Mutluluk ve Sevinç: 10 Büyük Fark (Kutsal Kitap & Tanımlar)

Mutluluk ve sevinç sözcükleri birbirine çok benzer. Kutsal Kitap'ta bazen birbirlerinin yerine kullanılırlar. Tarihsel olarak, büyük kilise teologları bu ikisi arasında bir ayrım yapmamışlardır.

Yapacağımız ayrım mutluluğun özü ile neşenin özü arasında değil, mutluluğun nesnesi ile neşenin nesnesi arasındadır. Bu yapay bir ayrımdır, ancak yine de hissettiğimiz duyguların çeşitliliğini ve bunlara neyin neden olduğunu düşünürken bize yardımcı olabilecek bir ayrımdır.

Burada tanımlayacağımız şekliyle sevinç, Tanrı'nın karakteri ve vaatlerinde, özellikle de Mesih'te bize açıklandığı şekliyle kök salmıştır.

Burada kullanacağımız şekliyle mutluluk, sevinç duygumuzun Mesih'in güzelliği ve mucizesi dışında herhangi bir şeyden kaynaklanmasıdır. Bu şekilde, yapılması gereken büyük bir ayrım vardır.

Mutluluk nedir?

Burada kullandığımız şekliyle mutluluk, öncelikle dışsal olumlu koşullardan kaynaklanan olumlu duygusal his veya refah ya da neşe duygusudur. İnsanın gerçekten istediği işi aldıktan hemen sonra ya da araba üçüncü denemeden sonra çalıştığında veya büyük bir vergi iadesi aldığımızı öğrendiğimizde hissettiği duygudur. Olumlu dış faktörlere dayandığı için geçicidirve geçici.

Neşe nedir?

Sevinç, Mesih'in güzelliğini ve harikalarını imanla görmenin bir sonucu olan derin, ruh düzeyindeki mutluluktur. Kökleri dış koşullara değil İsa'ya dayanır ve bu nedenle dışsal değişikliklerle kolayca yerinden edilemez. Gerçekten de, bir Hıristiyan yaşamın en zor mevsimlerinin ortasında derin ve kalıcı bir sevince sahip olabilir.

Neşe ve mutluluk arasındaki fark

Sevinç ve mutluluk arasındaki en önemli fark (terimleri birbirinden ayırma şeklimiz) her birinin nesnesidir. Sevincin nesnesi İsa'dır. Mutluluğun nesnesi ise olumlu geçici dış etkenlerdir.

Bu da mutluluğun gelip geçici olduğu anlamına gelir. Yağmurlu bir gün gibi basit bir şey bile, eğer mutluluğunuz planladığınız bir pikniğe dayanıyorsa, mutluluğunuzu ortadan kaldırabilir.

Mutluluk ve neşe alıntıları

"Sevinç açıkça bir Hristiyan sözcüğü ve Hristiyan bir şeydir. Mutluluğun tersidir. Mutluluk, hoşa giden türden olayların sonucudur. Sevincin kaynağı derinlerde bir yerdedir. Ve ne olursa olsun o kaynak asla kurumaz. Bu sevinci yalnızca İsa verir." - S. D. Gordon

"Mutluluk güneş çıktığında gülümsemektir, neşe sağanak yağmurda dans etmektir."

"Mutluluk ne olduğuna bağlıdır, ama neşe neye inandığımıza bağlıdır."

"Neşe, ne olduğuna bağlı olmayan bir tür mutluluktur."

"Neşe bana mutluluğun bir adım ötesinde gibi geliyor - mutluluk bazen şanslı olduğunuzda içinde yaşayabileceğiniz bir tür atmosferdir. Neşe ise sizi umut, inanç ve sevgiyle dolduran bir ışıktır."

Mutluluğa ne sebep olur?

Küçük bir çocuğa bir oyuncak verirseniz gülümseyecektir. Eğer oyuncağı gerçekten severse, genişçe gülümseyecektir. Eğer aynı çocuk oyuncağı düşürür ve kırılırsa, o zaman bu gülümseme kaşlarını çatmaya ve muhtemelen gözyaşlarına dönüşecektir. Bu mutluluğun değişken yoludur. Gelir ve gider. Başımıza iyi olduğunu düşündüğümüz şeyler geldiğinde gelir ve bu algılanan iyi şeyler gerçekleşmediğinde ya daKötü ya da acı verici olduğunu düşündüğümüz bir şey olur. Çok sevdiğimiz bir "oyuncağı" aldığımızda gülümseriz ve onu düşürüp kırdığımızda "kaşlarımızı çatar" ve ağlarız.

Neşeye ne sebep olur?

Yürek ve zihin Tanrı'nın güzelliğini, O'nun karakterini ve İsa'da bize olan lütfunu tanıdıkça sevinç ortaya çıkar. Mesih'in güzelliğini görebilmenin kendisi Tanrı'nın bize olan lütfudur. Dolayısıyla gerçek anlamda sevinç Tanrı'dan kaynaklanır ve Tanrı tarafından sürdürülür.

Mutluluk Duyguları

Mutluluk nesnesi yüzeysel ve sığ olabildiği için, mutluluk hissi ya da duygusu da yüzeysel ve sığ olabilir. Bir anda mutlu olabilirken, bir sonraki anda üzülebilirim.

İnsanlar mutluluk hissini arzularlar. Tipik olarak, bunu kendilerine en uzun süreli mutluluk hissini getireceğine inandıkları sonuçların peşinden koşarak yaparlar. Bir kariyer, bir ev, bir eş veya bir konfor seviyesi, insanların mutluluk getireceğine inanarak peşinden koştukları hedeflerdir. Yine de mutluluk, geçici bir duygu olduğu için, çoğu zaman ellerinden kaçar.

Sevinç duyguları

Sevinç Mesih'te olduğu için daha derindir. Bazı teologlar bunun "ruh düzeyinde" bir mutluluk olduğunu söyler. Bu nedenle sevinçten kaynaklanan duygular daha istikrarlıdır. Havari Pavlus, kederde bile sevinçli olabileceğini söyleyecek kadar ileri gitmiştir. 2. Korintliler 6:10'da Pavlus şöyle demiştir: "Kederli gibi, ama her zaman sevinçli." Bu, sevinçten gelen duyguların derinliğini gösterir. Günahın ve kaybın üzüntüsünü hissedebilirsinizVe aynı zamanda Rab'bin bağışlaması, yeterliliği ve tesellisi için O'nda sevinçli olun.

Mutluluk örnekleri

Hepimiz mutluluğun pek çok örneğini biliriz. Gerçekten hoşlandığımız kişi bize çıkma teklif eder; iş yerinde terfi alırız. Çocuklarımız eve iyi bir karne getirdiğinde mutlu oluruz. Doktor bize temiz bir sağlık raporu verdiğinde mutlu oluruz.

Tüm bu örneklerde ortak payda, olumlu ve iyi bir şeylerin gerçekleşiyor olmasıdır.

Neşe örnekleri

Sevinç çok daha derindir. Bir kişi hem sevinçli olabilir hem de kanserden ölebilir. Kocası onu terk eden bir kadın, İsa'nın onu asla terk etmeyeceğini ya da terk edemeyeceğini bilmenin derin sevincini yaşayabilir. Bir kişi İsa'ya iman ettiği için zulüm görebilir ve bunun Tanrı'nın yüceliği için olduğunu bilerek fedakârlıktan sevinç duyabilir.

Şunu da belirtmek gerekir ki, iyi şeyler olduğunda sevinç duyabiliriz. Ancak sevincimiz bu şeylerde değil, tüm iyi şeyleri Veren'de, O'nun lütfu ve bizim için sağladıkları içindir.

İncil'de Mutluluk

Kutsal Kitap'ta mutluluğu Tanrı'da değil de bir şeylerde ya da insanlarda arayan bir kişinin en iyi ve en üzücü örneklerinden biri Şimşon'un yaşamıdır. Hakimler 14. bölümde Şimşon mutluluğu bir kadında aradı. Büyük resme baktığımızda bunun "Rab'den" olduğunu biliyoruz (Hakimler 14:4), yine de Rab Şimşon'un sığ mutluluk arayışını Kendi isteğini gerçekleştirmek için kullanıyordu.

Şimşon'un yaşamı boyunca işler yolunda gittiğinde mutlu olan, işler yolunda gitmediğinde ise öfkeli ve kederli olan bir adam görüyoruz. Derin bir sevinç değil, yüzeysel bir mutluluk yaşıyordu.

Kutsal Kitap'ta Sevinç

Kutsal Kitap sık sık sevinçten söz eder. Nehemya, "Rab'bin sevinci gücümdür" der (Nehemya 8:10). Mezmurlar Rab'deki sevinçle doludur. Yakup Hıristiyanlar'a denemelerde sevinç duymalarını söyler (Yakup 1:2-3). Hıristiyanlar'ın çektiği acılar hakkında bir mektup olan 1. Petrus sık sık İsa'daki sevincimizden söz eder. 1. Petrus 1:8-9, örneğin, "O'nu görmediğiniz halde seviyorsunuz" der.

Şimdi O'nu görmeseniz de, O'na inanıyor ve imanınızın sonucunu, ruhlarınızın kurtuluşunu elde ederek, anlatılamaz ve yücelikle dolu bir sevinçle seviniyorsunuz.

Pavlus Hıristiyanlara her zaman ve her şeyde sevinçli olmalarını buyurur. Filipililer 4:4'te Rab'de her zaman sevinin, tekrar söylüyorum, sevinin der.

Ve Tanrı'nın Hıristiyanları sevinçle doldurması için dua etti. Romalılar 15:13'te Pavlus şöyle yazmıştır: Kutsal Ruh'un gücüyle umutla dolasınız diye, umut Tanrısı sizi imanda bütün sevinç ve esenlikle doldursun.

Bu ancak kişinin sevincinin nesnesi bu hayatta karşılaştığımız zorlukları ve denemeleri aşarsa mümkündür. Ve Hıristiyan sevincinin tam da böyle bir nesnesi vardır: İsa Mesih'in kendisi.

Hayatta neşe nasıl bulunur?

Eğer sevinç, Mesih'in güzelliğini ve harikalarını imanla görmenin sonucu olan derin, ruh düzeyindeki mutluluksa, o zaman sevinç sahibi olmanın yolu Mesih'i imanla görmektir. Eğer bir erkek, kadın ya da çocuk, denemeler, zorluklar ve hatta ölüm tarafından yerinden edilemeyecek kadar derin ve istikrarlı bir sevinç istiyorsa, o zaman imanla İsa'ya bakmalıdır. Bunu yaptıklarında güzelliği göreceklerdir - yüce bir güzelliğiMutluluğun peşindeki tüm boş dünyevi arayışları aşan bir şeydir bu. İsa'yı görmek sevinç duymaktır.

Sonuç

C.S. Lewis bir keresinde, bir gecekondu mahallesinde çamurdan turtalarıyla o kadar meşgul olan bir çocuğu anlatmıştı ki, sahilde bir tatile hiç ilgi göstermemişti. "Çok kolay memnun oluyordu." Ve hepimiz öyleyiz. Mutluluğun peşinden koşmak için çabalarımızı ve zamanımızı veririz ve onu para, zevk, statü, başkalarının sevgisi veya diğer dünyevi arayışlarda ararız. Bunlar kısa bir süre için sığ bir şekilde tatmin eden çamur turtalarıdır, ancakMesih'te tasarlandığımız derin sevinci bize asla vermez. Çok kolay memnun oluruz.

İsa gerçek, kalıcı bir sevinç sunar; tüm dünyevi zevkleri aşan ve tüm yaşam boyunca devam eden bir sevinç. Bizi denemeler ve zorluklar boyunca destekleyen ve sonsuza dek süren bir sevinç. Bu sevinci Mesih'te, Tanrı'nın lütfunun güzelliğini ve Mesih'te bize olan sevgisini imanla görerek buluruz.

İsa gerçek sevinçtir.