عبری در مقابل آرامی: (5 تفاوت عمده و چیزهایی که باید بدانید)

عبری و آرامی از زمان های قدیم خواهر و برادر هستند و امروزه نیز به هر دو صحبت می شود! عبری مدرن زبان رسمی ملت اسرائیل است و حدود 220000 یهودی آمریکایی نیز به آن صحبت می کنند. عبری کتاب مقدس برای دعا و خواندن کتاب مقدس در جوامع یهودی در سراسر جهان استفاده می شود. آرامی هنوز توسط کردهای یهودی و سایر گروه های کوچک ساکن در ایران، عراق، سوریه و ترکیه صحبت می شود.

هر دو زبان آرامی و عبری (عمدتاً عبری) در عهد عتیق و جدید مورد استفاده قرار می‌گرفتند، و آنها تنها دو زبان سامی شمال غربی هستند که امروزه هنوز صحبت می‌شوند. بیایید تاریخ این دو زبان را بررسی کنیم، شباهت ها و تفاوت های آنها را مقایسه کنیم و سهم آنها را در کتاب مقدس کشف کنیم.

تاریخ عبری و آرامی

عبری زبان سامی است که اسرائیلیان و یهودیان در زمان عهد عتیق از آن استفاده می کردند. این تنها زبان از سرزمین کنعان است که هنوز هم صحبت می شود. عبری همچنین تنها زبان مرده ای است که امروزه با موفقیت احیا شده و میلیون ها نفر به آن صحبت می کنند. در کتاب مقدس، کلمه عبری برای این زبان استفاده نشده است، بلکه یهودیت ( زبان یهودا) یا səpaṯ Kəna'an ( زبان کنعانی).

زبان عبری از حدود 1446 تا 586 قبل از میلاد زبان قوم اسرائیل و یهودا بوده است و احتمالاً به دوره ابراهیم صدها سال قبل باز می گردد. عبری استفاده شده درکتاب مقدس به عنوان کلاسیک عبری یا کتاب مقدس عبری شناخته می شود.

دو قسمت از عهد عتیق ( سرود موسی در خروج 15، و سرود دبورا در داوران در داوران 5) نوشته شده است. عبری کتاب مقدس باستانی ، که هنوز بخشی از عبری کلاسیک است، اما روش مشابهی است که انگلیسی به کار رفته در کتاب مقدس کینگ جیمز با نحوه صحبت و نوشتن ما امروز متفاوت است.

در طول امپراتوری بابل، خط آرامی امپراتوری، که کمی شبیه به عربی است، پذیرفته شد و خط عبری مدرن از این سیستم نوشتاری (بسیار شبیه به آرامی) نشأت گرفت. همچنین در دوران تبعید، عبری جای خود را به آرامی به عنوان زبان گفتاری یهودیان داد.

عبری میشنائیک پس از تخریب معبد در اورشلیم و تا چند قرن بعد مورد استفاده قرار گرفت. طومارهای دریای مرده به زبان عبری میشنائیک و همچنین بیشتر میشنه و توسفتا (سنت و قانون شفاهی یهودیان) در تلمود هستند.

بین سالهای 200 تا 400 پس از میلاد، عبری به عنوان زبان گفتاری پس از جنگ سوم یهودی و رومی از بین رفت. در این زمان، آرامی و یونانی در اسرائیل و یهودیان مهاجر صحبت می شد. عبری همچنان در کنیسه های یهودی برای مراسم عبادت، در نوشته های خاخام های یهودی، در شعر، و در تجارت بین یهودیان استفاده می شد، تا حدودی مانند زبان لاتین.اگرچه نه به عنوان یک زبان گفتاری.

هنگامی که جنبش صهیونیستی قرن نوزدهم به دنبال ایجاد سرزمین اسرائیلی بود، زبان عبری به عنوان یک زبان گفتاری و نوشتاری که توسط یهودیانی که به سرزمین اجدادی خود بازگشته بودند، احیا شد. امروزه بیش از نه میلیون نفر در سراسر جهان به زبان عبری مدرن صحبت می کنند.

آرامی نیز یک زبان باستانی با قدمت بیش از 3800 سال است. در کتاب مقدس، آرام باستان بخشی از سوریه بود. زبان آرامی ریشه در ایالت-شهرهای آرامی دمشق، حمات و آرپاد دارد. الفبای آن زمان شبیه الفبای فنیقی بود. با ظهور کشور سوریه، کشورهای آرامی آن را زبان رسمی خود کردند.

در پیدایش 31، یعقوب با پدرشوهرش لابان عهد می‌بست. در پیدایش 31:47 آمده است: «لابان آن را جغار-سحادوتا و یعقوب جلید نامید.» این نام آرامی و نام عبری را برای یک مکان می دهد. این نشان می‌دهد که پدرسالاران (ابراهیم، ​​اسحاق، یعقوب) به آنچه ما اکنون عبری (زبان کنعانی) می‌نامیم صحبت می‌کردند در حالی که لابان، که در هاران زندگی می‌کرد، آرامی (یا سوری) صحبت می‌کرد. بدیهی است که یعقوب دو زبانه بود.

پس از تسخیر امپراتوری آشور سرزمین های غرب رود فرات، تیگلات پیلسر دوم (پادشاه آشور از 967 تا 935 قبل از میلاد) زبان آرامی را دومین زبان رسمی امپراتوری کرد. زبان اکدی اولین. بعدها داریوش اول (پادشاهاز امپراتوری هخامنشی، از 522 تا 486 قبل از میلاد) آن را به عنوان زبان اصلی، بیش از اکدی پذیرفت. در نتیجه، استفاده از زبان آرامی مناطق وسیعی را در بر گرفت و در نهایت به یک گویش شرقی و غربی و چندین گویش فرعی تقسیم شد. آرامی واقعاً یک خانواده زبان است، با تغییراتی که ممکن است برای سایر زبان‌های آرامی غیرقابل درک باشد.

زمانی که امپراتوری هخامنشی در سال 330 قبل از میلاد به دست اسکندر مقدونی افتاد، همه مجبور شدند زبان یونانی را شروع کنند. با این حال، اکثر مردم همچنان به آرامی صحبت می کردند.

بسیاری از متون مهم یهودی به زبان آرامی نوشته شده بود، از جمله تلمود و زوهر، و از آن در تلاوت های آیینی مانند کادش استفاده می شد. آرامی در yeshivot (مدارس سنتی یهودی) به عنوان زبان بحث تلمودی استفاده می شد. جوامع یهودی معمولاً از گویش غربی آرامی استفاده می کردند. این در کتاب خنوخ (170 قبل از میلاد) و در جنگ یهودیان توسط یوسفوس استفاده شد.

زمانی که اعراب اسلامگرا شروع به فتح بیشتر خاورمیانه کردند، آرامی به زودی با زبان عربی جایگزین شد. به جز نوشته های کابالا-یهودی، تقریباً به عنوان یک زبان نوشتاری ناپدید شد، اما همچنان در عبادت و مطالعه استفاده می شد. امروزه نیز بیشتر توسط کردهای یهودی و مسیحی و برخی مسلمانان صحبت می‌شود و گاهی از آن به عنوان سریانی مدرن یاد می‌شود.

آرامی به سه دوره زمانی عمده تقسیم می شود: آرامی قدیم (تا سال 200 پس از میلاد)، آرامی میانه (200 تا 1200 پس از میلاد)،و آرامی مدرن (1200 پس از میلاد تا کنون). آرامی قدیم همان چیزی بود که در زمان عهد عتیق در مناطق تحت تأثیر امپراتوری آشور و هخامنشی استفاده می شد. آرامی میانه به انتقال زبان باستانی سوریه (آرامی) و آرامی بابلی که توسط یهودیان از سال 200 پس از میلاد استفاده می شد، اشاره دارد. آرامی مدرن به زبانی اشاره دارد که امروزه توسط کردها و سایر جمعیت ها استفاده می شود.

شباهت‌های بین عبری و آرامی

هر دو زبان عبری و آرامی متعلق به گروه زبان‌های سامی شمال غربی هستند، بنابراین در یک خانواده زبانی هستند، چیزی مانند اسپانیایی و ایتالیایی همان خانواده زبانی هر دو اغلب به خط آرامی به نام کتاو آشوری (نوشته آشوری) در تلمود نوشته می‌شوند، اما امروزه با حروف مندایی (توسط مندائیان)، سریانی (توسط مسیحیان شام) و انواع دیگر نیز نوشته می‌شوند. عبری باستان از خط قدیمی تری به نام da'atz در تلمود استفاده می کرد و پس از تبعید بابلی از خط Ktay Ashuri استفاده می کرد.

هر دو از راست به چپ نوشته می‌شوند و هیچ یک از سیستم‌های نوشتاری آنها حروف بزرگ یا مصوت ندارند.

تفاوت‌های بین عبری و آرامی

بسیاری از کلمات به طرز قابل توجهی شبیه به هم هستند، با این تفاوت که اجزای کلمه به طور متفاوتی مرتب شده اند، به عنوان مثال، در زبان عبری، کلمه نان ha'lekhem است و در آرامی لخمه است. کلمه واقعی نان را می بینید( lehem/lekhm ) تقریباً در هر دو زبان یکسان است و کلمه (ha یا ah) مشابه است، با این تفاوت که در عبری می‌رود. جلوی کلمه و در آرامی در پشت می رود.

مثال دیگر کلمه درخت است که در عبری Ha'ilan و در آرامی ilan'ah است. ریشه کلمه درخت ( ilan) یکسان است.

عبری و آرامی بسیاری از کلمات مشابه را به اشتراک می‌گذارند، اما چیزی که این کلمات مشابه را متفاوت می‌کند، تغییر همخوانی است. برای مثال: سیر در عبری ( shum ) و در آرامی ( tum [ah]) است. برف در عبری ( sheleg ) و در آرامی ( Telg [ah]) است

کتاب مقدس به چه زبانهایی نوشته شده است. ?

زبان های اصلی که کتاب مقدس در آن نوشته شده است عبری، آرامی و یونانی کوئینه بوده است.

بیشتر عهد عتیق به زبان عبری کلاسیک (عبری کتاب مقدس) نوشته شده است. برای بخش هایی که به آرامی نوشته شده اند و دو قطعه نوشته شده به عبری کتاب مقدس باستانی همانطور که در بالا ذکر شد.

چهار قسمت از عهد عتیق به زبان آرامی نوشته شده است:

• عزرا 4:8 – 6:18. این قسمت با نامه ای که به اردشیر شاهنشاه ایرانی نوشته شده و سپس نامه ای از اردشیر شروع می شود، که هر دو به زبان آرامی نوشته می شد، زیرا زبان دیپلماتیک آن روز بود. فصل 5 نامه ای به داریوش شاه نوشته است و فصل 6 درجه داریوش را در پاسخ دارد.بدیهی است که همه اینها در اصل به زبان آرامی نوشته شده است. با این حال، عزرای کاتب نیز برخی از روایت‌ها را در این قسمت به زبان آرامی نوشت - شاید دانش خود را از زبان آرامی و توانایی درک حروف و احکام را نشان دهد.
• عزرا 7:12-26. این فرمان دیگری از اردشیر است که عزرا به سادگی آن را به آرامی درج کرده است. نحوه رفت و برگشت عزرا در عبری و آرامی نه تنها درک خود او از هر دو زبان، بلکه درک خوانندگان را نیز نشان می دهد.
• دانیال 2:4-7:28. در این قسمت، دانیال با بیان گفتگوی بین کلدانیان و نبوکدنصر پادشاه شروع می کند که به گفته او به زبان سوری (آرامی) صحبت می شد، بنابراین در آن زمان به آرامی روی آورد و در چند فصل بعدی که شامل تعبیر خواب نبوکدنصر بود به نوشتن به زبان آرامی ادامه داد. و بعداً به لانه شیر انداخته شد - ظاهراً به این دلیل که همه این وقایع به زبان آرامی رخ داده است. اما فصل 7 رؤیای نبوی بزرگی است که دانیال دارد و به طرز جالبی آن را به زبان آرامی نیز ثبت کرده است.
• ارمیا 10:11. این تنها آیه به زبان آرامی در کل کتاب ارمیا است! مضمون آیه به یهودیان هشدار می دهد که اگر توبه نکنند به زودی به دلیل نافرمانی در تبعید خواهند بود. بنابراین، ارمیا ممکن است از عبری به آرامی تغییر داده باشد تا هشداری باشد که آنها اینگونه صحبت خواهند کردزبان به زودی در تبعید برخی دیگر متذکر شده اند که در آرامی این بیت به دلیل نظم کلمات، صداهای قافیه و بازی کلمات عمیق است. روی آوردن به نوعی شعر به زبان آرامی ممکن است راهی برای جلب توجه مردم بوده باشد.

عهد جدید به دلیل فتح گذشته توسط اسکندر یونانی به زبان یونانی کوئینه نوشته شد، که در بیشتر خاورمیانه (و فراتر از آن) صحبت می شد. چند جمله نیز وجود دارد که به زبان آرامی عمدتاً توسط عیسی صحبت می شد.

عیسی به چه زبانی صحبت می کرد؟

عیسی چند زبانه بود. او یونانی را می دانست زیرا این زبان ادبی زمان او بود. این زبانی است که شاگردان او (حتی یوحنا و پطرس ماهیگیران) اناجیل و رسالات را با آن نوشتند، بنابراین اگر آنها یونانی می دانستند و افرادی که کتاب های آنها را می خواندند یونانی می دانستند، بدیهی است که این زبان آنقدر معروف و مورد استفاده بود که عیسی مسیح می دانست. از آن نیز استفاده کرد.

عیسی نیز به زبان آرامی صحبت کرد. وقتی او این کار را کرد، نویسنده انجیل معنی را به یونانی ترجمه کرد. به عنوان مثال، هنگامی که عیسی با دختر مرده صحبت کرد، گفت: "Talitha cum" به معنای "دختر کوچولو برخیز!" (مرقس 5:41)

مثالهای دیگری از استفاده عیسی از کلمات آرامی یا عبارات مرقس 7:34، مرقس 14:36، مرقس 14:36، متی 5:22، یوحنا 20:16 و متی 27:46 هستند. این آخرین نفر عیسی بر روی صلیب بود که به سوی خدا فریاد می زد. او این کار را به زبان آرامی انجام داد.

عیسی همچنین می توانست عبری بخواند و احتمالاً صحبت کند. در لوک4:16-21، او برخاست و از اشعیا به عبری خواند. او همچنین بارها از کاتبان و فریسیان پرسید: «مگر نخوانده‌اید؟ . " و سپس به بخشی از عهد عتیق اشاره کرد.

نتیجه

عبری و آرامی دو تا از قدیمی ترین زبانهای زنده دنیا هستند. اینها زبانهایی هستند که پدرسالاران و پیامبران و مقدسین در عهد عتیق و جدید به آنها صحبت می کردند و هنگام نوشتن کتاب مقدس از آنها استفاده می شد و عیسی در زندگی زمینی خود از آنها استفاده می کرد. چگونه این زبان های خواهر جهان را غنی کرده اند!