តារាងមាតិកា
ខគម្ពីរអំពីការសម្លាប់សត្វ
ការសម្លាប់សត្វចិញ្ចឹមក្នុងផ្ទះរបស់អ្នកនឹងជាបញ្ហា ហើយនោះជាអំពើឃោរឃៅរបស់សត្វ ប៉ុន្តែវាមិនមានអ្វីខុសជាមួយការបរបាញ់ជាអាហារនោះទេ។ សត្វក៏ត្រូវបានប្រើសម្រាប់សម្លៀកបំពាក់ក្នុងបទគម្ពីរដែរ។ នោះមិនមែនមានន័យថា យើងត្រូវតែឃោរឃៅចំពោះពួកគេ ហើយចេញពីការគ្រប់គ្រងនោះទេ ប៉ុន្តែផ្ទុយទៅវិញ យើងត្រូវតែទទួលខុសត្រូវ និងប្រើប្រាស់វាឱ្យមានប្រយោជន៍របស់យើង។
អាហារ
1. លោកុប្បត្តិ 9:1-3 ព្រះបានប្រទានពរដល់ណូអេ និងកូនប្រុសរបស់គាត់ ហើយមានបន្ទូលទៅពួកគេថា « ចូរមានកូន បង្កើនចំនួន ហើយពេញផែនដី . សត្វព្រៃ និងសត្វស្លាបទាំងអស់នឹងកោតខ្លាចអ្នក ហើយខ្លាចអ្នករាល់គ្នា។ សត្វទាំងអស់ដែលវារនៅលើដី និងត្រីទាំងអស់នៅក្នុងសមុទ្រត្រូវបានដាក់នៅក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់អ្នក។ អ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលរស់នៅនិងផ្លាស់ទីនឹងក្លាយជាអាហាររបស់អ្នក។ ខ្ញុំបានផ្តល់ឱ្យអ្នកនូវរុក្ខជាតិបៃតងជាអាហារ; ឥឡូវនេះខ្ញុំផ្តល់ឱ្យអ្នកនូវអ្វីផ្សេងទៀត។
2. លេវីវិន័យ 11:1-3 ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលទៅកាន់លោកម៉ូសេ និងអើរ៉ុនថា៖ «ចូរប្រាប់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលថា សត្វទាំងនេះជាសត្វមានជីវិត ដែលអ្នករាល់គ្នាអាចបរិភោគក្នុងចំណោមសត្វទាំងអស់។ ដែលមាននៅលើផែនដី។ មិនថាផ្នែកណាមួយនៃជើង ហើយមានជើងក្អែក ហើយទំពារអាហារ ក្នុងចំណោមសត្វ អ្នកអាចបរិភោគបាន។
ព្រះយេស៊ូវបានស៊ីសត្វ
3. លូកា 24:41-43 ពួកសិស្សបានយកឈ្នះដោយក្ដីអំណរ និងភ្ញាក់ផ្អើលយ៉ាងខ្លាំង ពីព្រោះវាហាក់ដូចជាល្អណាស់ដែលជាការពិត។ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលសួរគេថា៖ «តើអ្នករាល់គ្នាមានអ្វីបរិភោគឬ? គេឲ្យត្រីស្ងោរមួយដុំដល់គាត់។ គាត់បានយកវាមកបរិភោគ ពេលដែលគេមើលគាត់។
៤. លូកា ៥:៣-៦ ដូច្នេះ ព្រះយេស៊ូវបានចុះទូកដែលជាកម្មសិទ្ធិរបស់ស៊ីម៉ូន ហើយសុំឲ្យគាត់រុញចេញពីច្រាំងបន្តិច។ ពេលនោះ ព្រះយេស៊ូគង់ចុះ ហើយបង្រៀនបណ្ដាជនចុះពីលើទូក។ ពេលគាត់និយាយចប់ គាត់ប្រាប់ស៊ីម៉ូនថា៖ «ចូរយកទូកទៅក្នុងទឹកជ្រៅ ហើយទម្លាក់អួនចុះដើម្បីចាប់ត្រី»។ ស៊ីម៉ូនឆ្លើយថា៖ «លោកគ្រូ យើងខំប្រឹងពេញមួយយប់មិនបានអ្វីសោះ។ ប៉ុន្តែប្រសិនបើអ្នកនិយាយដូច្នេះ ខ្ញុំនឹងទម្លាក់សំណាញ់»។ ក្រោយពីបុរសទាំងនោះបានចាប់បានត្រីមួយចំនួនធំដែលអួនចាប់ផ្តើមហែក។
5. លូកា 22:7-15 ថ្ងៃនោះបានមកដល់ក្នុងអំឡុងពេលបុណ្យនំបុ័ងឥតមេ ពេលដែលកូនចៀមបុណ្យរំលងត្រូវសម្លាប់។ ព្រះយេស៊ូចាត់ពេត្រុស និងលោកយ៉ូហានឲ្យទៅប្រាប់គេថា៖ «ចូរទៅរៀបចំកូនចៀមបុណ្យចម្លងឲ្យយើងបរិភោគ»។ គេសួរគាត់ថា៖ «តើលោកចង់ឲ្យយើងរៀបចំវានៅឯណា?»។ ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលទៅគេថា៖ «ចូរចូលទៅក្នុងទីក្រុង នោះអ្នកនឹងជួបបុរសម្នាក់កាន់ក្អមទឹក។ ដើរតាមគាត់ចូលទៅក្នុងផ្ទះ។ ចូរប្រាប់ម្ចាស់ផ្ទះថា គ្រូសួរថា 'តើបន្ទប់ដែលខ្ញុំអាចបរិភោគបុណ្យរំលងជាមួយពួកសិស្សរបស់ខ្ញុំនៅឯណា? រៀបចំអ្វីៗនៅទីនោះ។” ពួកសិស្សបានចាកចេញ។ ពួកគេបានរកឃើញគ្រប់យ៉ាង ដូចលោកយេស៊ូបានប្រាប់ពួកគេ ហើយរៀបចំបុណ្យរំលង។ ពេលដល់ពេលពិសាអាហារបុណ្យរំលង លោកយេស៊ូនិងសាវ័កនៅតុ។ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅគេថា៖ «ខ្ញុំមានបំណងចង់ពិសាបុណ្យចម្លងនេះជាមួយអ្នករាល់គ្នា មុនពេលខ្ញុំរងទុក្ខ។
6. ម៉ាកុស 7:19 សម្រាប់វា។មិនចូលទៅក្នុងចិត្តគេទេ គឺចូលទៅក្នុងពោះគេ ហើយបន្ទាប់មកចេញពីរាងកាយ»។ ( ដោយមានបន្ទូលដូច្នេះ ព្រះយេស៊ូវបានប្រកាសថាអាហារទាំងអស់បានស្អាត។ មិនដឹងថ្ងៃស្លាប់របស់ខ្ញុំទេ។ ឥឡូវនេះ យកឧបករណ៍របស់អ្នក — ប្រដាប់បង្វិល និងធ្នូរបស់អ្នក — ហើយចេញទៅប្រទេសបើកចំហដើម្បីបរបាញ់ហ្គេមព្រៃខ្លះសម្រាប់ខ្ញុំ។ រៀបចំម្ហូបឆ្ងាញ់ៗដែលខ្ញុំចូលចិត្ត ហើយយកមកឲ្យខ្ញុំហូប ដើម្បីឲ្យខ្ញុំបានពរអ្នកមុនខ្ញុំស្លាប់»។ ពេលនេះ រេបិកាកំពុងស្ដាប់អ៊ីសាកនិយាយទៅកាន់អេសាវ ជាកូនរបស់គាត់។ ពេលអេសាវចេញទៅស្រុកចំការដើម្បីបរបាញ់ ហើយយកវាមកវិញ រេបិកានិយាយទៅយ៉ាកុបជាកូនថា មើលចុះ ខ្ញុំឮឪពុកឯងនិយាយទៅអេសាវជាបងឯងថា ចូរយកល្បែងមកឲ្យខ្ញុំ ហើយរៀបចំម្ហូបឆ្ងាញ់ៗឲ្យខ្ញុំហូប កូនអើយ ចូរស្តាប់ដោយប្រុងប្រយ័ត្ន ហើយធ្វើតាមពាក្យដែលខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នា៖ ចូរចេញទៅហ្វូងចៀម ហើយនាំពពែឈ្មោលពីរមកឲ្យខ្ញុំ ដើម្បីឲ្យខ្ញុំរៀបចំខ្លះ ម្ហូបឆ្ងាញ់ៗសម្រាប់ឪពុកអ្នក តាមវិធីដែលគាត់ចូលចិត្ត។
8. សុភាសិត 12:27 មនុស្សខ្ជិលមិនស៊ីល្បែងអ្វីឡើយ តែមនុស្សឧស្សាហ៍ព្យាយាមរកទ្រព្យសម្បត្ដិតាមប្រមាញ់។
9. លេវីវិន័យ 17:13 «ហើយបើជនជាតិអ៊ីស្រាអែលណា ឬជនបរទេសណាដែលរស់នៅក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នាទៅបរបាញ់ ហើយសម្លាប់សត្វ ឬសត្វស្លាបដែលត្រូវគេបរិភោគ អ្នកនោះត្រូវបង្ហូរឈាម ហើយគ្របលើដី។
យកចិត្តទុកដាក់ចំពោះពួកគេ ចិត្តល្អ និងទទួលខុសត្រូវ
សូមមើលផងដែរ: 105 ខគម្ពីរបំផុសគំនិតអំពីសេចក្ដីស្រឡាញ់ (សេចក្ដីស្រឡាញ់នៅក្នុងព្រះគម្ពីរ)10. សុភាសិត12:10 មនុស្សដែលគោរពកោតខ្លាចព្រះ ប៉ុន្តែមនុស្សអាក្រក់តែងតែឃោរឃៅ។
11. ជនគណនា 22:31-32 បន្ទាប់មក ព្រះអម្ចាស់បានអនុញ្ញាតឲ្យបាឡាមឃើញទេវតា។ ទេវតារបស់ព្រះអម្ចាស់ឈរនៅតាមផ្លូវ ដោយកាន់ដាវនៅក្នុងដៃ។ បាឡាមអោនចុះដល់ដី។ ពេលនោះ ទេវតារបស់ព្រះអម្ចាស់សួរលោកបាឡាមថា៖ «ហេតុអ្វីបានជាអ្នកវាយលាបីដង? ខ្ញុំជាអ្នកមករារាំងអ្នក។ ប៉ុន្តែភ្លាមៗនោះ
ការរំលឹក
12. រ៉ូម 13:1-3 អ្នករាល់គ្នាត្រូវគោរពតាមអ្នកគ្រប់គ្រងរដ្ឋាភិបាល។ អស់អ្នកដែលគ្រប់គ្រងត្រូវបានប្រទានអំណាចឲ្យគ្រប់គ្រងដោយព្រះ។ ហើយអស់អ្នកដែលគ្រប់គ្រងឥឡូវនេះត្រូវបានប្រទានអំណាចនោះដោយព្រះ។ ដូច្នេះ អ្នកណាដែលប្រឆាំងនឹងរដ្ឋាភិបាលពិតជាប្រឆាំងនឹងអ្វីដែលព្រះបានបង្គាប់។ អ្នកប្រឆាំងរដ្ឋាភិបាលនាំមកនូវទណ្ឌកម្មមកលើខ្លួន។ មនុស្សដែលធ្វើត្រូវ មិនត្រូវខ្លាចអ្នកគ្រប់គ្រងទេ។ ប៉ុន្តែអ្នកដែលធ្វើខុសត្រូវតែខ្លាចគេ។ តើអ្នកចង់រួចផុតពីការភ័យខ្លាចពួកគេទេ? ដូច្នេះ ចូរធ្វើតែអ្វីដែលត្រឹមត្រូវ នោះគេនឹងសរសើរអ្នក។
សូមមើលផងដែរ: 15 ខគម្ពីរសំខាន់ៗអំពីអាពាហ៍ពិពាហ៍អន្តរជាតិសាសន៍13. លេវីវិន័យ 24:19-21 អ្នកណាដែលធ្វើឲ្យអ្នកជិតខាងរបស់ខ្លួនរងរបួស ត្រូវរងរបួសដូចគ្នា៖ បាក់ឆ្អឹងភ្នែក បាក់ភ្នែក ធ្មេញសម្រាប់ធ្មេញ។ អ្នកដែលធ្វើឲ្យរបួសត្រូវរងរបួសដូចគ្នា។ អ្នកណាសម្លាប់សត្វត្រូវសងវិញ ប៉ុន្តែអ្នកណាសម្លាប់សត្វត្រូវទទួលទោសប្រហារជីវិត។
ឧទាហរណ៍
14. 1 សាំយូអែល 17:34-36 ប៉ុន្តែ ដាវីឌមានប្រសាសន៍ទៅព្រះបាទសូលថា៖ «អ្នកបម្រើរបស់ទ្រង់ធ្លាប់ចិញ្ចឹមចៀមថ្វាយបិតាទ្រង់។ ហើយនៅពេលដែលមាន Aសិង្ហ ឬខ្លាឃ្មុំ ហើយយកកូនចៀមចេញពីហ្វូងចៀម ខ្ញុំដើរតាមវា ហើយវាយវា ហើយយកវាចេញពីមាត់គាត់។ ហើយប្រសិនបើគាត់បានក្រោកឡើងប្រឆាំងនឹងខ្ញុំ ខ្ញុំចាប់គាត់ដោយពុកចង្ការបស់គាត់ហើយបានវាយគាត់និងសម្លាប់គាត់។ បាវបម្រើរបស់ទ្រង់បានវាយសម្លាប់ទាំងតោ និងខ្លាឃ្មុំ ហើយពួកភីលីស្ទីនដែលមិនបានកាត់ស្បែកនេះ នឹងដូចជាសត្វមួយក្នុងចំណោមពួកវាដែរ ដ្បិតគាត់បានផ្គើននឹងកងទ័ពនៃព្រះដ៏មានព្រះជន្មរស់»។
សម្លៀកបំពាក់
15. ម៉ាថាយ 3:3-4 អេសាយ ព្យាការីបានមានប្រសាសន៍អំពីបុរសម្នាក់នេះ ពេលគាត់មានប្រសាសន៍ថា “សំឡេងមួយបន្លឺឡើងនៅវាលរហោស្ថាន ៖ ‘រៀបចំរបស់ ផ្លូវសម្រាប់ព្រះអម្ចាស់! ចូរធ្វើផ្លូវឲ្យត្រង់!'” John ពាក់សម្លៀកបំពាក់ធ្វើពីសក់អូដ្ឋ ហើយមានខ្សែក្រវាត់ស្បែកនៅចង្កេះរបស់គាត់។ របបអាហាររបស់គាត់មានកណ្តូប និងទឹកឃ្មុំព្រៃ។
