ខ្ញុំជឿជាក់ដោយគ្មានស្រមោលនៃការសង្ស័យថាខ្ញុំគ្មានសត្រូវទេ។ គ្មានអ្នកណាមិនចូលចិត្តខ្ញុំដែលខ្ញុំដឹងនោះទេ។ ខ្ញុំមិនបានស្អប់អ្នកណាទេ តាមពិត មិនដែលស្អប់នរណាម្នាក់ក្នុងជីវិតរបស់ខ្ញុំទេ។ ដូច្នេះ ដោយផ្អែកលើការអះអាងទាំងនេះ អាចមានន័យថាខ្ញុំគ្មានសត្រូវ។ ខ្ញុំមានអាយុ 16 ឆ្នាំ។
ខ្ញុំកំពុងសញ្ជឹងគិតរឿងទាំងអស់នេះនៅពេលខ្ញុំអាន ម៉ាថាយ 5។ តើសត្រូវណាខ្លះដែលមានស្នេហាពេលខ្ញុំគ្មាន? ខ្ញុំស្ទើរតែអាចចងចាំពីអារម្មណ៍នៃការស្កប់ស្កល់ដែលខ្ញុំមានអារម្មណ៍ចំពោះគំនិតនេះ។ ទោះជាយ៉ាងណា ស្ទើរតែភ្លាមៗនោះ សំឡេងនៃព្រះយេហូវ៉ាបាននិយាយមកកាន់ចិត្តខ្ញុំនៅពេលនោះថា «រាល់ពេលដែលអ្នកអាក់អន់ចិត្តដោយមាននរណាម្នាក់និយាយមកកាន់អ្នក ហើយអ្នកប្រតិកម្មដោយការការពារ ពួកគេជាសត្រូវរបស់អ្នកនៅពេលនេះ»។
ខ្ញុំត្រូវបានគេស្តីបន្ទោសដោយព្រះយេហូវ៉ា។ វិវរណៈរបស់គាត់បានជំទាស់ទាំងស្រុងនូវទស្សនៈរបស់ខ្ញុំចំពោះសត្រូវ សេចក្តីស្រឡាញ់ ទំនាក់ទំនង និងកំហឹង។ ពីព្រោះបើរបៀបដែលខ្ញុំប្រតិកម្មចំពោះស្ថានការណ៍បានផ្លាស់ប្តូរទំនាក់ទំនងរបស់ខ្ញុំនៅក្នុងព្រះនេត្រនៃព្រះនោះ គ្រប់គ្នាដែលខ្ញុំដឹងគឺជាសត្រូវរបស់ខ្ញុំនៅពេលណាមួយ។ សំណួរនៅតែមាន; តើខ្ញុំពិតជាចេះស្រឡាញ់សត្រូវរបស់ខ្ញុំមែនទេ? តាមបទគម្ពីរ តើខ្ញុំ ធ្លាប់ ស្រឡាញ់ដោយគ្មានការកក់ទុកឬ? ហើយខ្ញុំជាសត្រូវនឹងមិត្តប៉ុន្មានដង?
យើងមានទំនោរក្នុងការភ្ជាប់សត្រូវជាមួយអ្នកដែលស្អប់យើង និងឬប្រឆាំងយើង។ ប៉ុន្តែព្រះបានបង្ហាញខ្ញុំថា ពេលយើងមានប្រតិកម្មដោយកំហឹងការពារចំពោះនរណាម្នាក់ ពួកគេបានក្លាយជាសត្រូវរបស់យើងក្នុងចិត្តយើង។ សំណួរនៅក្នុងដៃគឺ; យើងគួរតែអនុញ្ញាតឱ្យខ្លួនយើងបង្កើតសត្រូវ? យើងមិនមានសិទ្ធិគ្រប់គ្រងលើអ្នកដែលមើលឃើញយើងជាសត្រូវទេ ប៉ុន្តែយើងមានសិទ្ធិគ្រប់គ្រងលើអ្នកដែលយើងទុកចិត្តយើងថាជាសត្រូវ។ ការណែនាំរបស់ព្រះចំពោះយើងជាកូនចៅរបស់ទ្រង់គឺត្រូវស្រឡាញ់សត្រូវរបស់យើង៖
“ប៉ុន្តែខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថា ស្រឡាញ់ខ្មាំងសត្រូវរបស់អ្នក ចូរធ្វើល្អចំពោះអ្នកដែលស្អប់អ្នក ប្រទានពរដល់អ្នកដែលដាក់បណ្តាសាអ្នក ចូរអធិស្ឋាន ចំពោះអ្នកដែលធ្វើបាបអ្នក។ ចំពោះអ្នកដែលវាយអ្នកថ្ពាល់ សូមផ្តល់ឲ្យម្នាក់ទៀតផងដែរ ហើយអ្នកដែលយកអាវរបស់អ្នកទៅឆ្ងាយ មិនត្រូវដកហូតអាវរបស់អ្នកឡើយ។ ចូរប្រគល់ឲ្យអ្នករាល់គ្នាដែលសុំពីអ្នក ហើយអ្នកណាដែលយករបស់អ្នកទៅវិញ មិនត្រូវទារវាវិញឡើយ។ ហើយដូចដែលអ្នកចង់ឲ្យអ្នកដទៃធ្វើចំពោះអ្នក ចូរធ្វើដូច្នេះចំពោះពួកគេ។
បើអ្នកស្រលាញ់អ្នកដែលស្រលាញ់អ្នក តើវាមានប្រយោជន៍អ្វីដល់អ្នក? ដ្បិតសូម្បីតែមនុស្សមានបាប ក៏ស្រឡាញ់អ្នកដែលស្រឡាញ់គេដែរ។ ហើយបើអ្នកធ្វើល្អចំពោះអ្នកដែលធ្វើល្អចំពោះអ្នក តើមានប្រយោជន៍អ្វីដល់អ្នក? ដ្បិតសូម្បីតែមនុស្សមានបាបក៏ធ្វើដូចគ្នាដែរ។ ហើយប្រសិនបើអ្នកខ្ចីទៅអ្នកដែលអ្នករំពឹងថានឹងទទួលបាន តើឥណទាននោះជាអ្វីដល់អ្នក? សូម្បីតែមនុស្សមានបាបក៏ខ្ចីមនុស្សមានបាបដែរ ដើម្បីយកមកវិញដូចគ្នា។ ប៉ុន្តែ ចូរស្រឡាញ់ខ្មាំងសត្រូវ ហើយប្រព្រឹត្តអំពើល្អ ហើយឲ្យខ្ចី ដោយមិនរំពឹងអ្វីតបស្នង នោះរង្វាន់របស់អ្នកនឹងបានច្រើន ហើយអ្នកនឹងបានជាកូនរបស់ព្រះដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់បំផុត ដ្បិតទ្រង់មានចិត្តសប្បុរសចំពោះមនុស្សទុច្ចរិត និងមនុស្សអាក្រក់។ ចូរមានចិត្តមេត្ដាករុណា ដូចជាបិតារបស់អ្នកមានចិត្តមេត្តា»។ (លូកា 6:27-36, ESV)
វាងាយស្រួលណាស់ក្នុងការគ្រប់គ្រងដោយកំហឹង ហើយឆ្លើយតបទៅនឹងការលើកឡើងដោយពាក្យប្រមាថ។ ប៉ុន្តែប្រាជ្ញារបស់ព្រះគួរជំរុញយើងដើម្បីប្រឆាំងនឹងសភាវគតិរបស់មនុស្សដែលចង់ការពារខ្លួនយើង។ យើងមិនត្រឹមតែតយុទ្ធនេះដើម្បីការស្តាប់បង្គាប់ប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែដោយសារការគោរពប្រតិបត្តិបានមកដោយសន្តិភាព។ សូមកត់ចំណាំខគម្ពីរចុងក្រោយទាំងនោះដែលបានរៀបរាប់ខាងលើ។ ធ្វើល្អ។ រំពឹងអ្វីទាំងអស់។ រង្វាន់របស់អ្នកនឹងអស្ចារ្យ ។ ប៉ុន្តែផ្នែកចុងក្រោយគឺមានតម្លៃជាងមោទនភាពអាត្មានិយមរបស់យើង; ហើយអ្នកនឹងក្លាយជាបុត្ររបស់ព្រះដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់បំផុត។ ឥឡូវនេះ នោះគួរតែជំរុញយើងឱ្យធ្វើរឿងស្នេហា!
មិត្តរបស់អ្នកអន់ចិត្តអ្នកមែនទេ? ស្រឡាញ់ពួកគេ។ ប្អូនស្រីរបស់អ្នកចូលចិត្តរញ៉េរញ៉ៃជាមួយអ្នកដើម្បីធ្វើអោយអ្នកខឹង? ស្រលាញ់នាង។ ម្តាយរបស់អ្នកបាននិយាយចំអកអំពីផែនការអាជីពរបស់អ្នក? ស្រលាញ់នាង។ កុំឲ្យសេចក្ដីក្រោធបំពុលចិត្ត ហើយធ្វើឲ្យអស់អ្នកដែលខ្លួនស្រឡាញ់ ជាសត្រូវរបស់អ្នក។ តក្កវិជ្ជារបស់មនុស្សនឹងសួរថា ហេតុអ្វីបានជាយើងគួរស្រឡាញ់ និងសប្បុរសចំពោះអ្នកដែលមិនយកចិត្តទុកដាក់។ ហេតុអ្វី? ដោយសារព្រះដែលមានព្រះចេស្តាលើសពីអ្វីទាំងអស់បានស្រឡាញ់យើង ហើយបានបង្ហាញសេចក្ដីមេត្តាករុណា នៅពេលដែលយើងមិនសមនឹងទទួលវា។
សូមមើលផងដែរ: តើព្រះមានពណ៌អ្វីនៅក្នុងព្រះគម្ពីរ? ស្បែករបស់គាត់ / (ការពិត ៧ យ៉ាង)យើងមិនដែលមានសិទ្ធិធ្វើជាមនុស្សមិនល្អឡើយ មិនដែលមាន។ មិនថាពេលអ្នកដទៃលេងកីឡាជាមួយយើងទេ។ គ្រួសាររបស់យើងតែងតែស្រលាញ់ និងយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះយើងភាគច្រើន ប៉ុន្តែពេលខ្លះ អ្វីៗនឹងត្រូវនិយាយ ឬធ្វើដែលនឹងធ្វើឱ្យយើងឈឺចាប់ និងខឹង។ នេះគឺជាផ្នែកមួយនៃការក្លាយជាមនុស្សនៅក្នុងពិភពលោកនេះ។ ប៉ុន្តែប្រតិកម្មរបស់យើងចំពោះស្ថានភាពទាំងនេះគួរតែឆ្លុះបញ្ចាំងពីព្រះគ្រីស្ទ។ គោលដៅរបស់យើងក្នុងនាមជាគ្រិស្តសាសនិក គឺនាំព្រះគ្រីស្ទទៅគ្រប់ទីកន្លែង និងគ្រប់កាលៈទេសៈ។ ហើយយើងមិនអាចនាំទ្រង់ទៅក្នុងគ្រាដ៏ឈឺចាប់ដោយការឆ្លើយតបដោយកំហឹងឡើយ។
យើងមិនឃើញក្រុមគ្រួសារ និងមិត្តភ័ក្តិរបស់យើងជាសត្រូវដោយស្វ័យប្រវត្តិទេ ប៉ុន្តែជាគំនិតរបស់យើង។ហើយអារម្មណ៍របស់យើងចំពោះពួកគេកំណត់ពីរបៀបដែលចិត្តរបស់យើងមើលពួកគេ។ ទោះបីជាមានអ្វីដែលមិនសប្បុរសត្រូវបានគេនិយាយ ឬធ្វើមកលើយើងដោយចេតនាឬអត់ យើងត្រូវតែលើកតម្កើងព្រះដោយគំនិត ពាក្យសម្ដី និងសកម្មភាពរបស់យើង ជាពិសេសនៅពេលមានការលំបាក។ ពីព្រោះប្រសិនបើយើងមិនគោរពទ្រង់ក្នុងការទាំងនេះ នោះយើងនឹងធ្វើឲ្យមានកំហឹង មោទនភាព និងធ្វើបាបរូបព្រះរបស់យើង។
ខ្ញុំអធិស្ឋាន ហើយសង្ឃឹមថាការឆ្លុះបញ្ចាំងដ៏ខ្លីនេះអាចប្រទានពរដល់អ្នកនៅថ្ងៃនេះ។ ការអធិស្ឋានដោយស្មោះរបស់ខ្ញុំគឺថា យើងអាចស្វែងរកប្រាជ្ញាដ៏ល្អឥតខ្ចោះរបស់ព្រះ ហើយយកទៅអនុវត្តក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃរបស់យើង។ សូមឲ្យយើងនាំព្រះមកជាមួយយើងគ្រប់ទីកន្លែងដែលយើងដើរ ហើយថាព្រះនាមទ្រង់បានតម្កើងឡើង។
សូមមើលផងដែរ: 25 ខគម្ពីរបំផុសគំនិតសម្រាប់ការសម្រកទម្ងន់ (អានដ៏មានអានុភាព)