30 ខគម្ពីរដ៏មានអានុភាពអំពីអណ្តាត និងពាក្យ (អំណាច)

30 ខគម្ពីរដ៏មានអានុភាពអំពីអណ្តាត និងពាក្យ (អំណាច)
Melvin Allen

តារាង​មាតិកា

សូម​មើល​ផង​ដែរ: 30 ខគម្ពីរគួរឱ្យខ្លាចអំពីឋាននរក (បឹងភ្លើងដ៏អស់កល្បជានិច្ច)

តើព្រះគម្ពីរនិយាយអ្វីខ្លះអំពីអណ្តាត?

ព្រះគម្ពីរនិយាយច្រើនអំពីវិធីដែលយើងគួរ និងមិនគួរនិយាយ។ ប៉ុន្តែ ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ព្រះ​គម្ពីរ​សង្កត់​ធ្ងន់​លើ​របៀប​ដែល​យើង​និយាយ? ចូរស្វែងយល់ខាងក្រោម។

សម្រង់សម្ដីរបស់គ្រិស្តបរិស័ទអំពីអណ្តាត

“អណ្តាតគ្មានឆ្អឹង ប៉ុន្តែរឹងមាំគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីបំបែកបេះដូង។ ដូច្នេះ ចូរ​ប្រយ័ត្ន​នឹង​ពាក្យ​សម្ដី​របស់​អ្នក»។ “ឆ្អឹងដែលបាក់អាចជាសះស្បើយបាន ប៉ុន្តែរបួសដែលពាក្យមួយបើកអាចរមាស់ជារៀងរហូត។ អ្នកនឹងមានឱកាសជាច្រើនដើម្បីផ្លាស់ប្តូរអារម្មណ៍ ប៉ុន្តែអ្នកនឹងមិនអាចទទួលបានឱកាសជំនួសពាក្យដែលអ្នកបាននិយាយនោះទេ។

“ព្រះបានប្រទានឱ្យយើងនូវត្រចៀកពីរ ប៉ុន្តែអណ្តាតតែមួយ ដើម្បីបង្ហាញថាយើងគួរតែរហ័សរហួន។ ស្តាប់ ប៉ុន្តែនិយាយយឺត។ ព្រះ​ទ្រង់​បាន​កំណត់​របង​ពីរ​នៅ​ចំពោះ​អណ្តាត ធ្មេញ និង​បបូរ​មាត់ ដើម្បី​បង្រៀន​យើង​ឲ្យ​ប្រុង​ប្រយ័ត្ន​កុំ​ឲ្យ​យើង​ប្រមាថ​ដោយ​អណ្ដាត​របស់​យើង»។ ថូម៉ាស វ៉ាត់សុន

សូម​មើល​ផង​ដែរ: ១៥ ការលើកទឹកចិត្ដខគម្ពីរអំពីការអធិស្ឋានពេលព្រឹក

“អណ្តាតគឺជាឧបករណ៍តែមួយគត់ដែលកាន់តែមុតស្រួចក្នុងការប្រើប្រាស់។ Theodore Epp

“ការរអិលជើង អ្នកអាចនឹងជាសះស្បើយក្នុងពេលឆាប់ៗនេះ ប៉ុន្តែការរអិលនៃអណ្តាត អ្នកមិនអាចយកឈ្នះបានឡើយ។” Benjamin Franklin

“នៅថ្ងៃដំបូង ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបានយាងចុះមកសណ្ឋិតលើអ្នកជឿ ហើយពួកគេនិយាយភាសាផ្សេងៗដែលពួកគេមិនបានរៀន ដូចដែលព្រះវិញ្ញាណបានប្រទានឲ្យពួកគេនិយាយ។ សញ្ញាទាំងនេះគឺសមរម្យសម្រាប់ពេលវេលា។ ត្បិត​វា​ជា​ការ​ចាំ​បាច់​ដែល​ព្រះ​វិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ​ត្រូវ​បាន​បញ្ជាក់​យ៉ាង​នេះ​ក្នុង​គ្រប់​ភាសា ពីព្រោះដំណឹងល្អនៃព្រះនឹងឆ្លងកាត់គ្រប់ភាសាពាសពេញផែនដី។ នោះ​ជា​សញ្ញា​ដែល​បាន​ប្រទាន​មក ហើយ​វា​បាន​កន្លង​ផុត​ទៅ»។ Augustine

“វា​ល្អ​ជាង​ការ​ខាំ​អណ្តាត​ជា​ជាង​ញ៉ាំ​ពាក្យ​របស់​អ្នក​។” Frank Sonnenberg

“គ្មាន​អ្វី​ដូច​អ្នក​ប្រាជ្ញ​ជាង​មនុស្ស​ល្ងីល្ងើ​ដែល​កាន់​អណ្ដាត​របស់​ខ្លួន​ឡើយ”។ Francis de Sales

“អណ្តាតគឺជាអ្នកនៅក្នុងវិធីពិសេសមួយ។ វាជារឿងនិទាននៅលើបេះដូង និងលាតត្រដាងមនុស្សពិត។ មិន​ត្រឹម​តែ​ប៉ុណ្ណោះ​ទេ ប៉ុន្តែ​ការ​ប្រើ​អណ្ដាត​ខុស​ប្រហែល​ជា​វិធី​ងាយ​ស្រួល​បំផុត​ដើម្បី​ធ្វើ​បាប។ មាន​អំពើ​បាប​មួយ​ចំនួន​ដែល​បុគ្គល​ម្នាក់​មិន​អាច​ប្រព្រឹត្ត​ដោយ​សាមញ្ញ​ដោយ​សារ​តែ​ខ្លួន​មិន​មាន​ឱកាស។ ប៉ុន្តែ​វា​គ្មាន​ដែន​កំណត់​ចំពោះ​អ្វី​ដែល​គេ​អាច​និយាយ​បាន គ្មាន​ការ​រារាំង ឬ​ព្រំដែន​ដែល​មាន​ស្រាប់។ នៅក្នុងបទគម្ពីរ អណ្ដាតត្រូវបានពិពណ៌នាផ្សេងៗគ្នាថាអាក្រក់ ប្រមាថ ល្ងង់ អួត អួតអាង ត្អូញត្អែរ ជេរប្រមាថ ឈ្លោះប្រកែក ត្រេកត្រអាល និងអាក្រក់។ ហើយបញ្ជីនេះមិនពេញលេញទេ។ មិននឹកស្មានថាព្រះដាក់អណ្ដាតក្នុងទ្រុងពីក្រោយធ្មេញ ជញ្ជាំងតាមមាត់! ” John MacArthur

“គ្មានអ្វីដែលធ្វើអោយអណ្ដាតឈឺដូចពេលដែលវាឃើញចិត្តខឹងនោះទេ។” Thomas Fuller

“អណ្តាត​គ្មាន​ឆ្អឹង ប៉ុន្តែ​រឹងមាំ​ល្មម​នឹង​បំបែក​បេះដូង។ ដូច្នេះ ចូរប្រយ័ត្ននឹងពាក្យរបស់អ្នក។”

“គ្រិស្តបរិស័ទគួរតែរៀនពីរយ៉ាងអំពីអណ្តាតរបស់គាត់ របៀបកាន់វា និងរបៀបប្រើវា។ ព្រះគម្ពីរ

វិធីមួយដែលព្រះគម្ពីរនិយាយអំពីអណ្តាត ឬពាក្យដែលយើងនិយាយ គឺដោយព្រមានយើងអំពីអំពើបាបនៃអណ្តាត។ ពាក្យរបស់យើងអាចធ្វើឱ្យអ្នកដទៃរងរបួស។ អណ្តាតរបស់យើងគឺជាអាវុធដ៏គ្រោះថ្នាក់បំផុតមួយរបស់យើង។ អ្វី​ដែល​អាក្រក់​ជាង​នេះ ពាក្យ​សម្ដី​របស់​យើង​អាច​បង្ហាញ​ពី​ធម្មជាតិ​ដ៏​មាន​បាប​នៃ​ចិត្ត​យើង។ របៀបដែលយើងនិយាយបង្ហាញពីចរិតលក្ខណៈរបស់យើង។

បញ្ញត្តិពីរក្នុងចំនោមបញ្ញត្តិដប់ប្រការនិយាយយ៉ាងជាក់លាក់អំពីអំពើបាបដែលបានប្រព្រឹត្តដោយអណ្តាត៖ ការប្រើព្រះនាមព្រះអម្ចាស់ដោយឥតប្រយោជន៍ និងធ្វើជាសាក្សីក្លែងក្លាយប្រឆាំងនឹងអ្នកដ៏ទៃ (និក្ខមនំ 20:7, 16) ផងដែរ ព្រះយេស៊ូវទ្រង់ផ្ទាល់បានព្រមានយើងអំពី គ្រោះថ្នាក់នៃការប្រើអណ្តាតរបស់យើងយ៉ាងរោលរាល។ អំពើបាបផ្សេងទៀតនៃអណ្តាត រួមមានការអួតអាង ភាសាអសុរោះ ការរិះគន់ ការនិយាយពីរម៉ាត់ ពាក្យខឹងដែលមិនអាចគ្រប់គ្រងបាន ការនិយាយស្អប់ខ្ពើម ឬដោយចេតនាដោយប្រើពាក្យមិនច្បាស់លាស់ដើម្បីលាក់បាំងបញ្ហាសំខាន់មួយ។

១) សុភាសិត ២៥:១៨ «ការ​និយាយ​កុហក​អំពី​អ្នក​ឯ​ទៀត​គឺ​មាន​គ្រោះ​ថ្នាក់ ដូច​ជា​ការ​វាយ​ពួក​គេ​ដោយ​ពូថៅ របួស​ដោយ​ដាវ ឬ​ក៏​បាញ់​នឹង​ព្រួញ​យ៉ាង​មុត»។

២) ទំនុកដំកើង ៣៤:១៣ «ដូច្នេះ ចូរ​រក្សា​អណ្ដាត​កុំ​ឲ្យ​និយាយ​អាក្រក់ ហើយ​បបូរ​មាត់​កុំ​ឲ្យ​និយាយ​កុហក»។

៣) សុភាសិត ២៦:២០ «ភ្លើង​រលត់​ដោយ​គ្មាន​ឈើ។ បើ​គ្មាន​ការ​និយាយ​ដើម​ទេ ឈ្លោះ​គ្នា​ក៏​ស្លាប់»។

៤) សុភាសិត ៦:១៦-១៩ «មាន​ប្រាំមួយ​យ៉ាង​ដែល​ព្រះ​អម្ចាស់​ស្អប់ ប្រាំ​ពីរ​យ៉ាង​ដែល​គួរ​ស្អប់​ខ្ពើម​ចំពោះ​គាត់ គឺ​ភ្នែក​ក្រអឺតក្រទម អណ្ដាត​កុហក ដៃ​ដែល​បង្ហូរ​ឈាម​គ្មាន​ទោស ចិត្ត​ដែល​បង្កើត​គំនិត​អាក្រក់ ជើង​ដែល​ប្រញាប់​ប្រញាល់​ទៅ​រក​អំពើ​អាក្រក់ ជា​សាក្សី​មិន​ពិត​ដែល​និយាយ​កុហក និង​ជា​អ្នក​បង្ក​ជម្លោះ​ក្នុង​សហគមន៍»។

5)ម៉ាថាយ 5:22 ប៉ុន្តែ​ខ្ញុំ​ប្រាប់​អ្នក​រាល់​គ្នា​ថា អ្នក​ណា​ដែល​ខឹង​នឹង​បង​ប្អូន​ខ្លួន​នឹង​ត្រូវ​ទទួល​ទោស។ អ្នក​ណា​ដែល​ប្រមាថ​បងប្អូន​នឹង​ត្រូវ​ទទួល​ខុស​ត្រូវ​ចំពោះ​ក្រុម​ប្រឹក្សា។ ហើយអ្នកណាថា "អ្នកល្ងង់!" នឹងត្រូវទទួលខុសត្រូវចំពោះភ្លើងនរក។

៦) សុភាសិត ១៩:៥ «សាក្សី​ក្លែង​ក្លាយ​នឹង​មិន​ទទួល​ទោស​ឡើយ ហើយ​អ្នក​ណា​ដែល​និយាយ​កុហក​ក៏​មិន​រួច​ខ្លួន​ដែរ។

អំណាចនៃអណ្តាត ខគម្ពីរ

ប្រសិនបើយើងប្រើពាក្យរបស់យើងក្នុងលក្ខណៈខុសឆ្គង ពួកគេអាចបង្ករបួសស្នាម និងបន្សល់ទុកនូវស្លាកស្នាមដែលអាចធ្វើអោយមនុស្សពិការពេញមួយជីវិតរបស់ពួកគេ។ ជីវិត។ ពាក្យផ្សេងទៀតអាចជួយមនុស្សឱ្យមានអារម្មណ៍ធូរស្រាល ហើយថែមទាំងនាំមកនូវការព្យាបាលផងដែរ។ ពាក្យ​សម្ដី​របស់​មនុស្ស​អាច​ផ្លាស់ប្ដូរ​ដំណើរ​នៃ​ជាតិ​សាសន៍​ទាំង​មូល។ មានថាមពលដ៏ធំសម្បើមនៅក្នុងអ្វីដែលសាមញ្ញ និងតូចដូចអណ្តាតរបស់យើង។ យើង​ត្រូវ​បាន​បញ្ជា​ឲ្យ​កាន់​អំណាច​នេះ​ដោយ​ប្រាជ្ញា។ ព្រះ​មាន​ព្រះទ័យ​ចង់​ឲ្យ​យើង​ប្រើ​អណ្ដាត​របស់​យើង​ដើម្បី​នាំ​មក​នូវ​សិរីល្អ​ដល់​ទ្រង់ ដើម្បី​ពង្រឹង​អ្នក​ដទៃ និង​ដើម្បី​ប្រកាស​ដំណឹង​ល្អ​ដល់​មនុស្ស​គ្រប់​រូប។

៧) សុភាសិត ២១:២៣ «អ្នក​ណា​ដែល​មើល​មាត់​និង​អណ្ដាត​របស់​ខ្លួន អ្នក​នោះ​នឹង​រួច​ពី​បញ្ហា»។

៨) យ៉ាកុប ៣:៣​-​៦ «អណ្ដាត​គឺ​ជា​របស់​តូច​ដែល​ធ្វើ​សុន្ទរកថា​ធំ។ ប៉ុន្តែ​ផ្កាភ្លើង​ដ៏​តូច​មួយ​អាច​ឆេះ​ព្រៃ​ដ៏​ធំ​មួយ​។ ហើយក្នុងចំណោមផ្នែកទាំងអស់នៃរាងកាយ អណ្តាតគឺជាអណ្តាតភ្លើង។ វា​ជា​ពិភព​នៃ​អំពើ​ទុច្ចរិត​ទាំង​មូល ដែល​បំផ្លាញ​រូបកាយ​របស់​អ្នក​ទាំង​មូល។ វា​អាច​ដុត​បំផ្លាញ​ជីវិត​របស់​អ្នក​ទាំង​មូល ត្បិត​វា​ត្រូវ​ភ្លើង​ដោយ​នរក​ខ្លួន​ឯង»។

៩) សុភាសិត ១១:៩ «ពាក្យអាក្រក់បំផ្លាញមិត្ដភក្ដិ។ ការសង្គ្រោះការយល់ដឹងប្រកបដោយប្រាជ្ញាព្រះ»។

10) សុភាសិត ១៥:១ «ការ​ឆ្លើយ​ដោយ​សុភាព​រមែង​បំបាត់​សេចក្ដី​ក្រោធ តែ​ពាក្យ​រឹង​ប៉ឹង​នាំ​ឲ្យ​មាន​កំហឹង»។ <៥>

១១) សុភាសិត ១២:១៨ «មាន​អ្នក​ណា​ដែល​ពាក្យ​សម្ដី​គ្រោតគ្រាត​ប្រៀប​ដូច​ជា​ដាវ​ដាល់ តែ​អណ្ដាត​របស់​អ្នក​ប្រាជ្ញ​នាំ​ឲ្យ​ជា»។ ៥>

១២) សុភាសិត ១៨:២០​-​២១ « ពោះ​របស់​មនុស្ស​បាន​ឆ្អែត​ចេញ​ពី​មាត់​គេ។ ជាមួយនឹងការប្រមូលផលនៃបបូរមាត់ពួកគេពេញចិត្ត។ អណ្ដាត​មាន​អំណាច​នៃ​ជីវិត និង​សេចក្ដី​ស្លាប់ ហើយ​អ្នក​ដែល​ស្រឡាញ់​វា​នឹង​ស៊ី​ផ្លែ​របស់​វា»។

13) សុភាសិត ១២:១៣-១៤ «មនុស្សអាក្រក់ត្រូវជាប់គាំងដោយការនិយាយអាក្រក់របស់ពួកគេ ដូច្នេះហើយមនុស្សស្លូតត្រង់គេចចេញពីបញ្ហា។ ពី​ផ្លែ​បបូរ​មាត់​របស់​គេ មនុស្ស​ពោរពេញ​ដោយ​របស់​ល្អ ហើយ​ការ​ដែល​ដៃ​គេ​នាំ​មក​នូវ​រង្វាន់»។

ការភ្ជាប់បេះដូង និងមាត់នៅក្នុងពាក្យ

ព្រះគម្ពីរបង្រៀនថា មានទំនាក់ទំនងដោយផ្ទាល់រវាងបេះដូង និងមាត់របស់យើង។ ពេល​គម្ពីរ​និយាយ​អំពី​ចិត្ត​របស់​យើង វា​កំពុង​រៀប​រាប់​អំពី​ផ្នែក​ខាង​ក្នុង​របស់​មនុស្ស​នោះ។ បេះដូងរបស់យើងគឺជាមជ្ឈមណ្ឌលរបស់យើង។ នៅក្នុងវប្បធម៌ភាគខាងកើត វាពិពណ៌នាអំពីផ្នែករបស់យើង ដែលគំនិតរបស់យើងមានប្រភពដើម និងកន្លែងដែលតួអង្គរបស់យើងត្រូវបានអភិវឌ្ឍ។ អ្វីក៏ដោយនៅក្នុងចិត្តរបស់យើងនឹងចេញមកតាមរបៀបដែលយើងនិយាយ។ ប្រសិនបើយើងកំពុងផ្ទុកអំពើបាប និងអំពើអាក្រក់ វានឹងបង្ហាញតាមរបៀបដែលយើងនិយាយទៅកាន់គ្នាទៅវិញទៅមក។

14) ម៉ាថាយ 12:36 «ប៉ុន្តែ​ខ្ញុំ​ប្រាប់​អ្នក​រាល់​គ្នា​ថា​រាល់​ពាក្យ​ដែល​មិន​ខ្វល់​ដែល​មនុស្ស​និយាយ នោះ​គេ​នឹង​ប្រាប់​រឿង​នោះ​នៅ​ថ្ងៃ​ជំនុំជំរះ»។

១៥) ម៉ាថាយ ១៥:១៨ «ប៉ុន្តែ​អ្វីៗ​ដែលចេញ​ពី​មាត់​ចេញ​ពី​ចិត្ត ហើយ​អ្នក​ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​មនុស្ស​សៅហ្មង»។

១៦) យ៉ាកុប ១:២៦ «បើ​អ្នក​អះអាង​ថា​ខ្លួន​ជា​អ្នក​កាន់​សាសនា ប៉ុន្តែ​មិន​ចេះ​ទប់​អណ្ដាត​ទេ នោះ​អ្នក​កំពុង​បញ្ឆោត​ខ្លួន​ឯង ហើយ​សាសនា​របស់​អ្នក​ក៏​គ្មាន​តម្លៃ»។

17) ពេត្រុសទី១ ៣:១០ «ប្រសិន​បើ​អ្នក​ចង់​រីករាយ​នឹង​ជីវិត ហើយ​ឃើញ​ថ្ងៃ​ដ៏​រីករាយ​ជា​ច្រើន ចូរ​រក្សា​អណ្ដាត​កុំ​ឲ្យ​និយាយ​អាក្រក់ ហើយ​បបូរ​មាត់​កុំ​ឲ្យ​និយាយ​កុហក»។ (ខគម្ពីរ​សុភមង្គល)

១៨) សុភាសិត ១៦:២៤ «ពាក្យ​សប្បុរស​ប្រៀប​ដូច​ជា​ស្នែង​ទឹកឃ្មុំ ភាព​ផ្អែម​ល្ហែម​ដល់​ព្រលឹង និង​សុខភាព​ដល់​រូប​កាយ»។

19) សុភាសិត ១៥:៤ «អណ្ដាត​សុភាព​ជា​ដើម​ឈើ​ផ្ដល់​ជីវិត តែ​សេចក្ដី​ទុច្ចរិត​នឹង​បំផ្លាញ​វិញ្ញាណ»។

20) ម៉ាថាយ 12:37 «ដ្បិត​ដោយ​ពាក្យ​សម្ដី​របស់​អ្នក អ្នក​នឹង​បាន​រាប់​ជា​សុចរិត ហើយ​ដោយ​សារ​ពាក្យ​សម្ដី​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា​នឹង​ត្រូវ​ផ្ដន្ទាទោស»។

តើធ្វើដូចម្តេចដើម្បីបង្កាត់អណ្តាតតាមព្រះគម្ពីរ? យើងមិនអាចជ្រើសរើសដោយចេតនាដើម្បីលើកតម្កើងព្រះដោយកម្លាំងរបស់យើងទេ។ យើង​ក៏​មិន​អាច​ជ្រើសរើស​ដោយ​ចេតនា​ដើម្បី​គោរព​ព្រះ​តាម​ពាក្យ​សម្ដី​របស់​យើង​ដោយ​ប្រើ​ឆន្ទៈ​គ្រប់គ្រាន់​ដែរ។ ការ​បន្សាប​អណ្តាត​ចេញ​មក​ពី​ព្រះ​អម្ចាស់​ប៉ុណ្ណោះ។ តាមរយៈ​ការ​អនុញ្ញាត​ពី​ព្រះវិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ យើង​រៀន​គ្រប់គ្រង​អណ្ដាត​របស់​យើង​ដោយ​ជ្រើសរើស​មិន​និយាយ​ជាមួយ​ពាក្យ «​អាក្រក់ » ។ ភាសាគ្រោតគ្រាត ការលេងសើចដ៏អាក្រក់ និងពាក្យអសុរោះ មិនមែនសម្រាប់អ្នកជឿប្រើនោះទេ។ វា​គឺ​តាម​រយៈ​ព្រះវិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ ដែល​យើង​អាច​រៀន​ទប់​អណ្ដាត​របស់​យើង ហើយ​ការពារ​ពាក្យ​ដែល​យើង​ប្រើ និង​ពេល​យើង​ប្រើ​វា។ យើងក៏រីកចម្រើននៅក្នុងការញែកជាបរិសុទ្ធតាមវិធីនេះដោយជ្រើសរើសនិយាយពាក្យដែលពង្រឹង ជំនួសឱ្យពាក្យដែលឆ្លុះបញ្ចាំងពីកំហឹង និងអំពើបាប។

២១) យ៉ាកុប ៣:៨ «ប៉ុន្តែ អណ្ដាត​គ្មាន​នរណា​អាច​ទប់ទល់​បាន​ឡើយ។ វា​គឺ​ជា​អំពើ​អាក្រក់​ដ៏​អាក្រក់​ដែល​ពោរពេញ​ទៅ​ដោយ​ថ្នាំ​ពុល​ដ៏​សាហាវ»។

22) អេភេសូរ ៤:២៩ «កុំ​ឲ្យ​ពាក្យ​អាក្រក់​ចេញ​ពី​មាត់​ឯង​ឡើយ គឺ​ឲ្យ​តែ​អ្វី​ដែល​ជា​ប្រយោជន៍​សម្រាប់​ការ​កសាង​អ្នក​ឯ​ទៀត​តាម​សេចក្ដី​ត្រូវ​ការ​របស់​ពួក​គេ ដើម្បី​ជា​ប្រយោជន៍​ដល់​អ្នក​ដែល​ស្តាប់»។ ៥>

២៣) សុភាសិត ១៣:៣ «អ្នក​ណា​ដែល​រក្សា​មាត់​ការពារ​ជីវិត អ្នក​ណា​ដែល​បើក​បបូរ​មាត់​របស់​ខ្លួន​នឹង​ត្រូវ​បំផ្លាញ»។

24) ទំនុកតម្កើង ១៩:១៤ «សូម​ឲ្យ​ពាក្យ​សម្ដី​ពី​មាត់​ទូលបង្គំ និង​ការ​រំពឹង​គិត​ក្នុង​ចិត្ត​របស់​ទូលបង្គំ​នៅ​ចំពោះ​ព្រះនេត្រ​របស់​ទ្រង់ ឱ​ព្រះ​អម្ចាស់ ថ្មដា និង​ជា​ព្រះ​ប្រោស​លោះ​របស់​ទូលបង្គំ»។

25) កូល៉ុស ៣:៨ «ប៉ុន្តែ​ឥឡូវ​នេះ អ្នក​ត្រូវ​ដក​វា​ចេញ​ឲ្យ​ឆ្ងាយ​ពី​គេ៖ កំហឹង កំហឹង ការ​គំនុំ ការ​បង្កាច់​បង្ខូច និង​ពាក្យ​អាសអាភាស​ចេញ​ពី​មាត់​អ្នក។ ៥>

២៦) ទំនុកតម្កើង ១៤១:៣ «ឱព្រះអម្ចាស់អើយ សូមការពារមាត់ទូលបង្គំផង។ ចាំ​យាម​ទ្វារ​បបូរ​មាត់​ខ្ញុំ!»

អណ្តាតទន់ភ្លន់

ការប្រើពាក្យសម្ដីទន់ភ្លន់ និងទន់ភ្លន់ មិនធ្វើឱ្យកម្លាំងនៃអណ្តាតចុះខ្សោយនោះទេ។ វា​គឺ​ជា​ការ​ទន់ភ្លន់​និង​ចិត្ត​ល្អ​។ វាមិនដូចគ្នាទៅនឹងភាពទន់ខ្សោយ ឬខ្វះការដោះស្រាយនោះទេ។ តាម​ពិត វា​ជួយ​យើង​ឲ្យ​ចម្រើន​ឡើង​ក្នុង​ចិត្ត​ស្លូតបូត។ មាន​កម្លាំង​ខ្លាំង​ណាស់​ក្នុង​ការ​និយាយ​ដោយ​ពាក្យ​ទន់ភ្លន់ ពេល​មាន​ឱកាស​ច្រើន​ដើម្បី​និយាយ​ដោយ​ពាក្យ​អាក្រក់។

២៧) សុភាសិត ១៥:៤ «ពាក្យសម្ដីទន់ភ្លន់នាំមកនូវជីវិតនិងសុខភាព . អណ្ដាត​បោក​បញ្ឆោត​វិញ្ញាណ»។

២៨) សុភាសិត ១៦:២៤ «ពាក្យ​សប្បុរស​ប្រៀប​ដូច​ជា​ទឹក​ឃ្មុំ ផ្អែម​ដល់​ព្រលឹងមានសុខភាពល្អសម្រាប់រាងកាយ។”

២៩) សុភាសិត ១៨:៤ «ពាក្យ​របស់​មនុស្ស​អាច​ជា​ទឹក​ផ្ដល់​ជីវិត។ ពាក្យ​នៃ​ប្រាជ្ញា​ពិត​គឺ​ស្រស់​ស្រាយ​ដូច​ជា​ពពុះ​ទឹក»។

៣០) សុភាសិត ១៨:២០ «ពាក្យ​ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​ព្រលឹង​ពេញ​ចិត្ត ដូច​ជា​អាហារ​បំពេញ​ក្រពះ សម្ដី​ត្រឹម​ត្រូវ​នៅ​លើ​បបូរ​មាត់​ក៏​នាំ​មក​នូវ​ការ​ស្កប់​ចិត្ត»។

សេចក្តីសន្និដ្ឋាន

ការរីកលូតលាស់ក្នុងភាពទន់ភ្លន់នៃអណ្តាតគឺជាផ្នែកមួយដែលពិបាកបំផុតក្នុងភាពចាស់ទុំ។ វាងាយស្រួលពេកក្នុងការបង្ហាញពីការខកចិត្ត ឬកំហឹងរបស់យើងតាមរបៀបដែល មានបាប។ ពិភពលោកបង្រៀនយើងថា ប្រសិនបើយើងខឹង ឬអន់ចិត្ត ត្រូវបង្ហាញថាយើងខឹងខ្លាំងប៉ុណ្ណាជាមួយនឹងប្រភេទនៃពាក្យដែលយើងប្រើ និងជាមួយនឹងកម្រិតសំឡេង និងពាក្យគំរោះគំរើយ។ ប៉ុន្តែ នេះគឺផ្ទុយពីរបៀបដែលព្រះបង្រៀនយើងឱ្យប្រើពាក្យរបស់យើង។ សូម​ឲ្យ​យើង​ខិត​ខំ​ធ្វើ​ឲ្យ​ព្រះ​ពេញ​ចិត្ត​ក្នុង​គ្រប់​ការ​ទាំង​អស់​ដែល​យើង​ធ្វើ ក្នុង​គ្រប់​ការ​គិត និង​គ្រប់​យ៉ាង​ដែល​យើង​និយាយ។




Melvin Allen
Melvin Allen
Melvin Allen គឺជា​អ្នក​ជឿ​ជាក់​លើ​ព្រះបន្ទូល​នៃ​ព្រះ និង​ជា​សិស្ស​ដែល​ថ្វាយ​ព្រះ​គម្ពីរ។ ជាមួយនឹងបទពិសោធន៍ជាង 10 ឆ្នាំនៃការបម្រើនៅក្នុងក្រសួងផ្សេងៗ មែលវិនបានបង្កើតការដឹងគុណយ៉ាងជ្រាលជ្រៅចំពោះអំណាចផ្លាស់ប្តូរនៃបទគម្ពីរនៅក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃ។ គាត់បានទទួលបរិញ្ញាបត្រផ្នែកទ្រឹស្ដីពីមហាវិទ្យាល័យគ្រិស្តសាសនាដ៏ល្បីល្បាញ ហើយបច្ចុប្បន្នកំពុងបន្តការសិក្សាថ្នាក់អនុបណ្ឌិតក្នុងការសិក្សាព្រះគម្ពីរ។ ក្នុងនាមជាអ្នកនិពន្ធ និងអ្នកសរសេរប្លុក បេសកកម្មរបស់ Melvin គឺដើម្បីជួយបុគ្គលម្នាក់ៗឱ្យយល់កាន់តែច្បាស់អំពីបទគម្ពីរ ហើយអនុវត្តការពិតដែលមិនចេះចប់ក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃរបស់ពួកគេ។ នៅពេលដែលគាត់មិនសរសេរ Melvin ចូលចិត្តចំណាយពេលជាមួយគ្រួសាររបស់គាត់ រុករកកន្លែងថ្មីៗ និងចូលរួមក្នុងសេវាកម្មសហគមន៍។