Բովանդակություն
Ի՞նչ է ասում Աստվածաշունչը լեզվի մասին:
Աստվածաշունչը շատ բան է ասում այն մասին, թե ինչպես մենք պետք է խոսենք և ինչպես չպետք է խոսենք: Բայց ինչո՞ւ է Աստվածաշունչը նման շեշտադրում դնում մեր խոսելու ձևի վրա։ Եկեք պարզենք ստորև.
Քրիստոնյաը մեջբերում է լեզվի մասին
«Լեզուն ոսկորներ չունի, բայց այնքան ուժեղ է սիրտը կոտրելու համար: Այնպես որ, զգույշ եղեք ձեր խոսքերից»: «Կոտրված ոսկորը կարող է բուժվել, բայց բառի բացած վերքը կարող է ընդմիշտ բորբոքվել»:
Տես նաեւ: 30 կարևոր աստվածաշնչյան համարներ ջանասիրության (ջանասեր լինելու) մասին«Վատ խոսքերը մի խառնեք ձեր վատ տրամադրության հետ: Տրամադրությունը փոխելու շատ հնարավորություններ կունենաք, բայց երբեք հնարավորություն չեք ունենա փոխարինելու ձեր ասած խոսքերը»:
«Աստված մեզ երկու ականջ է տվել, բայց մեկ լեզու, որպեսզի ցույց տա, որ մենք պետք է արագաշարժ լինենք»: լսել, բայց դանդաղ խոսել: Աստված երկակի պարիսպ է դրել լեզվի, ատամների և շուրթերի առաջ, որպեսզի սովորեցնի մեզ զգուշանալ, որ չվիրավորենք մեր լեզվով»։ Թոմաս Ուոթսոն
«Լեզուն միակ գործիքն է, որն ավելի սուր է դառնում օգտագործման ժամանակ»:
«Հիշեք, որ լեզուն խոսում է միայն այն, ինչ կա սրտում»: Theodore Epp
«Ոտքի սայթաքում, որը դուք կարող եք շուտով վերականգնել, բայց լեզվի սայթաքում, որը դուք երբեք չեք կարող հաղթահարել»: Բենջամին Ֆրանկլին
«Առաջին օրերին Սուրբ Հոգին իջավ հավատացյալների վրա, և նրանք խոսում էին այն լեզուներով, որոնք իրենք չէին սովորել, ինչպես որ Հոգին նրանց տվեց խոսելու: Այս նշանները համապատասխան էին ժամանակին։ Որովհետև անհրաժեշտ էր, որ Սուրբ Հոգին այդպես նշանակվեր բոլոր լեզուներով, քանի որԱստծո ավետարանը պատրաստվում էր անցնել աշխարհի բոլոր լեզուներով: Դա այն նշանն էր, որը տրվեց, և այն անցավ»: Օգոստինոս
«Ավելի լավ է լեզուն կծել, քան բառերդ ուտել»: Ֆրենկ Զոնենբերգ
«Ոչինչ ավելի նման չէ իմաստուն մարդուն, որքան հիմարը, ով բռնում է իր լեզուն»: Ֆրենսիս դը Սեյլս
«Լեզուն դու ես յուրօրինակ ձևով: Դա սրտի վրա դրված հեքիաթ է և բացահայտում է իրական մարդուն: Ոչ միայն դա, այլեւ լեզվի չարաշահումը մեղքի համար, թերեւս, ամենահեշտ ճանապարհն է: Կան մեղքեր, որոնք անհատը կարող է չկարողանալ կատարել միայն այն պատճառով, որ հնարավորություն չունի: Բայց չկա որևէ սահմանափակում, թե ինչ կարելի է ասել, չկան ներկառուցված սահմանափակումներ կամ սահմաններ: Սուրբ Գրություններում լեզուն տարբեր կերպ նկարագրվում է որպես չար, հայհոյող, հիմար, պարծենկոտ, բողոքող, հայհոյող, վիճելի, զգայական և ստոր: Եվ այդ ցանկը սպառիչ չէ։ Զարմանալի չէ, որ Աստված լեզուն դնում է ատամների հետևում գտնվող վանդակի մեջ՝ բերանով պատված։ Ջոն ՄաքԱրթուր
«Չկա ոչինչ, որ այնքան գոհացնում է հիվանդ լեզվին, որքան երբ այն գտնում է զայրացած սիրտ»: Թոմաս Ֆուլեր
«Լեզուն ոսկորներ չունի, բայց այնքան ուժեղ է սիրտը կոտրելու համար: այնպես որ զգույշ եղեք ձեր խոսքերից։
«Քրիստոնյան պետք է երկու բան սովորի իր լեզվի մասին՝ ինչպես պահել այն և ինչպես օգտագործել այն»։
Լեզվի մեղքերը Աստվածաշունչը
Աստվածաշնչի լեզվի կամ այն բառերի մասին, որոնք մենք խոսում ենք, ձևերից մեկը.զգուշացնելով մեզ լեզվի մեղքերի մասին: Մեր խոսքերը կարող են վիրավորել ուրիշներին: Մեր լեզուն մեր ամենավտանգավոր զենքերից մեկն է։ Ամենավատն այն է, որ մեր խոսքերը կարող են բացահայտել մեր սրտի մեղավոր էությունը: Այն, թե ինչպես ենք մենք խոսում, բացահայտում է մեր բնավորությունը:
Տասը պատվիրաններից երկուսը հատուկ խոսում են լեզվով կատարված մեղքերի մասին. իզուր օգտագործել Տիրոջ անունը և սուտ վկայություն տալ մեկ ուրիշի դեմ (Ելք 20:7, 16): Նաև Հիսուսն ինքը նախազգուշացրեց մեզ այդ մասին. մեր լեզուն հապճեպ օգտագործելու վտանգները: Լեզվի այլ մեղքերը ներառում են պարծենալը, անառակաբարո խոսքը, քննադատական, երկլեզու լինելը, պայթուցիկ անզուսպ զայրույթի խոսքերը, ատելության արտահայտությունը կամ նպատակաուղղված անհասկանալի բառերի օգտագործումը կարևոր հարցի շուրջ թաքնվելու համար:
1) Առակաց 25։18 «Ուրիշների մասին սուտ խոսելը նույնքան վնասակար է, որքան նրանց կացնով հարվածելը, սրով վիրավորելը կամ սուր նետը արձակելը»։
2) Սաղմոս 34։13 «Ուրեմն պահիր քո լեզուն չարախոսությունից և քո շուրթերը՝ սուտ խոսելուց»։
3) Առակաց 26։20 «Առանց փայտի կրակն է մարում. առանց բամբասանքի վեճը մարում է»։
4) Առակաց 6:16-19 «Վեց բան կա, որ Տերն ատում է, յոթը գարշելի են նրա համար. ոտքեր, որոնք արագ են շտապում դեպի չարը, կեղծ վկա, որը սուտ է թափում և մարդ, ով հակամարտություն է հրահրում համայնքում»:
5)Matthew 5:22 «Բայց ես ասում եմ ձեզ, որ ամեն ոք, ով բարկանում է իր եղբոր վրա, ենթակա է դատաստանի. ով վիրավորում է իր եղբորը, պատասխանատվություն է կրելու խորհրդի առջեւ. և նա, ով ասում է, «հիմար»: ենթարկվելու է կրակի դժոխքին»:
6) Առակաց 19։5 «Սուտ վկան անպատիժ չի մնա, և սուտ խոսողը չի փախչի»։
Լեզվի զորությունը Աստվածաշնչի համարներ
Եթե մենք օգտագործում ենք մեր խոսքերը մեղավոր կերպով, դրանք կարող են վիրավորել ուրիշներին և թողնել սպիներ, որոնք կարող են հաշմանդամ դարձնել մարդուն ամբողջ կյանքում: կյանքը։ Այլ բառերը կարող են օգնել մարդկանց ավելի լավ զգալ և նույնիսկ բժշկություն բերել: Մարդու խոսքերը կարող են փոխել ողջ ժողովուրդների ընթացքը։ Մեր լեզվի նման պարզ և փոքր բանում հսկայական ուժ կա: Մեզ պատվիրված է խելամտորեն օգտագործել այս զորությունը: Աստված ցանկանում է, որ մենք օգտագործենք մեր լեզուն Իրեն փառք բերելու, ուրիշներին շենացնելու և Ավետարանը բոլորին հռչակելու համար:
7) Առակաց 21։23 «Ով հսկում է իր բերանն ու լեզուն, իրեն նեղությունից է պահում»։
8) Հակոբոս 3։3-6 «Լեզուն փոքր բան է, որը մեծ ճառեր է ասում։ Բայց մի փոքրիկ կայծը կարող է մեծ անտառ վառել: Իսկ մարմնի բոլոր մասերի մեջ լեզուն կրակի բոց է։ Դա չարության մի ամբողջ աշխարհ է, որը ապականում է ձեր ամբողջ մարմինը: Այն կարող է վառել ձեր ողջ կյանքը, քանի որ այն հրկիզվել է հենց դժոխքի կողմից»:
9) Առակաց 11։9 «Չար խոսքերը կործանում են ընկերներին. իմաստուն խորաթափանցությունը փրկում էաստվածապաշտը»։
10) Առակաց 15։1 «Քաղցր պատասխանը ցրում է բարկությունը, բայց ծանր խոսքերը բարկություն են առաջացնում»։
11) Առակաց 12։18 «Կա մեկը, ում հապճեպ խոսքերը սրի խրված են, բայց իմաստունների լեզուն բուժում է»։
12) Առակաց 18:20-21 «Նրանց բերանի պտղից մարդու ստամոքսը լցվում է. իրենց շուրթերի բերքից գոհ են։ Լեզուն ունի կյանքի և մահվան զորություն, և նրանք, ովքեր սիրում են այն, կուտեն նրա պտուղը»:
13) Առակաց 12:13-14 «Չարագործները թակարդում են իրենց մեղսավոր խոսքերը, և անմեղները փախչում են դժվարություններից: Իրենց շուրթերի պտուղներից մարդիկ լցվում են բարիքներով, և նրանց ձեռքի գործը նրանց վարձատրություն է բերում»։
Սրտի և բերանի կապը բառերով
Աստվածաշունչը սովորեցնում է, որ ուղիղ կապ կա մեր սրտի և մեր բերանի միջև: Երբ Աստվածաշունչը խոսում է մեր սրտի մասին, այն նկարագրում է այդ մարդու ներքին մեծ մասը: Մեր սիրտը մեր կենտրոնն է։ Արևելյան մշակույթներում այն նկարագրում է մեր այն հատվածը, որտեղից սկիզբ են առնում մեր մտքերը և որտեղ զարգացած է մեր բնավորությունը: Այն, ինչ կա մեր սրտում, դուրս կգա մեր խոսելու ձևով: Եթե մենք կրում ենք մեղք և ամբարշտություն, դա կհայտնվի այնպես, ինչպես մենք խոսում ենք միմյանց հետ:
14) Մատթեոս 12:36 «Բայց ես ասում եմ ձեզ, որ մարդիկ ամեն մի անզգույշ խոսքի համար հաշիվ են տալու դատաստանի օրը»:
15) Մատթեոս 15։18 «Բայց այն, ինչբերանից դուրս են գալիս սրտից, և նրանք պղծում են մարդուն»։
16) Հակոբոս 1:26 «Եթե դուք պնդում եք, որ կրոնավոր եք, բայց չեք տիրապետում ձեր լեզվին, դուք ինքներդ ձեզ խաբում եք, և ձեր կրոնը անարժեք է»:
Տես նաեւ: 25 Աստվածաշնչի խրախուսական համարներ կյանքի փոթորիկների մասին (եղանակ)17) 1 Պետրոս 3:10 «Եթե ուզում եք վայելել կյանքը և տեսնել շատ երջանիկ օրեր, պահեք ձեր լեզուն չարախոսությունից և ձեր շուրթերը սուտ խոսելուց»: (Երջանկություն Աստվածաշնչի համարներ)
18) Առակաց 16։24 «Շնորհալի խոսքերը նման են մեղրախիսխի, քաղցրություն հոգուն և առողջությունը՝ մարմնին»։
19) Առակաց 15։4 «Հեզ լեզուն կենաց ծառ է, բայց նրա մեջ այլասերվածությունը կոտրում է հոգին»։
20) Մատթեոս 12:37 «Որովհետև քո խոսքերով պիտի արդարանաս, և քո խոսքերով կդատապարտվես»։
Ինչպե՞ս ընտելացնել լեզուն ըստ Աստվածաշնչի:
Լեզուն կարելի է ընտելացնել միայն Աստծո զորությամբ: Մենք չենք կարող նպատակաուղղված ընտրել Աստծուն փառաբանել մեր ուժով: Մենք չենք կարող նաև նպատակաուղղված կերպով ընտրել Աստծուն պատվել մեր խոսքերով՝ օգտագործելով բավարար կամքի ուժ: Լեզուն ընտելացնելը միայն Տիրոջից է գալիս: Սուրբ Հոգու հնարավորությունների միջոցով մենք սովորում ենք կառավարել մեր լեզուն՝ ընտրելով չխոսել «անառողջ» բառերով: Խայտառակ լեզուն, տգեղ հումորը և հայհոյական բառերը հավատացյալի համար չեն: Սուրբ Հոգու միջոցով է, որ մենք կարող ենք սովորել սանձել մեր լեզուն և պաշտպանել այն բառերը, որոնք մենք օգտագործում ենք և երբ դրանք օգտագործում ենք: Մենք նույնպես աճում ենք սրբացման մեջ այս կերպ՝ ընտրելով խոսելըբառեր, որոնք կերտում են, փոխարենը բառերի, որոնք արտացոլում են զայրույթն ու մեղքը:
21) Հակոբոս 3:8 «Բայց լեզուն ոչ ոք չի կարող ընտելացնել. դա անսանձ չարիք է՝ լի մահացու թույնով»։
22) Եփեսացիս 4։29 «Թույլ մի տվեք, որ ձեր բերանից ոչ մի անբարոյական խոսք դուրս գա, այլ միայն այն, ինչը օգտակար է ուրիշներին կառուցելու համար՝ ըստ իրենց կարիքների, որպեսզի օգուտ քաղեն լսողներին»։
23) Առակաց 13։3 «Ով պահպանում է իր բերանը, պահպանում է իր կյանքը, ով լայն բացում է իր շուրթերը, կործանվում է»։
24) Սաղմոս 19։14 «Թող իմ բերանի խոսքերը և իմ սրտի խորհուրդները քո առջև ընդունելի լինեն, ով Տեր, իմ վեմ և իմ փրկիչ»։
25) Կողոսացիս 3։8 «Բայց հիմա դուք պետք է հեռացնեք դրանք բոլորին՝ բարկությունը, բարկությունը, չարությունը, զրպարտությունը և անպարկեշտ խոսքերը ձեր բերանից»։
26) Սաղմոս 141։3 «Պահապան դիր, Տե՛ր, իմ բերանին. հսկի՛ր իմ շուրթերի դռանը»։
Նուրբ լեզուն
Ողջունելի ու նուրբ բառեր օգտագործելը չի թուլացնում լեզվի ուժը: Քնքուշ ու բարի տրամադրվածություն է։ Դա նույնը չէ, ինչ թուլությունը կամ վճռականության բացակայությունը: Իրականում դա օգնում է մեզ աճել հեզության մեջ։ Նուրբ խոսքերով խոսելու մեջ մեծ ուժ կա, երբ մեղավոր խոսքերով խոսելու մեծ հնարավորություն կա:
27) Առակաց 15:4 «Նուրբ խոսքերը կյանք և առողջություն են բերում. խարդախ լեզուն ջարդում է ոգին»։
28) Առակաց 16։24 «Բարի խոսքերը մեղրի պես են՝ քաղցր հոգու համար և.առողջ օրգանիզմի համար»։
29) Առակաց 18։4 «Մարդու խոսքերը կարող են կյանք տվող ջուր լինել. ճշմարիտ իմաստության խոսքերը թարմացնող են, ինչպես փրփրացող առվակը»։
30) Առակաց 18։20 «Բառերը հոգին կշտացնում են, ինչպես սնունդը՝ ստամոքսը, ճիշտ խոսքերը մարդու շուրթերին բավարարվածություն են բերում»։
Եզրակացություն
Լեզվի մեղմության աճը հասունացման ամենադժվար ոլորտներից մեկն է: Շատ հեշտ է արտահայտել մեր վրդովմունքը կամ զայրույթը այնպես, որ մեղավոր է. Աշխարհը մեզ սովորեցնում է, որ եթե մենք զայրացած կամ հիասթափված ենք, ցույց տանք, թե որքան մեծ է մեզ զայրույթը մեր օգտագործած բառերի տեսակից և հնչողությունից ու կոշտությունից: Բայց սա հակառակն է, թե ինչպես է Աստված մեզ սովորեցնում օգտագործել մեր խոսքերը: Թող որ մենք ձգտենք հաճեցնել Աստծուն այն ամենում, ինչ անում ենք, ամեն ինչում, ինչ մտածում ենք, և այն ամենում, ինչ ասում ենք:
