A ka ardhur ndonjëherë në mendje kjo? Si është akoma i mirë Perëndia me mua kur mëkatoj?
Mëkati ka hyrë në racën njerëzore që kur Adami dhe Ever hëngrën frutin e ndaluar. Pra, mëkati pastaj banon në mish. Por edhe kur ne i nënshtrohemi dëshirës së mishit tonë, Perëndia përsëri ka mëshirë për ne.
Zoti është kaq i ndryshëm nga ne (Njeriu). Edhe kur e pikëllojmë zemrën e Tij, Ai përsëri na do. Nëse Zoti do të ishte diçka si ne, ne nuk do të ishim këtu sot. Jemi kaq të vendosur të mbajmë mëri dhe të kërkojmë hakmarrje, saqë nëse dikush do të na ofendonte, do të dëshironim që ai person të fshihej nga faqja e dheut nga zemërimi ynë mëkatar. Megjithatë, falënderoj Zotin që Ai nuk është si ne.
Perëndia është shumë i durueshëm me secilin prej nesh dhe gjithmonë kërkon të na ndihmojë të ngrihemi kur biem ose të mbajmë duart tona në mënyrë që të mos biem. Mëkatet tona nuk e pengojnë Atë të jetë i mirë ndaj nesh.
Le t'i hedhim një sy Davidit. Davidi ishte një njeri i Perëndisë. Megjithatë, Ai gjithashtu kreu mëkate të shumta. Çfarë bëri Zoti? Perëndia vazhdoi ta donte Davidin. A e ndëshkoi Zoti Davidin? Sigurisht, por disiplina e Tij ishte e drejtë dhe ishte e dashuruar. Perëndia i disiplinon fëmijët e Tij kur ata shkojnë në rrugë të gabuar si çdo prind i dashur. Kur Perëndia lë vetëm një njeri që jeton në rebelim, kjo është dëshmi se ai nuk është fëmija i Tij. Hebrenjve 12:6 "sepse Zoti disiplinon atë që do dhe qorton këdo që pranon si birin e tij".
Perëndia mund t'i kishte dhënë fund jetës së Davidit me lehtësimë pak se një goditje e gishtit dhe Ai do ta kishte bërë këtë. Por në vend të kësaj Ai e ndihmoi Davidin të ngrihej, i mbajti duart dhe e shoqëroi gjatë gjithë jetës.
Ne nuk e shohim vetëm këtë mirësi të Perëndisë në jetën e Davidit. Hidhini një sy jetës tuaj. Sa herë keni mëkatuar, por megjithatë Zoti ju ka bekuar? Sa herë keni shkuar për të fjetur pa u penduar për mëkatet tuaja dhe jeni zgjuar për të parë një ditë të re? Hiri i Perëndisë është i ri çdo mëngjes (Vajtimet 3:23). Dhe zgjimi për të parë diellin lart në qiell është një bekim.
Kam bërë gjëra në të kaluarën për ta zemëruar Perëndinë, por për shkak të dashamirësisë së Tij të mahnitshme, Ai derdhi dashuri, hir dhe mëshirë.
Ky nuk është një justifikim për të mëkatuar! Vetëm për shkak se Perëndia mund të lajë çdo mëkat ose thjesht sepse Ai është ende i mirë me ne, nuk na jep një arsye për të vazhduar të bëjmë çfarëdo që ne (mishi) duam dhe pastaj të presim që gjithçka të jetë e qetë. Një nga provat e të qenit një krijesë e re në Krishtin është se nuk do të jetoni më në rebelim dhe do të dëshironi të kënaqni Zotin me mënyrën se si jetoni.
Tani kjo është pjesa që shumë e urrejnë.
Perëndia është mjaft i mirë për të ndëshkuar edhe fëmijët e Tij. Sepse për Perëndinë, është më mirë që dikush të shpëtohet me goditje sesa të lihet i qetë në tokë dhe pastaj të vuajë përjetësisht.
Shiko gjithashtu: 25 vargje të rëndësishme biblike për tallësit (të vërteta të fuqishme)“Dhe nëse syri yt të bën të pengohesh, nxirre jashtë. Është më mirë për ju të hyni në mbretërinë e Perëndisë me një sy se sa të keni dy sy dhe të jenii hedhur në ferr” – Marku 9:47
Ky varg nuk i referohet vetëm atij që heq dorë nga një gjë e shtrenjtë që të mund të shpëtohet. Ai gjithashtu i referohet faktit që dikush mund të goditet dhe të kthehet në hir, si rezultat, të shijojë "jetën e mëkatit" dhe të humbasë hirin e Tij.
Aspekti më i madh i mirësisë së Tij është se Ai ende donte të shpëtonte njerëzimin edhe kur ai ishte i korruptuar. "Populli i tij" flijonte qengja që të mund të laheshin mëkatet e tyre. Këta qengja ishin të pastër: ata nuk kishin asnjë lloj paracaktimi dhe asnjë "njollë". Kjo tregonte përsosmërinë: ata morën faljen nga përsosja e qengjit.
Edhe pse izraelitët po flijonin qengja, ata ende po mëkatonin vazhdimisht dhe nuk ishin i vetmi komb në tokë, ata ishin i vetmi komb që ishte e Zotit (të vetë). Do të thotë se mëkati mbuloi sipërfaqen e Tokës.
Por çfarë bëri Perëndia? Ai shikoi Jezusin, Birin e Tij të vetëm dhe pa përsosmërinë e Tij. Përsosmëria tokësore nuk mundi të shpëtonte dhe prandaj zgjodhi përsosmërinë e Shenjtë: Jezusin, që të flijohet për mëkatet e jo një personi, jo të izraelitëve, por për njerëzimin.
Do ta kuptonim dashurinë e madhe, kur një njeri jep jetën për mikun e tij, por Krishti e teproi: Ai dha jetën për ne edhe kur ne ishim thjesht armiq atëherë. Jezusi vdiq për mëkatet një herë e përgjithmonë.
Perëndia është në gjendje të lajë çdo mëkat. Isaia 1:18 thotë: «Edhe pse mëkatet e tua janë të ngjashmetë kuqe flakë, do të jenë të bardha si bora; ndonëse janë të kuqe si të kuqtë, do të jenë si leshi.”
Edhe nëse Zoti mund ta fshijë mëkatin, Ai përsëri e urren atë (mëkatin). Është njësoj si unë të jem në gjendje t'i laj enët shumë mirë, por të urrej t'i laj ato. Por Ai është në gjendje t'ju bekojë edhe kur ju keni mëkatuar. Sepse ndonjëherë bekimi që merrni mund t'ju godasë aq shumë sa do të kërkojë pendim. Mund të të bëjë të mendosh “O Zoti im. Unë nuk e meritoj këtë, "çfarë bëra?" ose "Zot më vjen shumë keq!"
Por Ai është gjithashtu në gjendje t'ju ndëshkojë me drejtësi, në mënyrë që të jeni përgjithmonë të lumtur në fund. Bekimi yt mund të jetë një ndëshkim (të ndihesh fajtor pasi bëre gabim, por Ai prapë të bëri mirë: që të çon në pendim) dhe ndëshkimi yt mund të jetë një bekim (Perëndia mund të heqë diçka vetëm që të shpëtohesh në fund).
Perëndia nuk na trajton siç e meritojnë mëkatet dhe as nuk ndalon së përdoruri ne bazuar në gabimet tona. E gjithë bota mëkaton, por Ai ende na bekon të gjithëve (të gjithë planetin), në të njëjtën mënyrë që Ai mund të na ndëshkojë të gjithëve. Ne të gjithë marrim shiun dhe rrezet e diellit. Ne të gjithë mund të shijojmë natyrën e Tij të bukur dhe Ai kujdeset për të gjithë ne çdo ditë. Bekimet e tij janë të disponueshme në çdo kohë. Disa nga këto bekime të Tij janë falja, shërimi, dashuria, jeta dhe hiri. Ai ua ofron të gjitha këto të gjithëve dhe Ai ju lejon t'i zgjidhni lirisht këto gjëra.
Shiko gjithashtu: Besimet Baptist kundër Metodistëve: (10 Dallime kryesore për t'u Ditur)Unë lutem & shpresoj se jeni bekuar nga ky postim.
