Din ve Tanrı ile İlişki: Bilinmesi Gereken 4 İncil Gerçeği

Bu makalede din ile Tanrı ile ilişki arasındaki farkları karşılaştıracağız. İnananlar olarak dikkatli olmazsak kolayca dine dahil olabilir ve ondan habersiz olabiliriz.

Din kolayca dua yaşamınıza egemen olabilir. Din kolayca Mesih'le olan günlük yürüyüşünüze egemen olabilir. Din Tanrı'yla olan ilişkinizi sakat bırakır ve bizi büyük ölçüde engeller.

Ancak imanlılar isyan ve dünyevilik içinde yaşamak için "din bahanesini" kullandıklarında aşırıya kaçabilirler.

Yüreğimizi azarlama ve düzeltmeye karşı katılaştırmamaya dikkat etmeliyiz. Bu makalede ele alınacak pek çok şey var. Bu makaleyi okurken sizi yaşamınızı incelemeye teşvik ediyorum.

Alıntılar

• "[Pek çok insan] Hıristiyanlığın, cennete gitmek için nefret ettiğiniz tüm doğru şeyleri yapmak ve sevdiğiniz tüm kötü şeylerden kaçınmak olduğunu düşünür. Hayır, bu dinini kaybetmiş bir adamdır. Bir Hıristiyan, yüreği değiştirilmiş bir kişidir; yeni duygulara sahiptir." ~ Paul Washer
• "Din, yalnızca Tanrı'ya duyulan güven dışında her türlü güven zeminini ortadan kaldırma olasılığıdır." - Karl Barth
• "Gerçekten de çoğu insan dinle oyun oynar gibi oynar, dinin kendisi tüm oyunlar arasında en evrensel olarak oynanan oyundur." - A. W. Tozer
• "Din, kilisede balık tutmayı düşünen bir adamdır. İlişki ise balık tutarken Tanrı'yı düşünen bir adamdır."

Din size yapmanız gerekeni öğretir.

Hıristiyanlık bunu yapamayacağınızı, bunu sizin için yapmış Olan'a güvenmeniz gerektiğini söyler. İster Katoliklik, ister İslam, vb. olsun, dünyadaki diğer tüm dinler işlere dayalı bir kurtuluş öğretir. Hıristiyanlık, dünyada yalnızca Mesih'e iman yoluyla lütufla aklandığınız tek dindir. Din sizi zincirler içinde tutar, ama Mesih bizi özgür kılmıştır.

Romalılar 11:6 "Ve eğer lütufla ise, o zaman işlere dayalı olamaz; eğer öyle olsaydı, lütuf artık lütuf olmazdı."

Romalılar 4:4-5 " Çalışanlara ücretleri armağan olarak değil, yükümlülük olarak verilir. Ama çalışmayıp Tanrı'ya güvenerek tanrısızları aklayanlara imanları doğruluk olarak verilir."

Hristiyanlık bir din midir?

Birçok insan Hristiyanlık bir din değildir, bir ilişkidir gibi şeyler söylemeyi sever. Bu doğrudur, ancak gerçeğin tamamı bu değildir. Hristiyanlık bir dindir, ancak inananlar olarak ona bir ilişki olarak davranırız. Birçok Hristiyan çevrede gördüğüm sorun, birçok insanın Tanrı'nın lütfunu günaha düşkünlük için kullanmasıdır. "Din yerine ilişki" veya "Din yerine İsa" gibi şeyler söylüyorlar, ancaktövbe ve kutsallaştırma gibi şeyleri unuturlar.

Dinin, Tanrı katında doğru olmak için bir şeyler yapmanız gerektiğini söyleyen yönünden nefret ediyorum. Birilerinin imanlılara yasacı kurallar koymaya çalışmasından nefret ediyorum. Ancak Mesih'e imanınızın kanıtı, yaşamınızın değişecek olmasıdır. Mesih'e imanınızın kanıtı, Mesih ve O'nun Sözü için yeni arzulara sahip olmanızdır. Birinin, "İsa dinden nefret eder" dediğini duydum.

İsa ikiyüzlülükten, sahte dinden nefret eder ve insanların gösteriş için dindar görünmeye çalışmasından nefret eder. Ancak Yuhanna 14:23'te İsa şöyle der: "Beni seven sözümü tutar." İmanlılar olarak, kurtuluşu sürdürmek için değil, sevgi ve minnettarlıktan dolayı itaat ederiz. Gerçek dine sahip olduğunuzda, dindar görünmeye çalışmazsınız. Olmadığınız bir şey gibi davranmaya çalışmazsınız.Matthew Henry, Yakup 1:26 için şöyle der: "Gerçek din bize her şeyi Tanrı'nın huzurundaymışız gibi yapmayı öğretir."

Yakup 1:26 " Kendilerini dindar sayıp da dillerini sıkı tutmayanlar kendilerini aldatırlar ve dinleri değersizdir."

Yakup 1:27 " Babamız Tanrı'nın pak ve kusursuz olarak kabul ettiği din şudur: Sıkıntıda olan öksüz ve dullara bakmak ve kendini dünya tarafından kirletilmekten korumak."

Tanrı O'nun peşinden gitmemizi ister. Din samimiyeti öldürür.

Bu Tanrı'nın arzuladığı bir ilişkidir! Dindar olmaya çalışmanızı istemiyor. O'nu aramanızı istiyor. Yürek doğru değilse sözlerin hiçbir anlamı yoktur. Dine mi bağlısınız yoksa İsa Mesih ile gerçek bir ilişkiye mi? Dua ettiğinizde yüreğiniz Mesih'i arıyor mu? Samimiyet olmadan bir ilişki nedir? Dua hayatınız sıkıcı mı? Eğer öyleyse, o zaman bu güçlüdür.Dinle ilgili olduğunuzun kanıtı.

Leonard Ravenhill şöyle demiştir: "Tanrı'nın dünyasında, Tanrı orada düşünceli olduğunda Yaşayan Tanrı'nın kilisesinden daha heyecan verici bir yer yoktur. Ve Tanrı'nın dünyasında, O olmadığında daha sıkıcı bir yer yoktur." Tanrı oradayken kalbimiz sevinç ve heyecanla dolar. Kalp, yaratıcısını tanır. Din ya da ilişki! Dua hayatınızı hangisi tanımlıyor?Dinden tatmin olmak... Harekete geçmeyi bırakmak... Orada oturup dua ediyorsunuz ve tekrar eden sözler söylüyorsunuz ama kalbinizin doğru olmadığını biliyorsunuz... Kendinizi Tanrı'nın huzurundan kandırıyorsunuz.

"Bugün bir saat dua ettim, görevimi yerine getirdim" diyorsunuz. Hayır! Dua bir angarya değil, bir keyiftir. Yüce Tanrı'nın huzurunda olmak bir ayrıcalıktır! Duayı sevgiyle değil, zorunluluktan yaptığımız bir şey olarak kabul ediyoruz. İnananların %75'inden fazlasının gerçekten dua etmediğine inanıyorum. Etrafta laf kalabalığı yapmakla yetinir hale geldik.

Büyük bir ilahi yazarı şöyle der: "Sık sık dua ederim Ama hiç dua ediyor muyum Ve yüreğimin istekleri söylediğim sözlerle uyuşuyor mu? Yaşayan Tanrı'ya yalnızca sözlerden oluşan bir dua sunmaktansa, diz çöküp taştan tanrılara da tapabilirim Çünkü yüreksiz sözleri Rab asla duymaz Ve duaları içten olmayan dudaklara da kulak vermez Tanrım bana neye ihtiyacım olduğunu öğret ve nasıl yapacağımı öğretNe dua edeyim, ne de lütfunu dileyeyim, ne dediğimi hissetmeden."

Yüreğinizin mevcut durumunu incelemenin bir yolu, O'ndan daha fazlasını istemek ve dua ederek O'nu beklemektir. O'nun varlığından daha fazlasını beklemeye istekli misiniz? Bütün gece O'nu tanımak için haykırıyor musunuz? Ağzınız "Tanrım seni tanımak istiyorum" diyebilir ama 5 dakika sonra giderseniz, bu O'nu gerçekten tanımak isteyen bir yüreği gösterir mi?

Doğru sözleri söylüyorsunuz ama kalbiniz doğru mu? Dua ederken her zaman söylediğim bir şey var: "Tanrım, ben din istemiyorum, ben bir ilişki istiyorum." Bazen kalbim çok sıkışıyor ve şöyle diyorum: "Tanrım, eğer Sen olmazsan geceyi çıkaramam."

Tesniye 4:29 "Ama oradan Tanrın RAB'bi ararsan, O'nu bütün yüreğinle, bütün canınla ararsan bulacaksın."

Matta 15:8 "Bu insanlar beni dudaklarıyla onurlandırıyorlar, ama yürekleri benden uzak."

Mezmur 130:6 " Canım Rab'bi sabahı bekleyen bekçilerden, sabahı bekleyen bekçilerden daha çok bekler."

Din bizi Tanrı sevgisinden mahrum mu bırakıyor?

Tanrı, sevgisini anlamanızı ister. Sık sık Tanrı'nın, O'nun için bir şeyler yapmamızı istediğini düşünürüz. Hayır! O, Kendisiyle olan ilişkinizin görevle değil, sevgiyle karakterize olmasını ister. Rab'be karşı gerçek bir sevginiz var mı? Tanrı'nın sevgisini kaçırıyor musunuz? Tanrı'nın sevgisini kaçırdığımızda ve dini bir ilişkinin yerine koyduğumuzda, kötü ruhlu, huysuz, yargılayıcı ve gururlu olabiliriz,ve sevgisiz.

Tanrı'nın sevgisini bildiklerini söyleyen ama zincire vurulmuş gibi yaşayan birçok Ferisi tanıyorum. Yaşamları sahte bir kınanma ve nefret duygusuyla doludur. Neden böyle yaşıyorsunuz? Belki bir pastörsünüz ve Rab'den korkuyorsunuz, O'na itaat ediyorsunuz, O'nun için bir şeyler yapıyorsunuz, O'na dua ediyorsunuz ama O'nu gerçekten seviyor musunuz? Tanrı'ya sevgisiz bir dünyevi baba gibi davranıyoruz.

Babanız sevgisiz olduğunda ya da size olan sevgisinden hiç bahsetmediğinde, onun sevgisini kazanmak için daha fazlasını yapmanız gerekiyormuş gibi hissedersiniz. Bu sizin Tanrı'yla olan ilişkinize benziyor mu? Yıllar geçtikçe acılaştınız mı? Sevebilmemizin tek nedeni Tanrı'nın bizi çok sevmesidir. Hiç oturup bunun hakkında düşündünüz mü? Başkalarını sevmek için kullandığınız sevgi ve sevmek için kullandığınız sevgiO'nun bize olan büyük sevgisini asla anlayamayacağız.

Sanki Tanrı bize şunu söylemek istiyor: "Bir an için sus ve sana olan sevgimi tanı. Seni seviyorum." Tanrı'nın sevgisini yanlış yerlerde aradığımızda onu gerçekten anlamak çok zor. O sizi, O'nun için yapabileceklerinize dayanarak değil, kim olduğuna ve Mesih'in tamamlanmış işinde sizin için yaptıklarına dayanarak seviyor.durun ve O'nun huzurunda oturun.

Şu andan itibaren dua etmeye başladığınızda, Kutsal Ruh'tan O'nun sevgisini anlamanıza yardım etmesini isteyin. O'nun varlığını daha çok hissetmek için dua edin. Tanrı'yla paydaşlık içinde olduğumuzda ve yüreklerimiz O'nunla uyumlu olduğunda, O'nun sevgisini hissedeceğiz. Birçok vaiz Tanrı'nın sevgisini bilmez ve O'nun varlığını kaybetmiştir, çünkü çoğu O'nunla zaman geçirmeyi bırakmıştır. Kendinizi inceleyin, zihninizi yenileyin ve her gün Mesih'i gerçekten arayın.

Hoşea 6:6 "Çünkü ben kurban değil, sürekli sevgi, yakmalık sunular değil, Tanrı bilgisi isterim."

Markos 12:33 "O'nu bütün yüreğinizle, bütün anlayışınızla ve bütün gücünüzle sevmek ve komşunuzu kendiniz gibi sevmek, bütün yakmalık sunulardan ve kurbanlardan daha önemlidir."

Romalılar 8:35-39 "Bizi Mesih'in sevgisinden kim ayırabilir? Sıkıntı, dert, zulüm, açlık, çıplaklık, tehlike ya da kılıç mı? Yazılmış olduğu gibi, 'Senin uğruna gün boyu öldürülüyoruz;

"Hayır, tüm bu konularda bizi sevenin aracılığıyla fatihlerden daha fazlasıyız. Çünkü eminim ki ne ölüm, ne yaşam, ne melekler, ne yöneticiler, ne şimdiki ne de gelecek şeyler, ne güçler, ne yükseklik, ne derinlik, ne de tüm yaratılıştaki başka herhangi bir şey bizi Rabbimiz Mesih İsa'daki Tanrı sevgisinden ayırabilecektir."