Günah İşlediğimizde Bile Tanrı İyidir

Bu hiç aklınıza geldi mi? Günah işlediğim halde Tanrı bana karşı nasıl hala iyi?

Günah, Adem ve Havva'nın yasak meyveyi yemesinden bu yana insan ırkına girmiştir. Böylece günah bedende yaşamaya başlamıştır. Ancak bedenimizin arzularına yenik düştüğümüzde bile Tanrı bize merhamet eder.

Tanrı bizden (insanlardan) o kadar farklıdır ki, O'nun yüreğini burktuğumuzda bile bizi sevmeye devam eder. Eğer Tanrı bizim gibi olsaydı, bugün burada olamazdık. Kin tutmaya ve intikam almaya o kadar kararlıyız ki, biri bizi kıracak olsa, günahkâr öfkemiz yüzünden o kişinin yeryüzünden silinmesini isteriz. Ancak Tanrı'ya şükürler olsun ki O bizim gibi değildir.

Tanrı her birimize karşı çok sabırlıdır ve düştüğümüzde her zaman bize yardım etmeye çalışır ya da düşmememiz için elimizden tutar. Günahlarımız O'nun bize karşı iyi olmasını engellemez.

Davut'a bir göz atalım. Davut bir Tanrı adamıydı. Ancak, aynı zamanda birçok günah işledi. Tanrı ne yaptı? Tanrı Davut'u sevmeye devam etti. Tanrı Davut'u cezalandırdı mı? Elbette, ama O'nun disiplini adildi ve sevgiydi. Tanrı, çocukları yoldan çıktıklarında, sevgi dolu bir ebeveynin yapacağı gibi onları disipline eder. Tanrı, isyan içinde yaşayan bir adamı yalnız bıraktığında, bu, o adamın O'nun olmadığının kanıtıdır.çocuk. İbraniler 12:6 "Çünkü Rab sevdiğini terbiye eder, oğlu olarak kabul ettiği herkesi azarlar."

Tanrı Davut'un yaşamına bir parmak şıklatmasından daha kısa bir sürede kolayca son verebilirdi ve bunu yapmakla adil olurdu. Ama bunun yerine Davut'a yardım etti, ellerini tuttu ve yaşamı boyunca ona yol gösterdi.

Tanrı'nın bu iyiliğini sadece Davut'un yaşamında görmüyoruz. Kendi yaşamınıza da bir bakın. Kaç kez günah işlediniz ama Tanrı sizi kutsadı? Kaç kez günahlarınızdan tövbe etmeden uyudunuz ve yeni bir güne uyandınız? Tanrı'nın lütfu her sabah yenidir (Ağıtlar 3:23). Ve güneşi gökyüzünde görmek için uyanmak bir berekettir.

Geçmişte Tanrı'yı öfkelendirecek şeyler yaptım ama O'nun inanılmaz sevecenliği sayesinde üzerime sevgi, lütuf ve merhamet yağdırdı.

Bu günah işlemek için bir bahane değildir! Tanrı'nın her günahı temizleyebilmesi ya da bize karşı hâlâ iyi olması, bizim (benliğin) her istediğini yapmaya devam etmemiz ve sonra da her şeyin yolunda gitmesini beklememiz için bir neden değildir. Mesih'te yeni bir yaratılış olmanın kanıtlarından biri, artık isyan içinde yaşamamanız ve yaşam tarzınızla Rab'bi hoşnut etmeyi arzulamanızdır.

İşte birçok kişinin nefret ettiği kısım burası.

Tanrı çocuklarını cezalandıracak kadar da iyidir. Çünkü Tanrı'ya göre, bir kişinin grevle kurtulması, Dünya'da rahat bırakılmasından ve sonra sonsuza dek acı çekmesinden daha iyidir.

"Eğer gözün tökezlemene neden oluyorsa, onu çıkar. Tanrı'nın Egemenliği'ne tek gözle girmen, iki gözün olup cehenneme atılmandan iyidir." - Markos 9:47

Bu ayet sadece kişinin kurtulabilmek için çok sevdiği bir şeyden vazgeçmesi anlamına gelmez. Aynı zamanda kişinin acı çekmesi ve bunun sonucunda lütfa geri dönmesi, sonra da "günah yaşamının" tadını çıkarması ve O'nun lütfunu kaçırması anlamına gelir.

O'nun iyiliğinin daha büyük bir yönü, insanlığın yozlaştığı zamanlarda bile onları kurtarmak istemesidir. "Halkı" günahlarından arınmak için kuzular kurban ederdi. Bu kuzular saftı: hiçbir kusurları ve "lekeleri" yoktu. Bu mükemmelliği gösteriyordu: kuzunun mükemmelliği sayesinde bağışlanıyorlardı.

İsrailliler kuzu kurban ediyor olsalar da, yine de sürekli günah işliyorlardı ve yeryüzündeki tek ulus onlar değildi, Tanrı'nın olan tek ulus onlardı. Bu da günahın yeryüzünü kapladığı anlamına geliyordu.

Ama Tanrı ne yaptı? Biricik Oğlu İsa'ya baktı ve O'nun mükemmelliğini gördü. Dünyevi mükemmellik kurtaramazdı ve bu yüzden Kutsal mükemmelliği seçti: İsa'yı, tek bir kişinin, İsraillilerin değil, tüm insanlığın günahları için kurban edilmek üzere.

Bir insan arkadaşı için canını ortaya koyduğunda büyük sevgiyi anlarız, ama Mesih bunu aştı: O zamanlar sadece düşman olduğumuz halde bizim için canını ortaya koydu. İsa tüm günahlar için bir kez öldü.

Yeşaya 1:18 şöyle der: "Günahlarınız kızıl gibi olsa da kar gibi ak olacak; kıpkırmızı olsa da yün gibi olacak."

Tanrı günahı silebilse bile, yine de ondan (günahtan) nefret eder. Bu tıpkı benim bulaşıkları çok iyi yıkayabilmem ama yıkamaktan nefret etmem gibidir. Ama O, günah işlediğinizde bile sizi kutsayabilir. Çünkü bazen aldığınız kutsama sizi o kadar sert vurabilir ki, tövbe etmenizi gerektirebilir. "Aman Tanrım, bunu hak etmiyorum", "Ben ne yaptım?" ya da "Tanrım, çok üzgünüm!" diye düşünmenize neden olabilir.

Ama sonunda sonsuza dek mutlu olabilmeniz için sizi adil bir şekilde cezalandırabilir de. Nimetiniz bir ceza (yanlış yaptıktan sonra kendinizi suçlu hissetmenize rağmen yine de size iyilik yaptı: bu da tövbeye yol açar) ve cezanız bir nimet olabilir (Tanrı sonunda kurtulmanız için bir şeyi elinizden alabilir).

Tanrı bize günahlarımızın hak ettiği gibi davranmaz ve hatalarımıza göre bizi kullanmaktan vazgeçmez. Tüm dünya günah işler ama O yine de hepimizi (tüm gezegeni) kutsar, aynı şekilde hepimizi cezalandırabilir. Hepimiz yağmuru ve güneş ışığını alırız. Hepimiz O'nun güzel doğasının tadını çıkarırız ve O her gün hepimizle ilgilenir. O'nun kutsamaları her zaman mevcuttur. Bu kutsamalardan bazıları şunlardırBağışlama, şifa, sevgi, yaşam ve lütuf... O bunların hepsini herkese sunar ve bunları özgürce seçmenize izin verir.

Dua ediyorum & umarım bu yazı sizi kutsamıştır.