តារាងមាតិកា
តើព្រះគម្ពីរនិយាយអ្វីខ្លះអំពីជីតា? វាគឺជាទំនាក់ទំនងពិសេសដែលច្រើនតែពោរពេញទៅដោយភាពរីករាយមិនគួរឱ្យជឿ។ តើគម្ពីរចែងយ៉ាងណាអំពីជីតា? តើពួកគាត់អាចរួមចំណែកដល់ជីវិតរបស់ចៅបានយ៉ាងណា? តើពួកគេមានតួនាទីអ្វីខ្លះក្នុងជីវិតរបស់កូន និងចៅ?
សម្រង់សម្ដីរបស់គ្រីស្ទបរិស័ទអំពីជីដូនជីតា
“ជីដូនជីតា ដូចជាវីរបុរស ចាំបាច់សម្រាប់ការលូតលាស់របស់កុមារដូចជាវីតាមីន។”
“ក ក្ដីស្រឡាញ់របស់យាយមានអារម្មណ៍ថាគ្មានអ្នកផ្សេង!”
“ជីដូនជីតាគឺជាការលាយឡំដ៏រីករាយនៃការសើច ការយកចិត្តទុកដាក់ រឿងរ៉ាវដ៏អស្ចារ្យ និងសេចក្តីស្រឡាញ់។”
“ជីដូនជីតាមានសក់ និងមាសប្រាក់ នៅក្នុងបេះដូងរបស់ពួកគេ។”
“ការសប្បាយជាមួយចៅៗរបស់អ្នកគឺអស្ចារ្យណាស់! ប៉ុន្តែនោះមិនមែនជាផ្នែកដ៏ល្អបំផុតនៃជីតាទេ។ ផ្នែកដ៏ល្អបំផុតគឺការមានឯកសិទ្ធិដ៏អស្ចារ្យក្នុងការឆ្លងកាត់ដំបងនៃសេចក្តីជំនឿ។”
ពរជ័យនៃការក្លាយជាជីតា
ជាដំបូង និងសំខាន់បំផុត ព្រះគម្ពីរហៅការធ្វើជាជីដូនជីតាជាពរជ័យដ៏អស្ចារ្យ។ ព្រះបានប្រទានកូនដល់គ្រួសារមួយ ដើម្បីប្រទានពរដល់ពួកគេ។ នេះជាពរជ័យមិនត្រឹមតែសម្រាប់ឪពុកម្តាយប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែសម្រាប់គ្រួសារទាំងអស់ហើយលោកយាយក៏បានជូនពរជាពិសេស។ ទំនាក់ទំនងនេះគួរតែមានសារៈសំខាន់ខ្លាំងណាស់ ហើយវាអាចជាទំនាក់ទំនងដ៏ស្រស់ស្អាតបំផុតមួយនៅក្នុងជីវិតរបស់កុមារនោះ។
១. សុភាសិត ១៧:៦បានស្គាល់ការសរសេរដ៏ពិសិដ្ឋ ដែលអាចធ្វើឲ្យអ្នកមានប្រាជ្ញាសម្រាប់ការសង្គ្រោះ ដោយសារសេចក្ដីជំនឿលើព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូវ»។
28 ចោទិយកថា 6:1-2 «ឥឡូវនេះជាបញ្ញត្តិ ជាលក្ខន្តិកៈ និងច្បាប់ដែលព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះរបស់អ្នកបានបង្គាប់ឲ្យខ្ញុំបង្រៀនអ្នក ដើម្បីឲ្យអ្នកធ្វើតាមក្នុងស្រុកដែលអ្នកនឹងទៅ។ ចូរយកវាទៅជាកម្មសិទ្ធិ ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នាកោតខ្លាចដល់ព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះរបស់អ្នក ព្រមទាំងកូន និងកូនប្រុសរបស់អ្នក ដោយកាន់តាមច្បាប់ និងបញ្ញត្តិទាំងប៉ុន្មានរបស់ព្រះអង្គ ដែលខ្ញុំបង្គាប់អ្នករាល់ថ្ងៃក្នុងជីវិត និងថ្ងៃរបស់អ្នករាល់គ្នា។ យូរ។”
29. លោកុប្បត្តិ 45:10 «អ្នកនឹងរស់នៅក្នុងស្រុកកូសិន ហើយអ្នកនឹងនៅជិតខ្ញុំ អ្នកនិងកូនរបស់អ្នក និងកូនចៅរបស់អ្នក ព្រមទាំងហ្វូងសត្វ ហ្វូងសត្វ និងអ្វីៗដែលអ្នកមាន។ ”
30 ។ ចោទិយកថា 32:7 «ចូរនឹកចាំពីអតីតកាល។ ពិចារណាជំនាន់អតីតកាល។ សូមសួរឪពុករបស់អ្នក នោះគាត់នឹងប្រាប់អ្នក ចាស់ទុំរបស់អ្នក ហើយពួកគេនឹងពន្យល់អ្នក»។ ត្រូវបានលុបបំបាត់ចោល ហើយសម្រាប់មនុស្សចាស់ដែលត្រូវគេបោះបង់ចោល ហើយបំភ្លេចចោល - ព្រះគម្ពីរបង្រៀនផ្ទុយពីនេះ។ យើងត្រូវបញ្ចូលជីដូនជីតារបស់យើងក្នុងជីវិតរបស់យើង ព្រោះពួកគេជាទិដ្ឋភាពដ៏សំខាន់នៃផែនការគ្រួសាររបស់ព្រះ ។ ពួកគេផ្តល់កេរដំណែលដែលគ្មាននរណាម្នាក់អាចធ្វើបាន។ ពួកគេផ្តល់ការបង្រៀន និងការអធិស្ឋាន និងមេរៀនដែលគ្មាននរណាម្នាក់អាចធ្វើបាន។ ការក្លាយជាជីដូនជីតាគឺជាពរជ័យដ៏អស្ចារ្យ។ វាជាកិត្តិយសណាស់ដែលមានព្រះជីដូនជីតា!
“កូនរបស់កូនគឺជាមកុដសម្រាប់មនុស្សចាស់ ហើយឪពុកម្តាយជាមោទនភាពរបស់កូនៗ”។2. ទំនុកតម្កើង 92:14 «គេនឹងនៅតែបង្កើតផលនៅពេលចាស់ទៅ ហើយនឹងនៅតែស្រស់និងបៃតង»។
៣. សុភាសិត ១៦:៣១ «សក់ស្កូវជាមកុដនៃសិរីរុងរឿង។ វាត្រូវបានទទួលនៅក្នុងជីវិតសុចរិត»។
4. ទំនុកតម្កើង 103:17 «ប៉ុន្តែ សេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះអម្ចាស់ស្ថិតនៅជាមួយអស់អ្នកដែលកោតខ្លាចទ្រង់ តាំងពីអស់កល្បជានិច្ចរហូតដល់អស់កល្បជានិច្ច។
5. សុភាសិត 13:22 «មនុស្សល្អទុកមរតកទុកឲ្យកូនៗ តែទ្រព្យសម្បត្តិរបស់មនុស្សមានបាបបានស្តុកទុកសម្រាប់មនុស្សសុចរិត»។
ទំនាក់ទំនងរវាងជីតា និងចៅ
ទំនាក់ទំនងរវាងជីតា និងចៅគឺស្រស់ស្អាត។ ជីដូនជីតាត្រូវបានផ្តល់ឱ្យយើងដើម្បីផ្តល់ប្រាជ្ញារបស់ពួកគេដល់យើងដើម្បីបង្រៀនយើងអំពីព្រះនិងព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់ហើយជួយចិញ្ចឹមកូន ៗ ដែលនឹងបម្រើព្រះអម្ចាស់។ ទោះជាពួកគេមានអាយុច្រើនហើយអាចធ្វើបានតិចក៏ដោយ ក៏ពួកគេមិនសូវមានតម្លៃដែរ។ មេរៀនរបស់ពួកគេអាចផ្លាស់ប្តូរនៅពេលពួកគេចាស់ ប៉ុន្តែយើងនៅតែនឹងរៀនស្រឡាញ់អ្នកដ៏ទៃ ហើយស្រឡាញ់ព្រះដោយការយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះពួកគេ។ មានឧទាហរណ៍ដ៏ស្រស់ស្អាតជាច្រើននៅក្នុងបទគម្ពីរអំពីពរជ័យដ៏មានតម្លៃដែលទំនាក់ទំនងរវាងជីដូនជីតានិងចៅអាចមាន។
6. លោកុប្បត្តិ 31:55 «នៅព្រឹកឡើងឡាបាន់បានថើបចៅៗនិងកូនស្រីរបស់គាត់ ហើយឲ្យពរពួកគេ។ រួចគាត់ក៏ចេញទៅផ្ទះវិញ»។
7. ធីម៉ូថេទី 2 1:5 «ខ្ញុំរំឭកពីសេចក្តីជំនឿស្មោះស្ម័គ្ររបស់អ្នក ដែលបានរស់នៅដំបូងក្នុងជីដូន Lois និងម្តាយរបស់អ្នក Eunice ហើយខ្ញុំត្រូវបានគេបញ្ចុះបញ្ចូលឥឡូវនេះក៏រស់នៅក្នុងអ្នកដែរ»។
8. លោកុប្បត្តិ 48:9 «យ៉ូសែបបាននិយាយទៅកាន់ឪពុកថា ‹ពួកគេជាកូនរបស់ខ្ញុំ ដែលព្រះបានប្រទានឲ្យខ្ញុំនៅទីនេះ»។ ហើយគាត់មានប្រសាសន៍ថា៖ «សូមនាំពួកគេមកឯខ្ញុំ ដើម្បីឲ្យខ្ញុំបានពរពួកគេ»។
ទំនួលខុសត្រូវរបស់ជីដូនជីតា
ជីដូនជីតាមានតួនាទីដែលព្រះបានប្រទានដល់ពួកគេ។ តួនាទីទាំងនេះគឺដើរតួយ៉ាងសំខាន់ក្នុងជីវិតរបស់កូន និងចៅរបស់ពួកគេ។ ខណៈពេលដែលតួនាទីរបស់ជីតាមិនមានសិទ្ធិអំណាចក្នុងជីវិតរបស់កូនៗ វាមិនមានឥទ្ធិពល និងសំខាន់នោះទេ។
ទីមួយ និងសំខាន់បំផុត ជីដូនជីតាមានទំនួលខុសត្រូវក្នុងជីវិតរស់នៅដែលគាប់ព្រះហឫទ័យព្រះអម្ចាស់។ អំពើបាបរបស់ជីដូនជីតាអាចមានឥទ្ធិពលយូរអង្វែងលើជីវិតរបស់កូន ៗ និងចៅរបស់ពួកគេ។ ក្មេងៗជំនាន់ក្រោយកំពុងមើលពួកគេ - មើលពួកគេយ៉ាងជិតស្និទ្ធ - និងរៀនពីអ្វីដែលពួកគេឃើញ។ ជីដូនជីតាត្រូវរស់នៅក្នុងជីវិតដែលផ្តោតលើការលើកតម្កើងព្រះជាមួយនឹងអ្វីដែលពួកគេធ្វើ។
ជីដូនជីតាក៏ត្រូវបង្រៀនគោលលទ្ធិត្រឹមត្រូវដល់កូនៗ និងចៅៗរបស់ពួកគេផងដែរ។ ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះត្រូវតែជាចំណុចសំខាន់សម្រាប់ជីវិតរបស់ពួកគេ។ ពួកគេត្រូវតែស្គាល់គោលលទ្ធិត្រឹមត្រូវ ដើម្បីបង្រៀនវា។ ជីដូនជីតាក៏ត្រូវបានគេសន្មត់ថាមានភាពថ្លៃថ្នូរនិងការគ្រប់គ្រងខ្លួនឯង។ ពួកគេត្រូវរស់នៅដោយគោរពក្នុងអាកប្បកិរិយា និងមានស្មារតីម៉ឺងម៉ាត់។ ពួកគេគួរបង្រៀនកូន និងចៅអំពីរបៀបធ្វើជាប្ដីប្រពន្ធដែលគោរពព្រះ។ ពួកគេត្រូវជួយបង្ហាត់បង្រៀន និងបង្រៀនចៅៗអំពីរបៀបរស់នៅដែលគោរពព្រះ។
9. និក្ខមនំ 34:6-7 «ហើយគាត់បានដើរនៅចំពោះមុខម៉ូសេដោយប្រកាសថា 'ព្រះអម្ចាស់ជាព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះដ៏មានព្រះហឫទ័យមេត្តាករុណា និងព្រះហឫទ័យមេត្តាករុណា ទ្រង់យឺតនឹងខ្ញាល់ មានសេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏បរិបូរណ៍ និងស្មោះត្រង់ រក្សានូវសេចក្តីស្រឡាញ់។ ដល់មនុស្សរាប់ពាន់នាក់ ហើយអត់ទោសអំពើអាក្រក់ ការបះបោរ និងអំពើបាប។ ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ ព្រះអង្គមិនទុកអោយជនមានទោស មិនត្រូវបានទទួលទោសឡើយ។ គាត់ដាក់ទោសកូននិងកូនរបស់ពួកគេចំពោះអំពើបាបរបស់ឪពុកម្តាយដល់ជំនាន់ទីបី និងទីបួន»។
10. ចោទិយកថា 4:9 «មានតែអ្នកថែរក្សា ហើយរក្សាព្រលឹងរបស់អ្នកដោយឧស្សាហ៍ព្យាយាម ក្រែងលោអ្នកភ្លេចអ្វីៗដែលភ្នែកអ្នកបានឃើញ ហើយក្រែងវាចេញពីចិត្តអ្នកពេញមួយជីវិត។ ធ្វើឱ្យគេស្គាល់កូនចៅរបស់អ្នក និងកូនចៅរបស់អ្នក»។
11. ទីតុស 2:1-5 «ប៉ុន្តែ ចំពោះអ្នកវិញ ចូរបង្រៀននូវអ្វីដែលត្រូវនឹងគោលលទ្ធិត្រឹមត្រូវ។ បុរសវ័យចំណាស់ត្រូវមានស្មារតីម៉ឺងម៉ាត់ ថ្លៃថ្នូរ ចេះគ្រប់គ្រងខ្លួនឯង មានជំនឿ ស្រឡាញ់ និងខ្ជាប់ខ្ជួន។ ស្ត្រីវ័យចំណាស់ក៏ត្រូវគោរពក្នុងអាកប្បកិរិយា មិននិយាយបង្កាច់បង្ខូច ឬធ្វើជាទាសករចំពោះស្រាច្រើនដែរ។ ពួកគេត្រូវបង្រៀនអ្វីដែលល្អ ដូច្នេះហើយបង្ហាត់យុវនារីឲ្យចេះគ្រប់គ្រងខ្លួនឯង បរិសុទ្ធ ធ្វើការនៅផ្ទះ មានចិត្តសប្បុរស និងចុះចូលនឹងប្ដីរបស់ខ្លួន ដើម្បីកុំឲ្យព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះត្រូវគេជេរប្រមាថ»។
ទំនួលខុសត្រូវរបស់ចៅ
ដូចជីដូនជីតាមានទំនួលខុសត្រូវចំពោះចៅៗ ចៅមានទំនួលខុសត្រូវចំពោះជីដូនជីតា។ ចៅត្រូវគោរពឪពុកម្តាយជីដូនជីតា។ យើងផ្តល់កិត្តិយសដោយការនិយាយដោយស្មោះត្រង់អំពីពួកគេ និងដោយការនិយាយដោយគោរពចំពោះពួកគេ និងស្តាប់ពួកគេនៅពេលពួកគេនិយាយ។ ជីដូនជីតាដែលស្រឡាញ់ព្រះយេស៊ូវស្វែងរកបង្រៀនចៅៗរបស់ពួកគេ—ដែលមានទំនួលខុសត្រូវក្នុងការស្តាប់ពួកគេ ដើម្បីពួកគេអាចរៀនបាន។ កូនៗ និងចៅៗមានទំនួលខុសត្រូវក្នុងការថែទាំឪពុកម្តាយ និងជីដូនជីតានៅពេលពួកគេចាស់។ នេះគឺជាពរជ័យ និងឱកាសសិក្សាទាំងអស់គ្នា។
12. ចោទិយកថា 5:16 «ចូរគោរពឪពុកម្ដាយរបស់អ្នក ដូចព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះរបស់អ្នកបានបង្គាប់មកអ្នក ដើម្បីអោយអាយុវែងរបស់អ្នក ហើយនឹងបានសុខសប្បាយជាមួយអ្នកនៅក្នុងស្រុកដែលព្រះអម្ចាស់របស់អ្នក ព្រះកំពុងផ្តល់ឱ្យអ្នក” ។
13. សុភាសិត 4:1-5 «ឱកូនអើយ ចូរស្ដាប់ពាក្យប្រៀនប្រដៅរបស់ឪពុក ហើយត្រូវយកចិត្តទុកដាក់ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នាបានយល់ដឹងផង ដ្បិតខ្ញុំឲ្យសិក្ខាបទល្អដល់អ្នក។ កុំបោះបង់ការបង្រៀនរបស់ខ្ញុំ។ កាលខ្ញុំនៅជាកូនជាមួយនឹងឪពុកខ្ញុំ ទន់ភ្លន់ ជាកូនតែមួយគត់នៅចំពោះមុខម្តាយខ្ញុំ គាត់បានបង្រៀនខ្ញុំ ហើយនិយាយមកខ្ញុំថា ‹ចូរឲ្យចិត្តអ្នកកាន់តាមពាក្យរបស់ខ្ញុំចុះ! ចូរកាន់តាមបញ្ញត្តិរបស់ខ្ញុំ ហើយរស់នៅ។ ទទួលបានប្រាជ្ញា; ទទួលបានការយល់ដឹង; កុំភ្លេចឡើយ ហើយកុំងាកចេញពីពាក្យសម្ដីរបស់ខ្ញុំឡើយ»។ កុំបោះបង់ខ្ញុំចោលពេលកម្លាំងរបស់ខ្ញុំត្រូវបានចំណាយ»។
១៥. សុភាសិត ១:៨-៩ «ស្តាប់!កូនអើយពាក្យប្រៀនប្រដៅរបស់ឪពុកឯង ហើយកុំបោះបង់ការប្រៀនប្រដៅរបស់ម្តាយឯងឡើយ ព្រោះវាជាកម្រងផ្កាដ៏ប្រណិតសម្រាប់ក្បាល និងខ្សែចងសម្រាប់កឯង»។
16. 1 Timothy 5:4 «ប៉ុន្តែបើស្ត្រីមេម៉ាយណាមានកូន ឬចៅ ចូរឲ្យពួកគេរៀនសូត្រធម៌ចំពោះគ្រួសារគេជាមុនសិន ហើយត្រឡប់ទៅរកឪពុកម្តាយវិញចុះ ដ្បិតនេះជាការគាប់ព្រះហឫទ័យ នៃព្រះ។"
ខគម្ពីរលើកទឹកចិត្តលោកតា
ការក្លាយជាជីដូនជីតាគឺជាពរជ័យមួយ! មិនថាពួកគេមានកាយសម្បទាយ៉ាងណានោះទេ ទោះជាចិត្តរបស់ពួកគេនៅតែដិតដាមប៉ុណ្ណាក៏ដោយ – ការក្លាយជាជីដូនជីតាគឺជាពរជ័យសម្រាប់គ្រួសារទាំងមូល។ ពួកគេអាចធានាថាឥទ្ធិពលរបស់ព្រះរបស់ពួកគេនឹងមិនត្រូវបានគេកត់សម្គាល់ដោយព្រះអម្ចាស់ឡើយ ។ ពួកគេកំពុងមានផលប៉ះពាល់។
17. សុភាសិត ១៦:៣១ «សក់ស្កូវជាមកុដនៃភាពរុងរឿង។ វាត្រូវបានសម្រេចតាមមាគ៌ានៃសេចក្ដីសុចរិត»។
18. អេសាយ 46:4 «ខ្ញុំជាអ្នកដល់អាយុចាស់ ហើយខ្ញុំនឹងយកអ្នកទៅសក់ស្កូវ។ ខ្ញុំបានបង្កើត ហើយខ្ញុំនឹងទ្រាំទ្រ។ ខ្ញុំនឹងយកទៅរក្សាទុក»។
19. ទំនុកតម្កើង ៣៧:២៥ «ខ្ញុំនៅក្មេង ហើយឥឡូវចាស់ហើយ តែខ្ញុំមិនដែលឃើញមនុស្សសុចរិតត្រូវគេបោះបង់ចោល ឬកូនចៅរបស់គាត់សុំនំប៉័ងឡើយ»។
20. ទំនុកតម្កើង ៩២:១៤-១៥ «ពួកគេនៅតែបង្កើតផលនៅពេលចាស់។ ពួកគេពោរពេញដោយបឹងទន្លេសាប និងបៃតង ដើម្បីប្រកាសថា ព្រះអម្ចាស់ទ្រង់ទៀងត្រង់។ គាត់ជាថ្មដារបស់ខ្ញុំ ហើយគ្មានអំពើទុច្ចរិតនៅក្នុងគាត់ឡើយ»។
21. អេសាយ ៤០:២៨-៣១ «តើអ្នកមិនដឹងទេឬ? តើអ្នកមិនបានឮទេ? ព្រះអម្ចាស់គឺព្រះដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ជាអ្នកបង្កើតចុងបំផុតនៃផែនដី។ គាត់មិនដួល ឬនឿយហត់ឡើយ។ ការយល់ដឹងរបស់គាត់មិនអាចស្វែងរកបានទេ។ ព្រះអង្គប្រទានកម្លាំងដល់អ្នកដែលទន់ខ្សោយ ហើយអ្នកដែលគ្មានកម្លាំង ព្រះអង្គបង្កើនកម្លាំង។ សូម្បីតែយុវជននឹងដួលសន្លប់ ហើយនឿយហត់ ហើយយុវជននឹងអស់កម្លាំង ប៉ុន្តែ អស់អ្នកដែលរង់ចាំព្រះអម្ចាស់ នឹងមានកម្លាំងឡើងវិញ។ ពួកគេនឹងឡើងលើដោយស្លាបដូចឥន្ទ្រី។ ពួកគេនឹងរត់ដោយមិននឿយហត់។ ពួកគេនឹងដើរ ហើយមិនដួលទេ»។
22. ទំនុកតម្កើង 100:5 ដ្បិតព្រះអម្ចាស់ទ្រង់ល្អ។ សេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលមិនចេះចប់របស់គាត់នៅតែមានជារៀងរហូត ហើយភាពស្មោះត្រង់របស់គាត់បន្តរហូតដល់គ្រប់ជំនាន់»។
សូមមើលផងដែរ: 21 ខគម្ពីរសំខាន់ៗអំពីការផឹកស្រាបៀរ23. ទំនុកតម្កើង 73:26 «សាច់និងចិត្តរបស់ខ្ញុំអាចខូចបាន ប៉ុន្តែព្រះជាកម្លាំងនៃចិត្តខ្ញុំ ជាចំណែករបស់ខ្ញុំជារៀងរហូត»។
24. ហេព្រើរ 13:8 «ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺដូចគ្នាកាលពីម្សិលមិញ និងថ្ងៃនេះ និងជារៀងរហូត។ ឧទាហរណ៍ជាច្រើនរបស់ជីដូនជីតានៅក្នុងបទគម្ពីរ។ ឧទាហរណ៍ខ្លះជាមនុស្សដែលយើងគួរធ្វើត្រាប់តាម។ អ្នកផ្សេងទៀតត្រូវបានផ្តល់ឱ្យយើងជាការព្រមានអំពីប្រភេទនៃអាកប្បកិរិយាឬអាកប្បកិរិយាដែលយើងត្រូវជៀសវាង។
គំរូអាក្រក់របស់ជីដូនជីតាមាននៅក្នុង 2 ពង្សាវតារក្សត្រ 11។ នេះជារឿងរបស់អថាលាជាមាតារបស់ស្តេចអហាស៊ីយ៉ានៃយូដា។ អថាលានៅមានជីវិតនៅឡើយ ពេលដែលព្រះរាជបុត្ររបស់ព្រះនាងអហាស៊ីយ៉ាសោយទិវង្គត។ ពេលសោយទិវង្គត ព្រះមហាក្សត្រិយានីបានប្រហារជីវិតព្រះរាជវង្សានុវង្សទាំងអស់ ដើម្បីឱ្យព្រះនាងសោយរាជ្យ។ ទោះជាយ៉ាងណា ប្អូនស្រីរបស់អហាស៊ីយ៉ាម្នាក់ឈ្មោះ យ៉ូសេបា បានលាក់កូនប្រុសរបស់គាត់។ ទារកនេះឈ្មោះយ៉ូអាស។ នេះ។ព្រះមហាក្សត្រិយានីបានសោយរាជ្យបាន 6 ឆ្នាំខណៈពេលដែលចៅប្រុសរបស់គាត់ Joash និងគិលានុបដ្ឋាយិការបស់គាត់បានលាក់ខ្លួននៅក្នុងព្រះវិហារ។ ពេលយ៉ូអាសមានអាយុ៧ឆ្នាំ សម្ដេចសង្ឃនាំគាត់ចេញនៅទីសាធារណៈ ហើយចាក់ប្រេងលាបគាត់។ បូជាចារ្យក៏ដាក់មកុដលើក្បាលរបស់លោក ហើយប្រកាសថា លោកយ៉ូអាស ជាស្ដេចស្រុកយូដា។ ព្រះនាងអថាលាឃើញដូច្នេះ ក៏មានព្រះហឫទ័យក្រោធ។ សម្ដេចសង្ឃបញ្ជាឲ្យគេសម្លាប់នាង។ ស្ដេចយ៉ូអាសសោយរាជ្យបាន៤០ឆ្នាំ។
គំរូដ៏អស្ចារ្យរបស់ជីដូនជីតានៅក្នុងបទគម្ពីរគឺនៅក្នុងសៀវភៅនាងរស់។ រឿងនាងរស់កើតឡើងក្នុងគ្រាដ៏អាក្រក់បំផុតមួយក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រសាសន៍យូដា។ ន៉ាអូមី និងស្វាមីរបស់នាងគឺដូចជាជនជាតិយូដាជាច្រើននៅពេលនោះដែលកំពុងនិរទេសខ្លួន។ ពួកគេរស់នៅក្នុងស្រុករបស់ខ្មាំងសត្រូវរបស់ពួកគេ គឺជនជាតិម៉ូអាប់។ បន្ទាប់មក ប្ដីរបស់ណាអូមីបានស្លាប់។ នាងរស់បានជ្រើសរើសស្នាក់នៅជាមួយម្តាយក្មេក និងមើលថែនាង។ ក្រោយមក នាងបានរៀបការជាមួយបូអូស។ ពេលកូនប្រុសកើតដល់បូអូស និងនាងរស់ អ្នកភូមិមកឯន៉ាអូមី ហើយនិយាយថា “ន៉ាអូមីមានកូនប្រុសមួយ” ដោយអបអរ។ ទោះបីជាកូននេះមិនមែនជាសាច់ឈាមរបស់ណាអូមីក៏ដោយ ក៏នាងត្រូវបានគេចាត់ទុកថាជាជីដូន។ នាងគឺជាជីដូនដែលគោរពព្រះដែលបានទទួលពរយ៉ាងខ្លាំងដោយការជាផ្នែកមួយនៃជីវិតរបស់ចៅប្រុសអូបេដ។ ជីវិតរបស់នាងរស់បានទទួលពរយ៉ាងខ្លាំងដោយមានន៉ាអូមីនៅក្នុងនោះ។ ស្វែងយល់បន្ថែមអំពី Ruth នៅទីនេះ – Ruth in the Bible ។
25. នាងរស់ 4:14-17 «ពួកស្ត្រីបាននិយាយទៅកាន់ន៉ាអូមីថា៖ «ចូរលើកតម្កើងព្រះអម្ចាស់ ដែលសព្វថ្ងៃនេះមិនបានទុកអ្នកចោលដោយគ្មានអ្នកប្រោសលោះទេ»។ សូមអោយគាត់ល្បីពេញប្រទេសអ៊ីស្រាអែល! 15 ទ្រង់នឹងបន្តជីវិតរបស់អ្នកឡើងវិញចិញ្ចឹមអ្នកក្នុងវ័យចាស់។ សម្រាប់កូនប្រសារបស់អ្នកដែលស្រឡាញ់អ្នក និងអ្នកណាល្អជាងកូនប្រុសប្រាំពីរនាក់នោះបានសំរាលកូនមកហើយ»។ 16 បន្ទាប់មក ន៉ាអូមីក៏ចាប់ក្មេងនោះក្នុងដៃ ហើយមើលថែគាត់។ 17 ស្ត្រីដែលរស់នៅទីនោះពោលថា៖ «ន៉ាអូមីមានកូនប្រុសម្នាក់!»។ ហើយគេដាក់ឈ្មោះគាត់ថា អូបេដ។ គាត់ជាឪពុករបស់អ៊ីសាយ ជាឪពុករបស់ដាវីឌ។ Billy Graham បាននិយាយថា “កេរដំណែលដ៏អស្ចារ្យបំផុតដែលមនុស្សម្នាក់អាចបន្តដល់ចៅៗ មិនមែនជាលុយ ឬសម្ភារៈផ្សេងទៀតដែលប្រមូលបានក្នុងជីវិតរបស់មនុស្សម្នាក់នោះទេ ប៉ុន្តែជាមរតកនៃចរិតលក្ខណៈ និងជំនឿ”។
គ្មាននរណាម្នាក់នៅលើផែនដីនឹងអធិស្ឋានសម្រាប់អ្នកដូចជីដូនជីតារបស់អ្នកទេ។ សូម្បីតែពេលពួកគេឈឺក៏ដោយ ក៏ពួកគេអាចខិតខំធ្វើជាជីតាដែលគោរពព្រះដោយគ្រាន់តែបន់ស្រន់ដល់ចៅៗរបស់ពួកគេ។
វិធីមួយទៀតដែលជីដូនជីតាអាចមានឥទ្ធិពលខ្លាំងគឺតាមរយៈការប្រាប់ទីបន្ទាល់របស់ពួកគេទៅកាន់ចៅៗរបស់ពួកគេម្តងហើយម្តងទៀត។ ប្រាប់រឿងអំពីការផ្តល់របស់ព្រះ អំពីរបៀបដែលទ្រង់តែងតែរក្សាការសន្យារបស់ទ្រង់ អំពីភាពស្មោះត្រង់របស់ទ្រង់។ ជីដូនជីតាមានអាយុវែងដែលពួកគេបានរស់នៅ - ហើយឥឡូវនេះពួកគេឈានដល់ដំណាក់កាលដែលពួកគេអង្គុយនិយាយរឿងល្អ ៗ របស់ទ្រង់! វិធីដ៏គួរឲ្យកត់សម្គាល់ក្នុងការបន្សល់ទុកនូវមរតក!
26. ទំនុកតម្កើង 145:4 «មនុស្សជំនាន់មួយសរសើរស្នាដៃរបស់អ្នកទៅមួយទៀត . ពួកគេប្រាប់ពីទង្វើដ៏អស្ចារ្យរបស់អ្នក»។
27. ធីម៉ូថេទី២ ៣:១៤-១៥ «ប៉ុន្តែ ចំពោះអ្នកវិញ ចូរបន្តនៅក្នុងអ្វីដែលអ្នកបានរៀន ហើយបានជឿយ៉ាងមុតមាំ ដោយដឹងតាំងពីក្មេងមក។
សូមមើលផងដែរ: 25 ខគម្ពីរសំខាន់ៗអំពីតម្លៃខ្លួនឯង និងការគោរពខ្លួនឯង