តារាងមាតិកា
តើព្រះគម្ពីរនិយាយអ្វីខ្លះអំពីការកាត់ទោសប្រហារជីវិត? នៅក្នុងគម្ពីរសញ្ញាចាស់ យើងឃើញថាព្រះបានបញ្ជាមនុស្សឱ្យប្រហារជីវិតពីបទមនុស្សឃាត និងឧក្រិដ្ឋកម្មផ្សេងៗដូចជា ការផិតក្បត់ ការស្រឡាញ់ភេទដូចគ្នា អំពើអាបធ្មប់ ការចាប់ជំរិតជាដើម។ ព្យាយាមប្រឆាំងនឹងវា។ បទគម្ពីរបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់ថា រដ្ឋាភិបាលមានសិទ្ធិអំណាចក្នុងការកំណត់ពេលដែលត្រូវប្រើ។
ភាគច្រើននៃពេលវេលានៅសហរដ្ឋអាមេរិក ឃាតកម្មមិនបណ្តាលឲ្យមានទោសប្រហារជីវិតនោះទេ ប៉ុន្តែនៅពេលដែលវាកើតឡើង យើងនឹងមិនរីករាយ ឬប្រឆាំងវាទេ លុះត្រាតែបុគ្គលនោះគ្មានកំហុស។
នៅចុងបញ្ចប់នៃថ្ងៃនោះ អំពើបាបទាំងអស់ត្រូវបានកាត់ទោសឱ្យនៅអស់កល្បជានិច្ចនៅក្នុងនរក។
មធ្យោបាយតែមួយគត់ដើម្បីគេចចេញពីព្រះពិរោធរបស់ព្រះ សូម្បីតែមនុស្សដែលបានប្រព្រឹត្តអំពើឃាតកម្មពីមុនមក គឺដោយការទទួលយកព្រះគ្រីស្ទជាព្រះអម្ចាស់ និងជាព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់អ្នក។
សម្រង់សម្ដីរបស់គ្រិស្តបរិស័ទអំពីការកាត់ទោសប្រហារជីវិត
“តើគ្រិស្តបរិស័ទអាចប្រឆាំងនឹងការរំលូតកូន និង euthanasia ជាប់លាប់ ខណៈពេលដែលការអនុម័តការដាក់ទណ្ឌកម្មរាជធានី (CP) ដែរឬទេ? បាទ។ យើងត្រូវចាំថា៖ «មនុស្សដែលមិនកើត មនុស្សចាស់ ជនពិការ មិនបានធ្វើអ្វីដែលសមនឹងស្លាប់ឡើយ ។ ឃាតកដែលត្រូវបានកាត់ទោសមាន” (Feinbergs, 147) ។ CP មិនមែនជាការមិនយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះភាពបរិសុទ្ធនៃជីវិត ដូចដែលអ្នករិះគន់លើកឡើងនោះទេ។ តាមការពិត វាគឺផ្អែកលើជំនឿលើភាពបរិសុទ្ធនៃជីវិត៖ ជីវិតរបស់ជនរងគ្រោះដែលត្រូវបានសម្លាប់។ ម្យ៉ាងវិញទៀត ជីវិតពិតជាពិសិដ្ឋ វានៅតែអាចមានរឹបអូស។ ទីបំផុត ព្រះគម្ពីរប្រឆាំងនឹងការរំលូតកូន ហើយគាំទ្រ CP ។ Sam Storms
សូមមើលផងដែរ: 25 ខគម្ពីរ Epic អំពីការរៀន និងការរីកលូតលាស់ (បទពិសោធន៍)“អ្នកខ្លះឆ្ងល់ពីរបៀបដែលមនុស្សម្នាក់ដែលគាំទ្រជីវិតដូចខ្ញុំអាចទទួលយកច្បាប់នៃការកាត់ទោសប្រហារជីវិត។ ប៉ុន្តែការកាត់ទោសប្រហារជីវិតគឺជាលទ្ធផលនៃដំណើរការតុលាការដ៏វែងឆ្ងាយ និងហ្មត់ចត់ដែលបានអនុវត្តចំពោះបុគ្គលដែលត្រូវបានចាត់ទុកថាមានកំហុសលើសពីការសង្ស័យសមហេតុផល។ វាខុសគ្នាឆ្ងាយណាស់ពីមនុស្សម្នាក់ដែលសម្រេចចិត្តបញ្ចប់ជីវិតរបស់កូនដែលមិនទាន់កើត និងគ្មានទីពឹងទាំងស្រុង។ ក្នុងករណីនោះ គ្មានដំណើរការយុត្តិធម៌ គ្មានភស្តុតាងបង្ហាញពីពិរុទ្ធភាព គ្មានការការពារកុមារដែលត្រូវបានផ្ដន្ទាទោស និងគ្មានការប្តឹងឧទ្ធរណ៍»។ Mike Huckabee
“ទាក់ទងនឹងការយល់ព្រមពី Mosaic នៃការដាក់ទណ្ឌកម្មដើមទុន។ តើនេះអាចត្រូវបានរាប់ជាសុចរិតនៅលើមូលដ្ឋាននៃកតិកាសញ្ញាថ្មីទេ? បាទ តាមពីរវិធី។ ទីមួយ នៅក្នុង រ៉ូម 13:4 ប៉ុលនិយាយអំពីអ្នកដឹកនាំរដ្ឋាភិបាលរបស់យើងដែលមិន«កាន់ដាវដោយឥតប្រយោជន៍»។ ជាក់ស្តែង ដាវមិនត្រូវបានប្រើសម្រាប់ការកែតម្រូវទេ ប៉ុន្តែសម្រាប់ការប្រហារជីវិត ហើយប៉ុលទទួលស្គាល់សិទ្ធិនេះ។ ប៉ុលមិនខ្វល់ខ្វាយក្នុងការផ្តល់បញ្ជីទូលំទូលាយនៃឧក្រិដ្ឋកម្មណាដែលត្រូវទទួលទោសប្រហារជីវិតនោះទេ ប៉ុន្តែសិទ្ធិខ្លួនឯងត្រូវបានសន្មត។ ម្យ៉ាងទៀត មានការកំណត់មុនសម័យលោកម៉ូសេដែលថា ការសម្លាប់គឺជាការវាយប្រហារលើរូបព្រះ ហើយដូច្នេះសមនឹងស្លាប់ (លោកុប្បត្តិ ៩:៦)។ ឃាតកម្មជាការវាយប្រហារផ្ទាល់ខ្លួនលើព្រះ គឺជាសញ្ញាណដែលមិនត្រូវបានបង្ខាំងក្នុងកតិកាសញ្ញាចាស់តែម្នាក់ឯង។ វានៅតែជាបទល្មើសធំនៅគ្រប់សម័យកាល»។ Fred Zaspel
ទោសប្រហារជីវិតនៅក្នុងគម្ពីរសញ្ញាចាស់
1. និក្ខមនំ 21:12 អ្នកណាដែលវាយមនុស្សដូច្នេះស្លាប់ នឹងត្រូវស្លាប់ជាមិនខាន។
2. ជនគណនា 35:16-17 «ប៉ុន្តែបើអ្នកណាម្នាក់វាយសម្លាប់អ្នកណាម្នាក់នឹងដុំដែក នោះជាការសម្លាប់ ហើយឃាតកត្រូវតែប្រហារជីវិត។ ឬបើអ្នកកាន់ថ្មក្នុងដៃវាយសម្លាប់អ្នកផ្សេង នោះជាអំពើឃាតកម្ម ហើយឃាតកត្រូវតែប្រហារជីវិត។
3. ចោទិយកថា 19:11-12 ប៉ុន្តែប្រសិនបើអ្នកណាម្នាក់នៅរង់ចាំ ដោយព្រោះស្អប់អ្នកណាម្នាក់ វាយសម្លាប់អ្នកជិតខាង រួចរត់គេចទៅក្រុងណាមួយក្នុងចំណោមក្រុងទាំងនេះ ឃាតករនឹងត្រូវបញ្ជូនទៅតាមពួកព្រឹទ្ធាចារ្យក្រុង។ ត្រូវបានគេនាំត្រឡប់ពីទីក្រុងវិញ ហើយត្រូវប្រគល់ទៅឲ្យអ្នកសងសឹកដោយឈាមដើម្បីស្លាប់។
4. និក្ខមនំ 21:14-17 ប៉ុន្តែប្រសិនបើបុរសម្នាក់មកលើអ្នកជិតខាងដោយសន្មត់ថាសម្លាប់គាត់ដោយល្បិច។ អ្នកត្រូវយកគាត់ចេញពីអាសនៈរបស់ខ្ញុំ ដើម្បីអោយគាត់ស្លាប់។ ហើយអ្នកណាដែលវាយឪពុក ឬម្ដាយរបស់ខ្លួន នោះនឹងត្រូវស្លាប់ជាមិនខាន។ ហើយអ្នកណាដែលលួចយកមនុស្សទៅលក់ ឬរកឃើញក្នុងដៃ អ្នកនោះនឹងត្រូវប្រហារជីវិតជាមិនខាន។ ហើយអ្នកណាដែលដាក់បណ្ដាសាឪពុក ឬម្ដាយរបស់ខ្លួន នោះនឹងត្រូវស្លាប់ជាមិនខាន។
5. ចោទិយកថា 27:24 «អ្នកណាដែលសម្លាប់អ្នកជិតខាងដោយសម្ងាត់ អ្នកនោះត្រូវបណ្តាសា»។ ពេលនោះ មនុស្សទាំងអស់នឹងពោលថា “អាម៉ែន!”
6. ជនគណនា 35:30-32 “‹ អ្នកណាដែលសម្លាប់មនុស្ស នឹងត្រូវកាត់ទោសប្រហារជីវិត ដូចជាឃាតក តែតាមសក្ខីកម្មរបស់សាក្សីប៉ុណ្ណោះ។ ប៉ុន្តែគ្មានអ្នកណាត្រូវប្រហារជីវិតតាមការបញ្ជាក់របស់សាក្សីតែម្នាក់ទេ។ «កុំទទួលយកថ្លៃលោះជីវិតរបស់ឃាតកដែលសមនឹងទទួលស្លាប់។ ពួកគេនឹងត្រូវកាត់ទោសប្រហារជីវិត។ « កុំទទួលយកថ្លៃលោះអ្នកណាដែលភៀសខ្លួនទៅទីក្រុងជ្រកកោន ដូច្នេះ ចូរអនុញ្ញាតឲ្យគេត្រឡប់ទៅរស់នៅលើទឹកដីរបស់ខ្លួនវិញមុនសម្ដេចសង្ឃស្លាប់។ – (ខគម្ពីរទីបន្ទាល់ )
7. លោកុប្បត្តិ 9:6 ប្រសិនបើអ្នកណាម្នាក់យកជីវិតមនុស្ស ជីវិតរបស់អ្នកនោះក៏នឹងត្រូវរឹបអូសដោយដៃមនុស្សដែរ។ ដ្បិតព្រះបានបង្កើតមនុស្សតាមរូបទ្រង់។
៨. និក្ខមនំ ២២:១៩ «អ្នកណាដែលនៅជាមួយនឹងសត្វនោះនឹងត្រូវស្លាប់»។
គាំទ្រការដាក់ទណ្ឌកម្មយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរនៅក្នុងគម្ពីរសញ្ញាថ្មី។
9. កិច្ចការ 25:9-11 ប៉ុន្តែភេស្ទុសចង់ធ្វើឱ្យជនជាតិយូដាពេញចិត្ត។ ដូច្នេះ គាត់សួរប៉ូលថា៖ «តើអ្នកសុខចិត្តទៅក្រុងយេរូសាឡិមដើម្បីកាត់ទោសនៅទីនោះដោយចោទប្រកាន់ខ្ញុំជាចៅក្រមរបស់អ្នកឬ?»។ ប៉ុលបាននិយាយថា៖ «ខ្ញុំកំពុងឈរនៅក្នុងតុលាការរបស់អធិរាជ ដែលខ្ញុំត្រូវកាត់ទោស។ ខ្ញុំមិនបានធ្វើអ្វីខុសចំពោះជនជាតិយូដា ដូចអ្នកដឹងច្បាស់ទេ។ ប្រសិនបើខ្ញុំមានកំហុស ហើយបានធ្វើខុសដែលខ្ញុំសមនឹងទទួលបានទោសប្រហារជីវិត ខ្ញុំមិនបដិសេធគំនិតចង់ស្លាប់ទេ។ ប៉ុន្តែប្រសិនបើការចោទប្រកាន់របស់ពួកគេមិនពិត គ្មានអ្នកណាអាចប្រគល់ខ្ញុំទៅឲ្យពួកគេបានឡើយ។ ខ្ញុំប្តឹងទៅព្រះចៅអធិរាជ!
១០.រ៉ូម ១៣:១-៤ មនុស្សគ្រប់រូបត្រូវចុះចូលចំពោះអាជ្ញាធរគ្រប់គ្រង។ ដ្បិតអំណាចគ្រប់យ៉ាងមកពីព្រះ ហើយអ្នកដែលមានអំណាចត្រូវបានដាក់នៅទីនោះដោយព្រះ។ ដូច្នេះ អ្នកណាដែលបះបោរប្រឆាំងនឹងអំណាច អ្នកនោះនឹងបះបោរនឹងអ្វីដែលព្រះបានបង្កើត ហើយគេនឹងទទួលទោស។ ព្រោះអាជ្ញាធរមិនហ៊ានធ្វើបាតុកម្មទេ។មនុស្សដែលធ្វើត្រូវ ប៉ុន្តែអ្នកដែលប្រព្រឹត្តខុស។ តើអ្នកចង់រស់នៅដោយមិនខ្លាចអាជ្ញាធរទេ? ធ្វើអ្វីដែលត្រឹមត្រូវ នោះគេនឹងគោរពអ្នក។ អាជ្ញាធរជាអ្នកបម្រើរបស់ព្រះ ដែលបានចាត់មកដើម្បីប្រយោជន៍របស់អ្នក។ ប៉ុន្តែប្រសិនបើអ្នកធ្វើខុស ប្រាកដណាស់អ្នកគួរតែខ្លាចព្រោះពួកគេមានអំណាចអាចដាក់ទោសអ្នក។ ពួកគេជាអ្នកបម្រើរបស់ព្រះ ដែលបានចាត់មកក្នុងគោលបំណងដាក់ទោសអ្នកដែលប្រព្រឹត្តខុស។ ដូច្នេះ អ្នកត្រូវចុះចូលចំពោះពួកគេ មិនត្រឹមតែចៀសវាងការដាក់ទណ្ឌកម្មប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែក៏ត្រូវរក្សាមនសិការច្បាស់លាស់ផងដែរ។
11. ពេត្រុសទី១ 2:13 ចូរចុះចូលនឹងគ្រប់បទបញ្ញត្តិរបស់មនុស្សដើម្បីជាប្រយោជន៍ដល់ព្រះអម្ចាស់៖ ទោះបីជាថ្វាយដល់ស្ដេចក្ដី។
ទោសប្រហារជីវិត និងឋាននរក
ឧក្រិដ្ឋកម្មនៃការមិនប្រែចិត្ត និងការទុកចិត្តរបស់អ្នកលើព្រះគ្រីស្ទសម្រាប់ការសង្គ្រោះ គឺត្រូវផ្តន្ទាទោសដោយជីវិតនៅក្នុងឋាននរក។
12 ២ ថែស្សាឡូនីច ១:៨-៩ ដោយភ្លើងឆេះសន្ធោសន្ធៅសងសឹកដល់អ្នកដែលមិនស្គាល់ព្រះ និងអ្នកដែលមិនគោរពតាមដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវជាព្រះអម្ចាស់នៃយើង។ ពួកគេនឹងរងនូវទណ្ឌកម្មនៃការបំផ្លិចបំផ្លាញដ៏អស់កល្បជានិច្ច ដោយនៅឆ្ងាយពីវត្តមានរបស់ព្រះអម្ចាស់ និងពីសិរីល្អនៃឫទ្ធានុភាពរបស់ទ្រង់។ – (ខគម្ពីរអំពីស្ថាននរក)
សូមមើលផងដែរ: 25 ខគម្ពីរសំខាន់ៗអំពីបុរសអ្នកមានចូលឋានសួគ៌13. យ៉ូហាន 3:36 អ្នកណាដែលជឿលើព្រះបុត្រា អ្នកនោះមានជីវិតអស់កល្បជានិច្ច ប៉ុន្តែអ្នកណាដែលបដិសេធព្រះបុត្រានោះ នឹងមិនឃើញជីវិតឡើយ ត្បិតព្រះពិរោធរបស់ព្រះនៅតែមាននៅលើពួកគេ .
14. វិវរណៈ 21:8 ប៉ុន្តែមនុស្សកំសាក អ្នកមិនជឿ មនុស្សអាក្រក់ អ្នកសម្លាប់ មនុស្សអសីលធម៌ អ្នកដែលប្រកបរបរវេទមន្ត អ្នកគោរពព្រះហើយអ្នកភូតភរទាំងអស់នឹងត្រូវបញ្ជូនទៅកាន់បឹងដែលឆេះស្ពាន់ធ័រ។ នេះជាការស្លាប់ទី២»។
15. វិវរណៈ 21:27 ប៉ុន្តែ គ្មានអ្វីដែលមិនបរិសុទ្ធនឹងចូលទៅក្នុងវាឡើយ ហើយអ្នកណាដែលប្រព្រឹត្តអំពើគួរស្អប់ខ្ពើម ឬមិនពិតនោះ មានតែអ្នកដែលត្រូវសរសេរក្នុងសៀវភៅជីវិតរបស់កូនចៀមប៉ុណ្ណោះ។
