İncil'deki 4 Sevgi Türü Nedir? (Yunanca Kelimeler ve Anlamları)

C.S. Lewis'in yazdığı kitabın adı Dört Aşk Genellikle Yunanca isimleriyle anılan dört klasik aşkla ilgilenir, Eros, Storge, Philia ve Agape Evanjelik kiliselerde büyümüş olanlarımız muhtemelen en az iki tanesini duymuşlardır.

Her ne kadar bu gerçek kelimelerden sadece ikisi ( Philia ve Agape Bu yazıda, bu terimlerin her birini tanımlamak, Kutsal Yazılar'daki örneklerine işaret etmek ve okuyucuyu bunları tanrısal bir şekilde uygulamaya teşvik etmek istiyorum.

İncil'de Eros aşkı

ile başlayarak Eros Yine de Kutsal Kitap'ın açıkça belirttiği gibi ἔρως (romantik, cinsel aşk) Tanrı'nın insanlara iyi bir armağanıdır. Kutsal Kitap'taki en hoş evlilik öykülerinden biri aşktan hiç bahsetmez. Bu Boaz ve Rut'un öyküsüdür. Bazı yerlerde romantik aşkı gördüğümüzü düşünebiliriz, örneğin Rut'un gençleri değil de Boaz'ı takip etmeyi seçmesi gibiYa da Boaz'ın tarlasında ot toplamasına izin vermesi gibi nazik bir teklifle. Ancak metin, birbirlerinin karakterini onaylamaları dışında birbirlerine karşı duyguları konusunda sessizdir.

Yakup'un Rahel'i sevdiğini biliyoruz ve onun da Yakup'u sevdiğini umabiliriz. Ancak birliktelikleri zor kazanılmıştı ve bereket gelse de çok fazla üzüntü de geldi. Romantik aşk da burada odak noktası değildir. Hakimler 16:4'te Şimşon'un Delila'ya aşık olduğu söylenir. Amnon, görünüşe göre üvey kız kardeşi Tamar'ı "sevdi" (ESV) veya "aşık oldu" (NIV) (1 Samuel 13).saplantı, onursuz davranışlar ve onu ihlal ettikten sonra ona karşı duyulan nefret, bunun gerçek bir aşk değil, temel bir şehvet olduğunu göstermektedir. Anlatılarda ara sıra bu tür bir aşka işaret edilmesinin ötesinde, Eski Ahit Eros konusunda yetersizdir.

Bununla birlikte, Eski Ahit'te insan romantik aşkının iki muhteşem örneği vardır. İlki Süleyman'ın Şarkısı'nda bulunur. En büyük şarkı (Ezgiler Ezgisi) olarak adlandırılan bu şiir, bir erkek ve kadın arasında birbirlerini öven, birbirlerine kur yapan ve aşklarının önemli noktalarını anlatan bir aşk diyaloğudur. Diğer kadınlardan oluşan bir koro da şarkı söyler, özellikle de kadına onun hakkında bu kadar özel olan şeyin ne olduğunu sormak içinBu şiirin Yahudilik ve Hıristiyanlıkta Tanrı ve halkından bahsetmek için alegorize edildiği uzun bir geçmişi olmasına rağmen, daha yakın tarihli araştırmalar eserin her şeyden önce erotik ( Eros -Eğer herhangi bir alegorik anlam varsa, bu ikincildir.

İkinci örnek belki de Süleyman'ın Şarkısı'ndan bile daha görkemlidir; Hoşea ve Gomer'in öyküsüdür bu. Hoşea, Tanrı'nın, sonunda tam bir fahişeliği benimseyen hafifmeşrep bir kadınla evlenmesini söylediği bir peygamberdir. Kadın onu her aldattığında ve reddettiğinde, Hoşea, Tanrı'nın önderliğinde onu tutar ve bilmese de ona ve başka erkeklerden olan çocuklarına bakar.Tanrı'nın İsrail'le olan ilişkisini göstermek için - sadakatsiz gelini tarafından sürekli yüzüne tükürülen sadık ve sevgi dolu bir koca gibi. Ve bu bizi Eski Antlaşma'nın en büyük aşk hikayesine götürür: Tanrı'nın İsrail'e, seçilmiş halkına, çocuğuna, gelecekteki gelinine olan sevgisi.

Yeni Antlaşma'da bu öykü tamamlanır ve renklendirilir; koca Tanrı'nın insan biçiminde aşağı indiğini ve asi gelini için öldüğünü görürüz. O, Kilise, artık eski tutsağı ve düşmanı Şeytan'ın zincirlerinden kurtulmuştur. Hala onun saldırılarına ve tacizlerine maruz kalsa da, artık onun yıkıcı kontrolü altında değildir ya da onunla kalmaya mahkum değildir. Kocası ve kralı Rabİsa, bir gün bir fatih olarak geri dönecek ve sonunda Şeytan'ı yenerek gelinini mükemmel bir saraya, bir bahçe kentine getirecektir. Orada gelin sonunda, "Kral beni odasına aldı" diyecektir (Süleyman'ın Şarkısı 1:4).

Kutsal Kitap'ta Sevgi

Açıkça görülüyor ki, sadece Eros Tanrı'nın kilisesine olan sevgisinde mevcuttur. Storge (Στοργή ailevi bir sevgidir, akrabalıktan ya da yakın temastan gelen türden bir sevgidir. Bir evcil hayvan için olduğu kadar bir aile üyesi ya da sıradan bir tanıdık için de hissedilebilir. (Bunu arkadaşlar için de hissedebiliriz, ancak arkadaşlık aşağıda ele alacağım kendi başına bir şeydir.) Tanrı, Ebeveynimiz olduğu ve biz O'nun evlat edindiği çocukları olduğumuz sürece bunu bizim için hisseder.

Tanrı İsrail'e şöyle dedi: "Bir kadın emzirdiği çocuğunu unutabilir mi, Rahmindeki çocuğa acımaz mı? O unutsa da ben seni unutmayacağım!" (Yeşaya 49:15). Mezmur 27:10'da Mezmur yazarı şöyle der: "Annem babam beni terk etse de RAB beni kabul edecektir." Mısır'dan Çıkış 4:22'de Tanrı şöyle der: "İsrail benim ilk oğlumdur." İsa Yeruşalim'e bakar ve Matta'da halkına Tanrı'nın sözlerini söyler23:37: "Ey Yeruşalim, peygamberleri öldüren, kendisine gönderilenleri taşlayan Yeruşalim, bir tavuğun civcivlerini kanatları altında topladığı gibi, çocuklarını bir araya toplamayı ne çok istedim, ama sen istemedin!" Bu tür bir sevgi Tanrı'ya ve diğer bazı insanlara karşı örnek almamız gereken bir sevgidir, ancak bunu herkes için hissetmeyi beklememeliyiz. Herkese karşı hissetmemiz gereken sevgio Agape .

Kutsal Kitap'ta Agape sevgisi

Yukarıdaki ayetlerin bazılarında sadece aile sevgisi değil, Tanrı'nın mükemmelliği olarak adlandırabileceğimiz örnekler de görebiliriz Agape arasında kesinlikle bir örtüşme vardır. Agape ve Storge, ama neyi açıklığa kavuşturmamız gerekiyor Agape Çünkü büyük ölçüde yanlış anlaşılmıştır. Ἀγάπη koşulsuz sevgi değildir. Tanrı'nın insanlarla olan tüm ilişkilerinde olduğu gibi sevgisinin de koşulları vardır. İsrailliler'e şöyle denmişti: "Bu kuralları dinler ve dikkatle uygularsanız, Tanrınız RAB atalarınıza ant içtiği gibi, antlaşmasını sevgi dolu bir bağlılıkla yerine getirecektir." (Yasanın Tekrarı 7:12. Ayrıca bkz. Yasanın Tekrarı 28:1, Levililer 26:3, Mısır'dan Çıkış 23:25)Bize gelince, kurtulup Mesih'te sayılmak için, O'nun Rab olduğunu ağzımızla itiraf etmeli ve Tanrı'nın O'nu ölümden dirilttiğine inanmalıyız (Romalılar 10:9).

Ayrıca meyve vermemiz ve Mesih'te olup olmadığımızı anlamak için kendimizi incelememiz de söylenir (2 Korintliler 13:5); yani kurtuluşumuz olmasa da güvencemiz işlerimize bağlıdır. Ancak "onsuz kimsenin Rab'bi göremeyeceği" bir kutsallaştırma doğruluğu vardır (İbraniler 12:14). Pavlus'un kendisi de "diskalifiye olmamak" için bedenini disipline ettiğini söyler (1 Korintliler 9:27).Kutsal Kitap, Tanrı'nın seçtiklerini ne olursa olsun hiçbir şeyin O'ndan ayıramayacağı konusunda da açıktır (Romalılar 8:38). Bunu hiçbir şekilde inkar etmiyorum. Ancak Tanrı'nın sözünün tamamını anlamalı ve koşullu ayetlerin Tanrı'nın sevgisindeki güvenli konumumuzla ilgili ayetlerle nasıl ilişkili olduğunu görmeliyiz.

Yani eğer Agape koşulsuz sevgi değilse, bu ne tür bir sevgidir? Bunu yanıtlamak için İbranice'de sevgi anlamına gelen bir sözcüğe bakmamız gerekir: Hesed Bu, Tanrı'nın halkına yönelik kararlı, antlaşmaya dayalı ilgisidir. Dr. Del Tackett bunu "başkasının gerçek iyiliği için kararlı, fedakâr bir gayret" olarak tanımlamıştır. Agape Bu en derin, en saf sevgi türüdür ve benlik kaygısı taşımaz. Agape Hesed tek yönlü, Tanrı'dan insana gibi görünürken Agape Bu öyle güçlü bir sevgidir ki, yanlışlıkla da olsa kolayca koşulsuz olarak tanımlanabilir.

Bunun, Pavlus'un Sevgi Bölümü olan 1. Korintliler 13'te bu kelimeyi kullanmasından kaynaklandığından şüpheleniyorum. "Sevgi her şeye katlanır, her şeye inanır, her şeyi umut eder, her şeye dayanır. Sevgi asla başarısız olmaz." Bunu anlasak da, nasıl kurtulduğumuzu anlatan birçok ayeti etkileyemez, bu da iman ve tövbe yoluyla olur. Ve aynı zamanda, Tanrı'nın Oğlu'nu ve bizleri sevdiğini onaylamalıyızOğlu'nda -gelininde- sonsuza dek, bozulmadan, değişmeden ve sonsuza dek bulunanlar. Burada bir gerilim olduğu kesin.

Bulduklarımız Agape Kutsal Yazılar'ın her yerinde... Elbette Sevgi Bölümü'nün her yerinde... Yokevet'in Musa'ya ya da Yairus'un kızına olan sevgisi gibi, anne babaların çocuklarına olan fedakâr sevgisinde açıkça görülür... Makedonya kiliselerinin başka yerlerdeki acı çeken kardeşlerine gösterdikleri ilgide açıkça görülür. Kendi sıkıntılarının ortasında bile cömertçe bağışta bulundular (2. Korintliler 8:2)... Ama hepsinden önemlisi, şunu görürüz Agape Mesih'in çarmıhtaki sevgisi, düşmanları için kendini feda etmesidir. Bundan daha özverili bir sevgi düşünülemez. İsa, "Bundan daha büyük sevgi yoktur, insan dostları için canını feda eder" dediğinde, şu sözcüğü kullanmıştır agape (Yuhanna 15:13)

İncil'de Philia sevgisi

Yunanca'da sevgi için kullanılan son sözcük nedir? Φιλία dostluk sevgisidir, genellikle kardeş sevgisi olarak adlandırılır. Zıttı ise fobi olarak adlandırılır. Hidrofilik bir şey suyla karışan ya da suyu çeken bir şeydir, hidrofobik bir şey ise suyu iten ya da suyla karışmayan bir şeydir. Yani insanlarda: belirli insanlarla karışırız, onlara ilgi duyarız ve onlarla hızlı arkadaş oluruz.Bu, akrabalıktan ya da uzun süreli temastan kaynaklanan bir sevgi değildir. Bu, gönüllü olarak harekete geçen bir sevgidir; ailenizi seçmezsiniz ama arkadaşlarınızı seçersiniz.

Lewis, çoğu durumda ortak bir ilgi alanının, bakış açısının ya da faaliyetin arkadaşlığın gelişmesini desteklediğini savunur. Eros Arkadaşlar yan yana durup aynı üçüncü şeye -Tanrı'nın sözü, politika, sanat, spor- sarılırken, yüz yüze durup birbirlerine sarılırlar. Elbette arkadaşların da birbirlerine ilgisi vardır, ancak en azından erkekler arasında bu genellikle paylaşılan şeye göre ikincildir.

Romalılar 12:10'da Pavlus bizi birbirimize adanmaya (kelimenin tam anlamıyla, birbirimizi 'ailece sevmeye') çağırır. storge ) kardeşçe Philia Yakup (4:4'te) kimin dost olacağını ( philos Bu bölüm için aklıma gelen ilk güçlü dost sevgisi örneği Davut ve Yuhanna'nınkiydi. 1 Samuel 18:1 onların ruhlarının "birbirine bağlı" olduğunu söyler. Yuhanna 15:13 ayetinde İsa bundan daha büyük bir agape'nin olmadığını söyler. arkadaşlar . Agape ortaya çıkıyor Philia Bu, İsa'nın dostluğa verdiği yüksek bir onurdur; bu dostlukta özveriyle gösterilen en büyük sevgi türünü gösterebiliriz. İsa'nın yaptığı da tam olarak budur. Öğrencilerine (ve bugün bile O'na inanan herkese) şöyle demiştir: "Artık size kul demiyorum... Size dost dedim" (Yuhanna 15:15). İsa bizim için çarmıhta öldüğünde iki ayet önceki kendi sözlerini yaşamıştır,O'nun dostları için.

Sonuç

Elbette, tüm aşklar birbirinin içine geçer ve bazı yönlerden örtüşür. Bazıları belirli ilişkilerde aynı anda mevcut olabilir. Agape her sevgi ilişkisinde bir ölçüde gereklidir. Eros , Storge ve Philia gerçek aşk olmak için Agape Kesin bir tanımsal anlamda, her dördünü farklı kılan şeyi izole edebilir ve özüne ulaşabiliriz. Ancak pratikte, dördünden en az ikisinin her zaman mevcut olacağını ya da olması gerektiğini düşünüyorum.

Hayatınızda her ne yaparsanız yapın, her gününüzü yaşarken, bu dört sevgiden en az birini yaşıyor, gözlemliyor veya alıyor olacaksınız. Bunlar hayatın kaçınılmaz parçaları ve Tanrı'nın lütuflarıdır. Daha da önemlisi, O'nun ilahi doğasının yansımalarıdır. Sonuçta Tanrı'nın Kendisi sevgidir (1 Yuhanna 4:8). Tanrı'nın taklitçileri olalım (Efesliler 5:1) ve O'nun büyük sevgisini izleyerek çevremizdeki herkesi sevelim.Örnek.