25 ខគម្ពីរ Epic អំពីការប្រាស្រ័យទាក់ទងជាមួយព្រះ និងអ្នកដទៃ

25 ខគម្ពីរ Epic អំពីការប្រាស្រ័យទាក់ទងជាមួយព្រះ និងអ្នកដទៃ
Melvin Allen

តើព្រះគម្ពីរនិយាយអ្វីខ្លះអំពីការប្រាស្រ័យទាក់ទង?

ការប្រាស្រ័យទាក់ទងល្អគឺជាជំនាញដែលត្រូវតែបង្រៀន។ ការ​អាច​ប្រាស្រ័យ​ទាក់​ទង​គ្នា​បាន​ល្អ​គឺ​សំខាន់​ណាស់​សម្រាប់​គ្រប់​ទំនាក់​ទំនង​ទាំង​អស់ មិន​ថា​ជា​ទំនាក់​ទំនង​ការងារ មិត្តភាព ឬ​ក្នុង​អាពាហ៍ពិពាហ៍។ វាជាជំនាញដ៏សំខាន់បំផុតមួយក្នុងជីវិត។ មានសិក្ខាសាលា និងសៀវភៅជាច្រើនដែលមាននៅលើប្រធានបទ ប៉ុន្តែតើព្រះគម្ពីរនិយាយអ្វីខ្លះអំពីការប្រាស្រ័យទាក់ទងគ្នា?

សម្រង់សម្ដីរបស់គ្រិស្តបរិស័ទអំពីការប្រាស្រ័យទាក់ទង

“ការប្រាស្រ័យទាក់ទងដ៏ពិតបំផុតជាមួយព្រះគឺភាពស្ងៀមស្ងាត់ទាំងស្រុង។ មិនមានពាក្យតែមួយនៅក្នុងអត្ថិភាពដែលអាចបង្ហាញពីទំនាក់ទំនងនេះទេ»។ — Bernadette Roberts

« ព្រះ​ទន្ទឹង​ចាំ​យ៉ាង​ខ្លាំង​ចំពោះ​ការ​ប្រាស្រ័យ​ទាក់ទង​ដែល​គ្មាន​ការ​រារាំង និង​ការ​ឆ្លើយ​តប​ទាំង​ស្រុង​រវាង​គាត់ និង​អ្នក​ជឿ​ដែល​បាន​ចូល​រួម​ដោយ​ព្រះវិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ»។

“បញ្ហាទំនាក់ទំនងដ៏ធំបំផុតគឺយើងមិនស្តាប់ដើម្បីយល់។ យើងស្តាប់ការឆ្លើយតប។

“សិល្បៈនៃការទំនាក់ទំនង គឺជាភាសានៃភាពជាអ្នកដឹកនាំ។” James Humes

សូម​មើល​ផង​ដែរ: តើការរួមភេទតាមរន្ធគូថជាអំពើបាបដែរឬទេ? ( សេចក្តីពិតព្រះគម្ពីរដ៏រន្ធត់សម្រាប់គ្រីស្ទបរិស័ទ )

“ការប្រាស្រ័យទាក់ទងល្អគឺជាស្ពានរវាងភាពច្របូកច្របល់ និងភាពច្បាស់។ សេចក្តីពិត ជាដំបូន្មានដ៏ស្មោះស្ម័គ្របំផុត និងការរួបរួមនៃគំនិតដ៏អស្ចារ្យបំផុត ដែលបុរស និងស្ត្រីក្លាហានមានសមត្ថភាព»។ Jeremy Taylor

“នៅលើលោកនេះមិនមានប្រភេទជីវិតដែលផ្អែមល្ហែម និងរីករាយជាងការសន្ទនាជាបន្តបន្ទាប់ជាមួយព្រះនោះទេ។” បងប្រុសLawrence

“ពួកគ្រិស្តសាសនិកបានភ្លេចថា កិច្ចបម្រើផ្សាយនៃការស្តាប់ត្រូវបានប្តេជ្ញាចិត្តចំពោះពួកគេ ដោយទ្រង់ផ្ទាល់ជាអ្នកស្តាប់ដ៏អស្ចារ្យ និងការងារដែលពួកគេគួរចែករំលែក។ យើង​គួរ​តែ​ស្តាប់​ដោយ​ត្រចៀក​របស់​ព្រះ ដើម្បី​យើង​អាច​និយាយ​ព្រះបន្ទូល​របស់​ព្រះ»។ — Dietrich Bonhoeffer

ខគម្ពីរអំពីការប្រាស្រ័យទាក់ទងជាមួយព្រះ

ការអធិស្ឋានគឺជាវិធីរបស់យើងក្នុងការប្រាស្រ័យទាក់ទងជាមួយព្រះ។ ការ​អធិស្ឋាន​មិន​មែន​គ្រាន់​តែ​សុំ​ព្រះ​សម្រាប់​អ្វី​ៗ​នោះ​ទេ - គាត់​មិន​មែន​ជា​មនុស្ស​ពូកែ​ទេ។ គោលដៅ​នៃ​ការ​អធិស្ឋាន​របស់​យើង​គឺ​មិន​មែន​ដើម្បី​ព្យាយាម​រៀបចំ​អ្នក​បង្កើត​ដ៏​អធិបតេយ្យ​នោះ​ទេ។ យើង​ត្រូវ​អធិស្ឋាន​ដូច​ព្រះគ្រីស្ទ​បាន​អធិស្ឋាន ស្រប​តាម​ព្រះហឫទ័យ​របស់​ព្រះ។

ដូច្នេះ ការអធិស្ឋានគឺជាការសុំឱ្យព្រះនាំយើងទៅជិតទ្រង់។ ការអធិស្ឋានគឺជាពេលវេលាមួយដើម្បីនាំបញ្ហារបស់យើងទៅទ្រង់ ដើម្បីសារភាពអំពើបាបរបស់យើងចំពោះទ្រង់ សរសើរទ្រង់ អធិស្ឋានសម្រាប់មនុស្សផ្សេងទៀត និងទំនាក់ទំនងជាមួយទ្រង់។ ព្រះ​ប្រាស្រ័យ​ទាក់ទង​មក​យើង​តាម​រយៈ​ព្រះ​បន្ទូល​របស់​ទ្រង់។

យើងគួរតែឆ្លៀតពេលក្នុងអំឡុងពេលអធិស្ឋាន ដើម្បីនៅស្ងៀម ហើយរស់នៅក្នុងសេចក្តីពិតនៃព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់។ ព្រះ​មិន​ប្រាស្រ័យ​ទាក់​ទង​នឹង​យើង​ដោយ​ពាក្យ​សំដី ឬ​ដោយ​អារម្មណ៍​ខ្សោយ​ដែល​យើង​ត្រូវ​តែ​ព្យាយាម​បកប្រែ យើងមិនចាំបាច់ព្រួយបារម្ភអំពីការអានស្លឹកតែទេ។ ព្រះជាព្រះនៃសណ្តាប់ធ្នាប់។ ទ្រង់ច្បាស់ណាស់នៅក្នុងព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់ចំពោះយើង។

១) ថែស្សាឡូនីចទី១ ៥:១៦-១៨ «ចូរអរសប្បាយជានិច្ច អធិស្ឋានឥតឈប់ឈរ អរព្រះគុណគ្រប់កាលៈទេសៈ។ ដ្បិត​នេះ​ជា​ព្រះហឫទ័យ​របស់​ព្រះ​សម្រាប់​អ្នក​ក្នុង​ព្រះ​គ្រីស្ទ​យេស៊ូវ»។

២) ភីលីព ៤:៦ «កុំ​ខ្វល់ខ្វាយ​នឹង​អ្វី​ឡើយ ប៉ុន្តែ​ក្នុង​គ្រប់​ការ​ទាំង​អស់ ដោយ​ការ​អធិស្ឋាន និង​ការ​អង្វរ​ដោយ​ការ​អរ​ព្រះ​គុណ។សូម​ឲ្យ​ការ​ស្នើ​សុំ​របស់​អ្នក​ត្រូវ​បាន​ដឹង​ដល់​ព្រះ»។

៣) ធីម៉ូថេទី១ ២:១-៤ «ជាដំបូង ខ្ញុំសូមដាស់តឿនថា ការអង្វរ ការអធិស្ឋាន ការអង្វរ និងការអរព្រះគុណត្រូវបានបង្កើតឡើងសម្រាប់មនុស្សទាំងអស់ សម្រាប់ស្តេច និងអស់អ្នកដែលមានឋានៈខ្ពស់ យើង​អាច​ដឹកនាំ​ជីវិត​ដោយ​សុខសាន្ត និង​ស្ងប់ស្ងាត់ គោរព​ព្រះ និង​ថ្លៃថ្នូរ​តាម​គ្រប់​មធ្យោបាយ។ នេះ​ជា​ការ​ល្អ ហើយ​វា​ជា​ការ​គាប់​ព្រះហឫទ័យ​នៅ​ចំពោះ​ព្រះភក្ត្រ​នៃ​ព្រះ​ជា​ព្រះអង្គ​សង្គ្រោះ​របស់​យើង ដែល​មាន​ព្រះទ័យ​ប្រាថ្នា​ចង់​បាន​មនុស្ស​ទាំង​អស់​ឲ្យ​បាន​សង្គ្រោះ ហើយ​ឲ្យ​មក​ស្គាល់​សេចក្ដី​ពិត»។

៤) យេរេមា ២៩:១២ «ពេល​នោះ អ្នក​នឹង​អង្វរ​រក​ខ្ញុំ ហើយ​មក​អធិស្ឋាន​ដល់​ខ្ញុំ នោះ​ខ្ញុំ​នឹង​ស្តាប់​អ្នក»។

5) ធីម៉ូថេទី២ 3:16-17 «គ្រប់បទគម្ពីរទាំងអស់ត្រូវបានដកដង្ហើមចេញដោយព្រះ ហើយមានប្រយោជន៍សម្រាប់ការបង្រៀន សេចក្តីប្រៀនប្រដៅ ការកែតម្រង់ និងការបង្ហាត់បង្រៀនក្នុងសេចក្តីសុចរិត ដើម្បីឲ្យមនុស្សរបស់ព្រះមានជំនាញ និងឧបករណ៍។ សម្រាប់រាល់ការងារល្អ” ។

6) យ៉ូហាន ៨:៤៧ «អ្នក​ណា​ដែល​មក​ពី​ព្រះ នោះ​នឹង​ឮ​ព្រះ​បន្ទូល​របស់​ព្រះ។ មូលហេតុ​ដែល​អ្នក​មិន​ឮ​ពួកគេ​គឺ​ថា​អ្នក​មិន​មែន​ជា​របស់​ព្រះ»។

ការប្រាស្រ័យទាក់ទងជាមួយមនុស្ស

ព្រះគម្ពីរមានច្រើនយ៉ាងអំពីរបៀបដែលយើងប្រាស្រ័យទាក់ទងជាមួយអ្នកដទៃ។ យើង​ត្រូវ​បាន​បញ្ជា​ឲ្យ​ធ្វើ​គ្រប់​យ៉ាង​ដើម្បី​សិរីល្អ​នៃ​ព្រះ ទោះ​ជា​ក្នុង​របៀប​ដែល​យើង​ប្រាស្រ័យ​ទាក់ទង​ជាមួយ​អ្នក​ដទៃ​ក៏​ដោយ។

៧) យ៉ាកុប ១:១៩ «បងប្អូន​ជា​ទី​ស្រឡាញ់​អើយ ចូរ​ដឹង​អំពី​ការ​នេះ​ចុះ ចូរ​ឲ្យ​មនុស្ស​គ្រប់​រូប​ឆាប់​ស្តាប់ យឺត​នឹង​និយាយ យឺត​នឹង​ខឹង។

៨) សុភាសិត ១៥:១ «ពាក្យ​សម្ដី​ទន់​ភ្លាត់​ចេញ​ពី​សេចក្ដី​ក្រោធ តែ​ពាក្យ​គំរោះគំរើយ​បង្ក​កំហឹង»។

៩) អេភេសូរ ៤:២៩ «កុំ​ឲ្យ​ពាក្យ​អាក្រក់​ចេញ​ពី​អ្នកមាត់​តែ​ប៉ុណ្ណឹង​ទេ​ដែល​ល្អ​សម្រាប់​សាង​ឡើង តាម​ដែល​សម​នឹង​ឱកាស ដើម្បី​ឲ្យ​បាន​នូវ​សេចក្ដី​សប្បុរស​ដល់​អ្នក​ដែល​បាន​ឮ»។

10) កូល៉ុស ៤:៦ «ចូរ​ឲ្យ​ពាក្យ​សម្ដី​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា​មាន​ចិត្ត​សប្បុរស ដោយ​មាន​ជាតិ​ប្រៃ​ជា​និច្ច ដើម្បី​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ដឹង​ពី​របៀប​ដែល​អ្នក​ត្រូវ​ឆ្លើយ​ចំពោះ​មនុស្ស​ម្នាក់ៗ»។

11) ធីម៉ូថេទី 2 2:16 «ប៉ុន្តែ ចូរ​ជៀស​វាង​ការ​និយាយ​ដែល​មិន​គួរ​គោរព​ឡើយ ដ្បិត​វា​នឹង​នាំ​មនុស្ស​ទៅ​ក្នុង​អំពើ​ទុច្ចរិត​កាន់​តែ​ខ្លាំង​ឡើង»។

12) កូល៉ុស ៣:៨ «ប៉ុន្តែ​ឥឡូវ​នេះ អ្នក​ត្រូវ​ដក​វា​ចេញ​ឲ្យ​ឆ្ងាយ​ពី​គេ៖ កំហឹង កំហឹង ការ​គំនុំ ការ​បង្កាច់​បង្ខូច និង​ពាក្យ​អាសអាភាស​ចេញ​ពី​មាត់​អ្នក។

សូម​មើល​ផង​ដែរ: 21 ខគម្ពីរសំខាន់ៗអំពី 666 (តើ 666 នៅក្នុងព្រះគម្ពីរគឺជាអ្វី?)

ការនិយាយច្រើនពេកនៅក្នុងការសន្ទនា

ការនិយាយច្រើនពេកតែងតែនាំឱ្យមានបញ្ហា។ វាមិនត្រឹមតែជារឿងអាត្មានិយម ហើយធ្វើឱ្យពិបាកស្តាប់អ្នកដែលអ្នកកំពុងនិយាយប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែព្រះគម្ពីរប្រាប់ថា វានាំទៅរកបញ្ហា។ <៥>

១៣) សុភាសិត ១២:១៨ «មាន​អ្នក​ណា​ដែល​ពាក្យ​សម្ដី​គ្រោតគ្រាត​ប្រៀប​ដូច​ជា​ដាវ​រុញ ប៉ុន្តែ​អណ្ដាត​របស់​អ្នក​ប្រាជ្ញ​នាំ​ឲ្យ​ជា»។ <៥>

១៤) សុភាសិត ១០:១៩ «កាល​ណា​មាន​ពាក្យ​ច្រើន អំពើ​រំលង​មិន​ខ្វះ​ទេ តែ​អ្នក​ណា​ដែល​ទប់​បបូរមាត់ អ្នក​នោះ​មាន​ប្រាជ្ញា»។

១៥) ម៉ាថាយ ៥:៣៧ «សូម​ឲ្យ​អ្វី​ដែល​អ្នក​និយាយ​គឺ​សាមញ្ញ​ថា 'បាទ' ឬ 'ទេ'; អ្វី​ដែល​លើស​ពី​នេះ​មក​ពី​អំពើ​អាក្រក់»។

១៦) សុភាសិត ១៨:១៣ «បើ​អ្នក​ណា​ឆ្លើយ​មុន​នឹង​ឮ នោះ​ជា​ភាព​ល្ងង់​ខ្លៅ​និង​អាម៉ាស់​របស់​គេ»។

ការ​ធ្វើ​ជា​អ្នក​ស្តាប់​ដ៏​ល្អ​គឺ​សំខាន់

ដូច​ជា​មាន​ខគម្ពីរ​ជា​ច្រើន​អំពី​ការ​ការពារ​ពី​របៀប​ដែល​យើង​និយាយ និង​របៀប​ដែល​យើង​និយាយ មាន​ខគម្ពីរ​ជា​ច្រើន​ដែល​ពិភាក្សា​អំពី​របៀប​ដែល​យើង​មាន ដើម្បីក្លាយជាអ្នកស្តាប់ដ៏ល្អ។ យើងមិនគួរទេ។គ្រាន់តែស្តាប់នូវអ្វីដែលអ្នកដ៏ទៃនិយាយ ប៉ុន្តែក៏ស្តាប់ការសង្កត់ធ្ងន់របស់ពួកគេ ហើយព្យាយាមស្វែងយល់ពីអត្ថន័យនៅពីក្រោយពាក្យដែលពួកគេកំពុងនិយាយ។

១៧) សុភាសិត ១៨:២ «មនុស្ស​ល្ងង់​មិន​សប្បាយ​ចិត្ត​ក្នុង​ការ​យល់​ដឹង​ទេ គឺ​គ្រាន់​តែ​បញ្ចេញ​យោបល់​ប៉ុណ្ណោះ»។

១៨) សុភាសិត ២៥:១២ «ប្រៀប​ដូច​ជា​ចិញ្ចៀន​មាស ឬ​គ្រឿង​លម្អ​ពី​មាស នោះ​ជា​ពាក្យ​ស្ដី​បន្ទោស​ដល់​អ្នក​ស្តាប់»។

១៩) សុភាសិត ១៩:២៧ «កូន​អើយ ចូរ​ឈប់​ស្តាប់​បង្គាប់​ចុះ នោះ​កូន​នឹង​វង្វេង​ចេញ​ពី​ពាក្យ​នៃ​ចំណេះ»។

អំណាចនៃពាក្យរបស់យើង

យើងនឹងទទួលខុសត្រូវចំពោះរាល់ពាក្យដែលយើងនិយាយ។ ព្រះបានបង្កើតទំនាក់ទំនង។ ទ្រង់បានបង្កើតអំណាចដ៏អស្ចារ្យនៅក្នុងពាក្យសម្ដី ពាក្យសម្ដីអាចធ្វើឲ្យអ្នកដទៃរងរបួសយ៉ាងសម្បើម ក៏ដូចជាជួយកសាងពួកគេឡើង។ យើងត្រូវស្វែងរកការប្រើពាក្យដោយប្រាជ្ញា។

20) ម៉ាថាយ ១២:៣៦ «ខ្ញុំ​ប្រាប់​អ្នក​រាល់​គ្នា​ថា នៅ​ថ្ងៃ​ជំនុំជំរះ មនុស្ស​នឹង​ទទួល​ខុស​ត្រូវ​ចំពោះ​រាល់​ពាក្យ​ដែល​គេ​និយាយ​ដោយ​ឥត​ខ្វល់ខ្វាយ»។

២១) សុភាសិត ១៦:២៤ «ពាក្យ​ល្អ​ប្រៀប​ដូច​ជា​ស្នែង​ទឹកឃ្មុំ ផ្អែម​ដល់​ព្រលឹង និង​សុខភាព​ដល់​រូប​កាយ»។

22) សុភាសិត ១៨:២១ «សេចក្ដី​ស្លាប់​និង​ជីវិត​ស្ថិត​នៅ​ក្នុង​អំណាច​នៃ​អណ្ដាត ហើយ​អស់​អ្នក​ដែល​ស្រឡាញ់​វា​នឹង​ស៊ី​ផល»។

២៣) សុភាសិត ១៥:៤ «អណ្ដាត​សុភាព​ជា​ដើម​ឈើ​ផ្ដល់​ជីវិត តែ​សេចក្ដី​ទុច្ចរិត​នឹង​បំបាក់​វិញ្ញាណ»។

24) លូកា 6:45 «មនុស្ស​ល្អ​ចេញ​ពី​កំណប់​ល្អ​នៃ​ចិត្ត​របស់​ខ្លួន បង្កើត​បាន​ល្អ ហើយ​មនុស្ស​អាក្រក់​ចេញ​ពី​កំណប់​អាក្រក់​របស់​ខ្លួន នោះ​នឹង​បង្កើត​អំពើ​អាក្រក់​ចេញ​ពី​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​ដ៏​បរិបូរ។បេះដូង​គាត់​និយាយ»។

25) យ៉ាកុប ៣:៥ «ដូច្នេះ អណ្ដាត​ក៏​ជា​អវយវៈ​តូច​ដែរ តែ​វា​អួត​អំពី​ការ​អស្ចារ្យ។ ភ្លើង​ដ៏​តូច​នេះ​ឆេះ​ព្រៃ​យ៉ាង​ណា!»។

សេចក្តីសន្និដ្ឋាន

ការប្រាស្រ័យទាក់ទងគឺជាផ្នែកមួយដែលយើងទាំងអស់គ្នាអាចធ្វើការ និងកែលម្អបាន។ យើងទាំងអស់គ្នាត្រូវតែខិតខំប្រាស្រ័យទាក់ទងគ្នាយ៉ាងច្បាស់ ការពិត និងដោយក្តីស្រឡាញ់។ យើងត្រូវតែប្រាស្រ័យទាក់ទងគ្នាតាមរបៀបដែលលើកតម្កើងព្រះ ហើយឆ្លុះបញ្ចាំងអំពីព្រះគ្រីស្ទ។




Melvin Allen
Melvin Allen
Melvin Allen គឺជា​អ្នក​ជឿ​ជាក់​លើ​ព្រះបន្ទូល​នៃ​ព្រះ និង​ជា​សិស្ស​ដែល​ថ្វាយ​ព្រះ​គម្ពីរ។ ជាមួយនឹងបទពិសោធន៍ជាង 10 ឆ្នាំនៃការបម្រើនៅក្នុងក្រសួងផ្សេងៗ មែលវិនបានបង្កើតការដឹងគុណយ៉ាងជ្រាលជ្រៅចំពោះអំណាចផ្លាស់ប្តូរនៃបទគម្ពីរនៅក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃ។ គាត់បានទទួលបរិញ្ញាបត្រផ្នែកទ្រឹស្ដីពីមហាវិទ្យាល័យគ្រិស្តសាសនាដ៏ល្បីល្បាញ ហើយបច្ចុប្បន្នកំពុងបន្តការសិក្សាថ្នាក់អនុបណ្ឌិតក្នុងការសិក្សាព្រះគម្ពីរ។ ក្នុងនាមជាអ្នកនិពន្ធ និងអ្នកសរសេរប្លុក បេសកកម្មរបស់ Melvin គឺដើម្បីជួយបុគ្គលម្នាក់ៗឱ្យយល់កាន់តែច្បាស់អំពីបទគម្ពីរ ហើយអនុវត្តការពិតដែលមិនចេះចប់ក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃរបស់ពួកគេ។ នៅពេលដែលគាត់មិនសរសេរ Melvin ចូលចិត្តចំណាយពេលជាមួយគ្រួសាររបស់គាត់ រុករកកន្លែងថ្មីៗ និងចូលរួមក្នុងសេវាកម្មសហគមន៍។