Një nga debatet e mëdha në qarqet teologjike sot është ai i vazhdimësisë dhe ndërprerjes. Përpara se të fillojë një analizë, fillimisht është e nevojshme të përshkruhet se çfarë kuptimi kanë këto dy terma. Vazhdimësia është besimi se disa dhurata të Frymës së Shenjtë, që përmenden në Shkrim, pushuan me vdekjen e apostullit të fundit. Cessationism është besimi se disa dhurata si shërimi, profecia dhe gjuhët pushuan me vdekjen e apostujve.
Ky mosmarrëveshje është debatuar gjerësisht për dekada dhe tregon shumë pak shenja përfundimi. Një nga mosmarrëveshjet kryesore në këtë polemikë është interpretimi i kuptimit të këtyre dhuratave shpirtërore.
Dhurata e profecisë është një shembull i përsosur i kësaj. Në Dhiatën e Vjetër, Perëndia foli nëpërmjet profetëve për të paralajmëruar, udhëhequr dhe transmetuar zbulesën hyjnore (d.m.th. Shkrimi).
Ata që thonë se dhurata e profecisë pushoi me vdekjen e apostujve, e shohin profecinë si zbulesë. Në një masë kjo është e vërtetë, por është shumë më tepër se kaq. Profecia mund të nënkuptojë gjithashtu edukimin dhe nxitjen e trupit të besimtarëve që të jenë një dëshmi më e mirë për Krishtin.
Një teolog i tillë që beson në ndërprerjen është Dr. Peter Enns. Dr. Enns është profesor i teologjisë biblike në Universitetin Lindor dhe i respektuar gjerësisht në qarqet teologjike. Puna e tij është e dobishme për trupin e Krishtit dhe më ka ndihmuar jashtëzakonisht në teologjinë timestudimet.
Ai shkruan gjerësisht se pse ai beson se ndërprerja është rasti në veprën e tij madhështore Doracaku i Teologjisë Moody. Është kjo vepër në të cilën unë do të ndërveproj kryesisht. Megjithëse e kuptoj këndvështrimin e Dr. Enns në lidhje me dhuntitë shpirtërore, nuk duhet të pajtohem me pohimin e tij se disa dhurata pushuan me vdekjen e apostulli i fundit. Dhuratat e gjuhëve dhe shpirtrat dallues janë dhurata me të cilat do të priresha të mos pajtohesha me Dr. Enns.
Në lidhje me dhuratën e gjuhëve 1 Korintasve 14:27-28 thotë, "Nëse dikush flet në një gjuhë, le të jenë vetëm dy ose maksimumi tre, dhe secili me radhë, dhe dikush le të interpretojë. Por nëse nuk ka njeri që të interpretojë, secili prej tyre le të heshtë në kishë dhe le të flasë me veten dhe me Perëndinë [1]”.
Pali po i shkruan kishës në Korint dhe po u thotë atyre qartë se çfarë të bëjnë nëse një anëtar i kongregacionit fillon të flasë në gjuhë. Megjithëse disa apostuj ishin ende gjallë, Pali po e shkruan këtë brenda kontekstit të disiplinës së kishës. Ky është udhëzim i vazhdueshëm që ai dëshiron që kisha ta ndjekë shumë kohë pasi ai të jetë larguar. Dikush duhet të interpretojë mesazhin, ai nuk duhet të jetë si shtesë e Shkrimit, por duhet ta vërtetojë atë. Unë kam qenë në kisha ku dikush fillon të flasë në "gjuhë", por askush nuk e interpreton atë që i thuhet kongregacionit. Kjo është në kundërshtim me Shkrimin, pasi Shkrimi thotë se duhetinterpretojnë për të mirën e të gjithëve. Nëse dikush e bën këtë, është për lavdinë e tij dhe jo për lavdinë e Krishtit.
Në lidhje me shpirtrat dallues, Dr. Enns shkruan, "Atyre që iu dha dhurata iu dha aftësia e mbinatyrshme për të përcaktuar nëse zbulesa ishte e vërtetë apo e rreme."
Sipas Dr. Enns, kjo dhuratë vdiq me vdekjen e Apostullit të fundit, sepse kanoni i Dhiatës së Re tani është i plotë. Tek 1 Gjonit 4:1, Apostulli Gjon shkruan: “Të dashur, mos i besoni çdo fryme, por provoni shpirtrat për të parë nëse janë nga Perëndia, sepse shumë profetë të rremë kanë dalë në botë”.
Ne duhet të shohim vazhdimisht nëse një mësim i ri është i Perëndisë, dhe këtë e bëjmë duke e krahasuar me Shkrimin. Ne duhet t'i dallojmë këto gjëra dhe është një proces i vazhdueshëm. Duket se dikush po përpiqet gjithmonë të shtojë ndonjë teologji të re ose sistem të krijuar nga njeriu. Duke dalluar shpirtrat, mund të theksojmë se është e drejtë dhe e gabuar për diçka. Shkrimi është plani, por ne ende duhet të dallojmë nëse diçka është e saktë apo heretike.
Dr. Enns citon gjithashtu këtë varg në arsyet e tij se pse dhurata ka pushuar. Megjithatë, Pali flet për dhuratën në disa nga shkrimet e tij. Një shkrim i tillë është 1 Thesalonikasve 5:21 që thotë: “Por provoni gjithçka; mbaj fort atë që është e mirë.” Flitet në kohën e tashme si diçka që duhet ta bëjmë në mënyrë të vazhdueshme.
Unë jam i mendimit se shpirtëroredhuratat nuk kanë pushuar dhe jam plotësisht i vetëdijshëm se disa nuk do të pajtohen me mua. Dhuratat nuk përcjellin zbulesë jashtëbiblike, por i komplimentojnë ato dhe ndihmojnë trupin e Krishtit të kuptojë zbulesën ekzistuese. Çdo gjë që pretendon të jetë një dhuratë nuk duhet të thotë asgjë në kundërshtim me Shkrimin. Nëse e bën, është nga armiku.
A nuk janë të krishterë ata që i përmbahen ndërprerjes? Jo. A nuk janë të krishterë ata që i përmbahen vazhdimësisë? Aspak. Nëse pretendojmë Krishtin, atëherë jemi vëllezër dhe motra. Është e rëndësishme të kuptojmë mendimet që janë në kundërshtim me tonat. Ne nuk duhet të pajtohemi dhe është mirë të mos pajtohemi me mua në lidhje me dhuratat shpirtërore. Megjithëse ky debat është i rëndësishëm, porosia e madhe dhe arritja e shpirtrave për Krishtin është shumë më e madhe.
VEPRA TË CITUARA
Shiko gjithashtu: 30 vargje biblike frymëzuese për yjet dhe planetët (EPIC)Enns, Paul. Doracaku i Teologjisë Moody . Chicago, IL: Moody Publishers, 2014.
Paul Enns, The Moody Handbook of Theology (Chicago, IL: Moody Publishers, 2014), 289.
