៉ា​បែប​នោះ​ទេ»។

11. កូរិនថូសទី 1 10:9 យើងមិនគួរល្បងលព្រះគ្រីស្ទ ដូចពួកគេខ្លះបានធ្វើ ហើយត្រូវបានពស់សម្លាប់នោះទេ។

យើងរស់នៅដោយជំនឿ យើងមិនត្រូវការទីសំគាល់ទេ។

12. ម៉ាកុស 8:10-13 ភ្លាមៗនោះ គាត់បានចុះទូកជាមួយពួកអ្នកដើរតាម ហើយទៅតំបន់ដាល់ម៉ានុត្ថា។ ពួកខាងគណៈផារីស៊ីបានមករកព្រះយេស៊ូ ហើយចាប់ផ្ដើមសួរព្រះអង្គ។ ដោយ​សង្ឃឹម​ថា​នឹង​ចាប់​គាត់ ពួកគេ​បាន​សុំ​ព្រះ​យេស៊ូ​ពី​អព្ភូតហេតុ។ ព្រះ​យេស៊ូ​ដក​ដង្ហើម​យ៉ាង​ខ្លាំង ហើយ​មាន​បន្ទូល​ថា៖ «ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​អ្នក​រាល់​គ្នា​សុំ​ការ​អស្ចារ្យ​ជា​ទី​សម្គាល់? ខ្ញុំ​ប្រាប់​អ្នក​រាល់​គ្នា​តាម​ការ​ពិត គ្មាន​ទី​សំគាល់​ណា​ត្រូវ​បាន​ផ្តល់​ឲ្យ​អ្នក​ឡើយ។ ព្រះ‌យេស៊ូ​ចាក​ចេញ​ពី​ពួក​ផារីស៊ី ហើយ​ចុះ​ទូក​ទៅ​ត្រើយ​ម្ខាង​នៃ​បឹង។

13. លូកា 11:29 ពេល​ហ្វូង​មនុស្ស​កើន​ឡើង គាត់​ចាប់​ផ្ដើម​មាន​ប្រសាសន៍​ថា៖ «ជំនាន់​នេះ​ជា​ជំនាន់​អាក្រក់។ វាស្វែងរកទីសំគាល់មួយ ប៉ុន្តែគ្មានទីសំគាល់ណាត្រូវបានផ្តល់ឱ្យវា លើកលែងតែទីសំគាល់របស់យ៉ូណាស។

14. លូកា 11:16 អ្នកខ្លះទៀតព្យាយាមល្បងលព្រះយេស៊ូ ទាមទារឲ្យគាត់បង្ហាញទីសំគាល់ដ៏អស្ចារ្យមួយពីស្ថានសួគ៌ ដើម្បីបញ្ជាក់អំពីអំណាចរបស់ទ្រង់។

ជឿទុកចិត្តលើព្រះជាមួយនឹងប្រាក់ចំណូលរបស់អ្នក៖ ការដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់ដោយគ្មានការសង្ស័យ និងអត្មានិយមគឺវិធីតែមួយគត់ដែលអាចទទួលយកបានក្នុងការសាកល្បងព្រះអម្ចាស់។

សូម​មើល​ផង​ដែរ: ២២ ការលើកទឹកចិត្ដខគម្ពីរអំពីការឈឺចាប់ និងការរងទុក្ខ (ការព្យាបាល)

15. ម៉ាឡាគី 3:10  ចូរ​នាំ​អ្នក​រាល់​គ្នា​យក​ដង្វាយ​មួយ​ភាគ​ក្នុង​ដប់​ចូល​ក្នុង​ឃ្លាំង ដើម្បី​ឲ្យ​មាន​សាច់​នៅ​ក្នុង​ផ្ទះ​របស់​ខ្ញុំ ហើយ​បញ្ជាក់​ប្រាប់​ខ្ញុំ​ឥឡូវ​នេះ ព្រះអម្ចាស់​នៃ​ពិភព​ទាំង​មូល​មាន​ព្រះបន្ទូល​ថា ប្រសិន​បើ​ខ្ញុំ​មិន​បើក​ទេ អ្នក​រាល់​គ្នា​ជា​បង្អួច​នៃ​ស្ថានសួគ៌ ហើយ​ចាក់​ព្រះ​ពរ​ដល់​អ្នក ដើម្បី​កុំ​ឲ្យ​មាន​កន្លែង​គ្រប់គ្រាន់​ដើម្បី​ទទួល​បាន​ឡើយ។

អ្នកត្រូវតែមានជំនឿ។

16. ហេព្រើរ 11:6 ហើយវាមិនអាចទៅរួចទេក្នុងការផ្គាប់ចិត្តព្រះដោយគ្មានជំនឿ។ អ្នក​ណា​ដែល​ចង់​មក​រក​គាត់ ត្រូវ​តែ​ជឿ​ថា​មាន​ព្រះ ហើយ​ថា​គាត់​ឲ្យ​រង្វាន់​ដល់​អ្នក​ដែល​ស្វែង​រក​គាត់​ដោយ​ស្មោះ។

17. ហេព្រើរ 11:1 ឥឡូវនេះ ជំនឿគឺជាទំនុកចិត្តលើអ្វីដែលយើងសង្ឃឹម និងធានាចំពោះអ្វីដែលយើងមើលមិនឃើញ។

18. កូរិនថូសទី 2 5:7 ដ្បិតយើងរស់នៅដោយសេចក្ដីជំនឿ មិនមែនដោយការមើលឃើញទេ។

19. ហេព្រើរ 4:16 បន្ទាប់មក ចូរយើងចូលទៅជិតបល្ល័ង្កនៃព្រះគុណរបស់ព្រះដោយទំនុកចិត្ត ដើម្បីយើងអាចទទួលបានសេចក្តីមេត្តាករុណា និងស្វែងរកព្រះគុណដើម្បីជួយយើងក្នុងពេលដែលយើងត្រូវការ។

ទុក​ចិត្ត​លើ​ព្រះអម្ចាស់​ក្នុង​គ្រា​លំបាក។

សូម​មើល​ផង​ដែរ: Old Testament Vs New Testament: (8 ភាពខុសគ្នា) God & សៀវភៅ

20. យ៉ាកុប 1:2-3 បងប្អូនប្រុសស្រីរបស់ខ្ញុំ សូមពិចារណាថាវាជាសេចក្តីអំណរដ៏បរិសុទ្ធ នៅពេលណាដែលអ្នកប្រឈមមុខនឹងការល្បងលជាច្រើនប្រភេទ ពីព្រោះអ្នកដឹងថា ការល្បងលនៃសេចក្តីជំនឿរបស់អ្នកបង្កើតឱ្យមានការតស៊ូ។ សូម​ឲ្យ​ការ​ព្យាយាម​បញ្ចប់​កិច្ចការ​របស់​ខ្លួន ដើម្បី​ឲ្យ​អ្នក​មាន​ភាព​ចាស់ទុំ និង​ពេញលេញ មិន​ខ្វះ​អ្វី​ឡើយ។

21. អេសាយ 26:3 អ្នក​នឹង​រក្សា​សេចក្ដី​សុខសាន្ត​ដ៏​ល្អ​ឥត​ខ្ចោះ​ដល់​អ្នក​ដែល​មាន​ចិត្ត​ខ្ជាប់ខ្ជួន ពីព្រោះ​ពួកគេ​ទុក​ចិត្ត​លើ​អ្នក។ ចូរ​ទុក​ចិត្ត​លើ​ព្រះ‌អម្ចាស់​ជា​រៀង​រហូត ដ្បិត​ព្រះ‌អម្ចាស់ ជា​ព្រះ‌អម្ចាស់​ផ្ទាល់ ជា​ថ្មដាអស់កល្ប។

22. ទំនុកតម្កើង 9:9-10  ព្រះអម្ចាស់​ទ្រង់​ជា​ទី​ជំរក​សម្រាប់​អ្នក​ដែល​ត្រូវ​គេ​សង្កត់សង្កិន ជា​ជម្រក​ក្នុង​គ្រា​មាន​ទុក្ខ​លំបាក។ អស់​អ្នក​ដែល​ស្គាល់​ព្រះនាម​ទ្រង់​ទុក​ចិត្ត​លើ​ទ្រង់ ដ្បិត​ព្រះ‌អម្ចាស់​អើយ កុំ​បោះ​បង់​អស់​អ្នក​ដែល​ស្វែង​រក​ទ្រង់​ឡើយ។

23. សុភាសិត 3:5-6 ចូរ​ទុក​ចិត្ត​លើ​ព្រះ‌អម្ចាស់​ឲ្យ​អស់​ពី​ចិត្ត ហើយ​កុំ​ពឹង​ផ្អែក​លើ​ការ​យល់​ដឹង​របស់​ខ្លួន​ឡើយ។ ចូរ​ទទួល​ស្គាល់​ទ្រង់​ក្នុង​គ្រប់​ផ្លូវ​ទាំង​អស់ ហើយ​ទ្រង់​នឹង​តម្រង់​ផ្លូវ​របស់​អ្នក

ការរំលឹក

24. យ៉ូហានទី 1 4:1 បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់អើយ កុំជឿគ្រប់វិញ្ញាណទាំងអស់ តែត្រូវល្បងមើលវិញ្ញាណ ដើម្បីដឹងថាពួកគេមកពីព្រះឬអត់ សម្រាប់ហោរាក្លែងក្លាយជាច្រើន បានចេញទៅក្រៅពិភពលោក។

25. អេសាយ 41:1 0 ដូច្នេះកុំខ្លាចអី ខ្ញុំនៅជាមួយអ្នក។ កុំ​ភ័យ​ខ្លាច​ឡើយ ដ្បិត​យើង​ជា​ព្រះ​របស់​អ្នក ខ្ញុំនឹងពង្រឹងអ្នកហើយជួយអ្នក; ខ្ញុំនឹងលើកអ្នកដោយដៃស្តាំដ៏សុចរិតរបស់ខ្ញុំ។




Melvin Allen
Melvin Allen
Melvin Allen គឺជា​អ្នក​ជឿ​ជាក់​លើ​ព្រះបន្ទូល​នៃ​ព្រះ និង​ជា​សិស្ស​ដែល​ថ្វាយ​ព្រះ​គម្ពីរ។ ជាមួយនឹងបទពិសោធន៍ជាង 10 ឆ្នាំនៃការបម្រើនៅក្នុងក្រសួងផ្សេងៗ មែលវិនបានបង្កើតការដឹងគុណយ៉ាងជ្រាលជ្រៅចំពោះអំណាចផ្លាស់ប្តូរនៃបទគម្ពីរនៅក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃ។ គាត់បានទទួលបរិញ្ញាបត្រផ្នែកទ្រឹស្ដីពីមហាវិទ្យាល័យគ្រិស្តសាសនាដ៏ល្បីល្បាញ ហើយបច្ចុប្បន្នកំពុងបន្តការសិក្សាថ្នាក់អនុបណ្ឌិតក្នុងការសិក្សាព្រះគម្ពីរ។ ក្នុងនាមជាអ្នកនិពន្ធ និងអ្នកសរសេរប្លុក បេសកកម្មរបស់ Melvin គឺដើម្បីជួយបុគ្គលម្នាក់ៗឱ្យយល់កាន់តែច្បាស់អំពីបទគម្ពីរ ហើយអនុវត្តការពិតដែលមិនចេះចប់ក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃរបស់ពួកគេ។ នៅពេលដែលគាត់មិនសរសេរ Melvin ចូលចិត្តចំណាយពេលជាមួយគ្រួសាររបស់គាត់ រុករកកន្លែងថ្មីៗ និងចូលរួមក្នុងសេវាកម្មសហគមន៍។