Hebreeuws vs Aramees: (5 grote verschillen en wetenswaardigheden)

Hebreeuws vs Aramees: (5 grote verschillen en wetenswaardigheden)
Melvin Allen

Hebreeuws en Aramees zijn zustertalen uit de oudheid, en beide worden nog steeds gesproken! Modern Hebreeuws is de officiële taal van de natie Israël en wordt ook gesproken door ongeveer 220.000 Joodse Amerikanen. Bijbels Hebreeuws wordt gebruikt voor gebed en schriftlezing in Joodse gemeenschappen over de hele wereld. Aramees wordt nog steeds gesproken door Joodse Koerden en andere kleine groepen die in Iran, Irak en Syrië wonen,en Turkije.

Zowel Aramees als Hebreeuws (meestal Hebreeuws) werden gebruikt in het Oude en Nieuwe Testament, en het zijn de enige twee Noordwest-Semitische talen die vandaag de dag nog gesproken worden. Laten we de geschiedenis van deze twee talen verkennen, hun overeenkomsten en verschillen vergelijken, en hun bijdrage aan de Bijbel ontdekken.

Geschiedenis van het Hebreeuws en Aramees

Hebreeuws is een Semitische taal die door de Israëlieten en Judeeërs in het Oude Testament werd gebruikt. Het is de enige taal uit het land Kanaän die vandaag nog wordt gesproken. Hebreeuws is ook de enige dode taal die met succes nieuw leven werd ingeblazen en vandaag door miljoenen wordt gesproken. In de Bijbel wordt het woord Hebreeuws werd niet gebruikt voor de taal, maar eerder Yehudit ( de taal van Juda) of səpaṯ Kəna'an (de taal van Kanaän).

Zie ook: 25 belangrijke bijbelverzen over gezegend en dankbaar zijn (God)

Hebreeuws was de gesproken taal van de volken Israël en Juda van ongeveer 1446 tot 586 v.Chr. en gaat waarschijnlijk terug tot de periode van Abraham honderden jaren eerder. Het Hebreeuws dat in de Bijbel wordt gebruikt, staat bekend als Klassiek Hebreeuws of Bijbels Hebreeuws.

Twee passages uit het Oude Testament (de Lied van Mozes in Exodus 15, en de Lied van Deborah in Rechters in Rechters 5) werden geschreven in wat genoemd wordt Archaïsch Bijbels Hebreeuws die nog steeds deel uitmaakt van Klassiek Hebreeuws, maar anders is op een vergelijkbare manier dat het Engels dat in de King James Bijbel wordt gebruikt, verschilt van hoe wij vandaag spreken en schrijven.

Tijdens het Babylonische Rijk werd het keizerlijke Aramese schrift, dat een beetje lijkt op het Arabisch, overgenomen, en het moderne Hebreeuwse schrift stamt af van dit schrift (dat sterk lijkt op het Aramees). Ook begon het Hebreeuws tijdens de ballingschap plaats te maken voor het Aramees als spreektaal van de Joden.

Misjnaïsch Hebreeuws werd gebruikt na de verwoesting van de Tempel in Jeruzalem en voor de volgende paar eeuwen. De Dode Zee Rollen zijn in het Misjnaïsch Hebreeuws, evenals de meeste van de Mishnah en Tosefta (Joodse orale traditie en wet) in de Talmoed.

Ergens tussen 200 en 400 na Christus stierf het Hebreeuws uit als gesproken taal, na de Derde Joods-Romeinse Oorlog. Tegen die tijd werden Aramees en Grieks gesproken in Israël en door de Joodse diaspora. Hebreeuws bleef wel gebruikt worden in Joodse synagogen voor de liturgie, in geschriften van Joodse rabbijnen, in poëzie, en in de handel tussen Joden, een beetje zoals het Latijn bleef bestaan, hoewel niet als gesproken taal.taal.

Toen de zionistische beweging van de 19e eeuw aandrong op een Israëlisch thuisland, werd het Hebreeuws nieuw leven ingeblazen als gesproken en geschreven taal, gesproken door de Joden die terugkeerden naar het thuisland van hun voorouders. Tegenwoordig wordt het Modern Hebreeuws wereldwijd door meer dan negen miljoen mensen gesproken.

Aramees is ook een oude taal van meer dan 3800 jaar oud. In de Bijbel, oude Aram De Aramese taal vindt zijn oorsprong in de Aramese stadstaten Damascus, Hamath en Arpad. Het alfabet was in die tijd vergelijkbaar met het Fenicische alfabet. Toen het land Syrië ontstond, maakten de Aramese staten er hun officiële taal van.

In Genesis 31 sloot Jakob een verbond met zijn schoonvader Laban. In Genesis 31:47 staat: "Laban noemde het Jegar-sahadutha en Jacob noemde het Galeed ." Het geeft de Aramese naam en de Hebreeuwse naam voor dezelfde plaats. Dit geeft aan dat de aartsvaders (Abraham, Izaäk, Jacob) spraken wat wij nu Hebreeuws noemen (de taal van Kanaän), terwijl Laban, die in Haran woonde, Aramees (of Syrisch) sprak. Het is duidelijk dat Jacob tweetalig was.

Nadat het Assyrische Rijk de landen ten westen van de Eufraat had veroverd, maakte Tiglath-Pileser II (koning van Assyrië van 967 tot 935 v.Chr.) het Aramees tot de tweede officiële taal van het Rijk, met het Akkadisch als eerste taal. Later nam Darius I (koning van het Achaemenidische Rijk, van 522 tot 486 v.Chr.) het aan als de primaire taal, in plaats van het Akkadisch. Het gebruik van het Aramees strekte zich bijgevolg uit over uitgestrekte gebieden,Het Aramees is echt een taalfamilie, met variaties die onbegrijpelijk kunnen zijn voor andere Aramese sprekers.

Toen het Achaemenidische Rijk in 330 v. Chr. in handen van Alexander de Grote viel, moest iedereen de Griekse taal gaan gebruiken; de meeste mensen bleven echter ook Aramees spreken.

Zie ook: 20 belangrijke bijbelverzen over één God (Is er maar één God?)

Veel belangrijke Joodse teksten werden in het Aramees geschreven, waaronder de Talmoed en Zohar, en het werd gebruikt bij rituele voordrachten zoals het Kaddish. Het Aramees werd gebruikt in yeshivot (traditionele Joodse scholen) als taal voor het Talmoedische debat. Joodse gemeenschappen gebruikten meestal het westerse dialect van het Aramees. Dit werd gebruikt in de Boek van Henoch (170 BC) en in De Joodse Oorlog door Josephus.

Toen de Islamitische Arabieren het grootste deel van het Midden-Oosten begonnen te veroveren, werd het Aramees al snel vervangen door het Arabisch. Behalve in Kabbala-Joodse geschriften, verdween het bijna als geschreven taal, maar het bleef gebruikt worden in erediensten en studie. Het wordt nog steeds gesproken, vooral door Joodse en Christelijke Koerden en sommige Moslims, en wordt soms aangeduid als Modern Syrisch.

Het Aramees is verdeeld in drie grote tijdsperioden: Oud-Aramees (tot AD 200), Midden-Aramees (AD 200 tot 1200), en Modern Aramees (AD 1200 tot nu). Het Oud-Aramees was wat gebruikt werd in de tijd van het Oude Testament, in de gebieden die beïnvloed werden door het Assyrische en Achaemenidische Rijk. Midden-Aramees verwijst naar de overgang van de oude Syrische (Aramese) taal en het Babylonische Aramees dat vanaf AD 200 door de Joden werd gebruikt.Het moderne Aramees verwijst naar de taal die tegenwoordig door de Koerden en andere bevolkingsgroepen wordt gebruikt.

Overeenkomsten tussen Hebreeuws en Aramees

Zowel het Hebreeuws als het Aramees behoren tot de Noordwest-Semitische taalgroep, en behoren dus tot dezelfde taalfamilie, zoals Spaans en Italiaans tot dezelfde taalfamilie behoren. Beide worden vaak geschreven in het Aramese schrift genaamd Ktav Ashuri (Assyrisch schrift) in de Talmoed, maar tegenwoordig worden ook Mandaïsche letters geschreven (door de Mandaeërs), Syrisch (door Levantijnse christenen), en andere variaties. Het oude Hebreeuws gebruikte een ouder schrift, genaamd da'atz in de Talmoed, en na de Babylonische ballingschap begon de Ktay Ashuri script.

Beide worden van rechts naar links geschreven en geen van beide hebben hoofdletters of klinkers.

Verschillen tussen Hebreeuws en Aramees

Veel van de woorden zijn opmerkelijk gelijk, behalve dat de delen van het woord anders zijn gerangschikt, bijvoorbeeld in het Hebreeuws, het woord de brood is ha'lekhem en in het Aramees is het lekhm'ah. Je ziet het eigenlijke woord voor brood ( lekhem/lekhm ) is bijna hetzelfde in beide talen, en het woord voor de (ha of ah) is vergelijkbaar, behalve dat het in het Hebreeuws voor het woord staat, en in het Aramees achteraan.

Een ander voorbeeld is het woord boom dat is Ha'ilan in het Hebreeuws en ilan'ah in het Aramees. Het stamwoord voor boom ( ilan) is hetzelfde.

Hebreeuws en Aramees delen veel woorden die op elkaar lijken, maar één ding dat deze soortgelijke woorden verschillend maakt is een medeklinkerverschuiving. Bijvoorbeeld: knoflook in het Hebreeuws is ( shum ) en in het Aramees ( tum [ah]) ; sneeuw in het Hebreeuws is ( sheleg ) en in het Aramees ( Telg [ah])

In welke talen is de Bijbel geschreven?

De oorspronkelijke talen waarin de Bijbel werd geschreven waren Hebreeuws, Aramees en Koine-Grieks.

Het grootste deel van het Oude Testament is geschreven in Klassiek Hebreeuws (Bijbels Hebreeuws), behalve de delen die in het Aramees zijn geschreven en twee passages die in Archaïsch Bijbels Hebreeuws zijn geschreven, zoals hierboven is opgemerkt.

Vier passages uit het Oude Testament zijn in het Aramees geschreven:

  • Ezra 4:8 - 6:18. Deze passage begint met een brief geschreven aan de Perzische keizer Artaxerxes, gevolgd door een brief van Artaxerxes, die beide in het Aramees geschreven zouden zijn, aangezien dat de diplomatieke taal van die tijd was. Hoofdstuk 5 heeft een brief geschreven aan Darius de koning, en hoofdstuk 6 heeft de graad van Darius als antwoord - uiteraard zou dit alles oorspronkelijk in het Aramees geschreven zijn.Maar Ezra de schriftgeleerde schreef in deze passage ook enkele verhalen in het Aramees - wellicht een bewijs van zijn kennis van het Aramees en het vermogen om de brieven en decreten te begrijpen.
  • Ezra 7:12-26. Dit is een ander decreet van Artaxerxes, dat Ezra eenvoudigweg heeft ingevoegd in het Aramees. De manier waarop Ezra heen en weer gaat in het Hebreeuws en het Aramees toont niet alleen zijn eigen begrip van beide talen, maar ook dat van de lezers.
  • Daniël 2:4-7:28. In deze passage begint Daniël met het vertellen van een gesprek tussen de Chaldeeën en koning Nebukadnezar dat volgens hem in het Syrisch (Aramees) werd gesproken, dus schakelde hij op dat moment over op het Aramees en bleef hij in het Aramees schrijven gedurende de volgende hoofdstukken, waaronder het interpreteren van Nebukadnezar's droom en later het geworpen worden in de leeuwenkuil - blijkbaar omdat al deze gebeurtenissenvond plaats in het Aramees. Maar hoofdstuk 7 is een groot profetisch visioen van Daniël, en intrigerend genoeg schrijft hij dat ook in het Aramees.
  • Jeremia 10:11. Dit is het enige vers in het Aramees in het hele boek Jeremia! De context van het vers is een waarschuwing aan de Joden dat zij vanwege hun ongehoorzaamheid spoedig in ballingschap zouden belanden als zij zich niet zouden bekeren. Jeremia kan dus van het Hebreeuws naar het Aramees zijn overgeschakeld als waarschuwing dat zij in ballingschap spoedig die taal zouden spreken. Anderen hebben opgemerkt dat het vers in het Aramees diepgaand isvanwege de woordvolgorde, de rijmklanken en de woordspelingen. Het overschakelen op een soort gedicht in het Aramees kan een manier zijn geweest om de aandacht van het volk te trekken.

Het Nieuwe Testament is geschreven in Koine Grieks, dat in het grootste deel van het Midden-Oosten (en daarbuiten) werd gesproken, als gevolg van de verovering door Alexander de Griek. Er zijn ook een paar zinnen die in het Aramees werden gesproken, meestal door Jezus.

Welke taal sprak Jezus?

Jezus was meertalig. Hij moet Grieks gekend hebben omdat dat de literaire taal van zijn tijd was. Het is de taal waarin zijn discipelen (zelfs Johannes en Petrus, de vissers) de evangeliën en brieven schreven, dus als zij Grieks kenden en de mensen die hun boeken lazen Grieks kenden, was het blijkbaar zo bekend en gebruikt dat Jezus het ook gebruikt zou hebben.

Jezus sprak ook in het Aramees. Wanneer Hij dat deed, vertaalde de evangelieschrijver de betekenis in het Grieks. Toen Jezus bijvoorbeeld tot het dode meisje sprak, zei Hij: "Talitha cum," wat betekent: "Klein meisje, sta op!" (Marcus 5:41).

Andere voorbeelden van Jezus die Aramese woorden of zinnen gebruikt zijn Marcus 7:34, Marcus 14:36, Matteüs 5:22, Johannes 20:16 en Matteüs 27:46. Deze laatste was Jezus aan het kruis die tot God riep. Hij deed dat in het Aramees.

Jezus kon ook lezen en sprak waarschijnlijk Hebreeuws. In Lucas 4:16-21 stond Hij op en las voor uit Jesaja in het Hebreeuws. Hij vroeg de schriftgeleerden en Farizeeën ook meermalen: "Hebt u niet gelezen ..." en verwees dan naar een passage uit het Oude Testament.

Conclusie

Hebreeuws en Aramees zijn twee van 's werelds oudste levende talen. Dit zijn de talen die werden gesproken door de aartsvaders en de profeten en heiligen in het Oude en Nieuwe Testament, die werden gebruikt bij het schrijven van de Bijbel, en die werden gebruikt door Jezus in Zijn aardse leven. Hoe hebben deze zustertalen de wereld verrijkt!




Melvin Allen
Melvin Allen
Melvin Allen is een gepassioneerd gelovige in het woord van God en een toegewijde student van de Bijbel. Met meer dan 10 jaar ervaring in verschillende bedieningen heeft Melvin een diepe waardering ontwikkeld voor de transformerende kracht van de Schrift in het dagelijks leven. Hij heeft een bachelordiploma in theologie van een gerenommeerd christelijk college en volgt momenteel een masterdiploma in bijbelstudies. Als auteur en blogger is het Melvin's missie om individuen te helpen een beter begrip van de Schrift te krijgen en tijdloze waarheden toe te passen in hun dagelijks leven. Als hij niet aan het schrijven is, brengt Melvin graag tijd door met zijn gezin, het verkennen van nieuwe plaatsen en het verrichten van gemeenschapswerk.