តារាងមាតិកា
តើព្រះគម្ពីរនិយាយអ្វីខ្លះអំពីរដ្ឋាភិបាល? សូមស្វែងយល់ខាងក្រោមជាមួយនឹងបទគម្ពីរដ៏មានអានុភាពចំនួន 35 ។
សម្រង់សម្ដីរបស់គ្រិស្តបរិស័ទអំពីរដ្ឋាភិបាល
“ព្រះអាច និងធ្វើការនៅក្នុងចិត្ត និងគំនិតរបស់អ្នកគ្រប់គ្រង និងមន្ត្រីនៃ រដ្ឋាភិបាលដើម្បីសម្រេចគោលបំណងអធិបតេយ្យរបស់ទ្រង់។ ចិត្ត និងគំនិតរបស់ពួកគេស្ថិតនៅក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់ទ្រង់ច្រើនដូចជាច្បាប់រូបកាយដែលមិនមានលក្ខណៈបុគ្គលនៃធម្មជាតិ។ ប៉ុន្តែរាល់ការសម្រេចចិត្តរបស់ពួកគេគឺធ្វើឡើងដោយសេរី ជាញឹកញាប់បំផុតដោយមិនគិតពីឆន្ទៈរបស់ព្រះឡើយ”។ Jerry Bridges
“រដ្ឋាភិបាលនៃសហរដ្ឋអាមេរិកត្រូវបានទទួលស្គាល់ដោយអ្នកប្រាជ្ញ និងល្អរបស់ប្រទេសដទៃ ដើម្បីជារដ្ឋាភិបាលសេរី មិនលំអៀង និងសុចរិតបំផុតនៃពិភពលោក។ ប៉ុន្តែទាំងអស់គ្នាយល់ស្របថា សម្រាប់រដ្ឋាភិបាលបែបនេះអាចទ្រទ្រង់បានច្រើនឆ្នាំ គោលការណ៍នៃសេចក្តីពិត និងសេចក្តីសុចរិត ដែលបង្រៀននៅក្នុងបទគម្ពីរបរិសុទ្ធ ត្រូវតែអនុវត្ត។ ឬសរសេរ ប៉ុន្តែដោយភាពរឹងប៉ឹងនៃចិត្តរបស់អ្នក និងរដ្ឋាភិបាលនៃតណ្ហា និងសេចក្តីស្រឡាញ់របស់អ្នក”។ Thomas Fuller
“ដោយព្រះរាជក្រឹត្យរបស់ព្រះផ្ទាល់ ប្រធានាធិបតី ស្តេច នាយករដ្ឋមន្ត្រី អភិបាលក្រុង ប៉ូលីស និងអាជ្ញាធររដ្ឋាភិបាលផ្សេងទៀតទាំងអស់ឈរនៅក្នុងកន្លែងរបស់ទ្រង់សម្រាប់ការអភិរក្សសង្គម។ ដូច្នេះ ការប្រឆាំងនឹងរដ្ឋាភិបាល គឺដើម្បីប្រឆាំងនឹងព្រះ។ ការបដិសេធមិនបង់ពន្ធ គឺជាការមិនស្តាប់បង្គាប់ព្រះ។ ដោយព្រះជាម្ចាស់ផ្ទាល់ប៉ុន្តែ ព្រះយេស៊ូជ្រាបអំពីអំពើអាក្រក់របស់ពួកគេ ទ្រង់មានព្រះបន្ទូលថា៖ «ហេតុអ្វីបានជាធ្វើឲ្យខ្ញុំល្បងល្បងមនុស្សមានពុត? សូមបង្ហាញកាក់សម្រាប់ពន្ធមកខ្ញុំ»។ ហើយគេយកប្រាក់មួយដួងមកគាត់។ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅគេថា៖ «នេះជាតួអក្សររបស់អ្នកណា?»។ ពួកគេបាននិយាយថា "របស់សេសារ" ។ បន្ទាប់មក លោកមានប្រសាសន៍ទៅគេថា៖ «ដូច្នេះ ចូរប្រគល់របស់ដែលជារបស់សេសារទៅព្រះ ហើយរបស់ដែលជារបស់ព្រះ ចូរថ្វាយដល់ព្រះវិញ។
៣៣) រ៉ូម ១៣:៥-៧ «ហេតុដូច្នេះហើយ ត្រូវចុះចូល មិនត្រឹមតែដោយសេចក្ដីក្រោធប៉ុណ្ណោះទេ តែក៏ដោយសារមនសិការដែរ។ ដោយហេតុនេះ អ្នករាល់គ្នាក៏បង់ពន្ធដែរ ដ្បិតអ្នកគ្រប់គ្រងសុទ្ធតែជាអ្នកបម្រើរបស់ព្រះ ដោយលះបង់ខ្លួនដើម្បីកិច្ចការនេះ។ បង់ពន្ធដល់អ្នកណាដែលត្រូវបង់; ទំនៀមទំលាប់ចំពោះអ្នកណា; ខ្លាចអ្នកណាខ្លាច; កិត្តិយសដល់អ្នកណា។
សូមមើលផងដែរ: 25 ខគម្ពីរបំផុសគំនិតអំពីការបម្រើអ្នកក្រការអធិស្ឋានសម្រាប់អ្នកដែលគ្រប់គ្រងលើយើង
យើងត្រូវបានបញ្ជាឱ្យអធិស្ឋានសម្រាប់អ្នកដែលមានអំណាចលើយើង។ យើងគួរតែអធិស្ឋានសម្រាប់ពរជ័យ និងការការពាររបស់ពួកគេ។ សំខាន់បំផុត យើងគួរអធិស្ឋានឲ្យពួកគេស្គាល់ព្រះគ្រីស្ទ ហើយថាពួកគេព្យាយាមគោរពទ្រង់ក្នុងគ្រប់ជម្រើសរបស់ពួកគេ។
34) ធីម៉ូថេទី១ ២:១-២ «ជាដំបូង ខ្ញុំសូមអង្វរថា ការអង្វរ ការអធិស្ឋាន ការអង្វរ និងការអរព្រះគុណត្រូវបានបង្កើតឡើងសម្រាប់មនុស្សទាំងអស់ សម្រាប់ស្តេច និងអស់អ្នកដែលមានឋានៈខ្ពង់ខ្ពស់ យើងអាចដឹកនាំជីវិតដ៏សុខសាន្ត និងស្ងប់ស្ងាត់ គោរពព្រះ និងថ្លៃថ្នូរតាមគ្រប់មធ្យោបាយ»។
35) ពេត្រុសទី១ ២:១៧ «ចូរគោរពអ្នករាល់គ្នា។ ស្រឡាញ់ភាពជាបងប្អូន។ កោតខ្លាចព្រះ។ គោរពព្រះចៅអធិរាជ»។
សេចក្តីសន្និដ្ឋាន
ខណៈពេលដែលការបោះឆ្នោតខាងមុខអាចមើលទៅហាក់ដូចជាគួរឱ្យភ័យខ្លាចបន្តិច យើងមិនមានហេតុដែលគួរខ្លាចឡើយ ព្រះអម្ចាស់ជ្រាបរួចហើយថា តើទ្រង់នឹងដាក់នរណាឱ្យគ្រប់គ្រងប្រទេសរបស់យើងទេ។ យើងគួររស់នៅដោយគោរពប្រតិបត្តិតាមព្រះបន្ទូលនៃព្រះ ហើយស្វែងរកលើកតម្កើងព្រះគ្រីស្ទក្នុងគ្រប់ការណ៍ទាំងអស់។
ការប្រកាសបង់ពន្ធដល់សេសារ លើកតម្កើងព្រះ [រ៉ូម. ១៣:១៥; 1 ធី។ ២:១-៣; 1 សត្វចិញ្ចឹម។ ២:១៣-១៥]។ John MacArthur“ច្បាប់សីលធម៌របស់ព្រះគឺជាច្បាប់តែមួយគត់របស់បុគ្គល និងប្រជាជាតិនានា ហើយគ្មានអ្វីដែលអាចជារដ្ឋាភិបាលត្រឹមត្រូវបានឡើយ ប៉ុន្តែដូចជាត្រូវបានបង្កើតឡើង និងគ្រប់គ្រងដោយមានទស្សនៈគាំទ្រ។” Charles Finney
“គ្មានរដ្ឋាភិបាលណាស្របច្បាប់ ឬគ្មានទោសពៃរ៍ ដែលមិនទទួលស្គាល់ច្បាប់សីលធម៌ជាច្បាប់សកលតែមួយគត់ ហើយព្រះជាម្ចាស់ជាអ្នកបង្កើតច្បាប់ និងចៅក្រមកំពូល ដែលប្រជាជាតិនានាក្នុងសមត្ថភាពជាតិរបស់ពួកគេ ក៏ដូចជាបុគ្គលម្នាក់ៗ។ គឺសមស្រប»។ Charles Finney
“ប្រសិនបើយើងមិនត្រូវបានគ្រប់គ្រងដោយព្រះទេ នោះយើងនឹងត្រូវបានគ្រប់គ្រងដោយពួកជនផ្តាច់ការ។ ” John Adams
“គោលលទ្ធិសេរីគឺមានលក្ខណៈវិទ្យាសាស្ត្រតិចជាងរឿងនៃទូករបស់ណូអេ ប៉ុន្តែប្រព័ន្ធជំនឿរបស់ពួកគេត្រូវបានបង្រៀនជាការពិតនៅក្នុងសាលារដ្ឋាភិបាល ខណៈដែលប្រព័ន្ធជំនឿព្រះគម្ពីរត្រូវបានហាមឃាត់ពីសាលារដ្ឋាភិបាលដោយច្បាប់។” Ann Coulter
“ការបំបែកព្រះវិហារ និងរដ្ឋ គឺមិនដែលមានន័យថាបំបែកព្រះ និងរដ្ឋាភិបាលនោះទេ។” ចៅក្រម Roy Moore
ព្រះជាម្ចាស់មានអធិបតេយ្យភាពលើរដ្ឋាភិបាល
ជាមួយនឹងរដូវកាលបោះឆ្នោតកំពុងលេចចេញនៅចំពោះមុខយើង វាងាយស្រួលក្នុងការព្រួយបារម្ភអំពីអ្នកណានឹងឈ្នះការបោះឆ្នោត។ មិនថាអ្នកណាឈ្នះ យើងអាចដឹងថាព្រះជាអ្នកគ្រប់គ្រង។ ចូរសរសើរតម្កើងព្រះអម្ចាស់ថា ព្រះមានអធិបតេយ្យលើរដ្ឋាភិបាល។ តាមពិតការមាន កអំណាចគ្រប់គ្រងគឺជាគំនិតរបស់ព្រះ។ ទ្រង់ជាអ្នកតែងតាំងអ្នកគ្រប់គ្រង។ សូម្បីតែអ្នកដែលមិនមែនជាគ្រិស្តសាសនិក ឬអ្នកដែលជាអ្នកផ្តាច់ការអាក្រក់។ ព្រះបានតែងតាំងការគ្រប់គ្រងរបស់ពួកគេ។ ទ្រង់បានធ្វើដូច្នេះសម្រាប់គោលបំណងដ៏ទេវភាពរបស់ទ្រង់។
1) ទំនុកតម្កើង ១៣៥:៦ «អ្វីៗដែលព្រះអម្ចាស់សព្វព្រះហឫទ័យ ទ្រង់ធ្វើនៅស្ថានសួគ៌ និងនៅលើផែនដី ក្នុងសមុទ្រ និងនៅទីជ្រៅទាំងអស់»។ ដ្បិតរាជ្យជារបស់ព្រះអម្ចាស់ ហើយទ្រង់គ្រប់គ្រងលើអស់ទាំងសាសន៍»។ ៥>
៣) សុភាសិត ២១:១ «ព្រះហឫទ័យរបស់ស្តេចគឺជាទឹកដែលនៅក្នុងព្រះហស្តនៃព្រះយេហូវ៉ា។ គាត់បង្វែរវាទៅកន្លែងណាដែលគាត់ចង់»។
៤) ដានីយ៉ែល ២:២១ «ទ្រង់ផ្លាស់ប្ដូរពេលវេលា និងឆ្នាំ។ គាត់យកស្តេចចេញ ហើយដាក់ស្តេចឡើងកាន់អំណាច។ ទ្រង់ប្រទានប្រាជ្ញាដល់អ្នកប្រាជ្ញ និងការរៀនជាច្រើនដល់មនុស្សមានប្រាជ្ញា»។
៥) សុភាសិត ១៩:២១ «ផែនការជាច្រើននៅក្នុងចិត្តមនុស្ស ប៉ុន្តែក្រឹត្យរបស់ព្រះយេហូវ៉ានឹងឈ្នះ»។
6) ដានីយ៉ែល 4:35 «អ្នកនៅផែនដីទាំងអស់ត្រូវបានគេចាត់ទុកថាគ្មានអ្វីសោះ ប៉ុន្តែទ្រង់ធ្វើតាមព្រះហឫទ័យរបស់ទ្រង់នៅក្នុងពួកពលបរិវារនៃស្ថានសួគ៌ និងក្នុងចំណោមអ្នកនៅផែនដី។ ហើយគ្មានអ្នកណាអាចគេចពីដៃរបស់គាត់ ឬនិយាយទៅកាន់គាត់ថា ‘តើអ្នកបានធ្វើអ្វី? ៥>
៧) ទំនុកតម្កើង ២៩:១០ «ព្រះអម្ចាស់គង់នៅទឹកជំនន់។ ព្រះអម្ចាស់គង់លើបល្ល័ង្ក ជាស្ដេចអស់កល្បជានិច្ច»។
អាជ្ញាធរគ្រប់គ្រងដែលបង្កើតឡើងដោយព្រះ
ព្រះបានកំណត់រដ្ឋាភិបាលនៅក្នុងផ្នែកនៃអំណាចជាក់លាក់មួយ។ រដ្ឋាភិបាលគេឲ្យយើងដាក់ទោសអ្នកបំពានច្បាប់ និងការពារអ្នកដែលគោរពច្បាប់។ អ្វីដែលនៅខាងក្រៅនោះគឺនៅក្រៅអាណាចក្រដែលព្រះបានប្រទានឲ្យ។ នេះជាមូលហេតុដែលគ្រីស្ទបរិស័ទជាច្រើនត្រូវបានប្រឆាំងនឹងការបង្កើនអាណត្តិសហព័ន្ធ។ នោះគឺជាការប្រគល់សិទ្ធិអំណាចដល់រដ្ឋាភិបាលច្រើនជាងនៅក្នុងអាណាចក្រនៃសិទ្ធិអំណាចដែលព្រះបានមានបន្ទូលថារដ្ឋាភិបាលគួរតែមាន។
៨) យ៉ូហាន ១៩:១១ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលតបទៅគាត់ថា៖ «អ្នកនឹងគ្មានអំណាចលើខ្ញុំទាល់តែសោះ»។ ហេតុនេះហើយបានជាអ្នកដែលប្រគល់ខ្ញុំឲ្យអ្នករាល់គ្នាមានអំពើបាបធំជាង»។ ត្រូវបំផ្លាញចោល ហើយរាជាណាចក្រនេះនឹងមិនត្រូវទុកឲ្យអ្នកដទៃទៀតឡើយ។ វានឹងវាយកម្ទេចនគរទាំងអស់នេះ ហើយនាំឲ្យដល់ទីបញ្ចប់ ប៉ុន្តែនឹងនៅស្ថិតស្ថេរជារៀងរហូត»។
10) រ៉ូម ១៣:៣ «ដ្បិតអស់អ្នកដែលប្រព្រឹត្តល្អ មិនត្រូវកោតខ្លាចអ្នកគ្រប់គ្រងទេ គឺត្រូវខ្លាចអ្នកដែលប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់។ តើអ្នកចង់មិនខ្លាចអ្នកដែលមានអំណាចទេ? រួចធ្វើអ្វីដែលល្អ គេនឹងសរសើរអ្នក»។
11) យ៉ូប ១២:២៣-២៥ «ទ្រង់បានធ្វើឲ្យសាសន៍ជាធំ ហើយទ្រង់បំផ្លាញគេ។ ព្រះអង្គពង្រីកប្រជាជាតិនានា ហើយនាំពួកគេទៅឆ្ងាយ។ ទ្រង់ដកយកការយល់ដឹងចេញពីមេនៃមនុស្សនៅផែនដី ហើយធ្វើឲ្យគេវង្វេងក្នុងផ្លូវឥតផ្លូវ។ ពួកគេដើរក្នុងទីងងឹតដោយគ្មានពន្លឺ ហើយទ្រង់ធ្វើឲ្យពួកគេគាំងដូចជាមនុស្សស្រវឹង»។
១២) កិច្ចការ ១៧:២៤ «ព្រះដែលបានបង្កើតពិភពលោក និងអ្វីៗទាំងអស់នៅក្នុងនោះ .ដោយសារទ្រង់ជាម្ចាស់នៃស្ថានសួគ៌ និងផែនដី ទ្រង់មិនគង់នៅក្នុងព្រះវិហារដែលធ្វើដោយដៃឡើយ»។
រដ្ឋាភិបាលត្រូវបានបង្កើតឡើងសម្រាប់សិរីរុងរឿងរបស់ព្រះ
ព្រះជាអ្នកបង្កើតស្ថានសួគ៌ និងផែនដី។ គាត់បានបង្កើតអ្វីៗទាំងអស់។ អ្វីៗទាំងអស់ដែលព្រះជាម្ចាស់បានបង្កើត និងដាក់ឱ្យដំណើរការគឺធ្វើឡើងដើម្បីសិរីរុងរឿងរបស់ទ្រង់។ អាជ្ញាធររដ្ឋាភិបាលគឺជាកញ្ចក់ស្រអាប់នៃរចនាសម្ព័ន្ធអាជ្ញាធរដែលទ្រង់បានដាក់នៅកន្លែងផ្សេងទៀត ដូចជាព្រះវិហារ និងក្រុមគ្រួសារជាដើម។ ទាំងអស់នេះគឺជាកញ្ចក់ស្រអាប់ដែលឆ្លុះបញ្ចាំងពីរចនាសម្ព័ន្ធសិទ្ធិអំណាចនៅក្នុងព្រះត្រីឯក។
13) ពេត្រុសទី១ ២:១៥-១៧ «ដ្បិតព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះគឺបែបនេះ ដែលដោយការប្រព្រឹត្តត្រឹមត្រូវ អ្នកអាចបំបិទភាពល្ងង់ខ្លៅរបស់មនុស្សល្ងង់។ ចូរប្រព្រឹត្តជាមនុស្សមានសេរីភាព ហើយកុំប្រើសេរីភាពរបស់អ្នកជាការបិទបាំងអំពើអាក្រក់ឡើយ ប៉ុន្តែត្រូវប្រើវាជាទាសកររបស់ព្រះ។ គោរពមនុស្សទាំងអស់ ស្រឡាញ់ភាតរភាព កោតខ្លាចព្រះជាម្ចាស់ គោរពព្រះមហាក្សត្រ»។ <៥>
១៤) ទំនុកតម្កើង ៣៣:១២ «សាសន៍ដែលព្រះជាព្រះយេហូវ៉ាជាមនុស្សដែលទ្រង់បានរើសទុកជាមរតករបស់ទ្រង់មានពរយ៉ាងណា»។
តួនាទីរបស់រដ្ឋាភិបាលក្នុងព្រះគម្ពីរ
ដូចយើងទើបតែបានរៀបរាប់ តួនាទីរបស់រដ្ឋាភិបាលគឺគ្រាន់តែដាក់ទោសអ្នកប្រព្រឹត្តអាក្រក់ និងការពារអ្នកដែលគោរពច្បាប់។ .
១៥) រ៉ូម ១៣:៣-៤ «ដ្បិតពួកអ្នកគ្រប់គ្រងមិនមែនជាហេតុនាំឲ្យមានការភ័យខ្លាចចំពោះការប្រព្រឹត្តល្អទេ ប៉ុន្តែចំពោះអំពើអាក្រក់។ ចង់មិនខ្លាចសមត្ថកិច្ច? ធ្វើអ្វីដែលល្អ អ្នកនឹងទទួលបានការសរសើរ ដ្បិតអ្នកនោះជាអ្នកបម្រើរបស់ព្រះចំពោះអ្នក។ ប៉ុន្តែ បើអ្នកប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់ ចូរខ្លាចចុះ! សម្រាប់វា។មិនកាន់ដាវដោយឥតប្រយោជន៍។ ដ្បិតអ្នកនោះជាអ្នកបម្រើរបស់ព្រះ ជាអ្នកសងសឹកដែលនាំសេចក្ដីក្រោធមកលើអ្នកដែលប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់»។
16) ពេត្រុសទី១ ២:១៣-១៤ « ចូរចុះចូលដោយយល់ដល់ព្រះអម្ចាស់ចំពោះគ្រប់ស្ថាប័នរបស់មនុស្ស មិនថាស្តេចជាអ្នកមានអំណាច ឬជាអភិបាលដែលទ្រង់ចាត់ឲ្យមក ដើម្បីដាក់ទោសពួកអ្នកប្រព្រឹត្តអាក្រក់ សរសើរអ្នកដែលធ្វើត្រូវ»។
ការដាក់ស្នើទៅអាជ្ញាធរគ្រប់គ្រង
ការបញ្ជូនមិនមែនជាពាក្យកខ្វក់ទេ។ អ្វីៗដំណើរការល្អបំផុតនៅពេលដែលមានរចនាសម្ព័ន្ធ។ យើងត្រូវដឹងថាអ្នកណាជាអ្នកទទួលខុសត្រូវ។ ប្តីគឺជាមេផ្ទះ - ទំនួលខុសត្រូវទាំងអស់សម្រាប់អ្វីដែលកើតឡើងនៅក្នុងផ្ទះធ្លាក់លើស្មារបស់គាត់នៅពេលគាត់ឈរនៅចំពោះព្រះ។ គ្រូគង្វាលគឺជាប្រធានក្រុមជំនុំ ដូច្នេះទំនួលខុសត្រូវទាំងអស់គឺស្ថិតនៅលើគាត់សម្រាប់ការថែទាំហ្វូងចៀម។ ព្រះវិហារស្ថិតនៅក្រោមការចុះចូលរបស់ព្រះគ្រីស្ទ។ ហើយរដ្ឋាភិបាលជាអ្នកកាន់អំណាចសម្រាប់អ្នកស្រុក។ នេះគឺដើម្បីឱ្យសណ្តាប់ធ្នាប់អាចត្រូវបានរក្សា។
សូមមើលផងដែរ: 25 ការលើកទឹកចិត្ដខគម្ពីរអំពីការភ័យខ្លាចនៃការស្លាប់ (យកឈ្នះ)១៧) ទីតុស ៣:១ «សូមដាស់តឿនពួកគេឲ្យចុះចូលនឹងអ្នកគ្រប់គ្រងនិងអ្នកមានអំណាច ត្រូវស្តាប់បង្គាប់ ត្រៀមខ្លួនសម្រាប់គ្រប់ការល្អ»។
១៨) រ៉ូម ១៣:១ «ត្រូវឲ្យមនុស្សគ្រប់រូបចុះចូលនឹងអំណាចគ្រប់គ្រង។ ដ្បិតគ្មានសិទ្ធិអំណាចអ្វីក្រៅពីព្រះឡើយ ហើយអំណាចទាំងឡាយដែលមានត្រូវបានបង្កើតឡើងដោយព្រះ»។ <៥>
១៩) រ៉ូម ១៣:២ «ហេតុដូច្នេះហើយ អ្នកណាដែលប្រឆាំងនឹងអំណាច អ្នកនោះប្រឆាំងនឹងបទបញ្ញត្តិរបស់ព្រះ។ ហើយអ្នកដែលប្រឆាំងនឹងទទួលថ្កោលទោសខ្លួនគេ»។
20) ពេត្រុសទី១ ២:១៣ «ដោយយល់ដល់ព្រះអម្ចាស់ ចូរចុះចូលចំពោះគ្រប់អំណាចរបស់មនុស្ស ទោះជាស្ដេចជាប្រមុខរដ្ឋក៏ដោយ»។
២១) កូល៉ុស ៣:២៣-២៤ «ចូរធ្វើការដោយស្ម័គ្រចិត្ដចំពោះអ្វីដែលអ្នកធ្វើ ហាក់ដូចជាអ្នកកំពុងធ្វើការសម្រាប់ព្រះអម្ចាស់ ជាជាងសម្រាប់មនុស្ស។ ចូរចាំថា ព្រះអម្ចាស់នឹងប្រទានមរតកដល់អ្នកជារង្វាន់របស់អ្នក ហើយថាចៅហ្វាយដែលអ្នកកំពុងបម្រើគឺព្រះគ្រីស្ទ»។
តើយើងគួរគោរពតាមរដ្ឋាភិបាលដែលប្រឆាំងនឹងព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះទេ?
គ្មានរដ្ឋាភិបាលណាដែលល្អឥតខ្ចោះនោះទេ។ ហើយអ្នកដឹកនាំគ្រប់គ្រងទាំងអស់សុទ្ធតែមានបាបដូចអ្នក និងខ្ញុំដែរ។ យើងទាំងអស់គ្នានឹងធ្វើខុស។ ប៉ុន្តែ ជួនកាល អ្នកគ្រប់គ្រងអាក្រក់នឹងបញ្ជាប្រជាជនរបស់ខ្លួនឱ្យធ្វើបាបប្រឆាំងនឹងព្រះ។ នៅពេលរឿងនេះកើតឡើង យើងត្រូវស្តាប់បង្គាប់ព្រះជាជាងមនុស្ស។ ទោះបីជាវានឹងនាំទៅដល់ការស្លាប់របស់យើងក៏ដោយ។
ប៉ុន្តែ បើអ្នកគ្រប់គ្រងបង្គាប់ឲ្យប្រជាជនគោរពតាមច្បាប់របស់ខ្លួន ដែលផ្ទុយនឹងបទគម្ពីរចែង នោះយើងត្រូវយកដានីយ៉ែលជាគំរូ។ ព្រះមហាក្សត្រទ្រង់ត្រាស់បង្គាប់ឲ្យមនុស្សទាំងអស់អធិស្ឋានថ្វាយទ្រង់។ ដានីយ៉ែលបានដឹងថាព្រះបានបង្គាប់ថាគាត់មិនអធិស្ឋានទៅនរណាម្នាក់ក្រៅពីព្រះជាអម្ចាស់។ ដូច្នេះ ដានីយ៉ែលបានបដិសេធដោយគោរពមិនស្តាប់បង្គាប់ស្ដេច ហើយបន្តស្តាប់បង្គាប់ព្រះ។ គាត់ត្រូវបានគេបោះចូលក្នុងរូងតោសម្រាប់អាកប្បកិរិយារបស់គាត់ ហើយព្រះបានសង្គ្រោះគាត់។
Meshack, Shadrack, និង Abednego ក៏មានបទពិសោធន៍ស្រដៀងគ្នាដែរ។ ព្រះរាជាទ្រង់ត្រាស់បង្គាប់ឲ្យគេក្រាបថ្វាយបង្គំរូបព្រះ។ ពួកគេបានក្រោកឈរ ហើយបដិសេធចាប់តាំងពីព្រះបានបង្គាប់ថាពួកគេមិនថ្វាយបង្គំអ្នកណាក្រៅពីទ្រង់។ ចំពោះការបដិសេធរបស់ពួកគេមិនគោរពច្បាប់របស់ដីនេះគេបោះចូលទៅក្នុងឡ។ ក៏ប៉ុន្តែ ព្រះបានការពារពួកគេ។ យើងមិនត្រូវបានធានាថានឹងគេចចេញដោយអព្ភូតហេតុទេ ប្រសិនបើយើងប្រឈមនឹងការបៀតបៀន។ ប៉ុន្តែយើងអាចប្រាកដថាដឹងថាព្រះជាម្ចាស់គង់នៅជាមួយយើង ហើយថាទ្រង់នឹងប្រើស្ថានភាពណាក៏ដោយដែលទ្រង់បានដាក់យើងសម្រាប់សិរីល្អចុងក្រោយរបស់ទ្រង់ និងសម្រាប់ការរាប់ជាបរិសុទ្ធរបស់យើង។
22) កិច្ចការ 5:29 «ប៉ុន្តែពេត្រុសនិងសាវ័កឆ្លើយថា៖ «យើងត្រូវស្តាប់បង្គាប់ព្រះជាជាងមនុស្ស»។
នៅពេលដែលរដ្ឋាភិបាលអយុត្តិធ៌ម
ពេលខ្លះព្រះជាម្ចាស់នឹងបញ្ជូនអ្នកគ្រប់គ្រងដ៏អាក្រក់ម្នាក់ទៅកាន់ទឹកដីដើម្បីវិនិច្ឆ័យទោសប្រជាជន។ ដរាបណាអ្វីដែលអ្នកគ្រប់គ្រងបញ្ជាប្រជាជនមិនមែនជាការបំពានលើបញ្ញត្តិរបស់ព្រះ នោះប្រជាជនត្រូវចុះចូលចំពោះអំណាចរបស់គាត់។ ទោះបីជាវាហាក់បីដូចជាតឹងរ៉ឹង ឬអយុត្តិធម៌បន្ថែមក៏ដោយ។ យើងត្រូវរង់ចាំព្រះអម្ចាស់ដោយអត់ធ្មត់ ហើយរស់នៅដោយបន្ទាបខ្លួន និងស្ងប់ស្ងាត់តាមដែលអាចធ្វើទៅបាន។ ចូរឈរយ៉ាងក្លាហានចំពោះសេចក្ដីពិត ហើយគោរពអ្នកដែលព្រះបានដាក់ឲ្យនៅក្នុងអំណាច។ យើងទាំងអស់គ្នាត្រូវបានល្បួងដោយអំពើបាប សូម្បីតែអ្នកដឹកនាំរបស់យើងក៏ដោយ។ ដូច្នេះ យើងជាអ្នករស់នៅលើទឹកដីគួរតែទទួលខុសត្រូវក្នុងការស្រាវជ្រាវអ្នកនៅក្នុងរដ្ឋាភិបាល ហើយបោះឆ្នោតដោយផ្អែកលើរបៀបដែលពួកគេស្របនឹងព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ មិនមែនផ្អែកលើគណបក្សរបស់ពួកគេនោះទេ។
23) លោកុប្បត្តិ 50:20 «ចំពោះអ្នក អ្នករាល់គ្នាចង់បានអំពើអាក្រក់ចំពោះខ្ញុំ ប៉ុន្តែព្រះមានបំណងល្អ…»។ អ្នកណាស្រឡាញ់ព្រះគ្រប់យ៉ាងធ្វើការជាមួយគ្នាដើម្បីសេចក្ដីល្អ សម្រាប់អ្នកដែលត្រូវហៅតាមគោលបំណងរបស់ទ្រង់»។
25) ភីលីព ៣:២០ «ប៉ុន្តែ ភាពជាពលរដ្ឋរបស់យើងគឺនៅស្ថានសួគ៌ ហើយមកពីយើងកំពុងរង់ចាំព្រះអង្គសង្គ្រោះ គឺព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវគ្រីស្ទ»។
26) ទំនុកតម្កើង ៧៥:៧ «តែគឺជាព្រះដែលកាត់ទោស ដោយទម្លាក់ម្នាក់ចុះ ហើយលើកឡើងមួយទៀត»។
២៧) សុភាសិត ២៩:២ «កាលណាមនុស្សសុចរិតចម្រើនឡើង នោះមនុស្សអរសប្បាយ ប៉ុន្តែកាលណាមនុស្សអាក្រក់គ្រប់គ្រង នោះមនុស្សក៏យំ»។
28) ធីម៉ូថេទី២ 2:24 «ហើយអ្នកបម្រើរបស់ព្រះអម្ចាស់មិនត្រូវឈ្លោះទាស់ទែងគ្នាឡើយ គឺមានចិត្តសប្បុរសចំពោះអ្នករាល់គ្នា អាចបង្រៀន និងស៊ូទ្រាំនឹងអំពើអាក្រក់បាន»។
29) ហូសេ 13:11 «ខ្ញុំបានឲ្យអ្នកនូវស្ដេចមួយអង្គដោយកំហឹងរបស់យើង ហើយយកគាត់ទៅដោយកំហឹងរបស់ខ្ញុំ»។
30) អេសាយ ៤៦:១០ «ដោយប្រកាសពីទីបញ្ចប់តាំងពីដើមដំបូងមក ហើយតាំងពីបុរាណកាលនូវអ្វីដែលមិនទាន់បានធ្វើ គឺដោយពោលថា ‹គោលបំណងរបស់យើងនឹងត្រូវបានតាំងឡើង ហើយខ្ញុំនឹងសម្រេចគ្រប់ទាំងការពេញចិត្តរបស់យើង»។
៣១) យ៉ូប ៤២:២ «ខ្ញុំដឹងថាអ្នកអាចធ្វើបានគ្រប់ទាំងអស់ ហើយគ្មានគោលបំណងណាដែលអ្នកអាចរារាំងបានឡើយ។
ការប្រគល់ឱ្យសេសារនូវអ្វីដែលជារបស់សេសារ
រដ្ឋាភិបាលទាមទារប្រាក់ ដើម្បីដំណើរការបានត្រឹមត្រូវ។ នេះជារបៀបដែលផ្លូវ និងស្ពានរបស់យើងត្រូវបានថែរក្សា។ យើងគួរតែស្រាវជ្រាវពីអ្វីដែលរដ្ឋាភិបាលរបស់យើងកំពុងចំណាយ ហើយបោះឆ្នោតជាទៀងទាត់លើបញ្ហាទាំងនេះ។ ប៉ុន្តែរដ្ឋាភិបាលដែលស្នើសុំលុយមិនមែនជាព្រះគម្ពីរទេ ប៉ុន្តែការដែលពួកគេធ្វើវាប្រហែលជាល្អណាស់។ យើងគួរស្ម័គ្រចិត្ដ និងចង់ស្តាប់បង្គាប់ព្រះ សូម្បីតែនៅក្នុងផ្នែកនៃការផ្តល់ប្រាក់ដល់រដ្ឋាភិបាលក្នុងគោលបំណងរក្សារដ្ឋាភិបាលក៏ដោយ។
៣២) ម៉ាថាយ ២២:១៧-២១ «ដូច្នេះ ចូរប្រាប់យើងពីអ្វីដែលអ្នកគិត។ តើវាមានច្បាប់ក្នុងការបង់ពន្ធជូនសេសារឬទេ?»។
