តារាងមាតិកា
ព្រះមិនមែនជាគ្រិស្តសាសនា សាសន៍យូដា ឬមូស្លីមទេ។ ទ្រង់ជាអ្នកផ្តល់ជីវិត និងជាអ្នកមានអំណាចបំផុតក្នុងលោក។ គ្រិស្ដសាសនិកបានទទួលឈ្មោះជាលើកដំបូងនៅក្រុងអាន់ទីយ៉ូក ជាង 30 ឆ្នាំបន្ទាប់ពីការរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះគ្រីស្ទ។ ជាអកុសល វាជាឈ្មោះដ៏មានន័យដែលមានន័យថា «ព្រះគ្រីស្ទតូច» ហើយត្រូវបានប្រើប្រាស់ដោយចំអកដើម្បីមើលងាយអ្នកដើរតាមព្រះគ្រីស្ទ។
ព្រះមិនមែនជាអ្នកដើរតាមព្រះគ្រីស្ទទេ។ ព្រះយេស៊ូវជាព្រះនៅក្នុងសាច់ឈាម! គំនិតដែលថាព្រះជាម្ចាស់មិនមែនជាគ្រិស្តសាសនិក ធ្វើឱ្យមនុស្សជាច្រើនខកចិត្ត ដោយសារយើងចង់ឱ្យព្រះដូចយើង នៅពេលដែលការពិត យើងដូចជាទ្រង់។ ឈ្មោះ និងសាសនាមានទំនោរធ្វើឱ្យមនុស្សនៅដាច់ពីគ្នា ដោយដកសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះចេញពីសមីការ។ ព្រះសព្វព្រះទ័យឲ្យយើងឈប់ផ្ដោតលើស្លាកសញ្ញា ហើយជំនួសមកវិញការផ្ដោតលើសេចក្ដីស្រឡាញ់ និងសេចក្ដីសង្គ្រោះ ដែលទ្រង់បាននាំមកឲ្យយើងតាមរយៈព្រះរាជបុត្រាទ្រង់ គឺព្រះយេស៊ូវ។ ស្វែងយល់បន្ថែមអំពីព្រះនៅទីនេះ ដូច្នេះអ្នកអាចយល់ពីធម្មជាតិពិតរបស់ទ្រង់។
តើព្រះជានរណា?
ព្រះជាម្ចាស់ជាអ្នកបង្កើតអ្វីៗទាំងអស់ ដោយបានបង្កើតផ្ទៃមេឃ ភពផែនដី ជីវិតទាំងអស់ និងអ្វីៗផ្សេងទៀត។ ទ្រង់ បានបង្ហាញយើងនូវគុណសម្បត្តិមួយចំនួនរបស់ទ្រង់ ហើយបានធ្វើឱ្យពួកគេស្គាល់តាមរយៈការបង្កើតរបស់ទ្រង់ (រ៉ូម 1:19-20)។ ព្រះជាវិញ្ញាណ ដូច្នេះទ្រង់មិនអាចមើលឃើញ ឬប៉ះទ្រង់ឡើយ (យ៉ូហាន ៤:២៤) ហើយទ្រង់មានជាបីអង្គ គឺ ព្រះជាព្រះវរបិតា ព្រះជាព្រះរាជបុត្រា និងព្រះជាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ (ម៉ាថាយ ៣:១៦-១៧)។
ព្រះជាម្ចាស់ទ្រង់មិនប្រែប្រួល (1 Timothy 1:17) មិនស្មើគ្នា (2 Samuel 7:22) ហើយគ្មានដែនកំណត់ (1 Timothy 1:17)។ (ម៉ាឡាគី ៣:៦)។ ព្រះទ្រង់គង់នៅគ្រប់ទីកន្លែង (ទំនុកដំកើង ១៣៩:៧–១២) ទ្រង់ជ្រាបគ្រប់យ៉ាង (ទំនុកដំកើង ១៤៧:៥; អេសាយ ៤០:២៨)ហើយមានអំណាច និងសិទ្ធិអំណាចទាំងអស់ (អេភេសូរ 1; វិវរណៈ 19:6)។ យើងមិនអាចដឹងថាព្រះជានរណាដោយមិនដឹងថាទ្រង់ធ្វើអ្វីនោះទេ ពីព្រោះអ្វីដែលទ្រង់ធ្វើគឺមកពីខាងក្នុងរបស់ទ្រង់។
ព្រះទ្រង់គង់នៅទីនោះជានិច្ច ព្រះគម្ពីរបានចែងនៅក្នុងទំនុកតម្កើង ៩០:២។ ទ្រង់មិនមានការចាប់ផ្តើម ឬទីបញ្ចប់ឡើយ ហើយទ្រង់មិនដែលផ្លាស់ប្តូរឡើយ។ គាត់គឺដូចគ្នាកាលពីម្សិលមិញ ថ្ងៃនេះ និងជារៀងរហូត។ ព្រះគម្ពីរចែងថា ព្រះជាមនុស្សសុចរិត និងបរិសុទ្ធ។ តាំងពីដើមគម្ពីររហូតដល់ចប់ ព្រះបង្ហាញថាទ្រង់បរិសុទ្ធ។ គ្រប់យ៉ាងអំពីទ្រង់គឺល្អឥតខ្ចោះ ដូចទ្រង់ជាការសម្ដែងនៃសេចក្ដីស្រឡាញ់។ ទ្រង់ល្អពេក ហើយល្អឥតខ្ចោះក្នុងការអត់ឱនចំពោះអំពើបាបដោយសារភាពបរិសុទ្ធ និងសេចក្ដីសុចរិតរបស់ទ្រង់។
ការយល់ខុសអំពីព្រះ
ខណៈពេលដែលការយល់ខុសជាច្រើនអំពីព្រះបានធ្វើដំណើរជុំវិញពិភពលោក ជនល្មើសដ៏អាក្រក់បំផុតនៅតែបែងចែកគំនិតសមហេតុផល និងសាសនា ម្យ៉ាងទៀត , វិទ្យាសាស្ត្រ។ ព្រះបានបង្កើតសកលលោកទាំងមូល ដាក់ផ្កាយ និងភពនានាក្នុងគន្លងរបស់វា ហើយបង្កើតច្បាប់រូបវិទ្យា ដែលធ្វើឲ្យអ្វីៗមានចលនា។
ច្បាប់នៃធម្មជាតិទាំងនេះតែងតែដូចគ្នា អាចមើលឃើញ និងអាចប្រើប្រាស់បានដោយមនុស្ស។ ដោយសារព្រះជាប្រភពនៃសេចក្តីពិតទាំងអស់ ការរកឃើញតាមបែបវិទ្យាសាស្ត្រមិនមែនជាការគំរាមកំហែងដល់គ្រិស្តសាសនាទេ ប៉ុន្តែជាសម្ព័ន្ធមិត្ត។ វិទ្យាសាស្រ្តគ្រាន់តែបង្ហាញកាន់តែច្រើនឡើងអំពីរបៀបដែលព្រះបានបង្កើតពិភពលោក។
បន្ទាប់មក យើងច្រើនតែចាត់ទុកអាកប្បកិរិយា អារម្មណ៍ និងគំនិតរបស់មនុស្សចំពោះព្រះ។ នេះជាកំហុសដ៏ធំមួយដែលអាចរារាំងអ្នកមិនឲ្យស្គាល់ព្រះបានច្បាស់។ ទោះបីជាព្រះបានបង្កើតយើងរូបគាត់ផ្ទាល់ ព្រះមិនដូចយើងទេ។ គាត់មិនគិតដូចយើង មានអារម្មណ៍ដូចយើង ឬធ្វើដូចយើងទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ ព្រះទ្រង់ជ្រាបទាំងអស់ មានអំណាចគ្រប់យ៉ាង ហើយអាចនៅគ្រប់ទីកន្លែងក្នុងពេលតែមួយ។ ខណៈពេលដែលមនុស្សត្រូវបានជាប់គាំងនៅក្នុងដែនកំណត់នៃលំហ ពេលវេលា និងរូបធាតុ នោះព្រះមិនមានឧបសគ្គបែបនេះដែលអនុញ្ញាតឱ្យទ្រង់ដឹងពីអ្វីៗទាំងអស់នោះទេ។
មនុស្សភាគច្រើននៃពិភពលោកបានចោទសួរអំពីបំណងចិត្តរបស់ព្រះ ដោយជជែកវែកញែកអំពីសេចក្តីស្រឡាញ់ យុត្តិធម៌ និងសេចក្តីល្អរបស់ទ្រង់។ ការលើកទឹកចិត្តរបស់គាត់មិនដូចយើងទេ ដូច្នេះវាមិនមានប្រយោជន៍ក្នុងការព្យាយាមយល់ពីទ្រង់តាមរបៀបនេះទេ។ ការធ្វើដូច្នេះធ្វើឱ្យយើងគិតតិចអំពីព្រះ ហើយអាចនឹងធ្វើឱ្យយើងសួរអំពីច្បាប់របស់ទ្រង់ ដូចជាយើងអាចនឹងសួរអំពីច្បាប់របស់អ្នកដឹកនាំមនុស្សដែរ។ ប៉ុន្តែប្រសិនបើអ្នកឃើញថាតើព្រះពិតជាខុសគ្នាយ៉ាងណា នោះវានឹងកាន់តែងាយស្រួលក្នុងការមានជំនឿ។
ការយល់ខុសដែលបង្កគ្រោះថ្នាក់មួយទៀតសន្មត់ថាព្រះធ្វើការជាតួអង្គផ្ទាល់ខ្លួនរបស់យើង។ យើងមានទំនោរនឹងសន្មត់ថាព្រះនឹងប្រទានឱ្យយើងនូវអ្វីដែលយើងចង់បាននៅពេលដែលជំនួសមកវិញ ទ្រង់មានបន្ទូលថាទ្រង់នឹងផ្លាស់ប្តូរបំណងរបស់យើងដើម្បីតម្រង់តាមទ្រង់ ឬប្រទានឱ្យយើងនូវបំណងប្រាថ្នារបស់យើងដែលស្របតាមព្រះហឫទ័យរបស់ទ្រង់ (ទំនុកតម្កើង ៣៧:៤)។ ព្រះមិនបានសន្យានឹងយើងនូវសុភមង្គល សុខភាពល្អ ឬសន្តិសុខហិរញ្ញវត្ថុក្នុងជីវិតនេះទេ។
មនុស្សជាច្រើនពិបាកយល់ពីរបៀបដែលព្រះដ៏មានសេចក្តីស្រឡាញ់ និងមានឫទ្ធានុភាពអាចមាន ហើយអនុញ្ញាតឲ្យមានអំពើអាក្រក់ និងការរងទុក្ខជាច្រើននៅក្នុងពិភពលោក។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ យើងមិនអាចមានជម្រើសដោយសេរី ហើយមានបញ្ហាទាំងអស់របស់យើងត្រូវបានជួសជុលដោយព្រះ។ ការជ្រើសរើសដោយសេរីបានអនុញ្ញាតឱ្យយើងជ្រើសរើសព្រះ និងផ្តល់សេចក្តីស្រឡាញ់ពិតដល់ទ្រង់ ប៉ុន្តែក៏នាំមកក្នុងអំពើបាបផងដែរ ដែលនាំទៅរកសេចក្តីស្លាប់ និងការបំផ្លិចបំផ្លាញ។
ព្រះប្រទានឱ្យមនុស្សគ្រប់គ្នានូវចំនួននៃឆន្ទៈសេរីដូចគ្នា ដូច្នេះយើងអាចជ្រើសរើសធ្វើតាមច្បាប់របស់ទ្រង់ ដែលមានន័យថាដើម្បីធ្វើឱ្យពិភពលោកស្រស់ស្អាត និងងាយស្រួលក្នុងការរស់នៅតាមដែលអាចធ្វើទៅបាន។ ប៉ុន្តែយើងអាចសម្រេចចិត្តរស់នៅដោយខ្លួនឯងបាន។ ព្រះមិនបង្កើតទាសករទេ ដូច្នេះរឿងអាក្រក់កើតឡើងដោយសារតែយើងមានឆន្ទៈសេរី ហើយដោយសារតែយើងរស់នៅក្នុងពិភពលោកដែលដួលរលំដោយសារតែជម្រើសរបស់យើង។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ ព្រះនៅតែស្រឡាញ់យើង។ ដោយសារតែនោះ ទ្រង់មិនព្យាយាមគ្រប់គ្រងយើងទេ។
សូមមើលផងដែរ: ខគម្ពីរសំខាន់ៗចំនួន 30 អំពីការណាត់ជួប និងទំនាក់ទំនង (មានអានុភាព) តើព្រះជាមនុស្សឬ? ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ព្រះបានបំបែកអង្គទ្រង់ជាបីផ្នែក ដូច្នេះមនុស្សនឹងមិនអាចដោយគ្មានវត្តមានរបស់ទ្រង់ឡើយ។ ទីមួយ ព្រះគង់នៅលើផែនដីជាមួយអ័ដាម និងអេវ៉ា។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ នៅក្នុងស្ថានភាពវិញ្ញាណដ៏ល្អឥតខ្ចោះរបស់ទ្រង់ ទ្រង់មិនអាចជាព្រះអង្គសង្គ្រោះនៃពិភពលោកបានទេ ដូច្នេះទ្រង់បានបង្កើតផ្នែកនៃអង្គទ្រង់ជាមួយនឹងលក្ខណៈ និងដែនកំណត់របស់មនុស្ស ដើម្បីបម្រើជាព្រះអង្គសង្គ្រោះ គឺព្រះយេស៊ូវ។ នៅពេលដែលព្រះយេស៊ូវបានឡើងទៅកាន់ស្ថានសួគ៌ នោះព្រះមិនបានទុកឲ្យយើងនៅតែម្នាក់ឯងនោះទេ ប៉ុន្តែបានបញ្ជូនអ្នកប្រឹក្សាម្នាក់ ដែលជាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ។ ព្រះមានលក្ខណៈទាំងអស់របស់មនុស្ស៖ ចិត្ត ឆន្ទៈ បញ្ញា និងអារម្មណ៍។ គាត់និយាយជាមួយមនុស្ស ហើយមានទំនាក់ទំនង ហើយសកម្មភាពផ្ទាល់ខ្លួនរបស់គាត់ត្រូវបានបង្ហាញពេញព្រះគម្ពីរ។ ប៉ុន្តែជាដំបូង ព្រះជាមនុស្សខាងវិញ្ញាណ។ គាត់មិនដូចមនុស្សទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ យើងមានលក្ខណៈដូចព្រះ ដូចជាយើងត្រូវបានបង្កើតឡើងតាមរូបទ្រង់ (លោកុប្បត្តិ ១:២៧)។ ប៉ុន្ដែ ជួនកាល ព្រះគម្ពីរប្រើភាសាប្រៀបធៀប ដើម្បីផ្ដល់លក្ខណៈមនុស្សដល់ព្រះ ដើម្បីឲ្យមនុស្សអាចយល់អំពីព្រះ ដែលហៅថា នរវិទ្យា។ ចាប់តាំងពីយើងគឺជារូបរាងកាយ យើងមិនអាចយល់បានពេញលេញនូវអ្វីដែលមិនមែនជារូបកាយ ដែលជាមូលហេតុដែលយើងសន្មតថាអារម្មណ៍របស់យើងចំពោះព្រះ។
ភាពខុសគ្នារវាងព្រះ និងមនុស្ស
ខណៈពេលដែល យើងត្រូវបានបង្កើតឡើងក្នុងរូបភាពរបស់ព្រះ នោះហើយជាកន្លែងដែលភាពស្រដៀងគ្នាឈប់។ ដើម្បីចាប់ផ្តើម ព្រះមានការយល់ដឹងពេញលេញអំពីអ្វីៗទាំងអស់។ គាត់អាចមើលឃើញអតីតកាល បច្ចុប្បន្នកាល និងអនាគតយ៉ាងច្បាស់ ខណៈដែលមនុស្សអាចមើលឃើញតែអ្វីដែលនៅចំពោះមុខយើងប៉ុណ្ណោះ។ ម្យ៉ាងទៀត ព្រះជាអ្នកបង្កើត ជាអ្នកបង្កើតរបស់យើង!
សូមមើលផងដែរ: 25 ខគម្ពីរដែលបំផុសគំនិតអំពីការរីករាយនឹងជីវិត (មានថាមពល) មនុស្សមិនបង្កើតជីវិត ដើមឈើ ស្ថានសួគ៌ ផែនដី ឬអ្វីទាំងអស់ដោយគ្មានសម្ភារៈដែលផ្តល់ដោយព្រះ។ ទីបំផុតមនុស្សមានដែនកំណត់; យើងត្រូវបានចងដោយពេលវេលាលីនេអ៊ែរ លំហ និងរូបកាយរបស់យើង។ ព្រះមិនមានដែនកំណត់បែបនេះទេ ហើយអាចនៅគ្រប់ទីកន្លែងក្នុងពេលដំណាលគ្នា។
តើព្រះមានលក្ខណៈដូចម្តេច?
ក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រពិភពលោក វប្បធម៌នីមួយៗមានគំនិតខ្លះៗអំពីធម្មជាតិរបស់ព្រះ ប៉ុន្តែមិនមែនតែងតែមានលក្ខណៈត្រឹមត្រូវនោះទេ។ ភាគច្រើនគ្រាន់តែគ្រប់គ្រងដើម្បីពិពណ៌នាផ្នែកតូចមួយនៃព្រះ ដូចជាសមត្ថភាពរបស់ទ្រង់ក្នុងការព្យាបាល ឬផ្លាស់ប្តូរអាកាសធាតុ ប៉ុន្តែទ្រង់ក៏គ្រប់គ្រងច្រើនជាងនេះទៅទៀត។ គាត់រឹងមាំ ប៉ុន្តែគាត់ខ្លាំងជាងព្រះអាទិត្យ។ ទ្រង់គង់នៅគ្រប់ទីកន្លែង ហើយទ្រង់ក៏ធំជាងអ្វីៗទាំងអស់។
ទោះបីជាយើងមិនយល់គ្រប់យ៉ាងអំពីព្រះក៏ដោយ វាជាការល្អដែលដឹងថាទ្រង់អាចត្រូវបានគេស្គាល់។ តាមពិត ទ្រង់បានប្រាប់យើងគ្រប់យ៉ាងអំពីអង្គទ្រង់ដែលយើងត្រូវដឹងក្នុងព្រះគម្ពីរ។ ព្រះចង់ឱ្យយើងស្គាល់ទ្រង់ (ទំនុកដំកើង 46:10) ។ ព្រះជាម្ចាស់សំខាន់ណាស់គ្រប់របស់ទាំងអស់ដែលល្អ សីលធម៌ និងស្រស់ស្អាត គ្រប់ទាំងគុណភាពល្អ។នៅក្នុងពិភពលោកគ្មានភាពងងឹត។
តើគ្រិស្តបរិស័ទជាអ្វី? ៩). ព្រះយេស៊ូវគឺជាអង្គតែមួយគត់ដែលត្រូវបានទទួលយកជាព្រះមេស្ស៊ី និងព្រះអម្ចាស់ ហើយយើងត្រូវធ្វើតាមទ្រង់ចំពោះព្រះ ដោយធ្វើឱ្យទ្រង់ជាអ្នកសង្គ្រោះពីអំពើបាប។ គ្រិស្តសាសនិកម្នាក់ក៏ធ្វើនូវអ្វីដែលព្រះប្រាប់ពួកគេឱ្យធ្វើ ហើយព្យាយាមធ្វើដូចព្រះគ្រីស្ទ ដោយងាកចេញពីមាគ៌ានៃពិភពលោក ហើយជ្រើសរើសព្រះ និងព្រះរាជបុត្រារបស់ទ្រង់ជំនួសវិញ។ តើគ្រីស្ទានជាព្រះខុសពីអ្នកដទៃយ៉ាងដូចម្ដេច? gods?
វិធីដ៏សំខាន់បំផុតមួយ ដែលជំនឿលើព្រះ និងព្រះយេស៊ូវ ខុសពីសាសនាដទៃទៀត គឺទ្រង់មិនសុំឱ្យយើងល្អឥតខ្ចោះនោះទេ។ គ្មានព្រះណាទៀតផ្ដល់អំណោយនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះ ឬភាពអស់កល្បដោយឥតគិតថ្លៃឡើយ។ ក៏មិនមែនព្រះឯទៀតស្វែងរកទំនាក់ទំនងពិតនិងស្មោះត្រង់ ឬសូម្បីតែសុច្ឆន្ទៈចំពោះអ្នកកាន់តាមរបស់ខ្លួនដែរ។ ប៉ុន្តែ សំខាន់បំផុត គឺគ្មានព្រះផ្សេងទៀតពិតប្រាកដទេ។ ពួកវាជាសត្វប្រឌិតដែលបង្កើតឡើងដើម្បីបញ្ចុះបញ្ចូលបុរស និងផ្តល់ឱ្យពួកគេនូវអារម្មណ៍នៃកម្មសិទ្ធិ។
លើសពីនេះទៅទៀត ព្រះបានយាងមករកយើង ដោយសារទ្រង់ចង់បានសេចក្តីស្រឡាញ់។ ទ្រង់ថែមទាំងបានផ្តល់ឆន្ទៈសេរីដល់យើង ដូច្នេះយើងអាចជ្រើសរើសទ្រង់ជំនួសការបម្រើជាទាសករ ឬមនុស្សយន្តដែលបង្ខំឱ្យថ្វាយបង្គំ។ មុនពេលយើងធ្វើអ្វីសម្រាប់ទ្រង់ ព្រះយេស៊ូវបានសុគតជំនួសយើង។ ព្រះមិនបានរង់ចាំរហូតដល់យើងបានគ្រប់ល័ក្ខណ៍មុននឹងបញ្ជូនព្រះរាជបុត្រាទ្រង់ឲ្យសុគតទេ។ តាមពិត ព្រះបានចាត់ព្រះរាជបុត្រាទ្រង់ មកពីទ្រង់ជ្រាបថា បើគ្មានព្រះយេស៊ូ យើងមិនអាចទទួលបានអ្វីត្រឹមត្រូវឡើយ។
ជំនឿផ្សេងទៀតប្រាប់យើងពីអ្វីដែលត្រូវធ្វើ និងមិនគួរធ្វើ។នៅក្នុងសាសនាខ្លះ គេហៅថាច្បាប់ ឬសសរស្តម្ភ។ អ្នកធ្វើការទាំងនេះ ដើម្បីអ្នកអាចទៅស្ថានសួគ៌។ យើងមិនត្រូវធ្វើអ្វីដើម្បីទទួលបានការពេញចិត្តពីព្រះ។ ទ្រង់បានបង្ហាញយើងរួចហើយថា ទ្រង់ស្រឡាញ់យើងខ្លាំងប៉ុណ្ណា ដោយបញ្ជូនព្រះយេស៊ូវមកសុគតជំនួសអំពើបាបរបស់យើងនៅលើឈើឆ្កាងជំនួសយើង។ យើងត្រូវបានគេនាំមកជាមួយនឹងព្រះវិញ ហើយយើងមិនត្រូវធ្វើអ្វីក្រៅពីការជឿ។ ទីបំផុត មានតែគ្រិស្តសាសនិកប៉ុណ្ណោះដែលធ្វើតាមព្រះដែលមិនត្រឹមតែស្លាប់សម្រាប់យើងប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែបានបំពេញទំនាយរាប់រយ។
តើធ្វើដូចម្តេចដើម្បីស្គាល់ព្រះ? ការស្គាល់ទ្រង់ដោយការយល់ពីភាពស្មុគស្មាញនៃពិភពលោកគឺមិនអាចទៅរួចទេបើគ្មានអ្នករចនាដ៏ឆ្លាតវៃ (រ៉ូម ១:១៩-២០)។ ក្រឡេកមើលអ្វីៗក្នុងពិភពលោក ដៃ ដើមឈើ ភពផែនដី ហើយអ្នកអាចមើលឃើញពីរបៀបដែលគ្មានអ្វីអាចកើតឡើងដោយចៃដន្យ។ ពេលអ្នកឃើញសេចក្ដីពិតទាំងនេះ អ្នកនឹងឃើញសេចក្ដីជំនឿ។ ដូច្នេះ ជំនឿគឺជាកន្លែងដែលយើងត្រូវចាប់ផ្តើម។ ជំហានដំបូងឆ្ពោះទៅរកការស្គាល់ព្រះឲ្យកាន់តែច្បាស់ គឺដើម្បីស្គាល់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដែលព្រះបានចាត់ (យ៉ូហាន 6:38)។ នៅពេលដែលយើងកើតជាថ្មីតាមរយៈព្រះចេស្ដានៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ នោះយើងពិតជាអាចចាប់ផ្តើមរៀនអំពីព្រះ លក្ខណៈរបស់ទ្រង់ និងព្រះហឫទ័យរបស់ទ្រង់ (1 Corinthians 2:10)។ សេចក្តីជំនឿកើតចេញពីការស្តាប់ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះគ្រីស្ទ (រ៉ូម ១០:១៧)។
ការអធិស្ឋានអនុញ្ញាតឱ្យអ្នកប្រាស្រ័យទាក់ទងជាមួយព្រះ ហើយក្រោយមក រៀនអំពីធម្មជាតិរបស់ទ្រង់។ ក្នុងអំឡុងពេលអធិស្ឋាន យើងចំណាយពេលជាមួយព្រះ ដោយជឿជាក់លើកម្លាំងរបស់ទ្រង់ ហើយអនុញ្ញាតឱ្យព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធអធិស្ឋានសម្រាប់យើង (រ៉ូម ៨:២៦)។ ទីបំផុត យើងស្គាល់ព្រះដោយចំណាយពេលជាមួយរាស្ដ្ររបស់ទ្រង់ គ្រិស្តសាសនិកឯទៀត។ អ្នកអាចចំណាយពេលជាមួយគ្រិស្តបរិស័ទផ្សេងទៀតនៅព្រះវិហារ ហើយរៀនជួយគ្នាទៅវិញទៅមកដើម្បីបម្រើ និងដើរតាមព្រះ។
សេចក្តីសន្និដ្ឋាន
ខណៈពេលដែលព្រះមិនមែនជាគ្រិស្តបរិស័ទ ទ្រង់គឺជាអ្នកដែលបានចាត់ព្រះគ្រីស្ទ ឬជាព្រះមេស្ស៊ី ដើម្បីជួយសង្រ្គោះមនុស្សពីអំពើបាប។ គាត់ជាមូលហេតុដែលជំនឿគ្រិស្តបរិស័ទមាន និងនៅតែមាន។ នៅពេលអ្នកក្លាយជាគ្រិស្តបរិស័ទ អ្នកដើរតាមព្រះ និងកូនប្រុសរបស់ទ្រង់ ដែលទ្រង់បានតែងតាំង ដើម្បីសង្គ្រោះពិភពលោកពីអំពើបាបរបស់ពួកគេ។ ព្រះមិនចាំបាច់ធ្វើជាគ្រិស្តសាសនិកទេ ព្រោះទ្រង់បានបង្កើតព្រះគ្រីស្ទ! ទ្រង់គឺនៅពីលើសាសនា ជាអ្នកបង្កើតអ្វីៗទាំងអស់ ដែលធ្វើឲ្យទ្រង់នៅក្រៅសាសនា ហើយសក្តិសមនឹងការថ្វាយបង្គំ។
តើគ្រីស្ទានជាព្រះខុសពីអ្នកដទៃយ៉ាងដូចម្ដេច? gods?
វិធីដ៏សំខាន់បំផុតមួយ ដែលជំនឿលើព្រះ និងព្រះយេស៊ូវ ខុសពីសាសនាដទៃទៀត គឺទ្រង់មិនសុំឱ្យយើងល្អឥតខ្ចោះនោះទេ។ គ្មានព្រះណាទៀតផ្ដល់អំណោយនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះ ឬភាពអស់កល្បដោយឥតគិតថ្លៃឡើយ។ ក៏មិនមែនព្រះឯទៀតស្វែងរកទំនាក់ទំនងពិតនិងស្មោះត្រង់ ឬសូម្បីតែសុច្ឆន្ទៈចំពោះអ្នកកាន់តាមរបស់ខ្លួនដែរ។ ប៉ុន្តែ សំខាន់បំផុត គឺគ្មានព្រះផ្សេងទៀតពិតប្រាកដទេ។ ពួកវាជាសត្វប្រឌិតដែលបង្កើតឡើងដើម្បីបញ្ចុះបញ្ចូលបុរស និងផ្តល់ឱ្យពួកគេនូវអារម្មណ៍នៃកម្មសិទ្ធិ។
លើសពីនេះទៅទៀត ព្រះបានយាងមករកយើង ដោយសារទ្រង់ចង់បានសេចក្តីស្រឡាញ់។ ទ្រង់ថែមទាំងបានផ្តល់ឆន្ទៈសេរីដល់យើង ដូច្នេះយើងអាចជ្រើសរើសទ្រង់ជំនួសការបម្រើជាទាសករ ឬមនុស្សយន្តដែលបង្ខំឱ្យថ្វាយបង្គំ។ មុនពេលយើងធ្វើអ្វីសម្រាប់ទ្រង់ ព្រះយេស៊ូវបានសុគតជំនួសយើង។ ព្រះមិនបានរង់ចាំរហូតដល់យើងបានគ្រប់ល័ក្ខណ៍មុននឹងបញ្ជូនព្រះរាជបុត្រាទ្រង់ឲ្យសុគតទេ។ តាមពិត ព្រះបានចាត់ព្រះរាជបុត្រាទ្រង់ មកពីទ្រង់ជ្រាបថា បើគ្មានព្រះយេស៊ូ យើងមិនអាចទទួលបានអ្វីត្រឹមត្រូវឡើយ។
ជំនឿផ្សេងទៀតប្រាប់យើងពីអ្វីដែលត្រូវធ្វើ និងមិនគួរធ្វើ។នៅក្នុងសាសនាខ្លះ គេហៅថាច្បាប់ ឬសសរស្តម្ភ។ អ្នកធ្វើការទាំងនេះ ដើម្បីអ្នកអាចទៅស្ថានសួគ៌។ យើងមិនត្រូវធ្វើអ្វីដើម្បីទទួលបានការពេញចិត្តពីព្រះ។ ទ្រង់បានបង្ហាញយើងរួចហើយថា ទ្រង់ស្រឡាញ់យើងខ្លាំងប៉ុណ្ណា ដោយបញ្ជូនព្រះយេស៊ូវមកសុគតជំនួសអំពើបាបរបស់យើងនៅលើឈើឆ្កាងជំនួសយើង។ យើងត្រូវបានគេនាំមកជាមួយនឹងព្រះវិញ ហើយយើងមិនត្រូវធ្វើអ្វីក្រៅពីការជឿ។ ទីបំផុត មានតែគ្រិស្តសាសនិកប៉ុណ្ណោះដែលធ្វើតាមព្រះដែលមិនត្រឹមតែស្លាប់សម្រាប់យើងប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែបានបំពេញទំនាយរាប់រយ។
តើធ្វើដូចម្តេចដើម្បីស្គាល់ព្រះ? ការស្គាល់ទ្រង់ដោយការយល់ពីភាពស្មុគស្មាញនៃពិភពលោកគឺមិនអាចទៅរួចទេបើគ្មានអ្នករចនាដ៏ឆ្លាតវៃ (រ៉ូម ១:១៩-២០)។ ក្រឡេកមើលអ្វីៗក្នុងពិភពលោក ដៃ ដើមឈើ ភពផែនដី ហើយអ្នកអាចមើលឃើញពីរបៀបដែលគ្មានអ្វីអាចកើតឡើងដោយចៃដន្យ។ ពេលអ្នកឃើញសេចក្ដីពិតទាំងនេះ អ្នកនឹងឃើញសេចក្ដីជំនឿ។ ដូច្នេះ ជំនឿគឺជាកន្លែងដែលយើងត្រូវចាប់ផ្តើម។ ជំហានដំបូងឆ្ពោះទៅរកការស្គាល់ព្រះឲ្យកាន់តែច្បាស់ គឺដើម្បីស្គាល់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដែលព្រះបានចាត់ (យ៉ូហាន 6:38)។ នៅពេលដែលយើងកើតជាថ្មីតាមរយៈព្រះចេស្ដានៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ នោះយើងពិតជាអាចចាប់ផ្តើមរៀនអំពីព្រះ លក្ខណៈរបស់ទ្រង់ និងព្រះហឫទ័យរបស់ទ្រង់ (1 Corinthians 2:10)។ សេចក្តីជំនឿកើតចេញពីការស្តាប់ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះគ្រីស្ទ (រ៉ូម ១០:១៧)។
ការអធិស្ឋានអនុញ្ញាតឱ្យអ្នកប្រាស្រ័យទាក់ទងជាមួយព្រះ ហើយក្រោយមក រៀនអំពីធម្មជាតិរបស់ទ្រង់។ ក្នុងអំឡុងពេលអធិស្ឋាន យើងចំណាយពេលជាមួយព្រះ ដោយជឿជាក់លើកម្លាំងរបស់ទ្រង់ ហើយអនុញ្ញាតឱ្យព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធអធិស្ឋានសម្រាប់យើង (រ៉ូម ៨:២៦)។ ទីបំផុត យើងស្គាល់ព្រះដោយចំណាយពេលជាមួយរាស្ដ្ររបស់ទ្រង់ គ្រិស្តសាសនិកឯទៀត។ អ្នកអាចចំណាយពេលជាមួយគ្រិស្តបរិស័ទផ្សេងទៀតនៅព្រះវិហារ ហើយរៀនជួយគ្នាទៅវិញទៅមកដើម្បីបម្រើ និងដើរតាមព្រះ។
សេចក្តីសន្និដ្ឋាន
ខណៈពេលដែលព្រះមិនមែនជាគ្រិស្តបរិស័ទ ទ្រង់គឺជាអ្នកដែលបានចាត់ព្រះគ្រីស្ទ ឬជាព្រះមេស្ស៊ី ដើម្បីជួយសង្រ្គោះមនុស្សពីអំពើបាប។ គាត់ជាមូលហេតុដែលជំនឿគ្រិស្តបរិស័ទមាន និងនៅតែមាន។ នៅពេលអ្នកក្លាយជាគ្រិស្តបរិស័ទ អ្នកដើរតាមព្រះ និងកូនប្រុសរបស់ទ្រង់ ដែលទ្រង់បានតែងតាំង ដើម្បីសង្គ្រោះពិភពលោកពីអំពើបាបរបស់ពួកគេ។ ព្រះមិនចាំបាច់ធ្វើជាគ្រិស្តសាសនិកទេ ព្រោះទ្រង់បានបង្កើតព្រះគ្រីស្ទ! ទ្រង់គឺនៅពីលើសាសនា ជាអ្នកបង្កើតអ្វីៗទាំងអស់ ដែលធ្វើឲ្យទ្រង់នៅក្រៅសាសនា ហើយសក្តិសមនឹងការថ្វាយបង្គំ។
