តារាងមាតិកា
ខគម្ពីរអំពី necromancy
Necromancy គឺទាក់ទងមនុស្សស្លាប់សម្រាប់ចំណេះដឹងនាពេលអនាគត . វាច្បាស់ណាស់ពីបទគម្ពីរដែលថាព្រះស្អប់ការទស្សន៍ទាយ ហើយនៅក្នុងគម្ពីរសញ្ញាចាស់ អ្នកក្បត់នឹងត្រូវប្រហារជីវិត។ គ្មានអ្នកណាប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់ដូចជាការអានបាតដៃ វចនានុក្រម និងរបស់អវិជ្ជានឹងធ្វើឲ្យទៅស្ថានសួគ៌ឡើយ។ គ្មានវេទមន្តល្អបែបនេះទេ។ បើមិនមែនមកពីព្រះទេ គឺមកពីអារក្ស។ យើងមិនដែលសុំជំនួយពីអារក្សឡើយ ប៉ុន្តែយើងត្រូវទុកចិត្តលើព្រះតែម្នាក់ឯង។ មនុស្សទៅឋានសួគ៌ឬឋាននរក។ អ្នកមិនអាចទាក់ទងអ្នកស្លាប់បានទេ វាមិនអាចទៅរួចទេ ប៉ុន្តែអ្នកអាចទាក់ទងនឹងវិញ្ញាណបិសាច ហើយអ្នកក៏អាចបើករាងកាយអ្នកទៅរកវាបានផងដែរ។ ចូរប្រយ័ត្នសាតាំងមានល្បិចណាស់។
តើព្រះគម្ពីរនិយាយអ្វីខ្លះ?
1. លេវីវិន័យ 20:5-8 ពេលនោះ យើងនឹងប្រឈមមុខនឹងបុរសនោះ និងត្រកូលរបស់គាត់ ហើយនឹងកាត់គេចេញពីចំណោមប្រជាជនរបស់គេ គឺគាត់ និងអស់អ្នកដែលដើរតាមគាត់ ដោយប្រព្រឹត្តអំពើទុច្ចរិតតាមម៉ូលេក។ . «បើមនុស្សណាម្នាក់បែរទៅរកអ្នកមធ្យម និងអ្នកបះបោរដែលធ្វើបាបគេ នោះអញនឹងបែរមុខប្រឆាំងនឹងបុគ្គលនោះ ហើយនឹងកាត់គេចេញពីក្នុងចំណោមរាស្ត្ររបស់ខ្លួន។ ដូច្នេះ ចូរញែកខ្លួនជាបរិសុទ្ធចុះ ដ្បិតយើងជាព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះរបស់អ្នក។ ចូររក្សាច្បាប់របស់ខ្ញុំ ហើយធ្វើតាម។ យើងជាព្រះអម្ចាស់ដែលញែកអ្នកជាបរិសុទ្ធ។
សូមមើលផងដែរ: ខគម្ពីរនៃថ្ងៃ - កុំវិនិច្ឆ័យ - ម៉ាថាយ 7: 12. លេវីវិន័យ 19:31 កុំងាកទៅរកអ្នកបះបោរ និងអ្នកនិយាយព្យាបាទ ; កុំស្វែងរកពួកគេដើម្បីធ្វើឲ្យខ្លួនឯងមិនបរិសុទ្ធឡើយ ខ្ញុំជាព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះរបស់អ្នក។
៣. អេសាយ ៨:១៩ និងពេលគេនិយាយទៅកាន់អ្នករាល់គ្នាថា “សូមសួរអ្នកកណ្តាល និងអ្នកបះបោរដែលស្រែកថ្ងូរ” តើមនុស្សមិនគួរសួរព្រះរបស់ខ្លួនឬ? តើពួកគេគួរសួរអ្នកស្លាប់ក្នុងនាមអ្នកមានជីវិតឬ?
4. និក្ខមនំ 22:18 “អ្នករាល់គ្នាមិនត្រូវអនុញ្ញាតឲ្យគ្រូធ្មប់រស់នៅ .
5. ចោទិយកថា 18:9-14 “កាលណាអ្នកចូលមកក្នុងទឹកដីដែលព្រះអម្ចាស់ជាព្រះរបស់អ្នក ប្រទានមកអ្នក នោះមិនត្រូវរៀនធ្វើតាមការប្រព្រឹត្តដ៏គួរស្អប់ខ្ពើមរបស់ប្រជាជាតិទាំងនោះឡើយ។ ក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នាមិនត្រូវរកឃើញអ្នកណាដែលដុតកូនប្រុស ឬកូនស្រីរបស់ខ្លួនជាតង្វាយ អ្នកណាដែលធ្វើពិធីទស្សន៍ទាយ ឬប្រាប់សំណាង ឬបកស្រាយប្រផ្នូល ឬគ្រូធ្មប់ ឬមន្តស្នេហ៍ ឬអ្នកបរិក្ខារ ឬអ្នកបួស ឬសួរអ្នកស្លាប់ ដ្បិតអ្នកណាធ្វើការទាំងនេះ នោះជាទីស្អប់ខ្ពើមដល់ព្រះអម្ចាស់។ ហើយដោយសារការគួរស្អប់ខ្ពើមទាំងនេះ ព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះរបស់អ្នក ទ្រង់បណ្ដេញគេចេញពីមុខអ្នក។ អ្នករាល់គ្នានឹងគ្មានកំហុសនៅចំពោះព្រះភ័ក្ត្រព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះរបស់អ្នក ដ្បិតប្រជាជាតិទាំងនេះ ដែលអ្នករាល់គ្នាហៀបនឹងដកហូត ស្ដាប់គ្រូទាយ និងគ្រូទាយ។ រីឯអ្នកវិញ ព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះរបស់អ្នក មិនបានអនុញ្ញាតឲ្យអ្នកធ្វើដូច្នេះទេ។
ស្តេចសូលស្វែងរកអ្នកបះបោរ ហើយសោយទិវង្គត។
6. សាំយូអែល 28:6-19 គាត់បានអធិស្ឋានដល់ព្រះអម្ចាស់ ប៉ុន្តែព្រះអម្ចាស់មិនឆ្លើយតបគាត់ទេ។ ព្រះមិនបាននិយាយជាមួយសូលក្នុងសុបិនទេ។ ព្រះមិនបានប្រើយូរីមដើម្បីផ្តល់ចម្លើយដល់គាត់ទេ ហើយព្រះមិនបានប្រើហោរាដើម្បីនិយាយជាមួយសូលទេ។ នៅទីបំផុត ព្រះបាទសូលមានរាជឱង្ការទៅកាន់មន្ត្រីរបស់ព្រះអង្គថា៖ «សូមរកខ្ញុំឃើញស្ត្រីម្នាក់ដែលជាអ្នកបម្រើ។ អញ្ចឹងខ្ញុំអាចទៅសួរនាងថាម៉េចទៅកើតឡើង។” មន្ត្រីរបស់គាត់បានឆ្លើយថា៖ «មានឧបករណ៍នៅ Endor។ នៅយប់នោះ សូលស្លៀកសម្លៀកបំពាក់ផ្សេងៗ ដើម្បីកុំឲ្យអ្នកណាដឹងថាគាត់ជានរណា។ ពេលនោះ សូល និងបុរសពីរនាក់របស់គាត់បានទៅជួបស្ត្រីនោះ។ សូលមានប្រសាសន៍ទៅនាងថា៖ «ខ្ញុំចង់ឲ្យអ្នកនាំខ្មោចមកប្រាប់ខ្ញុំពីអ្វីដែលនឹងកើតឡើងនៅថ្ងៃអនាគត។ អ្នកត្រូវតែហៅខ្មោចមនុស្សដែលខ្ញុំដាក់ឈ្មោះ»។ ប៉ុន្តែ ស្ត្រីនោះនិយាយទៅគាត់ថា៖ «អ្នកដឹងទេថាព្រះបាទសូលបានបង្ខំពួកមេទ័ព និងគ្រូទាយទាំងអស់ឲ្យចាកចេញពីស្រុកអ៊ីស្រាអែល។ អ្នកកំពុងព្យាយាមចាប់ខ្ញុំ ហើយសម្លាប់ខ្ញុំ»។ សូលបានប្រើព្រះនាមរបស់ព្រះអម្ចាស់ ដើម្បីសន្យានឹងស្ត្រី។ គាត់បាននិយាយថា៖ «តាមដែលព្រះអម្ចាស់មានព្រះជន្មគង់នៅ នោះអ្នកនឹងមិនទទួលទោសដោយសារការធ្វើការនេះទេ»។ ស្ត្រីនោះបានសួរថា “តើអ្នកចង់ឲ្យខ្ញុំយកនរណាមកឲ្យអ្នក?” សូលឆ្លើយថា៖ «សូមនាំសាំយូអែលមក»។ ហើយវាបានកើតឡើង—ស្ត្រីនោះបានឃើញសាំយូអែល ហើយស្រែក។ នាងនិយាយទៅកាន់សូលថា៖ «អ្នកបានបោកបញ្ឆោតខ្ញុំ! អ្នកគឺសូល»។ ស្ដេចមានរាជឱង្ការទៅស្ត្រីនោះថា៖ «កុំខ្លាចអី! តើអ្នកឃើញអ្វី?" ស្ត្រីនោះនិយាយថា “ខ្ញុំឃើញវិញ្ញាណមួយផុសចេញពីដី”។ សូលសួរថា៖ «តើគាត់មានរូបរាងយ៉ាងណា? ស្ត្រីនោះបានឆ្លើយថា៖ «គាត់មើលទៅដូចជាបុរសចំណាស់ពាក់អាវពិសេស»។ ព្រះបាទសូលជ្រាបថាជាសាំយូអែល ក៏ក្រាបចុះ។ មុខរបស់គាត់ប៉ះដី។ សាំយូអែលមានប្រសាសន៍ទៅសូលថា៖ «ហេតុអ្វីបានជាអ្នករំខានខ្ញុំ? ហេតុអ្វីបានជាអ្នកនាំខ្ញុំឡើង?” សូលឆ្លើយថា៖ «ខ្ញុំពិបាកចិត្ត! ជនជាតិភីលីស្ទីនបានមកច្បាំងនឹងខ្ញុំ ហើយព្រះជាម្ចាស់បានចាកចេញពីខ្ញុំ។ ព្រះនឹងមិនឆ្លើយតបខ្ញុំទៀតទេ។ គាត់នឹងមិនប្រើហោរា ឬសុបិនដើម្បីឆ្លើយខ្ញុំទេ ដូច្នេះខ្ញុំបានហៅអ្នក។ខ្ញុំចង់ឱ្យអ្នកប្រាប់ខ្ញុំពីអ្វីដែលត្រូវធ្វើ។ សាំយូអែលមានប្រសាសន៍ថា៖ «ព្រះអម្ចាស់បានចាកចេញពីអ្នក ហើយឥឡូវនេះជាសត្រូវរបស់អ្នក ហេតុអ្វីបានជាអ្នកមកសុំយោបល់ពីខ្ញុំ? ព្រះអម្ចាស់បានប្រើខ្ញុំឱ្យប្រាប់អ្នកពីអ្វីដែលគាត់នឹងធ្វើ ហើយឥឡូវនេះគាត់កំពុងធ្វើអ្វីដែលគាត់បាននិយាយថាគាត់នឹងធ្វើ។ គាត់កំពុងហែករាជាណាចក្រចេញពីដៃអ្នក ហើយប្រគល់ទៅឲ្យអ្នកជិតខាង គឺដាវីឌ។ ព្រះអម្ចាស់ទ្រង់ព្រះពិរោធនឹងជនជាតិអាម៉ាលេក ហើយមានព្រះបន្ទូលប្រាប់អ្នកឲ្យបំផ្លាញពួកគេ។ ប៉ុន្តែ អ្នកមិនបានស្តាប់បង្គាប់គាត់ទេ។ ហេតុនេះហើយបានជាព្រះយេហូវ៉ាធ្វើការនេះចំពោះអ្នករាល់ថ្ងៃនេះ។ ព្រះអម្ចាស់នឹងអនុញ្ញាតឲ្យជនជាតិភីលីស្ទីនវាយឈ្នះអ្នក និងកងទ័ពអ៊ីស្រាអែលនៅថ្ងៃនេះ។ ស្អែកនេះឯង និងកូនប្រុសនឹងនៅទីនេះជាមួយខ្ញុំ»។
7. 1 របាក្សត្រ 10:4-14 ព្រះបាទសូលបាននិយាយទៅកាន់អ្នកកាន់គ្រឿងសឹករបស់គាត់ថា «ចូរទាញដាវរបស់អ្នក ហើយរត់កាត់ខ្ញុំ បើមិនដូច្នេះទេអ្នកដែលមិនកាត់ស្បែកទាំងនេះនឹងមកធ្វើបាបខ្ញុំ»។ ប៉ុន្តែ អ្នកកាន់គ្រឿងសឹករបស់គាត់ភ័យខ្លាច ហើយមិនចង់ធ្វើវាទេ។ ដូច្នេះ សូលក៏យកដាវរបស់ខ្លួនមកដួលទៅ។ ពេលអ្នកកាន់គ្រឿងសស្ត្រាឃើញថាសូលស្លាប់ គាត់ក៏ដួលលើដាវស្លាប់ទៅ។ ដូច្នេះ សូល និងកូនប្រុសទាំងបីរបស់គាត់បានស្លាប់ ហើយផ្ទះរបស់គាត់ក៏ស្លាប់ជាមួយគ្នា។ ពេលជនជាតិអ៊ីស្រាអែលទាំងអស់នៅតាមជ្រលងភ្នំបានឃើញកងទ័ពរត់ចេញ ហើយព្រះបាទសូល និងបុត្រាបានសោយទិវង្គតហើយ នោះគេក៏បោះបង់ចោលទីក្រុងរបស់ខ្លួន ហើយភៀសខ្លួនទៅ។ ពួកភីលីស្ទីនបានចូលមកកាន់កាប់។ នៅថ្ងៃបន្ទាប់ ពេលជនជាតិភីលីស្ទីនមកដកហូតអ្នកស្លាប់ គេប្រទះឃើញព្រះបាទសូល និងបុត្រាធ្លាក់នៅលើភ្នំគីលបោ។ គេដោះលោកយកក្បាលនិងគ្រឿងសឹករបស់លោក ហើយចាត់អ្នកនាំសារទៅពាសពេញស្រុកភីលីស្ទីន ដើម្បីប្រកាសដំណឹងនេះ។ក្នុងចំណោមរូបព្រះ និងប្រជាជនរបស់ពួកគេ។ គេយកគ្រឿងសស្ត្រាវុធរបស់លោកទៅដាក់ក្នុងព្រះវិហារនៃព្រះរបស់ខ្លួន ហើយព្យួរក្បាលរបស់លោកនៅក្នុងប្រាសាទ Dagon។ កាលអ្នកស្រុកយ៉ាបេសកាឡាដទាំងអស់បានឮការដែលជនជាតិភីលីស្ទីនបានធ្វើចំពោះព្រះបាទសូល ពួកអ្នកក្លាហានទាំងអស់ក៏នាំគ្នាទៅយកសពព្រះបាទសូល និងបុត្ររបស់ទ្រង់យកទៅក្រុងយ៉ាបេស។ បន្ទាប់មក គេបញ្ចុះសពនៅក្រោមដើមឈើធំនៅក្រុងយ៉ាបេស ហើយតមអាហារប្រាំពីរថ្ងៃ។ សូលបានសុគតដោយព្រោះគាត់មិនស្មោះត្រង់នឹងព្រះយេហូវ៉ា។ គាត់មិនបានកាន់តាមព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់ទេ ហើយថែមទាំងបានពិគ្រោះជាមួយឧបករណ៍សម្រាប់ការណែនាំ ហើយក៏មិនបានទូលសួរព្រះអម្ចាស់ដែរ។ ដូច្នេះ ព្រះអម្ចាស់បានសម្លាប់គាត់ ហើយប្រគល់រាជ្យទៅអោយព្រះបាទដាវីឌ ជាកូនរបស់លោកអ៊ីសាយ។
ទុកចិត្តលើព្រះតែមួយគត់
8. សុភាសិត 3:5-7 ចូរទុកចិត្តព្រះយេហូវ៉ាទាំងស្រុង ហើយកុំពឹងលើចំណេះដឹងរបស់ខ្លួនឯងឡើយ។ ជាមួយនឹងគ្រប់ជំហានដែលអ្នកធ្វើ ចូរគិតអំពីអ្វីដែលគាត់ចង់បាន ហើយគាត់នឹងជួយអ្នកឱ្យដើរតាមផ្លូវត្រឹមត្រូវ។ កុំទុកចិត្តលើប្រាជ្ញារបស់ខ្លួនឡើយ តែត្រូវកោតខ្លាច ហើយគោរពព្រះអម្ចាស់ ហើយនៅឲ្យឆ្ងាយពីអំពើអាក្រក់។
៩. ទំនុកដំកើង ៣៧:៣-៤ ចូរទុកចិត្តលើព្រះអម្ចាស់ ហើយប្រព្រឹត្តអំពើល្អ។ រស់នៅក្នុងទឹកដី ហើយចិញ្ចឹមដោយភាពស្មោះត្រង់ ចូរអរសប្បាយក្នុងព្រះអម្ចាស់ ហើយទ្រង់នឹងប្រទានដល់អ្នកនូវបំណងប្រាថ្នានៃចិត្តរបស់អ្នក។
10. អេសាយ 26:3-4 អ្នកនឹងរក្សាសន្តិភាពយ៉ាងល្អឥតខ្ចោះ អ្នកដែលចិត្តនៅតែផ្ដោតលើអ្នក ព្រោះគាត់នៅជាប់នឹងអ្នក។ « ចូរទុកចិត្តលើព្រះអម្ចាស់ជារៀងរហូត ដ្បិតក្នុងព្រះជាអម្ចាស់ អ្នកមានថ្មដាដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច។
ឋាននរក
11. វិវរណៈ 21:6-8 ទ្រង់មានបន្ទូលមកខ្ញុំថា “វារួចរាល់។ ខ្ញុំជាអាល់ហ្វា និងអូមេហ្គា ជាការចាប់ផ្តើម និងចុងបញ្ចប់។ ដល់អ្នកស្រេកទឹក យើងនឹងឲ្យទឹកដោយឥតគិតថ្លៃពីប្រភពទឹកនៃជីវិត។ អស់អ្នកដែលមានជ័យជម្នះ នឹងទទួលមរតករបស់ទាំងអស់នេះ ហើយយើងនឹងធ្វើជាព្រះរបស់គេ ហើយគេនឹងធ្វើជាកូនរបស់ខ្ញុំ។ ប៉ុន្តែ ពួកកំសាក មនុស្សមិនជឿ ពួកទុច្ចរិត ពួកឃាតក ពួកអសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទ អស់អ្នកដែលប្រកបរបរវេទមន្ត អ្នកគោរពបូជារូបព្រះ និងអ្នកភូតកុហកទាំងអស់ — ពួកគេនឹងត្រូវបញ្ជូនទៅកាន់បឹងដ៏ក្ដៅគគុកនៃស្ពាន់ធ័រ។ នេះជាការស្លាប់ទី២»។
12. កាឡាទី 5:19-21 អំពើខុសឆ្គងដែលខ្លួនមានបាបធ្វើគឺច្បាស់ណាស់៖ ការរួមរ័ក្សមិនស្មោះត្រង់ មិនបរិសុទ្ធ ការចូលរួមក្នុងអំពើបាបផ្លូវភេទ ការថ្វាយបង្គំព្រះ ការធ្វើអាបធ្មប់ ការស្អប់ ការបង្កបញ្ហា ច្រណែន ខឹង គិតតែពីខ្លួនឯង ធ្វើឱ្យមនុស្សខឹងគ្នាទៅវិញទៅមក ធ្វើឱ្យមានការបែកបាក់គ្នា មានអារម្មណ៍ច្រណែនឈ្នានីស ស្រវឹងស្រា មានជប់លៀងព្រៃផ្សៃ និងធ្វើរឿងផ្សេងៗទៀត។ ខ្ញុំព្រមានអ្នកឥឡូវនេះ ដូចដែលខ្ញុំបានព្រមានអ្នកពីមុន៖ អ្នកណាដែលធ្វើការទាំងនេះនឹងមិនទទួលរាជាណាចក្ររបស់ព្រះជាមរតកឡើយ។
ស្អប់អំពើអាក្រក់
សូមមើលផងដែរ: 25 ខគម្ពីរសំខាន់ៗអំពីជីវិតក្រោយសេចក្តីស្លាប់13. រ៉ូម 12:9 សេចក្តីស្រឡាញ់របស់អ្នកត្រូវតែពិតប្រាកដ។ ស្អប់អ្វីដែលអាក្រក់ ហើយប្រកាន់ខ្ជាប់នូវអ្វីដែលល្អ។
14. ទំនុកតម្កើង 97:10-11 មនុស្សដែលស្រឡាញ់ព្រះអម្ចាស់ស្អប់អំពើអាក្រក់ . ព្រះអម្ចាស់ទតមើលអស់អ្នកដែលដើរតាមព្រះអង្គ ហើយរំដោះពួកគេពីអំណាចនៃមនុស្សទុច្ចរិត។ ពន្លឺភ្លឺលើអ្នកដែលធ្វើត្រូវ; សេចក្តីអំណរជាកម្មសិទ្ធិរបស់អ្នកដែលមានចិត្តស្មោះត្រង់។
ដំបូន្មាន
15. ពេត្រុសទី១ 5:8 ចូរមានស្មារតីប្រុងប្រយ័ត្ន។ប្រយ័ត្ន។ មារសត្រូវរបស់អ្នកដើរជុំវិញដូចជាសិង្ហកំពុងគ្រហឹម ស្វែងរកអ្នកណាមកលេបត្របាក់។
ការរំលឹក
16. ទំនុកតម្កើង 7:11 ព្រះវិនិច្ឆ័យមនុស្សសុចរិត ហើយព្រះទ្រង់ខឹងនឹងមនុស្សអាក្រក់ជារៀងរាល់ថ្ងៃ។
17. យ៉ូហានទី១ ៣:៨-១០ អ្នកណាដែលប្រព្រឹត្តអំពើបាប អ្នកនោះមកពីមារ ដ្បិតអារក្សបានប្រព្រឹត្តអំពើបាបតាំងពីដើមដំបូងមក។ មូលហេតុដែលព្រះរាជបុត្រានៃព្រះបានលេចមក គឺដើម្បីបំផ្លាញកិច្ចការរបស់អារក្ស។ គ្មានអ្នកណាដែលកើតមកពីព្រះធ្វើអំពើបាបឡើយ ដ្បិតពូជរបស់ព្រះស្ថិតនៅក្នុងអ្នកនោះ ហើយអ្នកនោះមិនអាចបន្តប្រព្រឹត្តអំពើបាបបានឡើយ ព្រោះអ្នកនោះកើតមកពីព្រះ។ នេះជាភស្តុតាងបញ្ជាក់ថាអ្នកណាជាកូនរបស់ព្រះ ហើយអ្នកណាជាកូនរបស់អារក្ស អ្នកណាមិនប្រព្រឹត្តតាមសេចក្ដីសុចរិត អ្នកនោះមិនមែនមកពីព្រះទេ ហើយក៏មិនស្រឡាញ់បងប្អូនដែរ។
18. យ៉ូហានទី១ 4:1 បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់អើយ កុំជឿគ្រប់វិញ្ញាណទាំងអស់ តែត្រូវសាកល្បងវិញ្ញាណទាំងនោះថា មកពីព្រះជាម្ចាស់ឬអត់ ដ្បិតមានហោរាក្លែងក្លាយជាច្រើនបានចេញទៅក្នុងពិភពលោក។
ឧទាហរណ៍
19. របាក្សត្រទី 2 33:6-7 ទ្រង់ក៏បានបណ្ដាលឲ្យកូនចៅរបស់ទ្រង់ឆ្លងកាត់ភ្លើងនៅជ្រលងភ្នំនៃកូនរបស់ហ៊ីនណូម ; គាត់បានប្រើមន្តអាគម និងទស្សន៍ទាយ និងអាបធ្មប់ ហើយបានតែងតាំងគ្រូធ្មប់ និងគ្រូទាយ៖ គាត់បានប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់ហួសប្រមាណនៅចំពោះព្រះនេត្រនៃព្រះយេហូវ៉ា ដើម្បីធ្វើឲ្យគាត់ខឹង។ គាត់ក៏តាំងរូបចំលាក់មួយ និងរូបចំលាក់មួយនៅក្នុងព្រះដំណាក់របស់ព្រះ ដែលព្រះបានមានបន្ទូលទៅកាន់ដាវីឌ និងសាឡូម៉ូន ជាបុត្ររបស់ទ្រង់ថា៖ «នៅក្នុងផ្ទះនេះ និងនៅក្រុងយេរូសាឡិមដែលអញយើងបានជ្រើសរើសចេញពីកុលសម្ព័ន្ធទាំងអស់នៃជនជាតិអ៊ីស្រាអែល តើយើងនឹងដាក់ឈ្មោះរបស់យើងជារៀងរហូត។
20. ពង្សាវតារក្សត្រទី២ ២១:៦ ទ្រង់បានធ្វើឲ្យព្រះរាជបុត្រទ្រង់ឆ្លងភ្លើង។ គាត់បានអនុវត្តមន្តអាគម និងប្រាប់អនាគតដោយពន្យល់ពីសញ្ញា និងសុបិន ហើយគាត់បានទទួលដំបូន្មានពីមជ្ឈដ្ឋាន និងគ្រូទាយ។ គាត់បានធ្វើការជាច្រើនដែលព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលថាខុស ដែលធ្វើឱ្យព្រះអម្ចាស់ខឹង។
21. 1 សាំយូអែល 28:2-4 ដាវីឌបានឆ្លើយថា « ប្រាកដហើយ អ្នកអាចឃើញដោយខ្លួនឯងនូវអ្វីដែលខ្ញុំអាចធ្វើបាន»។ អាគីសបាននិយាយថា “មិនអីទេ ខ្ញុំនឹងតាំងអ្នកជាអង្គរក្សអចិន្ត្រៃយ៍របស់ខ្ញុំ”។ ក្រោយពីសាំយូអែលស្លាប់ ប្រជាជនអ៊ីស្រាអែលទាំងអស់បានកាន់ទុក្ខគាត់ ហើយបញ្ចុះគាត់នៅរ៉ាម៉ា ជាស្រុកកំណើតរបស់គាត់។ សូលបានដកគ្រូទាយ និងគ្រូទាយចេញពីអ៊ីស្រាអែល។ ពួកភីលីស្ទីនបានរៀបចំសម្រាប់សង្គ្រាម។ ពួកគេមកដល់ក្រុងស៊ូណែម ហើយបោះជំរំនៅកន្លែងនោះ។ ព្រះបាទសូលបានប្រមូលជនជាតិអ៊ីស្រាអែលទាំងមូល ហើយបោះជំរំនៅគីលបោ។
22. 1 សាំយូអែល 28:9 ស្ត្រីនោះនិយាយទៅគាត់ថា៖ «អ្នករាល់គ្នាដឹងច្បាស់នូវអ្វីដែលព្រះបាទសូលបានធ្វើ គឺរបៀបដែលគាត់បានកាត់ពួកអ្នកបម្រើ និងពួកអ្នកបះបោរពីស្រុក។ ចុះហេតុអ្វីបានជាអ្នកដាក់អន្ទាក់សម្រាប់ជីវិតរបស់ខ្ញុំដើម្បីឲ្យខ្ញុំស្លាប់?»។
23. ពង្សាវតារក្សត្រទី 2 23:24 J osiah ក៏បានកម្ចាត់មនុស្សធម៌ និងចិត្តសាស្ត្រ ទេវតាក្នុងផ្ទះ រូបព្រះ និងអំពើគួរស្អប់ខ្ពើមផ្សេងៗទៀត ទាំងនៅក្នុងក្រុងយេរូសាឡឹម និងទូទាំងដែនដីយូដា។ លោកធ្វើដូច្នេះ ដោយគោរពតាមច្បាប់ដែលមានចែងទុកក្នុងក្រាំងដែលលោកបូជាចារ្យហ៊ីលគីយ៉ាបានរកឃើញនៅក្នុងព្រះវិហាររបស់ព្រះអម្ចាស់។
24. អេសាយ ១៩:២-៤ «ខ្ញុំនឹងជំរុញជនជាតិអេស៊ីបប្រឆាំងនឹងជនជាតិអេស៊ីប—បងប្អូននឹងច្បាំងនឹងបងប្អូន អ្នកជិតខាងនឹងអ្នកជិតខាង ទីក្រុងទាស់នឹងទីក្រុង នគរប្រឆាំងនឹងរាជាណាចក្រ។ ជនជាតិអេស៊ីបនឹងបាត់បង់ចិត្ត ហើយយើងនឹងធ្វើឲ្យគម្រោងការរបស់ពួកគេលែងមាន។ ពួកគេនឹងពិគ្រោះជាមួយរូបព្រះ និងវិញ្ញាណរបស់មនុស្សស្លាប់ អ្នកកណ្តាល និងពួកវិញ្ញាណ។ យើងនឹងប្រគល់ជនជាតិអេស៊ីបទៅកាន់អំណាចរបស់ម្ចាស់ដ៏ឃោរឃៅ ហើយស្ដេចដ៏កាចសាហាវនឹងគ្រប់គ្រងលើពួកគេ» នេះជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះដ៏មានព្រះចេស្តាបំផុត។
25 អេសេគាល ២១:២០-២១ ឥឡូវនេះ ស្តេចបាប៊ីឡូនឈរនៅផ្លូវបំបែក ដោយមិនដឹងថាត្រូវវាយលុកក្រុងយេរូសាឡិមឬរ៉ាបាបាទេ។ គាត់ហៅគ្រូមន្តអាគមរបស់គាត់ឱ្យរកមើលប្រផ្នូល។ ពួកគេចាប់ឆ្នោតដោយចាប់ព្រួញចេញពីលំពែង។ ពួកគេពិនិត្យមើលថ្លើមនៃការបូជាសត្វ។ ប្រផ្នូលនៅដៃស្ដាំរបស់លោកពោលថា ‹ក្រុងយេរូសាឡឹម! ដោយវាយចៀមឈ្មោល ទាហានរបស់គាត់នឹងទៅមុខមាត់ទ្វារទាំងស្រែករកសម្លាប់។ ពួកគេនឹងដំឡើងប៉មឡោមព័ទ្ធ ហើយសង់ផ្លូវជំនន់ទល់នឹងជញ្ជាំង។
