ការជជែកវែកញែកធំមួយនៅក្នុងរង្វង់ទ្រឹស្ដីសព្វថ្ងៃនេះគឺការបន្តនិយម និងការបញ្ឈប់លទ្ធិនិយម។ មុនពេលការវិភាគអាចចាប់ផ្ដើមដំបូងគេចាំបាច់ត្រូវពណ៌នាអំពីអត្ថន័យនៃពាក្យទាំងពីរនេះ។ Continuationism គឺជាជំនឿដែលអំណោយទានមួយចំនួននៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដែលត្រូវបានរៀបរាប់នៅក្នុងបទគម្ពីរបានឈប់ជាមួយនឹងការស្លាប់របស់សាវ័កចុងក្រោយ។ ការឈប់សំរាកគឺជាជំនឿដែលថាអំណោយមួយចំនួនដូចជាការព្យាបាល ការព្យាករណ៍ និងអណ្តាតបានឈប់ជាមួយនឹងការស្លាប់របស់សាវ័ក។
ជម្លោះនេះត្រូវបានពិភាក្សាយ៉ាងទូលំទូលាយអស់ជាច្រើនទសវត្សរ៍មកហើយ ហើយបង្ហាញសញ្ញាតិចតួចបំផុតនៃការសន្និដ្ឋាន។ វិវាទដ៏សំខាន់មួយនៅក្នុងជម្លោះនេះគឺការបកស្រាយអំពីអ្វីដែលអំណោយទានខាងវិញ្ញាណទាំងនេះមានន័យ។
អំណោយទាននៃទំនាយគឺជាឧទាហរណ៍ដ៏ល្អឥតខ្ចោះនៃរឿងនេះ។ នៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ ព្រះបានមានបន្ទូលតាមរយៈព្យាការី ដើម្បីព្រមាន ណែនាំ និងបញ្ជូនវិវរណៈដ៏ទេវភាព (ឧ.
អស់អ្នកដែលនិយាយថាអំណោយទាននៃទំនាយបានឈប់ជាមួយនឹងការស្លាប់របស់ពួកសាវ័ក ឃើញទំនាយថាជាវិវរណៈ។ ដល់កម្រិតមួយដែលជាការពិត ប៉ុន្តែវាលើសពីនោះទៅទៀត។ ទំនាយក៏អាចមានន័យថាពង្រឹង និងដាស់តឿនរូបកាយនៃអ្នកជឿឲ្យធ្វើជាសាក្សីដ៏ប្រសើរសម្រាប់ព្រះគ្រីស្ទ។
អ្នកទ្រឹស្ដីបែបនេះម្នាក់ដែលជឿលើការឈប់សម្រាកគឺលោកបណ្ឌិត Peter Enns។ លោកបណ្ឌិត Enns គឺជាសាស្ត្រាចារ្យផ្នែកទ្រឹស្ដីព្រះគម្ពីរនៅសាកលវិទ្យាល័យ Eastern ហើយត្រូវបានគោរពយ៉ាងទូលំទូលាយនៅក្នុងរង្វង់ទ្រឹស្ដី។ កិច្ចការរបស់គាត់មានប្រយោជន៍ដល់រូបកាយរបស់ព្រះគ្រីស្ទ ហើយបានជួយខ្ញុំយ៉ាងខ្លាំងក្នុងទ្រឹស្ដីរបស់ខ្ញុំការសិក្សា។
គាត់សរសេរយ៉ាងវែងអំពីមូលហេតុដែលគាត់ជឿថាការបញ្ឈប់ជាករណីនៅក្នុងការងារដ៏អស្ចារ្យរបស់គាត់ សៀវភៅណែនាំអំពីទ្រឹស្ដី។ វាជាការងារនេះដែលខ្ញុំនឹងធ្វើអន្តរកម្មជាចម្បង។ ទោះបីជាខ្ញុំយល់ពីទស្សនៈរបស់ Dr. Enns ទាក់ទងនឹងអំណោយទានខាងវិញ្ញាណក៏ដោយ ខ្ញុំត្រូវតែមិនយល់ស្របនឹងការអះអាងរបស់គាត់ដែលថាអំណោយមួយចំនួនបានឈប់ជាមួយនឹងការស្លាប់របស់ សាវកចុងក្រោយ។ អំណោយនៃអណ្តាត និងវិញ្ញាណដែលចេះវែកញែក គឺជាអំណោយដែលខ្ញុំទំនងជាមិនយល់ស្របជាមួយលោកបណ្ឌិត Enns នៅលើ។
ទាក់ទងនឹងអំណោយនៃភាសា កូរិនថូសទី 1 14:27-28 ចែងថា «បើអ្នកណានិយាយភាសាមួយ ចូរមានតែពីរ ឬច្រើនបំផុតបី ហើយក្នុងមួយវេន ហើយឲ្យអ្នកណាម្នាក់បកស្រាយ។ ប៉ុន្តែប្រសិនបើគ្មានអ្នកណាបកស្រាយទេ ចូរឲ្យពួកគេម្នាក់ៗនៅស្ងៀមនៅក្នុងព្រះវិហារ ហើយនិយាយទៅកាន់ខ្លួនគាត់ និងចំពោះព្រះ [1] ។
ប៉ុលកំពុងសរសេរទៅកាន់ក្រុមជំនុំនៅក្រុងកូរិនថូស ហើយកំពុងប្រាប់ពួកគេយ៉ាងច្បាស់លាស់អំពីអ្វីដែលត្រូវធ្វើ ប្រសិនបើសមាជិកក្រុមជំនុំចាប់ផ្តើមនិយាយភាសាដទៃ។ ទោះបីជាសាវ័កខ្លះនៅមានជីវិតក៏ដោយ ក៏ប៉ុលកំពុងសរសេររឿងនេះនៅក្នុងបរិបទនៃការប្រៀនប្រដៅក្រុមជំនុំ។ នេះជាការណែនាំបន្តដែលគាត់ចង់ឲ្យក្រុមជំនុំធ្វើតាមក្រោយពេលគាត់បាត់ទៅ។ នរណាម្នាក់ត្រូវតែបកស្រាយសារ វាមិនត្រូវបន្ថែមលើបទគម្ពីរទេ ប៉ុន្តែត្រូវតែបញ្ជាក់អំពីវា។ ខ្ញុំបាននៅក្នុងព្រះវិហារដែលជាកន្លែងដែលនរណាម្នាក់ចាប់ផ្តើមនិយាយជា "ភាសា" ប៉ុន្តែគ្មាននរណាម្នាក់បកស្រាយអ្វីដែលបាននិយាយទៅកាន់ក្រុមជំនុំនោះទេ។ នេះគឺផ្ទុយទៅនឹងបទគម្ពីរ ដូចដែលបទគម្ពីរចែងថា ត្រូវតែបកស្រាយដើម្បីប្រយោជន៍ទាំងអស់គ្នា។ ប្រសិនបើអ្នកណាធ្វើការនេះ គឺដើម្បីលើកតម្កើងខ្លួនឯង ហើយមិនមែនសម្រាប់សិរីល្អរបស់ព្រះគ្រីស្ទទេ។
ទាក់ទងនឹងវិញ្ញាណដែលចេះវែកញែក បណ្ឌិត អេនស៍ សរសេរថា « អ្នកដែលបានផ្តល់អំណោយនោះ ត្រូវបានផ្តល់ឱ្យនូវសមត្ថភាពអរូបីក្នុងការកំណត់ថាតើវិវរណៈនេះពិតឬមិនពិត»។
យោងតាមលោកបណ្ឌិត អេនស៍ អំណោយនេះបានស្លាប់ជាមួយនឹងការស្លាប់របស់សាវកចុងក្រោយ ដោយសារតែគម្ពីរសញ្ញាថ្មីឥឡូវនេះបានបញ្ចប់ហើយ។ នៅក្នុង យ៉ូហានទី១ ៤:១ សាវកយ៉ូហានសរសេរថា « ស្ងួនភ្ងាអើយ កុំជឿគ្រប់វិញ្ញាណទាំងអស់ តែត្រូវល្បងមើលវិញ្ញាណទាំងនោះថា មកពីព្រះឬអត់ ដ្បិតមានហោរាក្លែងក្លាយជាច្រើនបានចេញទៅក្នុងពិភពលោកហើយ»។
យើងត្រូវមើលជានិច្ចថាតើការបង្រៀនថ្មីគឺមកពីព្រះ ហើយយើងធ្វើវាដោយប្រៀបធៀបវាទៅនឹងបទគម្ពីរ។ យើងត្រូវតែយល់ដឹងពីរឿងទាំងនេះ ហើយវាជាដំណើរការបន្ត។ វាហាក់បីដូចជាមាននរណាម្នាក់តែងតែព្យាយាមបន្ថែមទ្រឹស្ដីថ្មី ឬប្រព័ន្ធដែលមនុស្សបង្កើត។ តាមរយៈការយល់ឃើញពីវិញ្ញាណ យើងអាចចង្អុលបង្ហាញថាត្រូវ និងខុសអំពីអ្វីមួយ។ បទគម្ពីរគឺជាប្លង់មេ ប៉ុន្តែយើងនៅតែត្រូវដឹងថាតើអ្វីមួយត្រឹមត្រូវ ឬខុសឆ្គង។
លោកបណ្ឌិត អេនស៍ ក៏ដកស្រង់ខគម្ពីរនេះនៅក្នុងហេតុផលរបស់គាត់ផងដែរ អំពីមូលហេតុដែលអំណោយនោះបានឈប់។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ ប៉ុលនិយាយអំពីអំណោយនៅក្នុងសំណេររបស់គាត់មួយចំនួន។ ការសរសេរបែបនេះគឺ ថែស្សាឡូនីចទី១ ៥:២១ ដែលចែងថា «ប៉ុន្តែ ចូរសាកល្បងអ្វីៗទាំងអស់ចុះ! កាន់អ្វីដែលល្អ»។ វាត្រូវបានគេនិយាយក្នុងសម័យបច្ចុប្បន្នថាជាអ្វីដែលយើងគួរតែធ្វើជាបន្តបន្ទាប់។
ខ្ញុំយល់ឃើញថា ខាងវិញ្ញាណអំណោយមិនឈប់ឈរទេ ហើយខ្ញុំដឹងយ៉ាងច្បាស់ថា មានអ្នកខ្លះមិនយល់ស្របនឹងខ្ញុំ។ អំណោយទានមិនបង្ហាញពីវិវរណៈបន្ថែមក្នុងព្រះគម្ពីរទេ ប៉ុន្តែសរសើរពួកគេ ហើយជួយដល់រូបកាយរបស់ព្រះគ្រីស្ទក្នុងការយល់ដឹងអំពីវិវរណៈដែលមានស្រាប់។ អ្វីដែលអះអាងថាជាអំណោយមិនត្រូវនិយាយអ្វីដែលផ្ទុយនឹងបទគម្ពីរឡើយ។ បើធ្វើគឺមកពីសត្រូវ។
តើអ្នកដែលប្រកាន់ខ្ជាប់នឹងការឈប់សម្រាកមិនមែនជាគ្រិស្តសាសនិកឬ? ទេ តើពួកដែលប្រកាន់ខ្ជាប់នូវលទ្ធិបន្តមិនមែនជាគ្រិស្តបរិស័ទទេ? មិនមែនទាល់តែសោះ។ ប្រសិនបើយើងទាមទារព្រះគ្រីស្ទ នោះយើងជាបងប្អូននឹងគ្នា វាសំខាន់ណាស់ក្នុងការយល់ដឹងពីមតិដែលផ្ទុយពីខ្លួនយើង។ យើងមិនចាំបាច់យល់ព្រមទេ ហើយវាជាការល្អក្នុងការមិនយល់ស្របជាមួយខ្ញុំទាក់ទងនឹងអំណោយទានខាងវិញ្ញាណ។ ទោះបីជាការជជែកវែកញែកនេះមានសារៈសំខាន់ក៏ដោយ បេសកកម្មដ៏អស្ចារ្យ និងការឈានដល់ព្រលឹងសម្រាប់ព្រះគ្រីស្ទគឺធំជាង។
សូមមើលផងដែរ: តើព្រះយេស៊ូវជាព្រះនៅក្នុងសាច់ឈាម ឬគ្រាន់តែជាព្រះរាជបុត្រារបស់ទ្រង់? (15 ហេតុផលវីរភាព)ធ្វើការដកស្រង់
សូមមើលផងដែរ: 125 សម្រង់បំផុសគំនិតអំពីបុណ្យណូអែល (កាតថ្ងៃឈប់សម្រាក)Enns, Paul ។ សៀវភៅមគ្គុទ្ទេសក៍ទស្សនវិជ្ជានៃទ្រឹស្ដី ។ Chicago, IL: Moody Publishers, 2014.
Paul Enns, The Moody Handbook of Theology (Chicago, IL: Moody Publishers, 2014), 289.
