Bir keresinde babası tarafından yıllarca cinsel istismara uğrayan bir kızın hikayesini dinlemiştim. Bu durum genç kadının hayatında yanlış yollara sapmasına neden olmuştu. Bir gün o kadın bir kilisenin önünden geçerken papaz affetme konusunda vaaz veriyordu.
Tanrı'nın bizi affetmeyeceği hiçbir şey yapamayacağımızı söyledi. Kendisine ve başkalarına o kadar çok zarar vermişti ki, yeniden yaratılma düşüncesi onu çok etkilemişti.
O gün o kadın hayatını Mesih'e adadı ve yüreğinde yıllarca reddettiği babasını bulmaya çalıştı. Sonunda babasını bulduğunda, babası onu gördü ve dizlerinin üzerine çöküp yaptıklarından dolayı kendisini affetmesini isterken gözleri doldu. Hapisteyken Mesih'i kabul ettiğini onunla paylaştı. Kadın onu kucağına aldı ve şöyle dedi: "Seni affediyorum, çünküTanrı beni affetti."
Bu kadın hikayesini paylaştığında çenem yere düştü... bu gerçekten affedici bir kalp. Hikayesi, onun yaşadıklarından çok daha az olduğu halde beni incittikleri için başkalarını affetmek istemediğim tüm zamanları düşünmemi sağladı. Bu kadının tanıklığını benimle paylaştığı sıralarda, İsa'ya dönmüştüm ve kalbimde ve zihnimde sadece Tanrı'nın yardım edebileceği birçok şey vardıBir tanesi affediciydi.
Hıristiyanlar olarak bizi incitenleri, bizden nefret edenleri ve bize karşı kötülük planlayanları affetmeye çağrılıyoruz. Neden Tanrı tarafından affedilmemiz gerektiğini düşünüyoruz da tıpkı bizim gibi günahkâr olan başka bir kusurlu insanı affedemiyoruz? Büyük, kudretli, güçlü, adil ve mükemmel olan Tanrı bizi affediyorsa biz kimi affetmeyeceğiz?
İnsanlar olarak bir özür almadığımızda acıyı ve incinmeyi bırakmak çok zor olabilir ama bugün size sormak istiyorum, siz o genç kadının yerinde olsaydınız babanızı affeder miydiniz? Onun cesareti ve affedilmezi affetme cesareti beni çok küçük hissettirdi çünkü benim gözümde hakkımda yalanlar uyduran aile üyesini veya benden para çalan arkadaşımı affetmem gerekmiyordu.Tanrı bizi sürekli olarak birbirimizi affetmeye çağırır. Bizi mümkün olan en kısa zamanda işleri yoluna koymaya ve sonra da O'na gelmeye çağırır.
Sizi bilmem ama ben affetmezsem affedilmeyeceğimi okuduğumda... biraz korktum. Affetmek Tanrı için o kadar önemlidir ki, bize haksızlık edenleri affetmemeyi seçersek elini geri çekmeye hazırdır.
Yüreğimle ilgili sorunlar üzerinde çalışırken çok dua ettim ve Tanrı'dan bana incittiğim kişilerden af dileme fırsatı vermesini istedim. Ayrıca bana haksızlık eden kişilerden özür dileme fırsatı için de dua ettim. Rab'bin bana tam da bunu yapma fırsatı verdiğini büyük bir sevinçle paylaşabilirim.
Ayrıca bakınız: Voodoo Gerçek mi? Voodoo dini nedir? (5 Korkunç Gerçek)Günahkâr doğamı ve kötü bir durumda üstünlük sağlamak için kurban olmayı istediğimi kendime sürekli hatırlatmak zorunda kaldım. Tanrı'nın bağışlayıcılığının ne kadar lütufkâr olduğunu hatırlatmak için sürekli kutsal metinlere geri dönmek zorunda kaldım. Bu olumsuz düşüncelerle kutsal metinlerle yüzleşebilmek için Kutsal Kitabınızı okumak işte bu yüzden çok önemlidir. Sürekli hatırlatmak zorunda kaldığım favori bölümlerimden bazıları şunlardırkendim:
Markos 11:25 "Dua ederken, birine karşı bir suçunuz varsa bağışlayın ki, göklerdeki Babanız da sizin suçlarınızı bağışlasın."
Efesliler 4:32 "Mesih'teki Tanrı sizi bağışladığı gibi, siz de birbirinize karşı nazik, yumuşak yürekli olun, birbirinizi bağışlayın."
Matta 6:15 "Ama siz başkalarının suçlarını bağışlamazsanız, Babanız da sizin suçlarınızı bağışlamaz."
1 Yuhanna 1:9 "Günahlarımızı itiraf edersek, O sadık ve adildir, günahlarımızı bağışlar, bizi her kötülükten arındırır."
Matta 18:21-22 "O zaman Petrus gelip O'na, "Rab, kardeşim bana karşı ne kadar çok günah işler de ben onu bağışlarım? Yedi kez mi?" dedi." İsa ona, "Sana yedi kez değil, yetmiş kez yedi kez diyorum" dedi.
Arkadaşlar, bu gece size şunu hatırlatmak istiyorum: Eğer affetmeniz gereken biri varsa, onu affedin ve tüm acılarınızı bir kenara bırakıp Tanrı'dan yüreğinizi iyileştirmesini isteyin. Eğer birine haksızlık ettiyseniz, Tanrı'dan size af dileme fırsatı vermesini isteyin ve diğer kişinin yüreğinin yumuşaması ve özrünüzü kabul etmesi için dua edin.
Özrünüzü kabul etmeseler bile (ki benim başıma geldi) Rab'den kalplerini yumuşatmasını istemeye devam edebilirsiniz. Bağışlama, onu kabul edenler ve verenler için çok büyük bir nimettir.
Ayrıca bakınız: Kıskançlık ve Haset Hakkında 25 Önemli Kutsal Kitap Ayeti (Güçlü)İsa'dan daha büyük olmadığımızı unutmamalıyız. Bizler lütfa muhtaç günahkârlarız ve hepimiz olmasa da çoğumuz Rab'bin bağışlayıcılığının bizi yeni kıldığını ve bağışlandığınızı bilmenin çok güzel bir şey olduğunu kabul edebiliriz. Şimdi bu birine vermek isteyeceğiniz bir şey değil mi?
Bu, birinin sahip olmasını istediğiniz bir armağan değil midir? Onların da aynı sıcaklığı kalplerinde ve zihinlerinde hissetmelerini istemez misiniz? Dostlar, hatalı olduğumuzda af dilemek için Tanrı'dan her zaman kalplerimizi yumuşatmasını isteyelim ve bizi inciten birinin özrünü her zaman kabul edelim çünkü biz affetmezsek O da bizi affetmeyecektir.
