Methodist vs. Presbyteriaanse overtuigingen: (10 grote verschillen)

Wat is het verschil tussen de Methodistische en Presbyteriaanse kerk?

De Methodistische en Presbyteriaanse bewegingen zijn beide begonnen in de protestantse beweging voordat ze zich opsplitsten in verschillende denominaties. Ze behoren ook tot de meest geliefde christenen in de VS. Echter, in termen van hun religieuze leer, rituelen en regeringssystemen, hebben beide geloven belangrijke verschillen en overlappingen. Leer de verschillen en overeenkomsten tussen tweekerken voor een beter begrip van geloof en denominaties.

Wat is een Methodist?

Methodisten zijn een type protestant met wortels in de geschriften van John en Charles Wesley, wiens vader een Anglicaanse priester was. De tak van het christendom richt zich op religie in het hart, niet noodzakelijkerwijs een sterk uiterlijk vertoon van geloof. Bovendien verwachten zij strikte discipline in academische en spirituele aangelegenheden.

Methodistische kerken houden zich verre van belijdenissen ten gunste van praktisch geloof en houden een sterke afstand tot het katholieke geloof. De Methodisten legden een sterke nadruk op de noodzaak van een persoonlijke ervaring van verlossing en hielden zich vanaf het begin bezig met persoonlijke heiligheid. In het algemeen houden zij zich aan de algemene Wesleyaanse theologie in termen van theorie gericht op religieuze ervaring boven formeledogma.

Methodisten delen dezelfde overtuigingen als de meeste andere protestantse sekten met betrekking tot de godheid van Jezus Christus, de heiligheid van God, de goddeloosheid van de mensheid, de letterlijke dood, begrafenis en opstanding van Jezus voor de redding van de mensheid. Ondanks het feit dat Methodisten het gezag van de Bijbel bevestigen, geloven zij weinig in de onfeilbaarheid van de Schrift (2 Timotheüs 3:16).

De leer van de Methodisten kan soms worden samengevat in vier verschillende concepten die bekend staan als de "vier allen". De erfzondetheorie stelt dat: iedereen gered moet worden; iedereen gered kan worden; iedereen kan weten dat hij gered is, en iedereen volledig gered kan worden.

Wat is een Presbyteriaan?

Het presbyteriaanse geloof is gebaseerd op de Westminster Confessie (1645-1647), de bekendste theologische verklaring van het Engelse calvinisme. Een breed scala van kerken die tot op zekere hoogte de leer van Johannes Calvijn en John Knox volgen en een presbyteriaanse stijl van kerkregering hanteren, geleid door representatieve oudsten of presbyters, wordt gezamenlijk aangeduid als presbyteriaans.

Het uiteindelijke doel van presbyterianen is God te eren door middel van gemeenschap, goddelijke aanbidding, het handhaven van de waarheid, het versterken van sociale rechtvaardigheid, en het tonen van het Koninkrijk der Hemelen aan de hele wereld. Daarom hechten presbyterianen veel belang aan kerkoudsten, soms presbyters genoemd, wat leidt tot de naam. Bovendien leggen presbyterianen veel nadruk op Gods almacht en rechtvaardigheid.samen met de realiteit van de drie-eenheid, hemel en hel. Zij geloven ook dat als iemand eenmaal door geloof is gered, hij nooit meer verloren kan gaan.

De verdorvenheid van de mens, Gods heiligheid en verlossing door geloof zijn gemeenschappelijke thema's in de presbyteriaanse kerken, hoewel er grote verschillen zijn in de manier waarop deze thema's worden gedefinieerd en gebruikt. Terwijl sommige presbyteriaanse kerken stellen dat de Bijbel een menselijk werk is dat vatbaar is voor fouten, stellen anderen dat de Bijbel het mondeling geïnspireerde, foutloze Woord van God is. Bovendien verschillen presbyterianen in hun aanvaarding van demaagdelijke geboorte van Jezus als de goddelijke Zoon van God.

Overeenkomsten tussen de Presbyteriaanse en Methodistische Kerk

Zowel Presbyterianen als Methodisten verwerpen katholieke overtuigingen zoals transsubstantiatie, dat stelt dat het brood en de beker bij de communie daadwerkelijk veranderen in het vlees en bloed van Christus. Bovendien erkennen zij niet de hoogste autoriteit van het pausdom en bidden zij tot heiligen die zijn heengegaan, zoals Maria, de moeder van Jezus. In plaats daarvan richten beide kerken zich op de drie-eenheid en de goedheid van God voorredding.

Het belangrijkste verschil tussen de twee kerken betreft de redding. Terwijl Methodisten geloven dat iedereen die in God gelooft redding zal krijgen, geloven Presbyterianen dat God uitzoekt wie gered wordt of niet. Ook hebben Methodisten een voorganger als hun leider met een raad als back-up, terwijl Presbyterianen ouderlingen centraal stellen. Tenslotte geloven Methodisten dat geredde mensen weer verloren kunnen gaan, terwijl Presbyterianen geloven datAls iemand eenmaal gered is, is hij voor altijd gered.

Methodisten en Presbyterianen visie op de doop

De doop wordt door Methodisten gezien als een symbool van een nieuw leven en wedergeboorte en werkt als een verbond tussen God en een persoon, volwassene of zuigeling. Zij erkennen ook de geldigheid van alle vormen van dopen, inclusief besprenkelen, gieten, onderdompelen, etc. Methodisten zijn bereid om zowel mensen te dopen die openlijk hun geloof belijden als degenen van wie de sponsors of ouders geloven. Veel Methodisten beschouwen zuigelingende doop als een anticipatie, een verlangen om God te zoeken en zich te bekeren van de zonde.

Presbyterianen houden zich aan twee sacramenten, waaronder de doop; het andere is de communie. Het ritueel van de doop dient als een nieuw mandaat om te leven als discipelen van Christus en het evangelie te verspreiden naar elk volk op aarde. In de daad van de doop neemt God ons aan als liefdevolle kinderen en bestanddelen van de kerk, het lichaam van Christus, en reinigt Hij ons van zonde terwijl wij de invloed van het kwaad afwijzen en Zijn doel en pad nastreven.Hoewel zij openstaan voor de doop door onderdompeling in water, geven zij er de voorkeur aan om water te sprenkelen en te gieten over de volwassene of het kind dat gedoopt wordt.

Kerkregering tussen Methodisten en Presbyterianen

Hoewel de twee kerken overeenkomsten vertonen, is er een duidelijk verschil op het gebied van kerkbestuur. Hoewel beide het eens zijn over het vermijden van katholieke dogma's.

De Directory of Worship is een aanbiddingshulpmiddel dat door de Methodistenkerk wordt gebruikt. Het "Book of Discipline" daarentegen dient als handboek voor de eredienst van de Presbyteriaanse kerk. De selectie van voorgangers en het afleggen van verantwoording worden in beide godsdiensten anders aangepakt. Voorgangers worden door de Presbyteriaanse godsdienst "geroepen" of ingehuurd om de plaatselijke gemeenschap te dienen. Methodisten wijzen hun voorgangers echter toe aan de plaatselijke gemeenschap.huidige predikanten, die belast zijn met het toezicht op de verschillende regio's van de Methodistische Kerken, naar verschillende kerklocaties.

Methodisten neigen naar een hiërarchisch systeem dat het kerkleiderschap aanneemt en delegeert aan een lokale kerkconferentie. Presbyteriaanse kerken daarentegen hebben meerdere bestuursniveaus. Presbyteries zijn verzamelingen van lokale kerken met een Algemene Vergadering die alle synoden omvat. Volgens de grondwet van de kerk leidt een groep oudsten (gewoonlijk bestuursoudsten genoemd) dekerk op plaatselijk niveau in overeenstemming met de presbyterieën, synodes en de Algemene Vergadering.

Het vergelijken van predikanten van elke denominatie

De wijding wordt geregeld door het Methodistengenootschap, niet door individuele kerken, zoals in het Book of Discipline staat. Om nieuwe voorgangers te kiezen en te benoemen, overleggen lokale kerkconferenties met de districtsconferentie. Ook staat de kerk toe dat mannen en vrouwen als voorganger dienen.

De pastorie wijdt en selecteert traditioneel voorgangers voor Presbyteriaanse kerken, en benoemingen vinden doorgaans plaats na goedkeuring door de gemeente van het besluit van de pastorie en met aanwijzingen van de Heilige Geest. Na dit proces kan het kerkgenootschap iemand als Presbyteriaanse voorganger erkennen door middel van de wijding, die alleen op denominaal niveau plaatsvindt.

Sacramenten

Methodisten houden zich aan twee sacramenten, de doop en de communie, die beide eerder dienen als symbolen van Gods genade in Christus dan als de eigenlijke bestanddelen daarvan. De doop is echter meer dan alleen een belijdenis; hij is ook een symbool van vernieuwing. Het Avondmaal is op vergelijkbare wijze een symbool van de verzoening van een christen. Sommige kerken ondersteunen het Avondmaal ook als sacrament, maar dan onder de paraplu van de communie.

Sacramenten zijn rituelen ten behoeve van genade die de presbyterianen onderscheiden van katholieke rituelen, omdat zij geen strikte naleving van de leer vereisen. In plaats daarvan eren de presbyterianen de doop en de communie (of het Avondmaal), waardoor God op een betekenisvolle, geestelijke en unieke manier kan werken.

Beroemde voorgangers van elke denominatie

Er zijn veel beroemde voorgangers in zowel de Methodistische als de Presbyteriaanse kerken. Om te beginnen hebben de Methodisten een lange lijst van beroemde Methodistische voorgangers, waaronder John en Charles Wesley, Thomas Coke, Richard Allen, en George Whitfield. In de huidige tijdlijn zijn Adam Hamilton, Adam Weber, en Jeff Harper bekende Methodistische voorgangers. Presbyteriaanse voorgangers van vroeger, waaronder John Knox, CharlesFinney, en Peter Marshall, met recentere bekende toevoegingen van James Kennedy, R.C. Sproul, en Tim Keller.

Doctrinair standpunt van methodisten en presbyterianen

Het Methodistengenootschap heeft zich altijd afgestemd op Arminiaanse leerstellingen. De voorbestemming, de volharding der heiligen en andere leerstellingen worden door de meerderheid van de Methodisten verworpen ten gunste van de preventieve (of anticiperende) genade.

Presbyterianen komen voort uit het gereformeerd protestantisme dat zich richt op de kerkelijke oudsten. De tak bevestigt ook dat God volledige en totale controle heeft over de redding, en dat de mens niet in staat is zichzelf te redden. Verder beweren presbyterianen dat de mens door de zonde niet naar God toe kan bewegen en dat, als ze aan zichzelf worden overgelaten, alle mensen God zullen verwerpen. Ten slotte richten ze zich op een geloofsbelijdenis onderde Westminster Confessie als norm.

Eeuwige Veiligheid

Methodisten geloven dat als iemand eenmaal door geloof is gered, hij altijd gered is, wat betekent dat God een gelovig persoon nooit zal afwijzen, maar dat de persoon zich van God kan afkeren en zijn redding kan verliezen. Sommige Methodistenkerken stellen echter werken voor als rechtvaardiging. De Presbyteriaanse Kerk daarentegen stelt dat iemand alleen door genade kan worden gerechtvaardigd en voorbestemd is tot eeuwigheid.redding door God, niet door geloof.

Conclusie

Methodisten en presbyterianen hebben verschillende algemene kenmerken gemeen, maar met aanzienlijke verschillen. De twee kerken hebben verschillende opvattingen over de predestinatie, waarbij methodisten deze verwerpen en presbyterianen deze als waar beschouwen. Bovendien hebben presbyterianen en methodisten ook verschillende leiderschapsmodellen op basis van ouderlingen, terwijl de methodistische kerk gebaseerd is op de historische bestuursstructuur op basis van bisschoppen.Hoewel verschillend, zijn beide kerken het eens over het geloof in de drie-eenheid en volgen zij de Bijbel, met enkele fundamentele meningsverschillen.