Cessationism vs Continuationism: The Great Debate (Hver vinnur)

Ein af stóru umræðunum í guðfræðihópum í dag er framhaldsstefna og stöðvunarstefna. Áður en greining getur hafist er fyrst nauðsynlegt að lýsa hvað þessi tvö hugtök þýða. Framhaldshyggja er sú trú að einhver gjöf heilags anda, sem getið er um í Ritningunni, hafi hætt við dauða síðasta postula. Stöðvunarhyggja er sú trú að ákveðnar gjafir eins og lækningar, spádómar og tungur hafi hætt við dauða postulanna.

Þessi ágreiningur hefur verið mikið deilt í áratugi og sýnir mjög lítil merki um niðurstöðu. Eitt af lykildeilunum í þessari deilu er túlkun á því hvað þessar andlegu gjafir þýða.

Spádómsgáfan er fullkomið dæmi um þetta. Í Gamla testamentinu talaði Guð í gegnum spámenn til að vara við, leiðbeina og senda guðlega opinberun (þ.e. Ritninguna).

Þeir sem segja að spádómsgáfa hafi hætt við dauða postulanna líta á spádóma sem opinberun. Að vissu leyti er það satt, en það er svo miklu meira en það. Spádómar geta líka þýtt að uppbyggja og hvetja líkama trúaðra til að vera betra vitni um Krist.

Einn slíkur guðfræðingur sem trúir á stöðvunarstefnu er Dr. Peter Enns. Dr. Enns er prófessor í biblíuguðfræði við Eastern University og virtur víða í guðfræðihópum. Verk hans eru gagnleg fyrir líkama Krists og hafa hjálpað mér gríðarlega í guðfræði minninám.

Hann skrifar ítarlega um hvers vegna hann telur að stöðvunarstefna sé raunin í stóru verki sínu The Moody Handbook of Theology. Það er þetta verk sem ég mun fyrst og fremst hafa samskipti í. Þó að ég skilji sjónarmið Dr. Enns í tengslum við andlegu gjafir verð ég að vera ósammála fullyrðingu hans um að sumar gjafir hafi hætt við dauða hans. síðasti postuli. Gjafir tungunnar og hygginn anda eru gjafir sem ég hefði tilhneigingu til að vera ósammála Dr. Enns um.

Um gjöf tungunnar segir í 1. Korintubréfi 14:27-28: „Ef einhver talar tungu, þá séu þeir aðeins tveir eða að hámarki þrír, og hver eftir á, og einhver túlki. En ef enginn er til að túlka, þá þegi hver þeirra í kirkjunni og talar við sjálfan sig og við Guð [1].

Páll er að skrifa söfnuðinum í Korintu og segir þeim hreint út hvað þeir eigi að gera ef safnaðarmeðlimur byrjar að tala tungum. Þó að sumir postular væru enn á lífi, skrifar Páll þetta í samhengi við kirkjuaga. Þetta er viðvarandi kennsla sem hann vill að kirkjan fylgi löngu eftir að hann er farinn. Einhver verður að túlka boðskapinn, hann má ekki vera viðbót við Ritninguna, heldur verður hann að rökstyðja hann. Ég hef verið í kirkjum þar sem einhver byrjar að tala „tungum“ en enginn túlkar það sem sagt er við söfnuðinn. Þetta er andstætt Ritningunni, þar sem Ritningin segir að maður verðitúlka öllum til heilla. Ef einhver gerir þetta er það sjálfum sér til dýrðar en ekki Kristi til dýrðar.

Hvað varðar skynsama anda skrifar Dr. Enns: „Þeir sem fengu gjöfina fengu yfirnáttúrulega hæfileika til að ákvarða hvort opinberunin væri sönn eða ósönn.

Samkvæmt Dr. Enns dó þessi gjöf við dauða síðasta postula vegna þess að kanóna Nýja testamentisins er nú lokið. Í 1. Jóhannesarbréfi 4:1 skrifar Jóhannes postuli: „Þér elskaðir, trúið ekki hverjum anda, heldur prófið andana til að sjá hvort þeir eru frá Guði, því að margir falsspámenn eru farnir út í heiminn.

Við eigum stöðugt að sjá hvort ný kennsla sé frá Guði og við gerum það með því að bera hana saman við Ritninguna. Við verðum að greina þessa hluti og það er áframhaldandi ferli. Svo virðist sem einhver sé alltaf að reyna að bæta við einhverri nýrri guðfræði eða manngerðu kerfi. Með því að greina anda getum við bent á að eitthvað sé rétt og rangt. Ritningin er teikningin, en við verðum samt að greina hvort eitthvað er rétt eða villutrú.

Dr. Enns vitnar líka í þessa vísu í ástæðum sínum fyrir því hvers vegna gjöfin er hætt. Hins vegar talar Páll um gjöfina í nokkrum ritum sínum. Eitt slíkt rit er 1. Þessaloníkubréf 5:21 sem segir: „En prófaðu allt; Haltu fast við það sem gott er." Það er talað um það í nútíð sem eitthvað sem við ættum að gera stöðugt.

Ég er þeirrar skoðunar að hið andlegagjafir hafa ekki hætt og ég geri mér fulla grein fyrir því að sumir munu vera mér ósammála. Gjafirnar miðla ekki utanbiblíulegri opinberun, heldur hrósa þeim og aðstoða líkama Krists við að skilja núverandi opinberun. Allt sem segist vera gjöf má ekki segja neitt sem stangast á við Ritninguna. Ef það gerist er það frá óvininum.

Eru þeir sem halda fast við stöðvunarstefnu ekki kristnir? Nei. Eru þeir sem halda áframhaldshyggju ekki kristnir? Alls ekki. Ef við krefjumst Krists, þá erum við bræður og systur. Það er mikilvægt að skilja skoðanir sem eru andstæðar okkar eigin. Við þurfum ekki að vera sammála og það er fínt að vera ósammála mér varðandi andlegu gjafir. Þó að þessi umræða sé mikilvæg, þá er hið mikla umboð og að ná sálum fyrir Krist svo miklu meira.

Verk sem vitnað er til

Enns, Páll. The Moody Handbook of Theology . Chicago, IL: Moody Publishers, 2014.

Paul Enns, The Moody Handbook of Theology (Chicago, IL: Moody Publishers, 2014), 289.